INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2011r. (data wpływu do tut. Biura 10 maja 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów, do którego należy zaliczyć przychody ze zbycia środka trwałego (nieruchomości) wydzierżawianego kontrahentom po zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2011r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie ustalenia źródła przychodów, do którego należy zaliczyć przychody ze zbycia środka trwałego (nieruchomości) wydzierżawianego kontrahentom po zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej, prowadzi warsztat samochodowy, świadczący usługi w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych. Budynek warsztatu wraz z działką użytkowane na potrzeby prowadzonej działalności, zostały ujęte w ewidencji środków1) trwałych i w całości stanowią majątek osobisty przedsiębiorcy. W przyszłości, Wnioskodawca zamierza zakończyć działalność gospodarczą. Po zakończeniu działalności, budynek warsztatu wraz z działką, jako składnik osobistego majątku właściciela, na podstawie umowy dzierżawy, będzie udostępniony zainteresowanym kontrahentom, na potrzeby prowadzonej przez nich działalności.

W sytuacji, gdy nie dojdzie do zawarcia umowy dzierżawy, nieruchomość zostanie użyczona żonie Wnioskodawcy, na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa.

Istotne elementy stanu faktycznego, przedstawiono również w części G. poz. 69 wniosku ORD-IN, gdzie wskazano, iż żona Wnioskodawcy nie jest współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości i w przypadku, gdyby w przyszłości nieruchomość została jej użyczona przez Wnioskodawcę (właściciela) na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, nieruchomość ta nie będzie stanowić środka trwałego w tej działalności i nie zostanie wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zbycie przedmiotowej nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli zbycie nastąpi po upływie 6 lat, licząc od następnego miesiąca, w którym nieruchomość przestanie być użytkowana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej...(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, jednym z kilku źródeł przychodów, wyszczególnionych w art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r., nr 51, poz. 307 ze zm.), jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a – c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany – zgodnie z brzmieniem przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Z treści art. 14 ust. 2 ww. ustawy, wynika natomiast, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa war t. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Natomiast przepis art. 10 ust. 2 pkt 3 stanowi, że przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Rozpatrując łącznie wyżej powołane przepisy, wg Wnioskodawcy, logicznym jest wniosek, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, będzie miał zastosowanie w sytuacji, jeżeli zbycie nieruchomości uprzednio użytkowanej w ramach działalności gospodarczej, nastąpi po upływie 6 lat, licząc od następnego miesiąca, w którym nieruchomość przestała być użytkowana przez właściciela w tej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy dokona on zbycia nieruchomości po upływie 6 lat, licząc od następnego miesiąca, w którym nieruchomość przestała być użytkowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to przychody uzyskane ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie będą rozpoznawane jako przychody z działalności gospodarczej. Zatem kwoty otrzymane z tytułu zbycia nieruchomości, po upływie 6 lat, licząc od następnego miesiąca, w którym nieruchomość przestała być użytkowana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie będą stanowić przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, albowiem w rozpatrywanym przypadku zastosowanie znajdzie przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zauważyć jednakże należy, iż uznanie stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe jest następstwem treści powołanych przez niego w części H poz. 70 wniosku ORD-IN przepisów prawa, regulujących kwestie zbycia składników majątku wycofanych z działalności gospodarczej i ma zastosowanie jedynie w sytuacji, gdy ewentualna dzierżawa wskazanego we wniosku składnika majątku, nie będzie dokonywana w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Nadmienić należy iż w zakresie pytania oznaczonego nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.