INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2011r. (data wpływu 25 lutego 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wliczenia do obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wartości usług świadczonych w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wliczenia do obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej wartości usług świadczonych w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, od dnia 28.09.2000 r., w zakresie praktyki lekarskiej dentystycznej. Ponad 96% obrotu stanowią usługi realizowane na rzecz pacjentów, w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia. Świadczone usługi dokumentowane są fakturami wystawianymi dla NFZ. W związku z wprowadzeniem od dn. 01.05.2011 r. obowiązku rejestracji za pomocą kas fiskalnych obrotu ze świadczenia usług medycznych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, powstała wątpliwość czy do obrotu określającego powstanie obowiązku instalacji kasy fiskalnej należy zaliczyć obrót udokumentowany fakturami na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do obrotu wyznaczającego obowiązek rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu ze świadczenia usług dentystycznych za pomocą kasy fiskalnej (40.000,-) należy zaliczyć wartość usług świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia i udokumentowanych fakturami wystawionymi dla NFZ...

Zdaniem Wnioskodawcy opierając się na stanowisku prezentowanym w broszurze informacyjnej – KASY REJESTRUJĄCE – PRAWA I OBOWIĄZKI PODATNIKA ROZPOCZYNAJĄCEGO EWIDENCJONOWANIE ZA POMOCĄ KASY REJESTRUJĄCEJ – zamieszczonej na stronie Ministerstwa Finansów, w zakresie braku obowiązku rejestracji w kasie fiskalnej wartości usługi na rzecz pacjenta – osoby fizycznej, świadczonej w ramach zakontraktowanej umowy z NFZ, uważam, na zasadzie analogii, że również w/w usługi nie należy uwzględniać w limicie obrotu, uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas.

Ponieważ wartość usług rozliczana jest z Narodowym Funduszem Zdrowia na podstawie wystawianych faktur, nie powstanie zatem obowiązek ich rejestracji na kasie fiskalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencje obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z powyższego przepisu wynika, że podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń, a wiec rejestracji takiej podlega wyłącznie sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Istotne jest przede wszystkim to, kto nabywa daną usługę, a nie to, kto ją faktycznie odbiera, zatem może być tak, że nabywcą usługi jest jeden podmiot, a jej beneficjentem inny podmiot.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „nabywca”, dlatego zasadnym wydaje się odwołanie do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN „nabywcą jest ten, kto coś nabywa (nabył) przez kupno" (Słownik języka polskiego, pod red.: prof. Mieczysława Szymczaka, s. 288, Wydawnictwo Naukowe PWN).

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy o VAT Minister Finansów może zwolnić na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

Należy wskazać, iż z dniem 1 stycznia 2011r. weszło w życie nowe rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010r. Nr 138, poz. 930).

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a cyt. wyżej rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 30 kwietnia 2011r. czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Na podstawie zapisów zawartych w § 2 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010r. ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zwolniono z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 26 tego załącznika wymieniono świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej (PKWiU 85).

W myśl § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010r. obowiązywała Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), według której usługi w zakresie ochrony zdrowia klasyfikowało się do grupowania 85.

Jak wskazuje analiza grupowania statystycznego oznaczonego symbolem PKWiU 85 (według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług do 31 grudnia 2010r.), zakres przedmiotowy usług w zakresie ochrony zdrowia jest szeroki i obejmuje usługi świadczone przez szpitale, usługi medyczne świadczone przez przychodnie i praktyki lekarskie, usługi stomatologiczne oraz usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, pozostałe (w tym usługi położnych, pielęgniarek, fizykoterapeutów i innych osób zajmujących się usługami paramedycznymi, usługi pogotowia ratunkowego, usługi świadczone przez laboratoria medyczne oraz usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że od dnia 1 maja 2011r. nie będą już korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji za pomocą kasy rejestrującej między innymi usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej - sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 85 według obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010r. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, do dnia 31 grudnia 2012r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zgodnie z § 3 ust. 6 ww. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi specjalistyczną praktykę lekarską i ma podpisany kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia, w ramach którego świadczy usługi na rzecz osób fizycznych. Usługi te dokumentowane są fakturami wystawianymi dla NFZ. Pacjent nie jest stroną uczestniczącą w procesie rozliczenia świadczenia w ramach zakontraktowanych umów z NFZ.

Należy zatem stwierdzić, że nabywcą świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest NFZ, natomiast pacjent jest podmiotem upoważnionym do korzystania ze świadczenia, odbierającym daną usługę.

Z tego więc wynika, że wartości usług świadczonych w ramach zakontraktowanej umowy z NFZ nie należy liczyć do wartości sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Tym samym wartość usług świadczonych na rzecz NFZ nie jest uwzględniana w limicie zwolnienia podmiotowego (40.000 zł) i transakcje te, udokumentowane fakturami, nie wymagają ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.