INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 08.02.2011 r. (data wpływu 10.02.2011 r.), uzupełnionego w dniu 28.03.2011 r. w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-219/11-2/SM z dnia 16.03.2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia organizowanych szkoleń - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.02.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia organizowanych szkoleń. Wniosek został uzupełniony w dniu 28.03.2011 r. (w zakresie odpisu z KRS) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-219/11-2/SM z dnia 16.03.2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest organizatorem szkoleń realizowanych w ramach umów zawieranych z jednostkami publicznymi np. Urzędami Marszałkowskimi, Ministerstwami, Gminami, Powiatami. Szkolenia te (zgodnie z zawartymi umowami) są realizowane w wyniku wygranego przetargu z reguły nieograniczonego. Przedmiotem umów są szkolenia specjalistyczne podnoszące kwalifikacje zawodowe osób w nich uczestniczących.

Uczestnicy szkoleń to osoby spełniające kryterium Zamawiającego (rekrutowane z reguły przez Zamawiającego, czyli jednostki publiczne). W związku z powyższym wszystkie te szkolenia finansowane są w 100% ze środków publicznych, bo tylko takie mogą być przedmiotem przetargu nieograniczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny, czy Wnioskodawca może (powinien) korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, zgodnie z zapisami art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że szkolenia organizowane przez niego w ramach umów zawieranych z jednostkami publicznymi, spełniają zapisy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów usług, bowiem:

1. Wnioskodawca jest jednostką kształcenia ustawicznego zarejestrowaną w rejestrze instytucji szkoleniowych w Urzędzie Pracy,
2. Szkolenia, które są przedmiotem niniejszej sprawy realizowane są w wyniku zawieranych z jednostkami publicznymi umów, przy czym w umowach z reguły jest informacja, że szkolenia są finansowane ze środków publicznych,
3. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.) środkami publicznymi są:
   • środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, niepodlegające zwrotowi, w tym pochodzące z funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności UE, np. środki EFS, przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego;
   • przychody jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych uzyskiwane w związku z prowadzoną przez nie działalnością (zwłaszcza z tytułu należności za świadczone przez nie usługi publiczne, np. szpitalne, kulturalne, edukacyjne) oraz pochodzące z innych źródeł.
     Ustawa o systemie oświaty nie podaje definicji usługi kształcenia zawodowego, natomiast w art. 2 pkt 3a wskazuje że system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych, które mogą odbywać się zgodnie z art. 3 pkt 16 w formach pozaszkolnych.
4. Przedmiotem umów zawieranych z jednostkami publicznymi są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (np. szkolenie z zakresu Zarządzania projektami, Prawo zamówień publicznych). Rozporządzenie Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 288 z 29 października 2005 r.) - „Artykuł 14 Usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. 1) dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem (co przy szkoleniach specjalistycznych ma zawsze miejsce), tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.” Zgodnie z art. 288 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej „rozporządzenie ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich”. Rozporządzenie to jest obowiązujące - odwołuje się wprawdzie do uchylonej dyrektywy 77/388/EWG (konkretnie art. 13), ale nie ma to znaczenia dla mocy prawnej, a zastępująca ją Dyrektywa 2006/112/WE w odpowiadającym art. 132 zawiera zwolnienia analogiczne.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…), natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Od 1 stycznia 2011 r. podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 23%, z wyłączeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest organizatorem szkoleń realizowanych w ramach umów zawieranych z jednostkami publicznymi np. Urzędami Marszałkowskimi, Ministerstwami, Gminami, Powiatami. Szkolenia te (zgodnie z zawartymi umowami), są realizowane w wyniku wygranego przetargu z reguły nieograniczonego. Przedmiotem umów są szkolenia specjalistyczne podnoszące kwalifikacje zawodowe osób w nich uczestniczących. Uczestnicy szkoleń to osoby spełniające kryterium Zamawiającego (rekrutowane z reguły przez Zamawiającego, czyli jednostki publiczne). W związku z powyższym wszystkie te szkolenia finansowane są w 100% ze środków publicznych, bo tylko takie mogą być przedmiotem przetargu nieograniczonego.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego, czy usługi z zakresu organizowania szkoleń dla ww. jednostek publicznych, są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

1. czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;
2. czy są finansowane w całości ze środków publicznych.
   
   

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Zatem organizowane ww. opisie zdarzenia przyszłego szkolenia spełniają definicję kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, bowiem przedmiotem umów są szkolenia specjalistyczne podnoszące kwalifikacje zawodowe osób w nich uczestniczących (np. szkolenie z zakresu Zarządzania projektami, Prawo zamówień publicznych).

Ponadto ww. usługi są finansowane w całości ze środków publicznych, bowiem są one organizowane w ramach umów zawieranych z jednostkami publicznymi np. Urzędami Marszałkowskimi, Ministerstwami, Gminami, Powiatami. A w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) środkami publicznymi są:

1. dochody publiczne;
   (...)
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych (...).
   
   

Natomiast zgodnie z art. 9 ustawy, sektor finansów publicznych tworzą:

1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
3. jednostki budżetowe;
4. samorządowe zakłady budżetowe;
   (...).
   
   

Uwzględniając powyższe, w stanie prawnym obowiązującym od 01.01.2011 r., ww. szkolenia korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy.

Zatem stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.