Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-519/12/PK
z 8 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2012r. (data wpływu 16 listopada 2012r.), uzupełnione pismem z dnia 10 grudnia 2012r. (data wpływu 18 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie określenia miejsca świadczenia usług wykonywanych na powierzonym materiale oraz korekty ich rozliczenia jest:

• nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku korekty faktur za świadczone usługi
• prawidłowe w zakresie prawa do odzyskania zapłaconego podatku
• prawidłowe w zakresie braku obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru korekty faktury
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usług wykonywanych na powierzonym materiale. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 grudnia 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik jest osobą fizyczną (czynnym podatnikiem VAT), świadczącą usługi w zakresie naprawy sprzętu chłodniczego, na podstawie stałej umowy z firmą zagraniczną (podatnikiem europejskim), która wykonuje na terytorium Polski czynności polegające na sprzedaży sprzętu chłodniczego oraz usług powiązanych. Usługi wykonywane przeze Wnioskodawcę polegają na naprawie, konserwacji sprzętu chłodniczego ruchomego i nie są związane z nieruchomością.

W kontaktach z podatnikiem Spółka posługiwała się zagranicznym adresem, ale polskim nr NIP. Współpraca ze Spółką trwa od 2010 roku. Podatnik za swe usługi wystawiał faktury VAT z 23% stawką VAT, ponieważ wykonywał przedmiotowe usługi wyłącznie na terytorium Polski. Nie został też przez kontrahenta poinformowany, że nie posiada on siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce (spółka posiada np. magazyny na terytorium Polski).

Faktury za usługi były przyjmowane i płacone przez Spółkę bez zastrzeżeń, do momentu kontroli podatkowej, w wyniku której Urząd Skarbowy zakwestionował spółce możliwość odliczania VAT wskazanego na fakturach wystawianych przez podatnika. W konsekwencji tej kontroli, zgodnie z informacją uzyskaną od kontrahenta, urząd skarbowy zalecił Spółce sporządzenie korekt rozliczeń VAT i zapłacenie przez nią odsetek karnych. W tej sytuacji Spółka zwróciła się do podatnika o wykonanie następujących czynności:

1. Wystawienie faktury korygującej do każdej wystawionej faktury dotyczącej usług, powołując się na NIP polski.
2. Wystawienie nowej faktury odzwierciedlającej usługę z pierwotnej faktury powołując się na NIP europejski nie naliczając podatku VAT i umieszczając klauzulę „zgodnie z art. 28b ustawy o VAT, podatek rozlicza nabywca usługi”.
   
   

Kontrahent, na rzecz którego Wnioskodawca wykonuję usługi oświadczył, że nie posiada siedziby, ani stałego miejsca wykonywania działalności, ale nie przy podpisywaniu umowy o współpracy w maju 2011r., tylko z dużym opóźnieniem - we wrześniu 2012r., po przeprowadzonej u Niego kontroli z Urzędu Skarbowego. Do tego czasu posługiwał się polskim nr NIP i przyjmował faktury zawierające naliczony podatek VAT w wysokości 23%.

Magazyn kontrahenta, znajdujący się w Polsce, nie jest odbiorcą usług, tylko miejscem z którego Wnioskodawca odbiera materiały i części potrzebne do świadczonych przez niego usług (dokonuje zakupów u tego samego kontrahenta, na rzecz którego świadczy usługi).

W związku z powyższym zadano pytania:

1. Czy rzeczywiście podatnik ma obowiązek korygować wystawione faktury VAT, zgodnie z sugestią kontrahenta (w oparciu o art. 28a i 28b ustawy o VAT), jeżeli były one przyjmowane przez Spółkę bez zastrzeżeń i są w całości opłacone?
2. Czy VAT odprowadzony do budżetu z tych faktur będzie można odzyskać i czy ta możliwość będzie dotyczyła całego okresu od 1.01.2010 r.?
3. Czy ma w tym przypadku znaczenie, że podatnik uzyskał NIP europejski w okresie późniejszym, niż wystawiane były pierwsze faktury dla Spółki i w związku z tym za okresy wcześniejsze nie były składane deklaracje VAT-UE. Czy grożą podatnikowi za to konsekwencje karno-skarbowe?
4. Czy w przypadku sporządzenia korekt podatnik nie będzie zobowiązany do uzyskania potwierdzenia odbioru korekty faktury na mocy art. 29 ust. 4b i będzie uprawniony do dokonania korekty deklaracji w miesiącu, w którym sporządził korektę faktury?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1

Nie ma on obowiązku zastosowania się do żądania skorygowania wystawionych faktur VAT, skoro usługi były wykonywane wyłącznie na terytorium Polski, Spółka posługiwała się polskim nr NIP, posiadała i posiada lokalizację w Polsce (np. magazyn), nie kwestionowała prawidłowości wystawianych faktur i dokonywała za nie płatności, czyli wszystko wskazywało na to, że ma siedzibę lub stałe miejsce wykonywania działalności w Polsce.

Ad. 2

Zdaniem podatnika, w przypadku ewentualnej korekty, będzie miał on pełną możliwość odzyskania zapłaconego podatku, co wynika z przepisu art. 28b w brzmieniu obowiązującym od 1.07.2011, który wskazuje, że jeżeli usługa jest wykonywana na rzecz podatnika nie posiadającego siedziby, ani stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej w Polsce, to miejscem wykonania usługi jest siedziba działalności gospodarczej nabywcy. Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jeśli nabyte przez niego towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeśli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Ad. 3

Podatnik zakłada, że nie ma obowiązku korygowania wystawionych dla Spółki faktur VAT (a co za tym idzie deklaracji VAT-7 i złożenia spóźnionych deklaracji VAT-UE), ale gdyby jednakże interpretacji Izby Skarbowej wynikał taki obowiązek, to wg podatnika, czynności te nie wywołają żadnych konsekwencji karno-skarbowych, ponieważ działał on w dobrej wierze, kontrahent nie poinformował go o braku siedziby i stałego miejsca wykonywania działalności w Polsce, a jego postępowanie wskazywało na to, że wszystko jest w porządku.

Ad.4

W przypadku obowiązku sporządzenia korekt, skoro zgodnie z art. 28b ust. 1 miejscem świadczenia usług jest siedziba działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego, to na mocy art. 29 ust. 4b podatnik nie będzie musiał posiadać potwierdzenia odbioru korekty faktury VAT przez tego przedsiębiorcę. W konsekwencji, korekta deklaracji VAT-7 nastąpi w miesiącu dokonania korekty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku korekty faktur za świadczone usługi
• prawidłowe w zakresie prawa do odzyskania zapłaconego podatku
• prawidłowe w zakresie braku obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru korekty faktury
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), dalej zwana ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, gdzie przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 8 ust. 1 i ust. 2a ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Należy zauważyć, iż pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko na zasadzie uznania za usługę każdej odpłatnej czynności która nie stanowi dostawy towarów. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Mając na uwadze, że zapytanie Wnioskodawcy dotyczy okresu od 1 stycznia 2010r. należy tutaj mieć na uwadze dwa stany prawne.

Nowelizacją ustawy VAT (art. 1 pkt 6 ustawa z dnia 23 października 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług Dz. U. Nr 195, poz.1504), która weszła w życie 1 stycznia 2010r., na podstawie art. 1 pkt 7 ww. ustawy zmieniającej wprowadzono m.in. art. 28a i 28b które co do zasady regulują miejsce świadczenia usług. Zgodnie z tymi przepisami na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału [Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług]:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Za podatników będą uznawane również podmioty wykonujące działalność uznawaną za działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich. W Polsce oraz w innych krajach UE wykonywanie takiej działalności wiąże się ze statusem podatnika VAT. Jednak status podatnika według tej definicji nie jest, co do zasady, uzależniony od rejestracji do VAT jako podatnika VAT czynnego. Dlatego podatnikiem według tych regulacji jest podatnik VAT czynny oraz korzystający ze zwolnienia.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Zgodnie z brzmieniem przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2010r. co do zasady gdy usługa świadczona jest na rzecz podatnika (według definicji ustawowej z art. 28a ustawy), miejsce jej świadczenia będzie znajdować się w kraju, w którym posiada on siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania (dotyczy osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą). Tę zasadę ogólną będziemy stosować, gdy usługa będzie świadczona na rzecz podatnika i przepisy [ art. 28e, 28f, 28g, 28i, 28j, 28n ustawy ] nie będą przewidywać specjalnych zasad ustalania miejsca świadczenia.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika miejscem świadczenia tej usługi jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, bądź stałe miejsce prowadzenia działalności, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, czyli opodatkowanie usługi zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna konsumpcja usługi.

Ww. przepisy uległy nowelizacji (art. 1 pkt 9 i 10 ustawy z dnia 9 czerwca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz ustawy o transporcie drogowym - Dz.U. Nr 134, poz. 780) z dniem 1 lipca 2011r. nadając im następujące brzmienie:

Zgodnie z art. 28a na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Stosownie do art. 28b ust. 1 i ust. 2 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Powyższa nowelizacja nie zmieniła zasadniczo wyżej wyrażonej normy tego przepisu.

Jak wynika z wniosku usługi wykonywane przeze Wnioskodawcę polegają na naprawie, konserwacji sprzętu chłodniczego ruchomego i nie są związane z nieruchomością. Kontrahent Wnioskodawcy (podatnik) nie posiada siedziby, ani stałego miejsca wykonywania działalności w kraju.

Tym samym miejsce świadczenia przedmiotowej usługi należy określić na zasadach ogólnych. Skoro dla usług wykonywanych na majątku ruchomym prawodawca nie przewidział szczególnego miejsca świadczenia to przy określaniu tego miejsca zajdzie zastosowanie powyższa zasada ogólna zgodnie, z którą miejsce świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi powiązane jest miejscem odbioru (konsumpcji) tej usługi.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż świadczenie przedmiotowej usługi będzie opodatkowane zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy w miejscu siedziby usługobiorcy. Tym samym będzie ona podlegała opodatkowaniu zgodnie miejscem siedziby usługobiorcy ewentualnie stałego miejsca prowadzenia działalności usługobiorcy gdy była świadczona dla tego miejsca. Czyli miejscem świadczenia i opodatkowania przedmiotowej usługi nie będzie terytorium Polski.

Mając powyższe na uwadze można odnieść się do pytań Wnioskodawcy. Jak wynika z wniosku Wnioskodawca świadczone usługi opodatkowywał w kraju co wynikało z faktu nie poinformowania go przez kontrahenta, iż nie posiada on siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Pomimo okoliczności sprawy, że usługi były wykonywane wyłącznie na terytorium Polski, Spółka posługiwała się polskim nr NIP, posiadała i posiada lokalizację w Polsce (np. magazyn), nie kwestionowała prawidłowości wystawianych faktur i dokonywała za nie płatności, czyli wszystko wskazywało na to, że ma siedzibę lub stałe miejsce wykonywania działalności w Polsce, nie zmienia to faktu, że usługi te nie podlegają opodatkowaniu w kraju, a faktury z naliczonym podatkiem VAT zostały wystawione nieprawidłowo. W konsekwencji na Wnioskodawcy ciąży obowiązek skorygowania wystawionych faktur, a tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na mocy art. 29 ust. 4b ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

1. eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
2. dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
4. pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.
   
   

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Zgodnie z § 14 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360 ze zm.) fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Faktura korygująca wystawiana w przypadku podwyższenia ceny powinna zawierać:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1–6,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
3. kwotę podwyższenia podatku należnego.
   
   

Faktura korygująca wystawiana w przypadku stwierdzenia pomyłek, o których mowa w ust. 1, powinna zawierać dane określone w ust. 2 pkt 1 i dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1–6 zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca, a także:

1. prawidłową treść korygowanych pozycji, w tym kwoty w wysokości prawidłowej, lub
2. różnicę między odpowiednimi kwotami wskazanymi pierwotnie w wysokości omyłkowej i w wysokości prawidłowej.
   
   

Ww. przepisy regulują kwestię wystawiania faktur korygujących w przypadku gdy faktura pierwotna zawiera pomyłkę. Taką pomyłko niewątpliwie jest naliczenie podatku należnego i wykazanie go w fakturach dokumentujących usługi których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju. Dlatego też Wnioskodawca na podstawie ww. regulacji zobowiązany będzie do korekty błędnie wystawionych faktur. Faktury korygujące winny zawierać numer kolejny oraz datę jej wystawienia oraz następujące informacje zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

• datę jej wystawienia;
• kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
• imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
• numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
• numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
• datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży.
  
  

Ponadto faktury korygujące winny zawierać prawidłową treść korygowanych pozycji, w tym kwoty w wysokości prawidłowej co w przedmiotowej sytuacji oznacza, że nie wykaże podatku należnego.

Jednocześnie w myśl § ust. 2 pkt 5 i 11 ww. rozporządzenia faktura korygująca powinna zawierać dodatkowo:

• w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”
• w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3 ustawy:
  1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, poprzedzony kodem PL,
  2. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany dla podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.
  
  

Z uwagi na to, że przedmiotowe faktury dotyczą świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju, ich rozliczenie nie jest uwarunkowane uzyskaniem przez Wnioskodawcę potwierdzenia otrzymania przez nabywcę usług korekt faktur. W konsekwencji może on rozliczyć wystawione faktury korygujące w rozliczeniu za miesiąc, w którym zostały one wystawione.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zatem w deklaracji za okres w którym Wnioskodawca wystawi faktury korygujące winien również wykazać wartości skorygowanego podatku VAT.

Następstwem ww. korekty będzie zmniejszenie kwoty podatku należnego o wartość podatku należnego z korygowanych faktur, w deklaracji za dany okres rozliczeniowy w którym Wnioskodawca dokona korekty faktur. W zależności od uzyskanych wartości korygowanego podatku skutkowało będzie to zmniejszeniem kwoty należnej jaka winna być wpłacona na konto właściwego urzędu skarbowego ewentualnie uzyskaniem nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, który będzie można rozliczyć w następnych okresach rozliczeniowych bądź dokonać zwrotu różnicy na rachunek bankowy (art. 87 ust.1 ustawy).

Trzeba tutaj zauważyć, że stosownie do art. 87 ust. 5 ustawy na umotywowany wniosek, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, w terminie określonym w ust. 2 zdanie pierwsze. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

W sytuacji gdyby u Wnioskodawcy za okres w którym dokona przedmiotowej korekty nie wystąpiła sprzedaż krajowa generująca podatek należny Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do zwrotu wygenerowanej nadwyżki podatku naliczonego po złożeniu wniosku o zwrot tego podatku.

W myśl art. 4 Ordynacji podatkowej obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego (art. 5 Ordynacji podatkowej).

Stosownie do art. 21 § 1 cyt. ustawy, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:

1. zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania;
2. doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.
   
   

Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób określony w § 1 pkt 1, podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty, z zastrzeżeniem § 3 (art. 21 § 2 Ordynacji podatkowej).

Zobowiązanie podatkowe jest stosunkiem zobowiązaniowym powstałym wyłącznie na gruncie przepisów prawa podatkowego, odmiennie kształtowanym od zobowiązań cywilnych, mimo występowania istotnych podobieństw. Określenie konkretnego momentu powstania zobowiązania podatkowego, z dokładnością co do dnia, ma zasadnicze znaczenie przy ustalaniu odpowiedzialności podatkowej.

Podstawową formą realizacji zobowiązania podatkowego jest zapłata podatku przez podatnika. Zobowiązanie podatkowe wówczas wygasa.

Zobowiązanie podatkowe, na podstawie art. 70 § 1 ww. ustawy, przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Prawo dokonania korekty podatku należnego istnieje w związku z tym dopóty, dopóki zobowiązanie nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Płatnik ma zatem prawo skorygować podatek za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Każde zobowiązanie podatkowe przedawnia się (wygasa) z upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Wpływ na bieg 5-letniego terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego mają instytucje zawieszenia oraz przerwania biegu tego terminu.

Termin przedawnienia zobowiązania podatkowego zaczyna biec od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności, czyli z pierwszym dniem następnego roku, a kończy się z upływem 5 lat. Zatem, termin początkowy i końcowy przedawnienia podatkowego wyznacza termin płatności tegoż zobowiązania (z zastrzeżeniem instytucji zawieszenia i przerwania biegu przedawnienia, które wpływają na końcowy termin przedawnienia). Przedawnienie oznacza, że po upływie określonego czasu od momentu powstania zobowiązania podatkowego zobowiązanie to wygasa, a organ podatkowy, po upływie terminu przedawnienia, nie może domagać się uregulowania (nie ma możliwości wyegzekwowania) należnego świadczenia. Należy przy tym zauważyć, że przedawnienie następuje z mocy prawa.

Mając na uwadze, że okres korekty dotyczy periodu od 1 stycznia 2010r. w tym przypadku nie dojdzie do przedawnienia zobowiązań tym samym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do korekty in minus całego podatku należnego za okres od 1 stycznia 2010r., a jaki wynika z błędnie wystawionych faktur. Rozliczenie korekty podatku winno być dokonane w deklaracji podatkowej składanej za miesiąc, w którym Wnioskodawca wystawił fakturę korygującą.

Podsumowując:

• miejsce świadczenia usług serwisowych na majątku ruchomym znajduje się poza terytorium kraju, a tym samym należy skorygować wystawione faktury zawierające naliczony podatek VAT
• Wnioskodawca ma prawo odzyskać zapłacony podatek, za okres od 1 stycznia 2010r.,
• Do dokonania korekty rozliczenia nie jest potrzebne potwierdzenie odbioru korekty faktury przez kontrahenta
  
  

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

• nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku korekty faktur za świadczone usługi
• prawidłowe w zakresie prawa do odzyskania zapłaconego podatku
• prawidłowe w zakresie braku obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru korekty faktury
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonych we wniosku Nr 3 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.