INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2011 r. (data wpływu 14 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą w dniu 1 czerwca 2007 r. Od początku główną dziedziną prowadzenia było według klasyfikacji PKWiU z 2004 r. 80.42.B „Kształcenie ustawiczne dorosłych i pozostałe formy kształcenia, gdzie indziej niesklasyfikowane”. Po nowelizacji PKWiU z 2007 r. kod działalności zmienił się na 85.59.B „Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane”. Do dnia wejścia w życie nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług, działalność podlegała pod zwolnienie z podatku VAT ze względu na świadczone usługi w zakresie edukacji sklasyfikowane wg PKWiU w grupowaniu 80. Głównym i jedynym zakresem działalności Wnioskodawcy jest organizowanie kursów i szkoleń zawodowych dla firm i osób prywatnych (głównie bezrobotnych) w zakresie obsługi: żurawi, podestów, suwnic, wózków jezdniowych, dźwigów, wind, pił mechanicznych, kos spalinowych, obsługi zawiesi. Są to wg przepisów Rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy i umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 31 poz. 216), kursy zakończone egzaminami Dozoru Technicznego wg Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79 poz. 849 ze zm.) lub też seminaria zakończone egzaminem wewnętrznym komisji wg posiadanych programów nauczania zatwierdzonych przez Ośrodek Doskonalenia Kadr w M… nadzorowany przez Ministra właściwego ds. gospodarki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle zaistniałego stanu faktycznego zgodnie z intencją przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług kursy i szkolenia prowadzone przez firmę Wnioskodawcy są zwolnione z podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnione od podatku są usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Zatem dla oceny, czy wyżej wymienione usługi będą zwolnione na podstawie powołanego wyżej przepisu konieczne jest stwierdzenie:

1. czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, oraz
2. czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
   
   

Usługi kształcenia osób ubiegających się o wydanie stosownych uprawnień do obsługi urządzeń dźwignicowych (żurawie, podesty, suwnice, wózki, dźwigniki, windy, dźwigi) wydawanych po pozytywnie zdanym egzaminie przez Urząd Dozoru Technicznego, bezsprzecznie mieszczą się co do zasady w usługach kształcenia zawodowego.

Osoby ubiegające się o tego typu uprawnienia są prawnie zobligowane do ich posiadania, na konkretny rodzaj urządzenia dźwignicowego, ponieważ bez danych uprawnień zawodowych pracownik nie może wykonywać powierzonej mu pracy, np. pracownik ogólnobudowlany lub monter instalacji z posiadanym orzeczeniem lekarza medycyny pracy o możliwości wykonywania pracy na wysokości nie może obsługiwać urządzenia jak podest ruchomy, bez posiadania uprawnień na ten sprzęt wydawanych właśnie przez Urząd Dozoru Technicznego po zakończonym egzaminie, a przygotowanie, nauka i praktyka odbywają się właśnie na kursie zawodowym prowadzonym przez firmę Wnioskodawcy. Uprawnienia do obsługi podestów ruchomych to obecnie podstawowy wymóg, jaki stawiają na budowach Inspektorzy PIP, przy pracach na wysokości. Innym przykładem może być kierowca operator żurawia przenośnego (tzw. HDS montowany na samochodach ciężarowych). Pracownik z uprawnieniami kierowcy bez uprawnień Dozoru Technicznego nie może wykonywać pracy operatora – może być tylko kierowcą. A nie zda egzaminu bez odpowiedniego przygotowania kursu zawodowego w tym przedmiocie, co jest głównym i jedynym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Podstawa prawna:

• Ustawa o dozorze technicznym (Dz. U. z 2000 r. Nr 122 poz. 1321 ze zm.),

• Rozporządzenie w sprawie trybu sprawdzenia kwalifikacji (Dz. U. z 2001 r. Nr 79 poz. 849 ze zm.),

• Rozporządzenie w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu (Dz. U. z 2002 r. Nr 120 poz. 1021 ze zm.),

• Rozporządzenie z dnia 30 października 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących BHP w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy (Dz. U. z 2002 r. Nr 191 poz. 1596),

• Rozporządzenie z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczególnych zasad stwierdzenia posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. z 2003 r. Nr 89 poz. 828),

• Rozporządzenie z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpiecznej i higienicznej pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. z 2002 r. Nr 70 poz. 650 ze zm.),

• Rozporządzenie z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy i umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 31 poz. 216).
  
  

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, ze spełniona zostaje przesłanka pierwsza – prowadzone kursy i szkolenia zawodowe są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, oraz przesłanka druga – są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Podsumowując swoje stanowisko Wnioskodawca twierdzi, że od 1 stycznia 2011 r. usługi kształcenia osób ubiegających się o zdobycie nowych lub poszerzenie aktualnie posiadanych uprawnień będą zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy z dnia 29 października 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności określony został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl zaś ust. 2 powołanego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawki podatku wskazane w powołanym powyżej art. 41 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT ulegają podwyższeniu na podstawie art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238 poz. 1578). Zgodnie z tym przepisem, po art. 146 dodaje się art. 146a-146e w brzmieniu: „ Art. 146a. W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (…)”.
   
   

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226 poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (PKWiU ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347/1 ze zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie natomiast do pkt 29 ww. artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zwrócić należy również uwagę na przepis § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246 poz. 1649), zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powołane wyżej przepisy przewidują zatem zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) Nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288/1). Rozporządzenie Rady Nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie powyższe przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia Nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionych w złożonym wniosku okoliczności wynika, iż od 1 czerwca 2007 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (kod działalności: 85.59.B „Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane”). Głównym i jedynym zakresem działalności Wnioskodawcy jest organizowanie kursów i szkoleń zawodowych dla firm i osób prywatnych (głównie bezrobotnych) w zakresie obsługi: żurawi, podestów, suwnic, wózków jezdniowych, dźwigów, wind, pił mechanicznych, kos spalinowych, obsługi zawiesi. Są to wg przepisów Rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy i umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 31 poz. 216), kursy zakończone egzaminami Dozoru Technicznego wg Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79 poz. 849 ze zm.) lub też seminaria zakończone egzaminem wewnętrznym komisji wg posiadanych programów nauczania zatwierdzonych przez Ośrodek Doskonalenia Kadr w M… nadzorowany przez Ministra właściwego ds. gospodarki.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż w niniejszej sprawie, przeprowadzane przez Wnioskodawcę kursy i szkolenia spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o VAT. Szkolenia te mają bowiem na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych. Jak wskazał Wnioskodawca, usługi kształcenia osób ubiegających się o wydanie stosownych uprawnień do obsługi urządzeń dźwignicowych (żurawie, podesty, suwnice, wózki, dźwigniki, windy, dźwigi) wydawanych po pozytywnie zdanym egzaminie przez Urząd Dozoru Technicznego, bezsprzecznie mieszczą się w usługach kształcenia zawodowego. Osoby ubiegające się o tego typu uprawnienia są prawnie zobligowane do ich posiadania, ponieważ bez danych uprawnień zawodowych pracownik nie może wykonywać powierzonej mu pracy.

Zauważyć jednak należy, iż w celu skorzystania ze zwolnienia, przewidzianego w cyt. powyżej art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, ww. szkolenia i kursy m.in. muszą być prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Powołane przez Wnioskodawcę akty prawne, takie jak: Ustawa o dozorze technicznym (Dz. U. z 2000 r. Nr 122 poz. 1321 ze zm.), Rozporządzenie w sprawie trybu sprawdzenia kwalifikacji (Dz. U. z 2001 r. Nr 79 poz. 849 ze zm.), Rozporządzenie w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu (Dz. U. z 2002 r. Nr 120 poz. 1021 ze zm.), Rozporządzenie z dnia 30 października 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących BHP w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy (Dz. U. z 2002 r. Nr 191 poz. 1596), Rozporządzenie z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczególnych zasad stwierdzenia posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. z 2003 r. Nr 89 poz. 828), Rozporządzenie z dnia 10 maja 2002 r. w sprawie bezpiecznej i higienicznej pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz. U. z 2002 r. Nr 70 poz. 650 ze zm.), Rozporządzenie z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy i umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 31 poz. 216), świadczą o tym, że opisane we wniosku szkolenia są ściśle uregulowane w odrębnych przepisach.

Należy zatem stwierdzić, iż kursy i szkolenia zawodowe prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług tzn. prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż prowadzone przez Wnioskodawcę kursy i szkolenia spełniają przesłanki do uznania za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, ze względu zaś na fakt, iż prowadzone są one w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach – korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy, iż „… od 1 stycznia 2011 r. usługi kształcenia osób ubiegających się o zdobycie nowych lub poszerzenie aktualnie posiadanych uprawnień będą zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a)” należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.