INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2010 r. (data wpływu 29 października 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego oraz obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2010 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego oraz obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Prowadzi Pan działalność gospodarczą, polegającą na współpracy franszyzowej z koncernem w zakresie prowadzenia stacji paliw. Ewidencję zdarzeń gospodarczych prowadzi Pan na podstawie ustawy o rachunkowości w księgach rachunkowych. Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Sprzedaż w całości dokumentowana jest fakturami, gdyż odbywa się na rzecz podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT. Na jednej ze stacji paliwowych zainstalowana została myjnia ręczna w celu świadczenia usług mycia samochodów. Wyposażono ją we wrzutomat – urządzenie przyjmujące należności w formie bilonu. Klient, który chce skorzystać z usługi w celu jej uruchomienia musi wrzucić określoną wartość monet, co powoduje uruchomienie urządzenia na określony czas w zależności od wrzuconej wartości monet. Na koniec dnia z wrzutomatu wyjmowany jest utarg a jego wielkość rejestrowana w ewidencji sprzedaży dziennej. Na koniec miesiąca sporządzany jest zbiorczy dowód dla udokumentowania wartości sprzedaży miesięcznej i ujęcia w księgach rachunkowych.

Samo urządzenie w celu weryfikowania ilości wykonanych usług zostało wyposażone w licznik myć i licznik zwrotów. Licznik zwrotów wskazuje, ile usług nie zostało zrealizowane, a należność została przyjęta. Umożliwia on zweryfikowanie, czy faktycznie klient nie skorzystał z usługi i należy zwrócić wpłaconą należność. Z kolei licznik myć służy do zweryfikowania czy pełna kwota utargu znajduje się we wrzutniku. Liczniki są elektronicznymi urządzeniami zintegrowanymi z myjnią i wrzutomatem. Ich stan może być zmodyfikowany przez serwis przy wykorzystaniu odpowiedniego oprogramowania. Urządzenie nie posiada opcji drukowania raportów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy dla urządzeń, które przyjmują zapłatę w postaci bilonu przepisy podatkowe przewidują szczególne wymagania techniczne...
2. Czy obowiązkowo należy zastosować kasę fiskalną czy wystarczy dokument (dowód wewnętrzny) stwierdzający dzień i wysokość pobranego utargu oraz określenie stawki i wartości podatku VAT zawartego w utargu... Z jaką częstotliwością powinien być pobierany utarg...

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo podatkowe nie przewiduje szczególnych wymagań technicznych dla urządzeń przyjmujących zapłatę w postaci bilonu – wrzutomat. W ocenie Wnioskodawcy, dla udokumentowania wielkości utargu wystarczający jest dokument, który będzie zawierał wyłącznie: datę pobrania utargu z wrzutomatu, wartość pobranego bilonu z wrzutomatu, wartość dokonanych zwrotów, stawkę podatku i wartość podatku VAT, oznaczenie przedsiębiorcy. Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, nie ma obowiązku rejestrowania takich transakcji z wykorzystaniem kas fiskalnych. Pobranie utargu powinno nastąpić nie rzadziej niż raz w miesiącu zgodnie z art. 19 pkt 17 ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 19 ust. 17 ustawy, w przypadku dokonywania dostawy towarów za pośrednictwem automatów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wyjęcia pieniędzy lub żetonów z automatów, nie później jednak niż w ostatnim dniu miesiąca.

Należy zauważyć, iż szczególny moment powstania obowiązku podatkowego określony w wyżej cyt. art. 19 ust. 17 ustawy o podatku od towarów i usług, odnosi się wyłącznie do dostawy towarów.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy.

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. obowiązywały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797).

Zgodnie z zapisem § 2 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do ww. rozporządzenia.

W poz. 41 ww. załącznika wymieniono usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność:²⁾

1. w bilonie lub banknotach, lub
2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Z punktu ²⁾ objaśnień do załącznika wynika, iż zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2010 r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż na jednej z prowadzonych przez Pana stacji paliwowych zainstalowana została myjnia ręczna, którą wyposażono we wrzutomat – urządzenie przyjmujące należności w formie bilonu. Na koniec dnia z wrzutomatu wyjmowany jest utarg, a jego wielkość jest rejestrowana w ewidencji sprzedaży dziennej, zaś na koniec miesiąca sporządzany jest zbiorczy dowód dla udokumentowania wartości sprzedaży miesięcznej i ujęcia w księgach rachunkowych.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, iż do dnia 31 grudnia 2010 r. mógł Pan korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w zakresie usług świadczonych za pośrednictwem automatycznej myjni samochodowej obsługiwanej przez klienta, która w systemie bezobsługowym przyjmuje należność w bilonie, przy założeniu, że do dnia 31 grudnia 2009 r. nie rozpoczął Pan prowadzenia ewidencji tych usług za pośrednictwem kasy. Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, iż przedstawiony przez Pana sposób dokumentowania utargu dziennego można przyjąć za prawidłowy.

Należy wskazać, iż od 1 stycznia 2011 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia, w którym w poz. 40 wymieniono usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność:²⁾

1. w bilonie lub banknotach, lub
2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Z punktu ²⁾ objaśnień do załącznika wynika, iż zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Ponadto, analizując opisany stan faktyczny oraz brzmienie powołanych przepisów należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w opisanym stanie faktycznym powstaje każdorazowo z chwilą wrzucenia przez klienta monety do automatu.

Wobec powyższego, przedstawione przez Pana stanowisko, z którego wynika, iż pobieranie utargu powinno nastąpić nie rzadziej niż raz w miesiącu, zgodnie z art. 19 ust. 17 jest nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, iż przepisy prawa podatkowego nie regulują kwestii dotyczących określenia wymagań technicznych dla urządzeń przyjmujących zapłatę w bilonie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.