INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy Miejskiej, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2010 r. (data wpływu 13 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia 28 października 2010 r. (data wpływu 2 listopada 2010 r.) oraz 4 listopada 2010 r. (data wpływu 8 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od nakładów inwestycyjnych związanych z budową hali sportowo-widowiskowej w sytuacji jej wydzierżawiania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od nakładów inwestycyjnych związanych z budową hali sportowo-widowiskowej w sytuacji jej wydzierżawiania. Powyższy wniosek uzupełniono pismami z dnia 28 października 2010 r. oraz 4 listopada 2010 r. o doprecyzowanie opisu sprawy i przeformułowanie pytania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Gmina Miejska) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i zamierza wybudować do roku 2013 halę sportowo-widowiskową na własnym gruncie. Szacunkowy koszt budowy hali wynosi 42 mln zł, z tego, dotacja z Ministerstwa Sportu i Turystyki 20 mln zł, środki własne Gminy 22 mln zł. W trakcie trwania budowy Gmina będzie uzyskiwać przychody z reklamowania budowy i nazwy hali przez jeden Klub sportowy. W trakcie budowy Gmina zamierza zgodnie z umową wystawiać faktury zaliczkowe na przyszłą dzierżawę obiektu. Po zakończeniu budowy Gmina Miejska zamierza zagospodarować halę rozważając 2 warianty:

1. wybudowaną halę pozostawić w swoim majątku i wydzierżawić spółce gminnej lub Klubowi sportowemu na 20 lat,
2. pozostawić halę w swoim majątku i samodzielnie świadczyć usługi na rzecz ludności i firm za pośrednictwem spółki gminnej na podstawie stosownej umowy zarządu określającej prawa i obowiązki spółki, a faktury i paragony na przychody wystawiane byłyby z numerem NIP Gminy Miejskiej.
   
   

Z pism z dnia 28 października 2010 r. oraz 4 listopada 2010 r., stanowiących uzupełnienia do wniosku wynika, iż planowana umowa zarządu halą sportowo-widowiskową pomiędzy Gminą Miejską a spółką gminną będzie umową odpłatną. Na podstawie umowy Gmina Miejska na rzecz Klubu sportowego będzie świadczyła usługę reklamową hali sportowo-widowiskowej polegającą na:

• przyznaniu Klubowi wyłącznego prawa do nadania oficjalnej nazwy hali sportowej,
• przyznaniu Klubowi prawa do wykorzystania wizerunku hali sportowej do celów własnych,
• przyznaniu Klubowi wyłącznego prawo do umieszczenia na elewacji hali sportowej logo, nazwy, znaku towarowego, oznaczenia produktów lub innego wizualnego oznaczenia Klubu,
• Gmina udostępni Klubowi miejsce na tablicy sponsorskiej na terenie hali sportowej w celu umieszczenia oznaczenia Klubu. Klubowi przysługiwać będzie prawo wyboru miejsca i powierzchni na tablicy sponsorskiej,
• Klub otrzymuje prawo do nadania nazwy Klubowi (…), jeśli taki Klub będzie działał na terenie hali sportowej,
• Gmina umożliwi Klubowi umieszczenie flag z oznaczeniem Klubu w ilości odpowiadającej potrzebom Klubu,
• Gmina udostępni Klubowi miejsce na umieszczenie oznaczenia Klubu nad wszystkimi wejściami do hali sportowej,
• Gmina udostępni powierzchnie reklamowe na terenie hali sportowej w ilości odpowiadającej potrzebom Klubu,
• Gmina zobowiązana będzie do uzyskania zgody Klubu na umieszczanie w hali sportowej oznaczeń reklamowych innych niż oznaczenie Klubu, w szczególności oznaczeń reklamowych podmiotów prowadzących działalność konkurencyjną wobec działalności,
• Gmina zobowiązuje się prowadzić oficjalną stronę internetową hali sportowej pod adresem internetowym wskazanym przez Klub,
• Gmina oddaje do dyspozycji Klubu prawo do wyłącznego korzystania z 200 miejsc na widowni hali sportowej,
• Klub będzie miał wpływ na politykę marketingową zarządcy hali sportowej,
• Klub będzie miał możliwość oznakowania reklamowego terenu budowy hali sportowej,
• Gmina udostępni miejsca na umieszczenie przez Klub oraz akceptuje projekty graficzne nośników i sposób wykorzystania udostępnionej powierzchni.
  
  

W opinii Wnioskodawcy, wymienione wyżej usługi są sklasyfikowane wg PKWiU pod następującymi symbolami:

• 74.40.11 i 74.40.12 (klasyfikacja z roku 1997 oraz 2004),
• 73.11.11 i 73.12.20 (klasyfikacja z roku 2008).
  
  

Ponadto, planowana umowa zarządu halą sportowo-widowiskową pomiędzy Gminą Miejską a spółką gminną będzie umową zarządzania i administrowania. Gmina będzie za te usługi wypłacać wynagrodzenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Gmina Miejska będzie mogła odliczyć podatek od towarów i usług od nakładów inwestycyjnych związanych z budową hali sportowo-widowiskowej, jeśli wybudowaną halę pozostawi w swoim majątku i wydzierżawi spółce gminnej lub Klubowi sportowemu i będzie uzyskiwać przychody z dzierżawy dokumentując te zdarzenia gospodarcze fakturami VAT...
2. Czy Gmina Miejska będzie mogła odliczyć podatek od towarów i usług od nakładów inwestycyjnych związanych z budową hali sportowo-widowiskowej, jeśli w okresie trwania budowy hali wystawi zgodnie z umową faktury VAT na otrzymane zaliczki na poczet przyszłej dzierżawy hali...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie Miejskiej, zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od nakładów związanych z budową hali sportowo-widowiskowej, jeśli po zakończeniu budowy pozostawi ją w swoim majątku i wydzierżawi spółce gminnej lub Klubowi sportowemu, jak również jeśli otrzymane zgodnie z umową zaliczki na przyszłą dzierżawę obiektu udokumentuje fakturą VAT. Otrzymane zaliczki przed wykonaniem usługi dzierżawy hali podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy o VAT). Dzierżawa hali jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W oparciu o art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z kolei z treść art. 19 ust. 11 ustawy wynika, że jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Powyższy przepis dotyczy zatem dostawy, która ma dopiero nastąpić, a zatem ww. kwoty otrzymane przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi będą podlegały opodatkowaniu na zasadach, jakim będzie podlegała czynność, której dotyczą.

Tożsame regulacje znajdują się w prawie wspólnotowym. Zgodnie z zapisem art. 65 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), w przypadku wpłaty zaliczek przed dostawą towarów lub świadczeniem usług, VAT staje się wymagalny w momencie otrzymania wpłaty i naliczany jest od wysokości otrzymanej wpłaty.

Ponadto, jak stanowi art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Ww. przepisy nie przewidują zwolnienia dla dzierżawy lokali użytkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z powyższego wynika, że odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę, tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie ich nabycia za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo – prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości podatku.

Prawo do odliczenia może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10 – 13.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dotyczy to w szczególności przypadków, gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących,
   2. w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż;
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. zaświadczenie, o którym mowa w art. 86 ust. 5, zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym

- stosownie do art. 88 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza wybudować do roku 2013 halę sportowo-widowiskową na własnym gruncie. W trakcie budowy Gmina planuje zgodnie z umową wystawiać faktury zaliczkowe na przyszłą dzierżawę obiektu. Po zakończeniu budowy Gmina Miejska zamierza zagospodarować halę, rozważając m. in. wybudowaną halę pozostawić w swoim majątku, ale wydzierżawić spółce gminnej lub Klubowi sportowemu na 20 lat.

W świetle powyżej przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz stanu prawnego, budowana hala sportowo-widowiskowa będzie w przyszłości służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług i z tego tytułu Zainteresowany już, albo w przyszłości będzie uzyskiwał opodatkowany podatkiem od towarów i usług obrót.

Zatem, odpowiadając na zadane we wniosku pytania, Gminie Miejskiej:

1. będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od nakładów inwestycyjnych związanych z budową hali sportowo-widowiskowej, wydzierżawionej po jej wybudowaniu spółce gminnej lub Klubowi sportowemu;
2. będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od nakładów inwestycyjnych związanych z budową hali sportowo-widowiskowej, jeśli w okresie trwania budowy hali wystawi zgodnie z umową faktury VAT zaliczki na otrzymane na poczet przyszłej dzierżawy hali

o ile nie wystąpią negatywne przesłanki określone w art. 88 ustawy.

Końcowo należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego, albo zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, a w szczególności sposobu wykorzystania przez Wnioskodawcę wybudowanej hali sportowo-widowiskowej po zakończeniu inwestycji, tj. do wykonywania czynności niepodlegających podatkowi VAT, bądź zwolnionych od podatku od towarów i usług, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informuje się ponadto, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od nakładów inwestycyjnych związanych z budową hali sportowo-widowiskowej w sytuacji jej wydzierżawiania. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od nakładów inwestycyjnych związanych z budową hali sportowo-widowiskowej wykorzystywanej w przyszłości do wykonywania czynności opodatkowanych został załatwiony w interpretacji nr ILPP1/443-902/10-6/AI w dniu 12 listopada 2010 r. Z kolei kwestia dotycząca prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku ze świadczeniem usług reklamy została załatwiona w interpretacji nr ILPP1/443-902/10-7/AI w dniu 12 listopada 2010 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.