INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm. ) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 08 grudnia 2010 r. (data wpływu 14 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania podatkiem liniowym dochodów z działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania podatkiem liniowym dochodów z działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od października 2004 r. do sierpnia 2010 r. Wnioskodawczyni była zatrudniona na podstawie umowy o pracę w spółce cywilnej adwokata oraz radców prawnych w charakterze prawnika. Do zakresu obowiązków Wnioskodawczyni należało przygotowywanie adwokatowi oraz radcom prawnym materiałów oraz projektów dokumentów, opinii prawnych, pism procesowych i umów, do wykorzystania przy świadczeniu pomocy prawnej przez kancelarię prawniczą.

W trakcie pracy w kancelarii prawniczej Wnioskodawczyni odbyła aplikację adwokacką i zdała egzamin adwokacki, po czym złożyła wniosek o wpis na listę adwokatów.

Po uzyskaniu uprawnień do wykonywania zawodu adwokata w październiku 2010 r. Wnioskodawczyni podjęła działalność gospodarczą i wybrała opodatkowanie podatkiem dochodowym na podstawie podatku liniowego 19%.

Wykonując zawód adwokata w ramach indywidualnej kancelarii adwokackiej Wnioskodawczyni świadczy usługi adwokackie między innymi na rzecz kancelarii prawniczej, w której była wcześniej zatrudniona jako prawnik na podstawie umowy o pracę. W ramach działalności gospodarczej zawiera z kancelarią prawniczą, w której była wcześniej zatrudniona, umowy o świadczenie usług prawnych na rzecz kancelarii prawniczej i jej klientów. Umowy te obejmują świadczenie pomocy prawnej i inne usługi prawne w zakresie zgodnym z uprawnieniami i obowiązkami adwokata określonymi w Ustawie o adwokaturze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prowadząc działalność gospodarczą w ramach indywidualnej kancelarii adwokackiej oraz podlegając w 2010 r. opodatkowaniu z tej działalności w wysokości 19% Wnioskodawczyni może świadczyć usługi prawnicze na rzecz kancelarii prawniczej, w której była wcześniej zatrudniona jako prawnik na podstawie umowy o pracę...

W opinii Wnioskodawczyni dochody uzyskane ze świadczenia usług prawniczych na rzecz kancelarii prawniczej, w której była wcześniej zatrudniona jako prawnik, uzyskiwane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą być opodatkowane podatkiem liniowym z uwagi na fakt, iż czynności wykonywane przez prawnika nie są tożsame z usługami świadczonymi przez adwokata.

W związku z tym nie ma przeciwwskazań do świadczenia takich usług w ramach opodatkowania, o którym mowa w art. 30c Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wg. stawki w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku, gdyż zakres wykonywanych obowiązków adwokata w ramach świadczenia usług prawnych nie jest tożsamy z zakresem obowiązków wykonywanych na podstawie umowy o pracę na stanowisku prawnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Stosownie do art. 9a ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

- wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

W myśl art. 30c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższego wynika zatem, że możliwości wyboru sposobu opodatkowania określonego w art. 30c - według liniowej stawki 19%, zostali pozbawieni ci podatnicy, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyskują przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, a usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik wykonywał bądź wykonuje na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w roku podatkowym.

Ze złożonego wniosku wynika, iż czynności składające się na treść wykonywanego zawodu adwokata, a więc na przedmiot usług które będą przez Wnioskodawczynię świadczone w ramach wykonywanej działalności gospodarczej (kancelaria adwokacka) nie odpowiadają czynnościom wykonywanym dotychczas jako prawnik w oparciu o zawartą umowę o pracę. Ponadto czynności adwokata nie mogły być wykonywane przez Wnioskodawczynię w ramach umowy o pracę gdyż nie zezwalają na to przepisy ustawy Prawo o adwokaturze (art. 4b ust 1 pkt 1).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188 ze zm.) zawód adwokata polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami.

Z powyższego wynika zatem, że zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawczynię w ramach stosunku pracy jest rozbieżny z zakresem czynności i usług, które świadczy w charakterze adwokata na rzecz kancelarii prawnej, w której wykonywała wcześniej pracę w oparciu o umowę o pracę jako prawnik.

Wobec powyższego, w przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanie faktycznym nie zachodzą okoliczności o których mowa w art. 9a ust. 3 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując dochody uzyskiwane przez Wnioskodawczynię z tytułu świadczenia usług jako adwokat mogą być opodatkowane 19% podatkiem liniowym na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.