INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 3 sierpnia 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 6 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 września 2010 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 1 października 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Przedmiotowy wniosek pismem z dnia 23 września 2010 r. uzupełniono o informacje doprecyzowujące opisany stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 1980 Wnioskodawczyni nabyła w całości od swoich rodziców w drodze przekazania na następcę, gospodarstwo rolne składające się z gruntów rolnych oraz działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi. W roku 2009 część gruntów została z urzędu odrolniona z przeznaczeniem na działki budowlane. W tym samym roku Wnioskodawczyni sprzedała 1 działkę budowlaną. Notariusz w trakcie spisywania umowy sprzedaży pobrał podatek od czynności cywilnoprawnej. W roku 2010 Zainteresowana sprzedała następne 2 działki.

W uzupełnieniu z dnia 23 września 2010 r. Wnioskodawczyni poinformowała iż:

1. nie prowadzi działalności gospodarczej, ani też nie jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.),
2. nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług,
3. nie wykorzystywała posiadanej nieruchomości w działalności gospodarczej,
4. przedmiotowa nieruchomość nie była udostępniana na podstawie umów cywilnoprawnych,
5. w przyszłości zamierza sprzedać jeszcze 3 działki,
6. z tytułu zbycia działek nie został zapłacony podatek od towarów i usług,
7. na wymienionym we wniosku gruncie Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług,
8. nie sprzedawała produktów rolnych pochodzących z przedmiotowych nieruchomości,
9. według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przedmiotowe działki gruntu zostały objęte podziałem o symbolu MN – tereny zabudowy jednorodzinnej.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z trzykrotną sprzedażą takich samych działek gruntu występują okoliczności mające znamiona działalności podlegającej opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabycie działek nie nastąpiło w celach ich sprzedaży, ponadto odrolnienie nastąpiło z urzędu w związku z czym podatek od towarów i usług nie występuje w przedstawionym przypadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy oznaczają, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje (realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy) wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, iż Wnioskodawczyni nabyła w całości od swoich rodziców w drodze przekazania na następcę, gospodarstwo rolne składające się z gruntów rolnych oraz działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi. Jednak przedmiotowy grunt nigdy nie był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, w tym w rolniczej. Ponadto, Wnioskodawczyni nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a przedmiotowy grunt nie był udostępniany na podstawie jakichkolwiek umów cywilnoprawnych. Z posiadanego gruntu Zainteresowana nie dokonywała sprzedaży produktów rolnych. Wnioskodawczyni po objęciu planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowego gruntu dokonała w roku 2009 sprzedaży 1 działki, a następnie w roku 2010 sprzedaży 2 kolejnych działek, z tytułu których nie zapłaciła podatku od towarów i usług. Zamiarem zainteresowanej jest sprzedaż jeszcze 3 działek.

W przedmiotowej sprawie stwierdzić zatem należy, iż Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży działek stanowiących majątek osobisty, otrzymany w roku 1980 od rodziców w drodze przekazania na następcę, nie wykorzystywany w działalności gospodarczej (w tym w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy), nie działała w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Nie można bowiem stwierdzić, że w chwili otrzymania gruntu zamiarem Zainteresowanej była jego późniejsza sprzedaż. Należy stwierdzić, iż nic nie wskazuje na to, aby przedmiotowy grunt został nabyty w celach handlowych, gdyż został on nabyty w roku 1980 w drodze przekazania gospodarstwa przez rodziców na następcę. Zatem, Zainteresowana dokonując sprzedaży działek korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, sprzedaż działek wchodzących w skład majątku osobistego Wnioskodawczyni, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Zainteresowana dokonując ich sprzedaży korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. W przedmiotowej sprawie nie wystąpiły okoliczności mające znamiona działalności gospodarczej, a zatem nie zachodzi konieczność odprowadzenia podatku należnego od czynności sprzedaży działek przeznaczonych wg miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę jednorodzinną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.