INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 02 listopada 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 08 listopada 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania odsetek z tytułu opóźnienia w zapłacie zadośćuczynienia przyznanego na podstawie wyroku sądu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 listopada 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania odsetek z tytułu opóźnienia w zapłacie zadośćuczynienia przyznanego na podstawie wyroku sądu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Skutkiem błędu medycznego wnioskodawcy amputowano nogę. Od pozwanego szpitala zasądzono wyrokiem sądu na rzecz wnioskodawcy, w związku z tym zdarzeniem, zadośćuczynienie wraz z odsetkami od dnia wydania wyroku oraz odszkodowanie w postaci renty (bez odsetek); w wyroku nie zostały zasądzone odsetki w przypadku opóźnienia w płatności renty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy jest wolny od podatku dochodowego przychód w postaci zadośćuczynienia, zasądzonego wyrokiem – do wysokości wskazanej w wyroku kwotowo...
2. Czy wolny od podatku dochodowego jest przychód w postaci odsetek z tytułu opóźnienia w zapłacie ww. zadośćuczynienia...
3. Czy wolny od podatku dochodowego jest przychód w postaci odszkodowania w formie renty, zasądzonej wyrokiem – do wysokości wskazanej w tym wyroku...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy, wolny od podatku dochodowego jest przychód w postaci zadośćuczynienia, zasądzonego wyrokiem – do wysokości wskazanej w tym wyroku, co– w opinii wnioskodawcy - wprost wynika z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zadośćuczynienie nie ma związku z działalnością gospodarczą ani utraconymi korzyściami, nie zachodzą więc wyjątki opisane w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a) i b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca stwierdził, iż nie jest objęty katalogiem zwolnień z art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód w postaci odsetek z tytułu opóźnienia w zapłacie ww. zadośćuczynienia. W opinii wnioskodawcy, z treści art. 21 ust. 1 pkt 95 i pkt 119 ww. ustawy należy wnioskować, że skoro ustawodawca wyraźnie zwalnia od opodatkowania odsetki od pewnych świadczeń, to nie czyniąc tego w przypadku odsetek od zadośćuczynienia wyraźnie wskazuje, że taki przychód zalicza się do innych przychodów– zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 powyższej ustawy – i przychód ten podlega opodatkowaniu.

Natomiast wolny od podatku dochodowego jest przychód w postaci odszkodowania w formie renty, zasądzonej wyrokiem – do wysokości wskazanej w tym wyroku, co – w opinii wnioskodawcy - wynika z art. 21 ust. 1 pkt 3c. Wnioskodawca stwierdza, że odszkodowanie w postaci renty spełnia wszystkie przesłanki wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:

• podstawę jego wypłaty stanowią przepisy prawa cywilnego,
• doszło do uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia,
• poszkodowany utracił częściowo zdolność do pracy zarobkowej, jednocześnie zwiększyły się jego potrzeby i zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość.
  
  

Wnioskodawca wskazuje również, iż w tym przypadku wydaje się znajdować zastosowanie także przepis art. 21 ust. 1 pkt 3b bowiem świadczenie to zasądzono wyrokiem sądu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek z tytułu opóźnienia w zapłacie zadośćuczynienia przyznanego na podstawie wyroku sądu (pyt. 2). W pozostałym zakresie wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do treści art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14 dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12–14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W myśl art. 444 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

Stosownie zaś do postanowień art. 445 § 1 Kodeksu cywilnego w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje natomiast art. 481 Kodeksu cywilnego. Z § 1 ww. art. 481 Kodeksu cywilnego wynika, iż jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe (§ 2 zdanie pierwsze ww. art. 481 Kodeksu cywilnego).

Analizując treść powyższych przepisów należy zauważyć, że nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z odszkodowaniem (naprawieniem szkody) czy też zadośćuczynieniem Istota odszkodowania czy zadośćuczynienia związana jest z naprawieniem szkody i stanowi instytucję odrębną od odsetek za zwłokę. Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego – są skutkiem niewykonania zobowiązań. Z tych względów wyłączenie z opodatkowania należności głównej nie oznacza, iż wolne od podatku są także odsetki od niej naliczone. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje zwolnienia od podatku odsetek ustawowych od ww. świadczeń, zwalnia od opodatkowania jedynie odszkodowania, tj. świadczenia polegające na naprawieniu szkody na rzecz poszkodowanego.

Na zasadzie wyjątku ustawodawca przewidział zwolnienie tylko w przypadkach ściśle określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały zwolnione z podatku jedynie odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, tj. stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty. Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 119 cyt. ustawy zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych są odsetki od papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa oraz obligacji emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, w części odpowiadającej kwocie odsetek zapłaconych przy nabyciu tych papierów wartościowych od emitenta.

Przedmiotowego zadośćuczynienia nie można zaliczyć do kategorii przychodów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 95 i art. 21 ust. 1 pkt 119 ww. ustawy. W konsekwencji, odsetki ustawowe stanowiące należność wierzyciela odrębną od zadośćuczynienia, nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania.

Otrzymane odsetki stanowią w roku ich otrzymania przychód z innych źródeł. Rodzaje źródeł przychodów zostały wymienione w art. 10 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wśród nich w punkcie 9 ustawodawca zawarł „inne źródła”. Katalog przychodów zaliczanych do „innych źródeł” jest katalogiem otwartym. W art. 20 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca wskazał jedynie przykłady niektórych przychodów zaliczanych do innych źródeł. Świadczy o tym użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”. W myśl natomiast art. 11 ust 1 ww. ustawy przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. A zatem, otrzymane odsetki należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.