INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2010 r. (data wpływu 2 lipca 2010 r.), uzupełniony pismem z dnia 28 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów podróży wypłacanych członkowi Rady Nadzorczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie opodatkowania zwrotu kosztów podróży wypłacanych członkowi Rady Nadzorczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Członkowi rady nadzorczej na podstawie Regulaminu Rady Nadzorczej Spółki wypłaca się zwrot kosztów podróży oraz wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji na podstawie postanowień Statutu Spółki. Wypłacane wynagrodzenie jest oskładkowane - składką na ubezpieczenie zdrowotne oraz naliczany i odprowadzany podatek dochodowy od osób fizycznych.

Natomiast zwrot kosztów podróży naliczany jest poprzez pomnożenie ilości km przejazdu (przyjazd z miejsca zamieszkania do siedziby spółki na posiedzenie rady nadzorczej oraz powrót do miejsca zamieszkania) przez stawkę za 1km określoną rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r.

Wypłacając zwrot kosztów podróży postępuje się tak samo jak przy wynagrodzeniu, a więc nalicza i odprowadza się składkę zdrowotną oraz nalicza i odprowadza się podatek dochodowy od osób fizycznych.

Członek Rady Nadzorczej nie jest pracownikiem Spółki i pełni swoją funkcję na podstawie powołania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zwrot kosztów podróży wypłacany członkowi Rady Nadzorczej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot kosztów podróży wypłacany członkowi Rady Nadzorczej nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 51 poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Z kolei na podstawie art. 13 pkt 7 cyt. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, iż co do zasady przychody otrzymywane przez członków organów stanowiących osób prawnych stanowią przychody w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jako takie podlegają opodatkowaniu.

Jednakże zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w cytowanym artykule, są dwa rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r.:

• w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.) oraz,
• w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).
  
  

Przepisy te przewidują, że pracownikowi z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę przysługują diety oraz zwrot kosztów, m. in. kosztów przejazdów oraz noclegów w wysokości przewidzianej w ww. rozporządzeniach.

Aby jednak przedmiotowe świadczenia korzystały ze zwolnienia podatkowego muszą być spełnione warunki określone w art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

• w celu osiągnięcia przychodów lub
• w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
• przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej lub samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
• przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5 w związku z wykonywaniem tych funkcji.
  
  

Należy zauważyć, iż we wskazanym przepisie, tj. art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy użyto pojęcia „podróż” bez określenia „służbowa”, tym samym zakres zwolnienia jest znacznie szerszy, gdyż nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

W konsekwencji dojazd członków Rady Nadzorczej na posiedzenia będzie mieścił się w określeniu „podróż” zawartym w ww. przepisie.

Ponadto należy podkreślić, iż cytowane powyżej rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej wyznaczają jedynie limity do wysokości których obowiązuje zwolnienie, natomiast nie są podstawą do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz uregulowania prawne w tym zakresie stwierdzić należy, iż zwrot kosztów podróży na posiedzenie Rady Nadzorczej do siedziby Spółki wypłacany członkowi tej Rady korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 tej ustawy, do wysokości określonych w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Należy jednak wyraźnie zaznaczyć, iż jeżeli należności wypłacone przez Spółkę będą wyższe od limitów określonych w ww. rozporządzeniu, to nadwyżki ponad te limity podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.