INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2010 r. (data wpływu 05.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 3 września 2010 r. (data wpływu 09.09.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W celu rozwoju prowadzonej działalności, Spółka złożyła wniosek o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa X na lata 2007 - 2013, Priorytet 3 - „Transport”, Działanie 3.3 – „Transport miejski i podmiejski”. Wniosek został wstępnie rozpatrzony pozytywnie i znalazł się na liście wniosków rekomendowanych do udzielenia finansowania. Ponieważ cała procedura jest bardzo skomplikowana, dla dokonania wszelkich analiz (studium wykonalności) oraz następnie do sporządzenia i złożenia w Jej imieniu wniosku, a także do rozliczenia udzielonego wsparcia unijnego rozumianego jako sporządzenie wniosków o płatność w oparciu o dokumenty księgowe beneficjenta, Spółka zatrudniła specjalistyczny podmiot zewnętrzny. W związku z tym, poniosła istotne koszty finansowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na przygotowanie wniosku, w tym studium wykonalności oraz rozliczenie udzielonego wsparcia unijnego poprzez sporządzenie wymaganych dokumentów - wniosków o płatność mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów podatkowych jednorazowo jako koszty pośrednie, czy jednak właściwym byłoby koszty te zakwalifikować do wartości inwestycji i poprzez koszt amortyzacji brałyby udział w wyliczeniu dochodu do opodatkowania...

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z procesem składania wniosku o dotację (w tym także koszt sporządzenia studium wykonalności, a także rozliczenie udzielonego wsparcia poprzez złożenie stosownych wniosków o płatność) w ramach RPO, są ponoszone przez Spółkę w celu uzyskania przychodów. Uzyskana dotacja posłuży zakupowi autobusów, elektronicznych tablic informacyjnych na przystanki oraz budowie nowoczesnej myjni autobusów. Tak więc, służy prowadzonej działalności, a w konsekwencji uzyskaniu przychodów. Nie ma jednak możliwości wskazania, jakiemu konkretnemu przychodowi będzie odpowiadać poniesiony wydatek. Dlatego Spółka uważa, że winna go zakwalifikować do kosztów pośrednich. Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia (art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Na tej podstawie koszt, o którym mowa w pytaniu, powinien być potrącony w dacie poniesienia.

Ponadto wskazane wydatki nie mogą być wykluczone z kosztów podatkowych zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na jego podstawie, przy ustalaniu dochodu nie należy uwzględniać, obok przychodów, również kosztów uzyskania tych przychodów ze źródeł, z których dochody są wolne od podatku. Nawet jeśli przyjąć, że dotacje są dochodami wolnymi od opodatkowania, to koszty sporządzenia wniosku dotyczą nie tylko otrzymanych dotacji, lecz przed wszystkim dochodów wygenerowanych następnie dzięki tym dotacjom (które od opodatkowania zwolnione nie są). Należy dodatkowo zauważyć, że samo umieszczenie na liście wniosków rekomendowanych do udzielenia finansowania nie jest jeszcze równoznaczne z jego otrzymaniem. Warunkiem koniecznym jest bowiem podpisanie stosownej umowy. Wymaga to m.in. dostarczenia wielu dokumentów, w tym np. dowodów zapewnienia prefinansowania ze środków własnych lub zewnętrznych (środki pomocowe z poszczególnych programów w ramach pomocy UE są bowiem, co do zasady, przyznawane jako zwrot poniesionych wydatków i raczej wyjątkowo są przyznawane w formie zaliczki).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz że wykaże związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Przepis ten konstytuuje zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatników musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie, w związku z art. 12 ust. 1 lub art. 12 ust. 3 ww. ustawy.

Z kolei jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności.

Koszty sporządzenia wniosku o dotację z Unii Europejskiej, w tym studium wykonalności oraz rozliczenie udzielonego wsparcia poprzez złożenie stosownych wniosków o płatność, nie powinny być uznawane za koszty bezpośrednie, dotyczące przychodów w postaci środków unijnych (dotacji). Należy je zatem zakwalifikować do kosztów pośrednich, związanych z prowadzoną przez podatnika działalnością.

W tym miejscu podnieść należy, iż moment potrącenia wydatków uznanych za koszty podatkowe o charakterze pośrednim wskazany został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z regulacją tego artykułu, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Wskazać należy również, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy).

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż poniesione przez Spółkę wydatki na przygotowanie wniosku o dotację unijną, w tym studium wykonalności oraz rozliczenie udzielonego wsparcia poprzez sporządzenie wymaganych dokumentów - wniosków o płatność, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów, potrącalne w dacie ich poniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.