Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-574/10-6/PS
z 24 grudnia 2010 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB5/423-574/10-6/PS
Data
2010.12.24
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Podstawa opodatkowania i wysokość podatku --> Opodatkowanie dochodów z udziału w zyskach osób prawnych
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Zasięg terytorialny
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Pobór podatku --> Osoby prawne jako płatnicy
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Podstawa opodatkowania i wysokość podatku --> Zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów
Słowa kluczowe
Królestwo Niderlandów
Królestwo Niderlandów
odsetki
odsetki
podatek
podatek
umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania
umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania
Istota interpretacji
Czy na podstawie art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła od wypłacanych Odsetek podstawowych oraz Odsetek uczestniczących na rzecz Pożyczkodawcy ?
Wniosek ORD-IN 265 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 30.08.2010r. (data wpływu 01.09.2010r.) oraz w piśmie z dnia 30.11.2010 r. (data nadania 30.11.2010 r., data wpływu 01.12.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 17.11.2010 r. Nr IPPB5/423 - 574/10-2/PS (data nadania 17.11.2010 r., data doręczenia 24.11.2010 r.) oraz w piśmie z dnia 14.12.2010 r. (data wpływu 20.12.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 03.12.2010 r. Nr IPPB5/423-574/10-4/PS (data nadania 03.12.2010 r., data doręczenia 08.12.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 10 i 11 konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 roku, Nr 216, poz. 2120) dalej umowa polsko – holenderska w części dotyczącej:
UZASADNIENIE W dniu 01.09.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 10 i 11 umowy polsko – holenderskiej. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. Wnioskodawca planuje utworzyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej „Spółka”), której będzie udziałowcem. Spółka zostanie utworzona w celu realizacji projektu deweloperskiego. Na potrzeby realizacji projektu deweloperskiego Spółka planuje pozyskać finansowanie (dalej „Pożyczka”) od podmiotu wyspecjalizowanego w udzielaniu pożyczek z siedzibą w Holandii (dalej „Pożyczkodawca”). Spółka oraz Pożyczkodawca nie będą podmiotami powiązanymi w rozumieniu Ustawy o CIT. Spółka będzie posiadała certyfikat rezydencji Pożyczkodawcy. Umowa pożyczki będzie przewidywała, iż Pożyczkodawcy będą należne odsetki wg stałej stopy procentowej (np. 15% rocznie, dalej „Odsetki podstawowe”). Dodatkowo, w momencie zakończenia projektu deweloperskiego, Pożyczkodawca otrzyma odsetki w wysokości np. 20% zysku zrealizowanego przez Spółkę na realizacji projektu deweloperskiego (dalej „Odsetki uczestniczące”), które staną się należne i zostaną zapłacone po sprzedaży przez Spółkę ostatniego lokalu mieszkalnego. W pismach z dnia 30.11.2010 r. (data wpływu 01.12.2010 r.) oraz z dnia 14.12.2010 r. (data wpływu 20.12.2010r.) Wnioskodawca wyjaśnił, iż:
W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy na podstawie art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła od wypłacanych Odsetek podstawowych oraz Odsetek uczestniczących na rzecz Pożyczkodawcy ... Stanowisko Wnioskodawcy Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie będzie zobowiązana zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT do pobrania podatku u źródła od wypłacanych Odsetek podstawowych oraz Odsetek uczestniczących na rzecz Pożyczkodawcy. Uzasadnienie Zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 Ustawy o CIT, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonanych wypłat. Na podstawie art. 21 ust. 1. Ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Polski, przez podatników nieposiadających w Polsce siedziby ani zarządu, przychodów z odsetek ustala się w wysokości 20% tych przychodów natomiast podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu. Zdaniem Spółki, sam sposób przyjętego sposobu kalkulacji wysokości odsetek w części odnoszącej się do Odsetek uczestniczących (jako premia od zysku na projekcie deweloperskim) nie zmieniają ich charakteru prawnego, tzn. na gruncie prawa polskiego będą to w dalszym ciągu odsetki (podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 26 listopada 2008 r. (sygn. ILPB2/415-659/08-2/ES)). Przepisy art. 20-22 stosuje się jednakże z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. W tym przypadku zastosowanie znajdą postanowienia polsko-holenderskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (dalej „Umowa o unikaniu”). Opodatkowanie dochodów z tytułu odsetek uregulowane jest w art. 11 tejże umowy. Umowa ta przewiduje, iż przez odsetki należy rozumieć „dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką, lecz niedających prawa do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z państwowych papierów wartościowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi papierami wartościowymi, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu tego artykułu.” Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku odsetek od pożyczki, które dają pożyczkodawcy prawo do zysku dłużnika (jak by to miało miejsce w przypadku opisanym w zdarzeniu przyszłym), należności wypłacane przez pożyczkobiorcę (tj. zarówno Odsetki podstawowe jak i Odsetki uczestniczące) nie będą stanowiły „odsetek” w rozumieniu Umowy o unikaniu. Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane należności z tytułu Pożyczki będą natomiast stanowiły dywidendę w rozumieniu tejże Umowy. Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 5 Umowy, przez dywidendę należy rozumieć „dochód z akcji, akcji gratisowych lub praw do udziału w zyskach, akcji w górnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw do udziału w zyskach, jak również dochód z wierzytelności dających prawo uczestniczenia w zyskach oraz dochód z innych praw w spółce, który według prawa Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, jest pod względem podatkowym traktowany jak dochód z akcji”. Konsekwentnie, zgodnie z art. 10 ust. 1 Umowy o unikaniu, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Polsce osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Holandii mogą być opodatkowane w Holandii. Art. 10 ust. 2 Umowy o unikaniu wskazuje dalej, iż dywidendy takie mogą być jednak opodatkowane także w Polsce (państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę) i zgodnie z polskim prawem, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekroczyć
Jednakże postanowienia ustępu 2 art. 10 Umowy o unikaniu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie do art. 10 ust. 7 powołanej Umowy, jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie (tutaj - Holandia), osiąga zyski lub dochody z drugiego Umawiającego się Państwa (czyli Odsetki podstawowe oraz Odsetki uczestniczące, które będą wypłacane z Polski), to wówczas 1) to drugie Państwo nie może obciążać podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę (tutaj Pożyczkodawcy), z wyjątkiem przypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie, lub gdy udział, z tytułu którego dywidendy są wypłacane, faktycznie wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonej w drugim Państwie, 2) ani też obciążać niewydzielonych zysków spółki (tutaj — Pożyczkodawcy) podatkiem od niewydzielonych zysków, nawet kiedy wypłacone dywidendy lub niewydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów osiągniętych w tym drugim Państwie (tutaj - z Polski). Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze brzmienie Umowy o unikaniu w tym zakresie, jeżeli wypłaty należności do Pożyczkodawcy zostałyby obciążone podatkiem u źródła jako dywidendy na podstawie art. 10 Umowy o unikaniu, wówczas doszłoby do naruszenia postanowienia art. 10 ust. 7 powołanej Umowy, gdyż to drugie Państwo (tutaj Polska) nie może obciążać niewydzielonych zysków Pożyczkodawcy (otrzymane przez Pożyczkodawcę Odsetki podstawowe oraz uczestniczące będą do momentu ich faktycznej dystrybucji do udziałowców Pożyczkodawcy stanowiły jego niepodzielone zyski). Takie stanowisko wyraził również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 października 2008 r. (sygn. IPPB3/423-1055/08-4/PS), zgodnie z którym: „W konsekwencji należy stwierdzić, iż wynagrodzenie wypłacane na rzecz podmiotu holenderskiego ustalone jako procent od zysku Spółki stanowi dywidendę w rozumieniu art. 10 umowy polsko - holenderskiej. Mając jednak na uwadze postanowienie art. 10 ust. 7 powyższej umowy Spółka nie będzie zobowiązana pobierać jako płatnik, na podstawie art. 26 ust. 1 w związku z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy od wypłaconych na rzecz podmiotu holenderskiego dywidend”. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie będzie zobowiązana pobierać jako płatnik, na podstawie art. 26 ust. 1 w związku z art. 21 ust. 1 oraz 22 ust. 1 Ustawy o CIT podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłacanych Pożyczkodawcy należności w postaci Odsetek podstawowych oraz Odsetek uczestniczących. W świetle obowiązującego stanu prawnego stwierdzam co następuje. Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Zgodnie art. 26 ust. 1 ww. ustawy osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. W myśl art. 21 ust. 1 cytowanej ustawy podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Polski, przez podatników nieposiadających w Polsce siedziby ani zarządu, przychodów z odsetek ustala się w wysokości 20% tych przychodów. Na podstawie art. 22 ust. 1 updop podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu. Natomiast z art. 22a updop wynika, iż przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. W przedmiotowej sprawie należy wziąć pod uwagę postanowienia art. 11 umowy polsko -holenderskiej. Zgodnie z art. 11 ust. 1 i 2 umowy, odsetki które powstają w Umawiającym się Państwie (RP) i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (Holandia), mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Przez odsetki, stosownie do art. 11 ust. 5 ww. umowy, uważa się dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką, lecz niedających prawa do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z państwowych papierów wartościowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi papierami wartościowymi, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu tego artykułu. Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 1 umowy polsko-holenderskiej, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Polsce osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Holandii mogą być opodatkowane w Holandii. Dywidendy takie mogą być jednak opodatkowane także w Polsce (państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę) i zgodnie z polskim prawem, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekroczyć 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10%, natomiast we wszystkich pozostałych przypadkach podatek ten nie może przekroczyć 15% kwoty dywidend brutto (art. 10 ust. 2 umowy polsko-holenderskiej). Podkreślić przy tym należy, iż postanowienia ustępu 2 art. 10 nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. Stosownie bowiem do art. 10 ust. 7 powołanej umowy jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, osiąga zyski lub dochody z drugiego Umawiającego się Państwa, wówczas to drugie Państwo nie może obciążać podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie, lub gdy udział, z tytułu którego dywidendy są wypłacane, faktycznie wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonej w drugim Państwie, ani też obciążać niewydzielonych zysków spółki podatkiem od niewydzielonych zysków, nawet kiedy wypłacone dywidendy lub niewydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów osiągniętych w tym drugim Państwie. Na podstawie art. 10 ust. 5 powołanej umowy przez dywidendy uważa się dochód z akcji, akcji gratisowych lub praw do udziału w zyskach, akcji w górnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw do udziału w zyskach, jak również dochód z wierzytelności dających prawo uczestniczenia w zyskach oraz dochód z innych praw w spółce, który według prawa Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, jest pod względem podatkowym traktowany jak dochód z akcji. Wykładnia literalna przepisów art. 10 ust. 5 oraz art. 11 ust. 5 wskazuje, iż Strony umowy wykluczyły z pojęcia odsetek wszelkiego rodzaju wierzytelności dające prawa do uczestnictwa w zyskach dłużnika. Jednocześnie jednak Strony umowy w art. 10 ust. 5 wprost uznały, iż dochody z wierzytelności dających prawo uczestniczenia w zyskach na gruncie przedmiotowej umowy należy traktować jako dywidendy. Aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie kwotę odsetek podstawowych oraz odsetek uczestniczących od pożyczki można uznać za odsetki w rozumieniu art. 11 ust. 5 lub dywidendę w rozumieniu art. 10 ust. 5 umowy polsko - holenderskiej, należy na wstępie zdefiniować pojęcie pożyczki. W związku z brakiem definicji pożyczki w polskim ustawodawstwie podatkowym, należy sięgnąć do definicji umowy pożyczki, uregulowanej w ustawie z dnia z dnia ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16 poz. 93). Zgodnie z art. 720 § 1 ww. ustawy, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Umowa ta może być zawarta bez wynagrodzenia, jak również odpłatnie. Odpłatność umowy przybiera postać odsetek. Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że planowana Spółka zawrze umowę pożyczki z podmiotem holenderskim wyspecjalizowanym w udzielaniu pożyczek. Środki pozyskane w drodze pożyczki zostaną przeznaczone na sfinansowanie projektu deweloperskiego. Umowa pożyczki będzie przewidywać, że Pożyczkodawcy będzie przysługiwać wynagrodzenie w postaci odsetek oprocentowanych w wysokości 15 % w skali roku (dalej „Odsetki podstawowe”). Spłata kwoty głównej pożyczki nastąpi w terminie przed zakończeniem projektu deweloperskiego (tj. sprzedaży ostatniego lokalu), tj. spłaty nie będą dokonywane miesięcznie ani w dniu zakończenia projektu deweloperskiego. Termin spłaty kwoty głównej będzie wyprzedzał termin zakończeniu projektu deweloperskiego o około 12 miesięcy. Odsetki podstawowe będą spłacane na bazie miesięcznej (Wnioskodawca zakłada, iż będą finansowane wpływami z zaliczek otrzymanych od kupujących mieszkania zapłaconych na poczet ceny sprzedaży lokalu). Płatność odsetek podstawowych będzie następowała miesięcznie, natomiast oprocentowanie będzie wynosiło 15 % w skali roku. Dodatkowo, w momencie zakończenia projektu deweloperskiego, Pożyczkodawca otrzyma odsetki w wysokości np. 20% zysku zrealizowanego przez Spółkę na realizacji projektu deweloperskiego (dalej „Odsetki uczestniczące”), które staną się należne i zostaną zapłacone po sprzedaży przez Spółkę ostatniego lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca wskazuje, że Odsetki uczestniczące są dalszymi odsetkami od części kapitałowej pożyczki. Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że sposób kalkulacji tych odsetek, oparty o wielkości zysku na projekcie, nie ma bezpośredniego związku z kapitałem pożyczki. Ponadto z zawartej umowy wynikać będzie, że podmiot holenderski posiadać będzie także możliwość kontroli realizacji projektu deweloperskiego, który finansować będzie udzieloną pożyczką. Przysługiwać mu będzie w tym zakresie szereg uprawnień, od akceptacji osób zatrudnianych przez Spółkę, przez kontrolowanie wszelkiej dokumentacji związanej z projektem, po wyrażenie zgody na dokonanie takich zmian przez Spółkę jak zmiana charakteru jej działalności, zmiana charakteru projektu, decyzja o sprzedaży projektu, zmiana cennika sprzedawanych lokali, czy udzielania pożyczek lub wypłaty dywidendy. Biorąc pod uwagę ww. definicję pożyczki oraz postanowienia umowy polsko- holenderskiej, o której mowa we wniosku, należy stwierdzić, że umowy zawieranej przez Spółkę:
Odnosząc się do kwestii odsetek uczestniczących należy zauważyć, iż fakt, że kapitał zostanie udostępniony przez Pożyczkodawcę na określony czas, a po upływie tego czasu – bądź wcześniej w przypadku wcześniejszej spłaty - zostanie zwrócony, nie może decydować o uznaniu przedmiotowej umowy (w omawianej części) za umowę pożyczki w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Istotne są bowiem również pozostałe warunki, na jakich została zawarta ta umowa. Ważne są więc także warunki dotyczące wynagrodzenia za udzielenie przez podmiot holenderski pożyczki. Należy zwrócić uwagę, że wynagrodzenie to, oprócz ustalonych odsetek, zawierać będzie również wysoki udział w wyniku finansowym Spółki. Ponadto podmiot holenderski posiadać będzie oprócz prawa do wynagrodzenia, szerokie uprawnienia zezwalające mu na ingerowanie w działalność Spółki, poprzez akceptację wszelkich zmian, jakich zamierza dokonać w szczególności takich, które miałyby negatywny wpływ na wielkość zysku z inwestycji. Więcej, podmiot holenderski będzie miał możliwość decydowania m.in. o zatrudnianiu pracowników Spółki, akceptowania umów sprzedaży mieszkań, wglądu do ksiąg rachunkowych Spółki . Od zgody podmiotu holenderskiego zależeć będzie nawet możliwość udzielenia przez Spółkę pożyczki lub wypłaty dywidendy. Zasadniczo, podmiot holenderski wręcz nabywać będzie prawo do współdecydowania o działaniach Spółki. Z powyższego wynika, że rola oraz uprawnienia podmiotu holenderskiego znacznie przekraczać będzie uprawnienia pożyczkodawcy, które wynikają z art. 720 Kodeksu cywilnego. O różnicy pomiędzy umową klasycznej pożyczki a przedmiotową umową (w omawianej części) świadczy również uzależnienie wypłaty dodatkowego wynagrodzenia od sukcesu ekonomicznego przedsięwzięcia, które powoduje także, że podmiot holenderski podejmować będzie dodatkowe ryzyko ekonomiczne, gdyż dodatkowy zysk osiągnie jedynie w przypadku, gdy „inwestycja” się powiedzie. Taka konstrukcja wynagrodzenia (procentowo określony udział w zysku) pozwala raczej sądzić, że będziemy mieli tu do czynienia z sytuacją, w której podmiot holenderski będzie zaangażowany wspólnie ze Spółką w zarządzanie inwestycją – projektem deweloperskim, a nie z udzieleniem pożyczki. Skoro więc nie należy utożsamiać przedmiotowej pożyczki z pożyczką w rozumieniu art. 720 Kodeksu cywilnego, nie należy również traktować kwoty odsetek uczestniczących, wynikających z prawa Pożyczkodawcy do udziału w wyniku finansowym projektu na równi z odsetkami, stanowiącymi wynagrodzenie z tytułu umowy pożyczki. Nie można bowiem uznać udziału w wyniku finansowym Spółki za odsetki. Tym bardziej, że odsetki skalkulowane w oparciu o kwotę główną pożyczki oraz kwota główna, będą spłacane zgodnie z harmonogramem spłat (odsetki w wysokości 15% płacone w miesięcznych ratach, kwota główna ma być spłacona na 12 miesięcy przed terminem zakończenia projektu deweloperskiego), natomiast dodatkowe wynagrodzenie - Odsetki uczestniczące nie będą już bezpośrednio związane z kapitałem pożyczki i mają być spłacone (jeżeli w ogóle wystąpi zysk z inwestycji) pod warunkiem sprzedaży przez Spółkę ostatniego lokalu. W przedmiotowej sprawie, wprawdzie Pożyczkodawca nie posiadać będzie w planowanej Spółce praw głosu, jednakże będzie miał prawo do jej kontrolowania i udziału w podejmowaniu istotnych z punktu widzenia realizowanego projektu deweloperskiego decyzji, a w szczególności takich, które mogłyby negatywnie wpłynąć na przyszły zysk z inwestycji. Wykładnia literalna przytoczonych we wstępie przepisów art. 10 ust. 5 oraz 11 ust. 5 wskazuje, iż Strony umowy wykluczyły z pojęcia odsetek wszelkiego rodzaju wierzytelności dające prawa do uczestnictwa w zyskach dłużnika. Jednocześnie jednak Strony umowy w art. 10 ust. 5 wprost uznały, iż dochody z wierzytelności dających prawo uczestniczenia w zyskach na gruncie przedmiotowej umowy należy traktować jako dywidendy. Tym samym, kwota wypłacana przez Spółkę na rzecz podmiotu holenderskiego w związku z przedmiotową umową, tj. Odsetki uczestniczące wynikające z prawa udziału w wyniku finansowym Spółki, należy uznać za dywidendę w rozumieniu umowy polsko – holenderskiej. Mając na uwadze postanowienie art. 10 ust. 7 powyższej umowy Spółka nie będzie zobowiązana pobierać jako płatnik, na podstawie art. 26 ust. 1 w związku z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatku dochodowego od wypłaconych na rzecz podmiotu holenderskiego dywidend. Odnosząc się do drugiej części zagadnienia, tj. spłaty kwoty głównej wraz z odsetkami podstawowymi, podkreślić należy że wypełniają one przesłanki do uznania za pożyczkę w rozumieniu art. 720 Kodeksu cywilnego. Odsetki podstawowe od powyższej pożyczki będą bezpośrednio związane z kapitałem pożyczki. Odsetki wypełniać będą przesłanki definicji odsetek w świetle art. 11 ust. 5 umowy polsko – holenderskiej, zgodnie z którym przez odsetki uważa się dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką, lecz niedających prawa do uczestniczenia w zyskach dłużnika. W konsekwencji, zgodnie z art. 11 ust. 2 umowy polsko – holenderskiej należności opisane we wniosku (odsetki podstawowe) podlegając będą opodatkowaniu w Polsce podatkiem u źródła w wysokości 5% kwoty brutto tych należności. Zgodnie z art. 26 ust. 1 updop Wnioskodawca, jest obowiązany, jako płatnik, pobrać w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Natomiast zastosowanie stawki podatku wynikającej z umowy polsko-holenderskiej będzie możliwe jedynie pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby austriackiego podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji. Natomiast w myśl art. 26 ust. 3 updop płatnicy przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Płatnicy są obowiązani przesłać nierezydentom, oraz urzędowi skarbowemu – informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku sporządzone według ustalonego wzoru. Dodatkowo należy zauważyć, że interpretacja indywidualna z dnia 26 listopada 2008r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, na którą powołuje się Spółka została wydana w indywidualnej sprawie innego podatnika (podatku dochodowego od osób fizycznych) a zawarte w niej rozstrzygnięcie nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację indywidualną. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.