INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 września 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 489/10 – stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2009 r. (data wpływu 12 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełnionym w dniu 3 stycznia 2011 r. – dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie powstania przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 9 tej ustawy w związku z dokonanym podziałem przez wydzielenie w odniesieniu do ośrodka wczasowo-wypoczynkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełniony w dniu 3 stycznia 2011 r. – dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie powstania przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 9 tej ustawy w związku z dokonanym podziałem przez wydzielenie w odniesieniu do ośrodka wczasowo-wypoczynkowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz ze spółkami wchodzącymi w skład Grupy Kapitałowej prowadzi, działalność gospodarczą w sektorze energetycznym. Podstawową działalnością Spółki jest działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej.

W oparciu o przepisy art. 533 § 1 i art. 534 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 103 ze zm.) oraz art. 9d ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r., Nr 89, poz. 625 ze zm.), jak również w związku z wejściem w życie postanowień Dyrektywy 2003/54/WE z 26 czerwca 2003 r. (Dz. U. L 176 z 15 lipca 2003 r., str. 37 - 56), dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej, oraz implementacji jej postanowień do krajowego porządku prawnego, w związku z koniecznością zakończenia procesu rozdzielenia działalności Wnioskodawcy, jako Operatora Sytemu Dystrybucyjnego (OSD) od pozostałych działalności niezwiązanych z dystrybucją energii elektrycznej, Spółka przeprowadziła podział przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks spółek handlowych.

Przedmiotem wydzielenia był między innymi Ośrodek Wczasowo - Wypoczynkowy (zwany dalej „Ośrodkiem”). Spółką przejmującą jest spółka dominująca w Grupie Kapitałowej Wnioskodawcy („Spółka Przejmująca”).

Spółka zaznacza, że przed dniem dokonania podziału przez wydzielenie, tj. zarejestrowaniem w dniu 20 marca 2009 r. przez Sąd w Krajowym Rejestrze Sądowym podwyższenia kapitału w Spółce Przejmującej, w spółce Wnioskodawcy istniał następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada strukturę oddziałową, co oznacza, że realizuje swoje zadania poprzez wydzielone organizacyjnie Centralę oraz Oddziały mające swoje siedziby w E., G., K., K., O., P., S. i T. Oddziały są wyodrębnionymi organizacyjnie częściami działalności gospodarczej, które realizują zadania Spółki na określonym obszarze. Każdy z ośmiu Oddziałów Spółki posiada własny schemat organizacyjny. W ramach struktury Oddziału Spółki w S. funkcjonowała wydzielona organizacyjnie część przedsiębiorstwa w postaci Ośrodka. Działalność Ośrodka prowadzonego w dwóch lokalizacjach, tj. w miejscowości U. i w miejscowości R., była merytorycznie zupełnie odmienna od działalności dystrybucyjnej Spółki. Nie była to również działalność pomocnicza lub w jakikolwiek inny sposób powiązana z dystrybucją energii elektrycznej stanowiącą podstawowy przedmiot działalności Spółki. Ośrodek posiadał więc odrębne miejsce w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa jako jednostka niezależna od pozostałych rodzajów działalności operacyjnej Spółki.

Ośrodek był traktowany jako odrębna komórka organizacyjna (podobna do wydziału) w ramach struktury Oddziału, co znajdowało odzwierciedlenie w Regulaminie Organizacyjnym Oddziału Spółki w S. Ośrodek posiadał własną strukturę organizacyjną, odrębny personel i kierownictwo. Ośrodek nie byl samodzielnym pracodawcą w rozumieniu przepisów prawa pracy (na podstawie uchwały podjętej przez Zarząd Spółki, pracodawcami w rozumieniu Kodeksu pracy w spółce Wnioskodawcy są Centrala oraz poszczególne Oddziały), jednakże należy podkreślić, że osoby zatrudnione w Ośrodku wykonywały prace tylko na rzecz tego Ośrodka - nie świadczyły pracy na rzecz działalności dystrybucyjnej (statutowej) prowadzonej przez Oddział.

Pracownicy funkcjonalnie związani z przedmiotową częścią przedsiębiorstwa zostali przejęci w wyniku realizacji podziału Spółki przez Spółkę Przejmującą na zasadzie normy przepisu art. 23¹ Kodeksu pracy. Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 3b-d ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t. j. - Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) ze Spółką Przejmującą podpisano porozumienie w sprawie przekazania środków funduszu socjalnego.

Przypisany do Ośrodka zespół składników materialnych i niematerialnych tworzył spójną całość, która zapewniała możliwość generowania przychodów z działalności turystycznej i szkoleniowej. Funkcjonalnie z przedmiotową częścią przedsiębiorstwa w postaci Ośrodka związany był majątek nieruchomy, ruchomy, koncesje i zezwolenia, oraz należności i zobowiązania. Dla przykładu, do majątku nieruchomego wchodzącego w skład zespołu składników tworzącego tę zorganizowaną część przedsiębiorstwa zaliczały się prawa użytkowania wieczystego gruntów czy budynki.

Jako przykład ruchomości wskazać z kolei można komputery, meble, sprzęt AGD, odśnieżarkę czy klimatyzator, zaś przykładem koncesji są koncesje na sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych. Należności związane funkcjonalnie z działalnością Ośrodka to przede wszystkim należności z tytułu wykonanych usług hotelowych i gastronomicznych, zaś wśród zobowiązań wymienić przykładowo można zobowiązania wynikające z zawartych na czas nieokreślony umów zakupu energii elektrycznej czy dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Umowy te związane były ściśle i wyłącznie z działalnością Ośrodka. Zobowiązania, o których tu mowa wynikały z umów związanych integralnie z potrzebami działalności Ośrodka, a nie Oddziału jako całości. Szczegółowy wykaz majątku, w tym również należności, zobowiązań i podpisanych umów, zawarty został w załącznikach numer: 5a, 5b, 5c, 5d, 5e, 5f do Planu podziału. Ponadto, zgodnie z treścią planu podziału na Spółkę Przejmującą przeszły wszelkie księgi, zapisy, pliki elektroniczne i inne dokumenty oraz dane, które dotyczyły w sposób wyłączny wydzielanych składników majątku, w tym w szczególności pliki robocze w komputerach będących w dyspozycji przejmowanych pracowników umieszczone w pamięci komputerów przekazanych do Spółki Przejmującej wraz z pracownikami, dokumenty zawierające korespondencję z klientami i innymi podmiotami niezbędne do prowadzenia działalności zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz instrukcje i procedury wykorzystywane w tej działalności, za wyjątkiem tych plików, zapisów ksiąg i dokumentów, które zgodnie z prawem muszą być przechowywane przez Spółkę lub też nie mogą być technicznie oddzielone od innych plików i danych pozostających w Spółce. Dokumentacja ta znajdowała się w Ośrodku, gdzie pozostała po zarejestrowaniu planu podziału.

Opisany zespół majątkowy tworzył funkcjonalnie powiązaną całość zdolną do prowadzenia działalności w postaci ośrodka wczasowo-wypoczynkowego.

Jakkolwiek Ośrodek nie był jednostką samobilansującą, to zgodnie z Zakładowym Planem Kont Spółki ewidencja przychodów i kosztów związanych z działalnością Ośrodka prowadzona była na odrębnych obiektach kontrolingowych (zleceniach). Do celów ewidencji zarządczej Ośrodek rozliczany był jak oddzielna jednostka w zakresie ponoszonych kosztów oraz dochodów, jakie przynosiła przedmiotowa działalność.

Ewidencja kosztów i przychodów dotyczących Ośrodka odbywała się na dedykowanych obiektach kontrolingowych (zleceniach - odrębnych dla kosztów stałych i zmiennych), co pozwalało na wyodrębnienie w księdze głównej przychodów (związanych z działalnością pozaenergetyczną oraz sprzedażą towarów i materiałów, a także pozostałymi przychodami operacyjnymi) i kosztów zespołu czwartego - rodzajowymi oraz pozostałymi kosztami operacyjnymi Ośrodka.

Ponadto, w związku z wydzieleniem Ośrodka w ramach podziału sporządzono na potrzeby planu podziału odrębny bilans, znajdujący się w załączniku numer 5 do Planu podziału.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że pozostała część majątku Wnioskodawcy (tj. część pozostająca w spółce Wnioskodawcy po dokonaniu podziału przez wydzielenie) związana ze świadczeniem usług dystrybucji energii elektrycznej stanowi ponad wszelką wątpliwość zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (aktualnie jest to główne przedsiębiorstwo Wnioskodawcy prowadzące samodzielnie działalność).

Dodatkowo w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku, która wpłynęła do tut. organu w dniu 3 stycznia 2011 r. Spółka wskazała, iż Ośrodek realizował następujące zadania gospodarcze:

• sprzedaż usług hotelarskich polegających na wynajmie pomieszczeń na cele noclegowe oraz konferencyjne;
• obsługa konferencji i szkoleń w pomieszczeniach ośrodka.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że usługi powyższe świadczone były przede wszystkim na rzecz podmiotów zewnętrznych, na tzw. wolnym rynku. Dodatkowo z usług tych korzystały także podmioty należące do Grupy Kapitałowej Wnioskodawcy oraz sam Wnioskodawca.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania.

1. Czy Ośrodek stanowi zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 4a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
2. Czy opisana transakcja podziału spółki Wnioskodawcy przez wydzielenie w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks spółek handlowych w zakresie dotyczącym przeniesienia na Spółkę Przejmującą Ośrodka skutkować będzie powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodem w spółce podlegającej podziałowi jest wartość rynkowa składników majątkowych przeniesionych na spółki przejmujące lub nowo zawiązane ustalona na dzień podziału lub wydzielenia, w przypadku gdy majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Na podstawie art. 4a pkt 4 ww. ustawy przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumieć należy organizacyjne i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Mając na uwadze brzmienie wskazanych wyżej przepisów omawianej ustawy, a także wnioski płynące z wydawanych przez Ministra Finansów interpretacji indywidualnych prawa podatkowego oraz orzecznictwa sądów administracyjnych można stwierdzić, że o zorganizowanej części przedsiębiorstwa mówić można w sytuacji, gdy zespół składników majątkowych będących przedmiotem określonej w tej ustawie czynności prawnej posiada następujące cechy:

1. występuje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w ramach istniejącego przedsiębiorstwa,
3. składniki wchodzące w skład zespołu przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

W odniesieniu do pytania pierwszego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wyodrębniony zespół składników majątkowych stanowiący u niego Ośrodek Wczasowo-Wypoczynkowy, spełnia przesłanki z przepisu art. 4a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, i stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Wniosek taki wynika z interpretacji normy przepisu art. 4a ust. 4 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się:

• „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Omawiając poszczególne przesłanki decydujące o uznaniu danej części przedsiębiorstwa za zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy wskazać na następujące czynniki:

1. Jak wynika z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zespół składników majątkowych wchodzących w jej skład powinien zawierać zobowiązania (o ile takowe istnieją u zbywcy). Podatnik wydzielił i przypisał zobowiązania związane z funkcjonowaniem tej części przedsiębiorstwa, czego wyrazem jest Plan podziału Spółki zobowiązania wymieniono w załączniku 5c zaś umowy związane z działalnością Ośrodka w załączniku nr 5d do Planu podziału). Ponadto w skład wyodrębnionej części przedsiębiorstwa wchodziły również inne składniki majątkowe w postaci nieruchomości, ruchomości, należności, koncesji, zezwoleń oraz pracowników dedykowanych do wykonywania czynności związanych z rodzajem działalności prowadzonym przez tą część przedsiębiorstwa.

Opisany w przedmiotowym stanie faktycznym stopień wyposażenia tej części przedsiębiorstwa w składniki majątkowe, zdaniem Wnioskodawcy, należy oceniać pod kątem ich wystarczalności dla potrzeb prowadzenia działalności Ośrodka. Wnioskodawca wydzielił ze swego majątku składniki związane funkcjonalnie z tym przedmiotem działalności, które tworzą zorganizowaną całość i w jego ocenie są wystarczające do prowadzenia tego rodzaju działalności.

W tym świetle wydzielony zestaw składników majątkowych jest kompleksowy i zapewniający zaplecze majątkowe potrzebne do prowadzenia działalności ośrodka wczasowo-wypoczynkowego. Działalność ta kontynuowana jest zresztą przez nowego właściciela.

2. Punktem odniesienia przy analizie spełnienia przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego jest rola, jaką składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, tj. na ile stanowią one w nim wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo całość.

Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach działalności, i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa. W przedsiębiorstwie Wnioskodawcy wydzielona część jest wyodrębniona w postaci oddzielnej jednostki organizacyjnej (Ośrodek), z własną strukturą organizacyjną, kierownictwem i personelem.

W analizowanej sytuacji w ocenie Wnioskodawcy warunek „wyodrębnienia organizacyjnego” jest spełniony. W głównej mierze czynnikiem świadczącym o owym wyodrębnieniu jest funkcjonalność składników majątkowych oraz stanowisk pracy przypisanych do tej części przedsiębiorstwa. Są to środki służące prowadzeniu określonego rodzaju działalności. Jest ona wyodrębniona w strukturze przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w postaci odrębnej jednostki organizacyjnej, zarządzanej przez powołane do tego osoby. Zatem stanowi samodzielnie funkcjonującą całość.

Samodzielność finansowa zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z jej odrębności majątkowej oraz organizacyjnej. Stanowisko takie zostało zaakceptowane przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości, który w wyroku z 15 stycznia 2002 r. w sprawie Andersen og Jensen ApS v. Skatteministeriet (C-43/00) stwierdził, iż priorytetowe znaczenie przy definiowaniu części przedsiębiorstwa (branch of activity) ma wyodrębnienie organizacyjne natomiast dopiero w następnej kolejności wyodrębnienie finansowe zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Aspekt finansowy wyodrębnienia oznacza, że powinno być możliwe przypisanie wydzielanemu zespołowi składników określonych wskaźników finansowych, w tym zwłaszcza przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań realizowanych („osiąganych”) przez tę część przedsiębiorstwa. Takie przypisanie ww. wielkości powinno być możliwe w szczególności przy wykorzystaniu komputerowego systemu wspomagającego zarządzanie przedsiębiorstwem lub systemu finansowo-księgowego.

W przedmiotowym stanie faktycznym istniała możliwość wyodrębnienia należności i zobowiązań związanych z wydzieloną częścią przedsiębiorstwa, sporządzono również bilans na potrzeby planu podziału. Wnioskodawca prowadził ewidencje pozwalające na ustalenie kosztów i przychodów jakie osiągał Ośrodek.

3. Wnioskodawca przy doborze składników majątkowych, w tym zobowiązań, posługiwał się kryterium przydatności i związku z realizacją celu gospodarczego, jakim jest działalność Ośrodka. Wyodrębnione składniki majątkowe są funkcjonalnie powiązane i na tyle kompletne, iż przy ich pomocy Wnioskodawca dotychczas realizował zadanie gospodarcze, dla którego Ośrodek powołano, tj. prowadzenie działalności w zakresie organizacji szkoleń, konferencji, seminariów oraz świadczenia usług wczasowych i hotelowych. Tak więc należy uznać, iż przedmiotowa przesłanka z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa została spełniona.

4. Ostatnią analizowaną cechą jest możliwość stanowienia przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego określone zadania gospodarcze. Ustawodawca posługuje się tutaj trybem przypuszczającym: „zespół składników (...) mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”. Takie brzmienie analizowanego przepisu wskazuje na konieczność przeprowadzenia hipotetycznej analizy, czy istniałaby możliwość samodzielnego działania (funkcjonowania) zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę zakres przedmiotowy wydzielonych składników majątkowych oraz stopień ich zorganizowania, a w szczególności to, że w skład zbywanych składników wchodzi majątek i pracownicy za pomocą, których następuje ich realizacja, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przesłanka stanowienia przez taki kompleks przedsiębiorstwa jest spełniona. Zespół takich składników mógłby, bowiem działać w niezmienionym zakresie, wraz z przejmowanymi pracownikami, jako niezależne przedsiębiorstwo prowadzące działalność.

Podsumowując Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wydzielona przez niego część przedsiębiorstwa, była wyposażona w sposób odpowiedni i wystarczający w stosunku do rodzaju prowadzonej działalności, była dostatecznie wyodrębniona organizacyjnie (jako osobna jednostka organizacyjna) oraz finansowo (przyporządkowane są należności i zobowiązania, a także sporządzony bilans), służy realizacji działalności Ośrodka oraz jest na tyle zorganizowana, iż mogłaby stanowić samodzielne przedsiębiorstwo. Tak, więc spełnione są przesłanki normy przepisu art. 4a ust. 4 cytowanej ustawy i zespół składników opisany w przedmiotowym stanie faktycznym stanowi „zorganizowaną część przedsiębiorstwa”.

W odniesieniu do pytania drugiego Wnioskodawca wskazał, iż w związku z faktem, iż Ośrodek stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 4a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym, w związku z podziałem spółki Wnioskodawcy przez wydzielenie na podstawie przepisu art. 529 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks spółek handlowych, po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

W dniu 5 lutego 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną Nr ITPB3/423-715/09/DK stwierdzając, iż stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia z dnia 6 listopada 2009 r. (data wpływu 12 listopada 2009 r.) jest nieprawidłowe. W dniu 23 lutego 2010 r. Spółka złożyła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa przedmiotowej interpretacji. Skargę na przedmiotową interpretację nadano w urzędzie pocztowym w dniu 22 kwietnia 2010 r., wniesiono w niej o uchylenie interpretacji w całości oraz zasądzenie na rzecz strony skarżącej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Wyrokiem z dnia 15 września 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 489/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną interpretację i stwierdził, że uchylona interpretacja nie może być wykonana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w przedmiotowym wyroku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego oraz drugiego w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy jednakże wskazać, iż procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę spełnienia przez zespół składników majątkowych przesłanek zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.