INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 04.11.2010 r. (data wpływu 10.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.11.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (lub Podatnik) prowadzi działalność deweloperską. Działalność Spółki polega na budowaniu budynków, a następnie ich zbywaniu lub wynajmowaniu w całości lub wyodrębnianiu w budynkach lokali i dokonywaniu ich zbycia lub wynajmu. Aktualnie Spółka realizuje budowę 4 osiedli (4 inwestycji) w 4 różnych miastach Polski. Spółka samodzielnie nie prowadzi robót budowlanych. Wszelkie prace wykonywane są przez podwykonawców zaangażowanych przez Spółkę na podstawie zawartych umów. W celu realizacji poszczególnych Inwestycji zatrudnieni są pracownicy Spółki, których zakresem obowiązków jest wykonywanie pracy związanej z realizacją poszczególnej Inwestycji, tzw. Kierownicy Projektów.

Spółka prowadzi szczegółową ewidencję analityczną wszystkich prowadzonych przez siebie Inwestycji. Z posiadanych ksiąg Spółka jest w stanie odczytać wartość uzyskanych przychodów, poniesionych kosztów dotyczących prowadzonych Inwestycji, posiadanych aktywów i ciążących na niej zobowiązań oraz wygenerowanego zysku, które są związane z realizacją każdej z powyżej wymienionych Inwestycji.

Przed rozpoczęciem Inwestycji Spółka ustala szczegółowy budżet każdej z rozpoczynanych inwestycji. Taki budżet zawiera w szczególności: wyszczególnienie powierzchni planowanych Inwestycji, wysokość planowanych przychodów (wartość kontraktu), wysokość planowanych kosztów ze szczegółowym podziałem na ich rodzaje i poszczególne etapy realizacji Inwestycji, wartość zaangażowanych powstałych w wyniku ukończenia budowy aktywów, powstałych zobowiązań i wysokość marży. Budżet Inwestycji określa również sposób budowy, rodzaje materiałów z których są wykonane i wykończone poszczególne lokale, a także szczegółową analizę rynku w poszczególnych miejscowościach, w których znajdują się prowadzone Inwestycje, i plan marketingowy, w oparciu o który Spółka prowadzi swoją działalność.

Spółka planuje dokonać sprzedaży poszczególnych Inwestycji na rzecz spółek komandytowo-akcyjnych. Przedmiotem sprzedaży na rzecz czterech różnych spółek komandytowo-akcyjnych będą 4 osiedla (4 Inwestycje) w trakcie realizacji, tj.:

• Miasteczko W w L,
• Ul. S w Z,
• Osiedle P w R,
• Osiedle N w B.
  
  

Każdy z powyższych przedmiotów umowy sprzedaży będzie miał analogiczną postać. W jego skład wejdą działka lub działki gruntów, na których prowadzona jest budowa. Niektóre z obiektów (budynków) zostały już ukończone, na innych trwają roboty budowlane.

W umowie sprzedaży zostanie określone, że przedmiotem umowy sprzedaży jest zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmująca określoną inwestycję wraz z zobowiązaniami (umowami zawartymi z nabywcami przyszłych budynków lub lokali, zobowiązaniami wynikającymi z zaciągniętych kredytów czy umów z wykonawcami). Wraz z daną Inwestycją pracownik Podatnika wykonujący prace niezbędne do realizacji poszczególnej Inwestycji, tzw. Kierownik Projektu, stanie się pracownikiem spółki komandytowo-akcyjnej. Po przeprowadzeniu czterech transakcji sprzedaży zorganizowanych części przedsiębiorstwa spółki komandytowo-akcyjne ukończą rozpoczęte procesy budowlane (Inwestycje) i będą realizować sprzedaż ukończonych mieszkań, budynków lub je wynajmować. Z wykorzystaniem środków uzyskanych ze sprzedaży poszczególne spółki komandytowo-akcyjne prowadzić będą dalszą działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy tak opisany przedmiot umów sprzedaży można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług ...

Zdaniem Podatnika, każdy zespół składników majątkowych funkcjonujących w Spółce jako Inwestycja stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jak stanowi art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 roku, Nr 54 poz. 535 ze zm.), przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z powyższym przepisem, aby przedmiot umowy sprzedaży stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa musi łącznie spełniać następujące warunki:

• rzeczywiście istnieć w przedsiębiorstwie jako zespół składników materialnych i niematerialnych, który obejmuje również zobowiązania,
• być wyodrębniony organizacyjnie i finansowo,
• być przeznaczonym do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• posiadać zdolność do funkcjonowania jako samodzielne przedsiębiorstwo.
  
  

Przedmiot umowy sprzedaży stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, obejmującą również zobowiązania, wówczas gdy rzeczywiście można go uznać za zespół, a nie tylko zbiór przypadkowych elementów. Aby mówić o zespole, składniki powinny odznaczać się powiązaniem funkcjonalnym, w wyniku którego może działać. Ponieważ z wykorzystaniem określonej Inwestycji Spółka prowadzi działalność, można każdą z Inwestycji uznać za zespół składników, a nie ich luźny zbiór. Ponadto przedmiotem przejęcia przez nabywcę będą również zobowiązania wynikające z umów kredytowych, umów z nabywcami nieruchomości, czy wykonawcami poszczególnych robót budowlanych.

O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy określony zespół składników jest wydzielony w strukturze przedsiębiorstwa. Zdaniem Spółki prowadzenie działalności gospodarczej w innej miejscowości za pomocą funkcjonującego tam zespołu składników, wyodrębnionych w przedsiębiorstwie pod nazwą „Inwestycja”, „Osiedle”, „Miasteczko” przy pomocy pracownika, który odpowiada za funkcjonowanie danej Inwestycji, który stanie się pracownikiem spółki komandytowo-akcyjnej - spełnia warunki, aby uznać je za zespół wyodrębniony organizacyjnie.

Wyodrębnienie finansowe oznacza, że Podatnik prowadzi ewidencję zdarzeń gospodarczych w taki sposób, że jest w stanie przyporządkować przychody i koszty oraz aktywa i zobowiązania do tej części przedsiębiorstwa. Spółka prowadzi szczegółową ewidencję rachunkową i jest w stanie przyporządkować zarówno aktywa jak i pasywa, a także przychody i koszty związane z działalnością poszczególnych Inwestycji. Oznacza to, że można uznać poszczególne Inwestycje, będące przedmiotem umowy sprzedaży za zorganizowane części przedsiębiorstwa. Pomimo, że nie jest to warunkiem koniecznym, Spółka sporządza dla każdej Inwestycji szczegółowy budżet, obejmujący zaangażowane aktywa i planowane wydatki. Z powyższych informacji wynika, że poszczególne przedmioty umowy sprzedaży można uznać za wyodrębnione części pod względem organizacyjnym i finansowym.

Kolejnym warunkiem do uznania Inwestycji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest przeznaczenie jej do realizacji określonych zdarzeń gospodarczych. Spółka komandytowo-akcyjna ukończy rozpoczęte prace budowlane, dokona wyodrębnienia lokali, a następnie będzie dokonywała zbycia nieruchomości. Taka działalność jest niewątpliwie działalnością gospodarczą właściwą profilowi działalności Spółki. Oznacza to, że poszczególne przedmioty umowy sprzedaży są przeznaczone i faktycznie wykorzystywane do realizacji określonych celów gospodarczych, tj. prowadzenia działalności gospodarczej.

Ostatnim warunkiem decydującym o uznaniu Inwestycji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest możliwość funkcjonowania tej Inwestycji jako niezależnego przedsiębiorstwa. Oznacza to, że w chwili zbycia, przedmiot umowy jest na tyle zorganizowany, że nie wymaga dodatkowych elementów, w postaci nakładów finansowych czy prac, aby można go było uznać za niezależne przedsiębiorstwo.

Przedmiot umowy sprzedaży, obejmujący rozpoczęte Inwestycje, osobę odpowiedzialną za ich ukończenie, wraz z zobowiązaniami i zawartymi umowami na zakup lokali, może prowadzić działalność gospodarczą jako samodzielne przedsiębiorstwo. Podsumowując, należy stwierdzić, że każda z 4 zbywanych na rzecz spółek komandytowo-akcyjnych Inwestycji stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Takie stanowisko znajduje odzwierciedlenie w doktrynie prawa podatkowego, orzecznictwie sądowym i stanowiskach organów podatkowych. Ryszard Kubacki w komentarzu do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wydawnictwo LexisNexis, Kraków 2005 (LexPolonica Perfekta), powołując się na pismo Ministra Finansów z dnia 13 czerwca 2003 roku, publ. Monitor Podatkowy 2003/9 str. 7, stwierdził, że zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa - w przypadku deweloperów - jest budynek służący do wynajmu lokali wraz z zawartymi umowami, wierzytelnościami i zobowiązaniami.

W wyroku z dnia 23 lutego 1999 roku, sygn. SA/Rz 1266197 Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że przedmiotem transakcji jest zorganizowana część przedsiębiorstwa jeżeli nabywca przejmuje funkcję gospodarczą zbywcy. Jeżeli więc, spółka komandytowo-akcyjna prowadzić będzie identyczną działalność jak Podatnik, to zbywane Inwestycje stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa. W wyroku z dnia 13 sierpnia 2009 roku sygn. I SN/Ke 225/2009 WSA w Kielcach uznał, że zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest taka część mienia, która ma potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Jeżeli więc przedmiot umowy sprzedaży zbywany na rzecz spółki komandytowo-akcyjnej posiada zdolność do niezależnego działania i rzeczywiście będzie działać jako niezależne przedsiębiorstwo, to może być uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 maja 2010 roku, sygn. IPPP1-443-262/10-2/MP, dotyczącej zbliżonego stanu faktycznego uznał, że zespół kilku gruntów wraz z budynkiem i parkingiem, z użyciem których Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmie lokali stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.