INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15.09.2010r. (data wpływu 22.09.2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności polegającej na pokryciu przez Wspólnika udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki wkładem niepieniężnym w formie wierzytelności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.09.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności polegającej na pokryciu przez Wspólnika udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki wkładem niepieniężnym w formie wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka lub Wnioskodawca posiada zadłużenie z tytułu pożyczki udzielonej przez jedynego wspólnika Spółki — R. B.V. z siedzibą w Holandii (dalej: Wspólnik). Wspólnik jest holenderskim rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Holandii. Na łączne zadłużenie Spółki składa się kwota główna pożyczki w walucie obcej wraz z należnymi odsetkami (dalej: Wierzytelność).

Obecnie rozważane jest podwyższenie kapitału zakładowego Spółki poprzez wniesienie Wierzytelności jako wkładu niepieniężnego na kapitał Spółki. W związku z tym, Zgromadzenie Wspólników Spółki planuje podjąć uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki i o pokryciu nowo utworzonych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki wkładem niepieniężnym w postaci Wierzytelności. Wszystkie nowo utworzone udziały w podwyższonym kapitale zakładowym obejmie dotychczasowy Wspólnik. Udziały zostaną objęte po cenie wyższej od ich wartości nominalnej. Nadwyżka ponad wartość nominalną udziałów (tzw. agio) zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki.

W wyniku wniesienia Wierzytelności jako wkładu niepieniężnego na kapitał Spółki, po stronie Spółki nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego i jednocześnie wygaśnięcie całości długu z tytułu Wierzytelności na skutek konfuzji (tj. dojdzie do sytuacji w której uprawnienia wierzyciela i dłużnika będą przysługiwały Spółce). Natomiast po stronie Wspólnika nastąpi podwyższenie ilości posiadanych udziałów oraz wygaśnięcie Wierzytelności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podwyższenie kapitału Spółki i pokrycie go aportem w postaci Wierzytelności będzie skutkowało opodatkowaniem aportu podatkiem od towarów i usług...

W opinii Wnioskodawcy czynność polegająca na pokryciu przez Wspólnika udziałów w podwyższonym kapitale Spółki wkładem niepieniężnym w formie Wierzytelności nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, gdyż nie stanowi ani dostawy towarów, ani świadczenia usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: ustawa o VAT).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei, art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu VAT, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, zasadniczo przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W przedmiotowej sprawie w wyniku wniesienia przez Wspólnika wkładu niepieniężnego w postaci Wierzytelności na pokrycie kapitału zakładowego Spółki dojdzie do przeniesienia przez Wspólnika wszelkich przysługujących mu praw tytułu Wierzytelności na rzecz Spółki i jednoczesne wygaśnięcie Wierzytelności z mocy prawa. Innymi słowy, nastąpi rozporządzenie wierzytelnością własną Wspólnika tj. jego prawym majątkowym. W ocenie Spółki, nie można uznać zbycia własnej wierzytelności za dostawę towaru, gdyż wierzytelność jako prawo majątkowe nie zostało wymienione art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, definiującym pojęcie towaru. Zbycie własnych wierzytelności nie stanowi również świadczenia usługi, ponieważ jest ono jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu (dostawy towaru lub świadczenia usługi).

W tym przypadku zbywca wierzytelności nie wykonuje żadnego świadczenia na rzecz nabywcy. W konsekwencji, w sytuacji gdy przeniesienie przez Wspólnika praw z Wierzytelności na rzecz Spółki nie będzie stanowić ani dostawy towarów, ani świadczenia usługi w rozumieniu ustawy o VAT, to czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na terytorium Polski. Powyższe potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2010 r., nr ITPP1/443-174/10/MN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą VAT”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust.1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast, przez świadczenie usług, w oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca posiada zadłużenie z tytułu pożyczki udzielonej przez wspólnika Wnioskodawcy. Na łączne zadłużenie Spółki składa się kwota główna pożyczki w walucie obcej wraz z należnymi odsetkami. Obecnie rozważane jest podwyższenie kapitału zakładowego Spółki poprzez wniesienie Wierzytelności jako wkładu niepieniężnego na kapitał Spółki. W związku z tym, Zgromadzenie Wspólników Spółki planuje podjąć uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki i o pokryciu nowo utworzonych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki wkładem niepieniężnym w postaci Wierzytelności. Wszystkie nowo utworzone udziały w podwyższonym kapitale zakładowym obejmie dotychczasowy Wspólnik. Udziały zostaną objęte po cenie wyższej od ich wartości nominalnej. Nadwyżka ponad wartość nominalną udziałów (tzw. agio) zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki.

W wyniku wniesienia Wierzytelności jako wkładu niepieniężnego na kapitał Spółki, po stronie Spółki nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego i jednocześnie wygaśnięcie całości długu z tytułu Wierzytelności na skutek konfuzji (tj. dojdzie do sytuacji w której uprawnienia wierzyciela i dłużnika będą przysługiwały Spółce). Natomiast po stronie Wspólnika nastąpi podwyższenie ilości posiadanych udziałów oraz wygaśnięcie Wierzytelności.

Ustosunkowując się do powyższego w pierwszej kolejności należy wskazać, iż wierzytelność jest prawem jednego podmiotu do żądania od drugiego podmiotu pewnego zachowania się zwanego świadczeniem (wyrażalnym pieniężnie). Wierzytelność jest więc prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego. Przeniesienie wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku nabywcy wierzytelności jest skutkiem rozporządzenia tą wierzytelnością przez dotychczasowego wierzyciela i stanowi wykonanie przez niego przysługującego mu prawa własności.

Mając na uwadze przedstawiony zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż czynność polegająca na pokryciu przez Wspólnika udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy, wkładem niepieniężnym w postaci wierzytelności (a więc w istocie czynności zbycia własnej wierzytelności) nie można uznać za dostawę towaru, gdyż wierzytelność stanowi prawo majątkowe, które nie mieści się w dyspozycji art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, określającego co należy rozumieć na potrzeby podatku od towarów i usług, pod pojęciem towaru. Zbycie własnych wierzytelności nie stanowi również świadczenia usługi, ponieważ jest ono jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu (dostawy towaru lub świadczenia usługi).

Zatem, przeniesienie wierzytelności przysługujących Udziałowcowi w stosunku do Wnioskodawcy w zamian za objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym nie stanowi czynności, o których mowa w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT.

Reasumując, czynność wniesienia do Wnioskodawcy wkładu niepieniężnego (aportu) stanowiącego wierzytelność Udziałowca wobec Spółki z tytułu udzielonej pożyczki w zamian za objęcie nowych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym, nie stanowi ani dostawy towarów (wierzytelność nie jest towarem w rozumieniu ustawy), ani świadczenia usług, w konsekwencji pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, iż to nabywca wierzytelności (w tym przypadku Wnioskodawca) świadczy na rzecz swojego Udziałowca usługę, polegającą na uwolnieniu go od wykonywania czynności związanych ze ściąganiem długu i ryzyka jego nieściągnięcia. W konsekwencji, po stronie Wnioskodawcy istnieje czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto tut. Organ podatkowy informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie, a w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych sprawa została rozpatrzona poprzez wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 06.12.2010r., znak IPPB2/436-352/10-2/AF.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.