INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2009r. (data wpływu 2 listopada 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości uznania Wydziału Katalizatorów za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz opodatkowania czynności wniesienia w formie aportu Wydziału Katalizatorów do nowoutworzonej spółki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2009r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości uznania Wydziału Katalizatorów za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz opodatkowania czynności wniesienia w formie aportu Wydziału Katalizatorów do nowoutworzonej spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza utworzyć nową spółkę z o. o. ze 100% udziałem, do której wniesie aport w postaci Wydziału Katalizatorów.

Obecnie Wydział Katalizatorów jest wyodrębnioną jednostką organizacyjną posiadającą własne struktury organizacyjne (kierownik, zastępca, mistrzowie, pracownicy obsługi), posiada zespół składników materialnych i niematerialnych (budynki, budowle, instalacje, zgłoszenia patentowe, licencje itp.). Przedmiotowy Wydział posiada niezbędną infrastrukturę tj. składniki materialne i niematerialne (budynki, magazyny, instalację, licencje, patenty itp.) oraz zasoby personalne, które umożliwiają samodzielne funkcjonowanie i realizację zadań gospodarczych w postaci produkcji katalizatorów przemysłowych. Obecnie Wydział Katalizatorów zajmuje się produkcją i sprzedażą katalizatorów miedziowych, żelazowo-chromowych oraz żelazowych. Nowo powstała spółka nadal będzie zajmować się produkcją i sprzedażą katalizatorów.

Ponadto zorganizowana część przedsiębiorstwa, która ma być wniesiona do nowo powstałej spółki nosi nazwę Wydział Katalizatorów, natomiast nie jest jeszcze ustalone jaką nazwę będzie miała nowo powstała spółka.

Do nowo utworzonej spółki będzie wniesiony aport w postaci:

• środków pieniężnych,
• środków trwałych w tym budynki, budowle,
• wartości niematerialnych i prawnych np. licencja dotycząca katalizatora,
• zgłoszeń patentowych np. na katalizator żelazowo-chromowy i katalizator miedziowy,
• produktów.
  
  

Do spółki zostanie wniesiona tajemnica przedsiębiorstwa w zakresie dotyczącym działalności Wydziału Katalizatorów.

Spółka otrzyma dokumenty dotyczące produkcji, handlu, rozliczeń finansowych i technologii katalizatorów.

Nowo powstała spółka przejmie pracowników którzy obecnie pracują w przedmiotowym wydziale.

Do nowo powstałej spółki nie zostanie wniesione prawo wieczystego użytkowania gruntów, na którym znajdują się budynki i budowle należące do Wydziału Katalizatorów. Prawo wieczystego użytkowania będzie przedmiotem dzierżawy. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować do przedmiotowego wydziału przychody, koszty (które są ewidencjonowane na oddzielnym koncie tzw. MRK-u), należności i zobowiązania. Przychody, należności i zobowiązania nie są ewidencjonowane na odrębnych kontach, jednak jest możliwość ręcznego ustalenia, które przychody, należności i zobowiązania dotyczą Wydziału Katalizatorów.

Za okres 1 stycznia 2008r. do 30 czerwca 2008r. Wnioskodawca sporządził dla Wydziału Katalizatorów bilans i rachunek zysków i strat.

Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że w 2002 roku zwracał się o interpretację do właściwego urzędu skarbowego w sprawie wniesienia Wydziału Katalizatorów do nowej spółki, ale nie uzyskał jednoznacznej odpowiedzi, czy jego stanowisko jest prawidłowe, ponadto od tego czasu zmienił się stan faktyczny, a także zmianie uległa ustawa o podatku od towarów i usług. Kolejny raz Wnioskodawca zwracał się o interpretację w przedmiotowej sprawie 14 lipca 2009r., jednak podał odmienny stan przyszły. W zapytaniu z 14 lipca 2009 jako stan przyszły Wnioskodawca podał, że prawo wieczystego użytkowania zostanie wniesione aportem do nowej spółki a w obecnie przedstawionym stanie przyszłym podaje, że prawo wieczystego użytkowania będzie dzierżawione.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wydział Katalizatorów, który Wnioskodawca zamierza wnieść w formie aportu może potraktować jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e) ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Wydział Katalizatorów, który Wnioskodawca zamierza wnieść w formie aportu do spółki jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa ponieważ:

1. jest wyodrębniony organizacyjnie - jest odrębnym wydziałem, mającym wydzielony majątek (zaewidencjonowany na odrębnym stanowisku kosztów), pracowników przypisanych do danego wydziału,
2. jest wyodrębniony finansowo - Wnioskodawca może przyporządkować do niego przychody, koszty, należności i zobowiązania,
3. Posiada zespół składników: środki trwałe, wartości niematerialne i prawne,
4. Ww. składniki przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych - produkcja katalizatorów,
5. Zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze tzn. produkcję i sprzedaż katalizatorów,
6. W związku z powyższym na dzień objęcia udziałów w spółce w zamian za zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje zatem te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem zbycia jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”.

Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy odwołać się do regulacji zawartej w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Wskazany przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłącza również spod działania ustawy zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przez którą zgodnie z przepisem art. 2 pkt 27e ustawy o VAT należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższego podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.
   
   

Aby zatem w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie całość).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza utworzyć nową spółkę z o. o. ze 100% udziałem, do której wniesie aport w postaci Wydziału Katalizatorów. Obecnie Wydział Katalizatorów jest wyodrębnioną jednostką organizacyjną posiadającą własne struktury organizacyjne (kierownik, zastępca, mistrzowie, pracownicy obsługi), posiada zespół składników materialnych i niematerialnych (budynki, budowle, instalacje, zgłoszenia patentowe, licencje itp.), posiada niezbędną infrastrukturę tj. składniki materialne i niematerialne (budynki, magazyny, instalację, licencje, patenty itp.) oraz zasoby personalne, które umożliwiają samodzielne funkcjonowanie i realizację zadań gospodarczych w postaci produkcji katalizatorów przemysłowych. Obecnie Wydział Katalizatorów zajmuje się produkcją i sprzedażą katalizatorów miedziowych, żelazowo-chromowych oraz żelazowych. Nowo powstała spółka nadal będzie zajmować się produkcją i sprzedażą katalizatorów.

Do nowo utworzonej spółki będzie wniesiony aport w postaci:

• środków pieniężnych,
• środków trwałych w tym budynki, budowle,
• wartości niematerialnych i prawnych np. licencja dotycząca katalizatora,
• zgłoszeń patentowych np. na katalizator żelazowo-chromowy i katalizator miedziowy,
• produktów.
  
  

Do spółki zostanie wniesiona tajemnica przedsiębiorstwa w zakresie dotyczącym działalności Wydziału Katalizatorów.

Spółka otrzyma dokumenty dotyczące produkcji, handlu, rozliczeń finansowych i technologii katalizatorów.

Nowo powstała spółka przejmie pracowników którzy obecnie pracują w przedmiotowym wydziale.

Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować do przedmiotowego wydziału przychody, koszty (które są ewidencjonowane na oddzielnym koncie tzw. MRK-u), należności i zobowiązania. Przychody, należności i zobowiązania nie są ewidencjonowane na odrębnych kontach, jednak jest możliwość ręcznego ustalenia, które przychody, należności i zobowiązania dotyczą Wydziału Katalizatorów.

Do nowo powstałej spółki nie zostanie wniesione prawo wieczystego użytkowania gruntów, na którym znajdują się budynki i budowle należące do Wydziału Katalizatorów. Prawo wieczystego użytkowania będzie przedmiotem dzierżawy.

W rozpatrywanej sprawie mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której z przedmiotu aportu wyłączone zostanie prawo wieczystego użytkowania gruntów, na którym znajdują się budynki i budowle należące do Wydziału Katalizatorów. Wnioskodawca stwierdza, iż wskazane prawo wieczystego użytkowania gruntów będzie przedmiotem zawartej pomiędzy nim a nowo powstałą spółką umowy dzierżawy.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wyłączenie z masy majątkowej mającego być przedmiotem aportu Wydziału Katalizatorów tak istotnego elementu jakim jest prawo wieczystego użytkowania gruntów, na których znajdują się nieruchomości (budynki i budowle należące do ww. wydziału) wykorzystywane dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji i sprzedaży katalizatorów miedziowych, żelazowo-chromowych oraz żelazowych przez ten wydział, pozbawia wydzielony kompleks majątkowy cech przedsiębiorstwa oraz zorganizowanej jego części.

W świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż zbycie wymienionych we wniosku składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, mających być przedmiotem aportu, nie posiada ww. cech właściwych dla przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 ustawy Kodeks cywilny, ani też nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż przedmiotem zbycia będą składniki materialne i niematerialne przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, a nie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy Kodeks cywilny czy też zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie będzie miał w tej sprawie zastosowania.

Jednocześnie stwierdzić należy, iż zbycie wymienionych we wniosku składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jako spełniających definicję dostawy towarów czy ewentualnie świadczenia usług, o których mowa w art. 7 i 8 ww. ustawy o VAT będzie stanowiło, co do zasady, czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.