INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 20 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 29 września 2010r., 12 i 13 października 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasadności poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych przez polską Spółkę podmiotowi belgijskiemu z tytułu czynszu dzierżawy środka transportu (autobus) przy zastosowaniu 5 % stawki podatku (stan faktyczny) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasadności poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych przez polską Spółkę podmiotowi belgijskiemu z tytułu czynszu dzierżawy środka transportu (autobus) przy zastosowaniu 5 % stawki podatku.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 września 2010r. Znak IBPBI/2/423-947/10/BG wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 29 września 2010r., 12 i 13 października 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka na podstawie zawartej z belgijskim kontrahentem umowy dzierżawy używa autobus, w zamian opłacając przelewem na rachunek bankowy Wydzierżawiającego czynsz dzierżawny. Podmiot belgijski nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyodrębnionego zakładu prowadzącego działalność gospodarczą.

Firma belgijska przesłała certyfikat rezydencji wydany przez właściwy organ administracji podatkowej. Kontrahent belgijski uważa, iż Spółka bezpodstawnie potrąca zryczałtowany podatek, powołując się na art. 7 Konwencji między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, uważając iż uzyskany czynsz dzierżawny stanowi dla nich zysk z działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należności z tytułu czynszu dzierżawy środka transportu (autobus) wypłacane przez polską Spółkę dla podmiotu mającego siedzibę w Belgii podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym przy zastosowaniu 5% stawki... (stan faktyczny)

Zdaniem Spółki, art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustala obowiązek podatkowy w formie zryczałtowanego podatku w wysokości 20% przychodu - chyba że umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu zawarta z krajem będącym siedzibą podatnika stanowi inaczej, z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, nie mających na tym terytorium siedziby lub zarządu, przychodów z praw autorskich - z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

Spółka uważa, że opłaty licencyjne obejmują wynajęcie lub wydzierżawienie środków transportu (autobus) na podstawie każdej umowy spełniającej warunki właściwe dla umów najmu, dzierżawy albo umów do nich podobnych, w wyniku których następuje oddanie przedmiotu w używanie, a nie przeniesienie własności.

Na podstawie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania Spółka jako płatnik jest zobowiązana do naliczenia (w wysokości 5%), pobrania i odprowadzenia w terminie kwoty tego podatku na konto właściwego Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. dalej „ustawa o pdop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie przychodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop stanowi, iż podatek z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) ustala się w wysokości 20% przychodów.

Jak wynika z treści cytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, przychody nierezydentów z tytułu dzierżawy - jako przychody za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu - zostały w nim literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu „podatkiem u źródła”.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533), podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, ustala się w wysokości:

1. 10% przychodów – od dnia 1 lipca 2005 r. do dnia 30 czerwca 2009 r.,
2. 5% przychodów – od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2013 r.

-jeżeli spełnione są łącznie warunki określone w art. 21 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o pdop, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

W rozpoznawanej sprawie przepisem szczególnym w stosunku do postanowień art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop jest art. 12 Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139; dalej: umowa polsko – belgijska).

Z art. 12 ust. 1 i 2 umowy polsko – belgijskiej wynika, że należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie, jeżeli osoba ta jest właścicielem należności licencyjnych. Jednakże takie należności mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca jest właścicielem należności licencyjnych, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 % kwoty należności licencyjnych brutto.

Umowa polsko-belgijska stanowi (art. 12 ust. 3 tej umowy), iż określenie "należności licencyjne" użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz z filmami lub taśmami dla radia lub telewizji, do patentu, znaku towarowego lub handlowego, rysunku lub modelu, planu, tajemnicy lub technologii produkcyjnej, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za korzystanie z doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Należy podkreślić, iż zgodnie z art. 3 ust. 2 umowy polsko-belgijskiej przy stosowaniu Konwencji w dowolnym momencie przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w danym momencie w przepisach prawnych tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego Państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa.

Jednakże, ani przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani postanowienia umowy polsko-belgijskiej nie zawierają definicji urządzenia przemysłowego.

Polskie przepisy podatkowe nie definiują wprost pojęcia urządzenia przemysłowego, handlowego, czy naukowego. Wobec braku definicji ustawowych, polskie prawo podatkowe korzysta w tym zakresie z definicji słownikowej pojęcia, z której wynika, iż „urządzenie jest rodzajem mechanizmu lub zespołem elementów, przyrządów, służącym do wykonywania określonych czynności, ułatwiającym pracę; urządzenie przeładunkowe, transportowe” (z definicji „urządzenia” zawartej w Słowniku Języka Polskiego (PWN Warszawa 1996 r., tom III, str. 575).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić iż, autobus jest zespołem elementów i służy do wykonywania określonych czynności, w szczególności jest urządzeniem transportowym.

Z powyższej analizy wynika, iż autobus będący przedmiotem opisanej we wniosku umowy dzierżawy jest środkiem transportowym wobec czego należy traktować go jako „urządzenie przemysłowe” w rozumieniu polsko-belgijskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zgodnie z przywołanym powyżej art. 3 ust. 2 umowy polsko-belgijskiej.

Zgodnie natomiast z art. 26 ust. 1 ustawy o pdop, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka na podstawie zawartej z belgijskim kontrahentem umowy dzierżawy używa autobus, w zamian opłacając czynsz dzierżawny. Podmiot belgijski nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyodrębnionego zakładu prowadzącego działalność gospodarczą, a firma belgijska przesłała Spółce certyfikat rezydencji.

Reasumując zatem należy stwierdzić, iż należności jakie Spółka wypłaca z tytułu czynszu dzierżawy autobusu na rzecz kontrahenta będącego rezydentem podatkowym Belgii, stanowią przychód firmy belgijskiej jako należności licencyjne, które zgodnie z art. 12 umowy polsko-belgijskiej podlegają opodatkowaniu w Polsce podatkiem w wysokości 5% kwoty brutto należności licencyjnych. Spółka polska jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego jest zobowiązana do obliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku do właściwego urzędu skarbowego w Polsce. W przedmiotowej sprawie nie znajduje zatem zastosowania art. 7 umowy polsko-belgijskiej odnoszący się do zysków przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył kserokopie dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem podanym we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (zdarzenie przyszłe ) wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.