INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010r. (data wpływu 23 czerwca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2010r. (data wpływu 10 sierpnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 sierpnia 2010r. (data wpływu 10 sierpnia 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 28 lipca 2010r. znak: IBPP4/443-923/10/EJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie m.in. świadczenia na rzecz osób fizycznych usług doładowywania baterii w urządzeniach mobilnych np. telefony komórkowe, odtwarzacze mp3 i mp4, palmtopy itp., przy pomocy automatów wrzutowych na monety, sklasyfikowaną według Polskiej Klasyfikacji Działalności 2007 jako działalność samoobsługowych maszyn na monety kod klasyfikacji PKD: 9609Z, podklasa 9609.13 – usługi samoobsługowych maszyn na monety, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Wnioskodawca zamierza zakupić automaty wrzutowe do świadczenia usług doładowywania baterii w urządzeniach mobilnych np. telefony komórkowe, odtwarzanie mp3 i mp4, palmtopy, itp. Klienci (osoby fizyczne) sami będą dokonywali doładowań urządzeń poprzez podpięcie urządzenia do odpowiedniej końcówki zasilającej oraz wrzuceniu do automatu odpowiedniej kwoty pieniężnej tytułem należności za usługę.

Usługi będą wykonywane bez dozoru Wnioskodawcy. Obsługa automatów będzie się odbywać poprzez okresowy odbiór środków pieniężnych z kasety gotówkowej poszczególnych automatów, przegląd techniczny automatów oraz obsługę panelu LCD znajdującego się na urządzeniach służącego do emisji reklam. Automaty, które zamierza zakupić Wnioskodawca nie posiadają aparatury do rejestracji realizowanych na rzecz klientów usług – doładowań. Posiadają jedynie niekasowalne liczniki o pojemności 0-9999 jednostek, które rejestrują wrzucany do automatu bilon. Przyjmowane od klientów środki pieniężne przechowywane będą przez automat w specjalnej kasecie znajdującej się wewnątrz urządzenia. Kasetę można otworzyć po otwarciu automatu wrzutowego.

Wnioskodawca lub upoważniony przez niego pracownik będzie dokonywał okresowo otwarcia urządzenia. Następnie sporządzany będzie protokół inwentaryzacji kasety. Protokół inwentaryzacji kasety automatu zawierał będzie następujące elementy pozwalające identyfikować zdarzenie gospodarcze – inwentaryzację automatu doładowującego (kasety):

• miejscowość, datę i godzinę sporządzenia,
• numer kolejny protokołu,
• numer automatu doładowującego (kasety),
• dane osoby (osób) sporządzającej protokół,
• kwotę gotówki znajdującą się w kasecie w złotych,
• kwotę gotówki znajdującą się w kasecie w walutach obcych a będących w obiegu (np. euro),
• inne przedmioty (np. krążki blaszane, guziki) wrzucone do urządzenia,
• łączną sumę przychodów do zaewidencjonowania w złotych brutto,
• łączną sumę przychodów do zaewidencjonowania w walutach obcych brutto,
• podpis (podpisy) osoby (osób) sporządzających protokół inwentaryzacji.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje konieczność posiadania kasy fiskalnej w celu ewidencjonowania przychodów z wykonywania usług przy pomocy tego typu automatów do doładowań...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej UVAT. Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 UVAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie w art. 111 ust. 7 pkt 3 ustawy zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu. Powyższa deklaracja ustawowa została zrealizowana poprzez wydanie w dniu 23 grudnia 2009r. rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U Nr 224, poz. 1797). Stosownie do § 2 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2009r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W załączniku do wyżej cyt. rozporządzenia pod pozycją 41 zostały umieszczone usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydającym bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należności:

• w bilonie lub banknotach, lub
• innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Zatem mając na względzie powołane powyżej przepisy oraz przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, iż powyższa usługa świadczona na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będzie korzystała ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na pośrednictwem kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ost. zm. Dz. U. z 2008r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowani kas rejestrujących.

Obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Jednocześnie w art. 111 ust. 7 pkt 3 ustawy zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Powyższa delegacja ustawowa została zrealizowana poprzez wydanie w dniu 23 grudnia 2009r. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797).

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących poszczególnych czynności i podatników zawarte są w § 2 i 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Stosownie do § 2 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W załączniku do wyżej cyt. rozporządzenia pod pozycją 41 zostały umieszczone usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należności:²)

1. w bilonie lub banknotach, lub
2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

gdzie ²) oznacza, że zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2010r.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie m.in. świadczenia na rzecz osób fizycznych usług doładowania baterii w urządzeniach mobilnych np. telefony komórkowe, odtwarzacze mp3 i mp4, palmtopy itp. przy pomocy automatów wrzutowych na monety, sklasyfikowaną według Polskiej Klasyfikacji Działalności 2007 jako działalność samoobsługowych maszyn na monety kod klasyfikacji PKD: 9609Z, podklasa 9609.13 – usługi samoobsługowych maszyn na monety, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Wnioskodawca zamierza zakupić automaty wrzutowe do świadczenia usług doładowywania baterii w urządzeniach mobilnych np. telefony komórkowe, odtwarzanie mp3 i mp4, palmtopy, itp. Klienci (osoby fizyczne) sami będą dokonywali doładowań urządzeń poprzez podpięcie urządzenia do odpowiedniej końcówki zasilającej oraz wrzuceniu do automatu odpowiedniej kwoty pieniężnej tytułem należności za usługę.

Usługi będą wykonywane bez dozoru Wnioskodawcy. Obsługa automatów będzie się odbywać poprzez okresowy odbiór środków pieniężnych z kasety gotówkowej poszczególnych automatów, przegląd techniczny automatów oraz obsługę panelu LCD znajdującego się na urządzeniach służącego do emisji reklam. Automaty, które zamierza zakupić Wnioskodawca nie posiadają aparatury do rejestracji realizowanych na rzecz klientów usług – doładowań. Posiadają jedynie niekasowalne liczniki o pojemności 0-9999 jednostek, które rejestrują wrzucany do automatu bilon. Przyjmowane od klientów środki pieniężne przechowywane będą przez automat w specjalnej kasecie znajdującej się wewnątrz urządzenia. Kasetę można otworzyć po otwarciu automatu wrzutowego.

Wnioskodawca lub upoważniony przez niego pracownik będzie dokonywał okresowo otwarcia urządzenia. Następnie sporządzany będzie protokół inwentaryzacji kasety.

Zatem mając na względzie powołane wyżej powyżej przepisy oraz przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, iż powyższa usługa świadczona na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych będzie korzystała ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pośrednictwem kas rejestrujących, bowiem Wnioskodawca zamierza dopiero prowadzić działalność gospodarczą w zakresie świadczenia na rzecz osób fizycznych usług przy pomocy automatów wrzutowych na monety i tym samym przed dniem 1 stycznia 2010r. nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług.

Kluczowe znaczenie dla zastosowania zwolnienia z ewidencjonowania przy pomocy kas rejestrujących dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę ma fakt, iż czynności które Wnioskodawca zamierza prowadzić w ramach działalności gospodarczej wymienione zostały przez ustawodawcę w załączniku do cyt. wyżej rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2009r., zwierającym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania oraz to, iż Wnioskodawca „nie rozpocznie przed dniem 1 stycznia 2010 r. ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego z tytułu usług świadczonych przy użyciu urządzeń obsługiwanych przez klientów, które w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub w banknotach, za pomocą kas rejestrujących”.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo organ podatkowy zauważa, że ww. regulacje prawne znalazły swoje odzwierciedlenie w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930). Warto zauważyć, że co do zasady unormowania prawne w zakresie stosowania zwolnień z obowiązku ewidencjonowania obrotu i podatku należnego za pomocą kas rejestrujących nie uległy zmianie. Tym samym nowe rozporządzenie pozostaje bez wpływu na stanowisko przedstawione w niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.