Interpretacja Ministra Finansów
DD6/033/14/MNX/12/PK-258
z 28 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Zmiana Interpretacji Indywidualnej

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2010 r. Nr IPPB5/423-112/11-4/AS wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie metody wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów części odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych objętych dotacją przedmiotową – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 28 stycznia 2011 r. złożony został wymieniony wyżej wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie metody wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów części odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych objętych dotacją przedmiotową z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Wnioskodawca w październiku 2009 roku otrzymał dotację przedmiotową z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w związku z przeprowadzoną inwestycją polegającą na rozbudowie budynku chłodni i zakupie środków trwałych w postaci maszyn i urządzeń. Środki trwałe objęte dotacją były już amortyzowane w 2009 roku, niektóre jednorazowo, jeżeli ich wartość początkowa nie przekraczała 3.500,00 zł, a pozostałe przy zastosowaniu liniowej metody amortyzacji.

Wnioskodawca postąpił w następujący sposób. W miesiącu otrzymania dotacji dokonał korekty odpisów od środków trwałych zamortyzowanych jednorazowo w takiej części, jaka odpowiadała wartości początkowej tych środków do kwoty otrzymanej dotacji. W stosunku do środków trwałych amortyzowanych metodą liniową ustalono proporcję kwoty dotacji, w stosunku do wartości netto środków trwałych na koniec miesiąca poprzedzającego miesiąc otrzymania dotacji. W ten sposób na podstawie tak ustalonej proporcji Wnioskodawca wydziela z odpisów amortyzacyjnych taką ich część, która będzie równa kwotowo otrzymanej refundacji. Ta wydzielona część odpisów nie będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Zatem zastosowana została w stosunku do środków trwałych już amortyzowanych metodą liniową formuła równomiernego zmniejszania odpisów zaliczonych do kosztów bez dokonywania jednorazowej korekty odpisów za dotychczasowy okres amortyzacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy metoda korekty zastosowana przez podatniczkę w stosunku do będących w trakcie amortyzacji przy zastosowaniu metody liniowej środków trwałych jest prawidłowa w świetle obowiązujących przepisów?

Zdaniem Wnioskodawcy przyjęta przez Spółkę metoda jest prawidłowa.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; (Dz. U. Nr 112, poz. 770), wydał w dniu 12 kwietnia 2011 r. interpretację indywidualną (Nr IPPB5/423-112/11-4/AS), w której stanowisko Spółki uznał za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zgodnie z przepisem art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. W świetle powyższego za koszt uzyskania przychodu uznaje się każdy wydatek, który spełni łącznie następujące warunki: ma związek z uzyskanym bądź spodziewanym przychodem oraz nie został wymieniony w katalogu wyłączeń zawartym w art. 16 ust. 1.

Natomiast z treści art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Z przytoczonego przepisu wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne, z tytułu zużycia środków trwałych od tej ich części, która m.in. została podatnikowi w jakiejkolwiek formie zwrócona. Oznacza to, że wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot podatnikowi poniesionych wydatków na nabycie środków trwałych wchodzą w zakres postanowień powołanego art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy.

Zatem podatnik zobowiązany jest dokonać korekty odpisów amortyzacyjnych w tych miesiącach (okresach), w których wykazał je w wysokości zawyżonej (II FSK 2005/10 – Wyrok NSA z dnia 16 maja 2012 r.).

Opisane wyżej zasady korygowania kosztów podatkowych, w stanie faktycznym opisanym we wniosku wiążą się z powstaniem zaległości podatkowej i obowiązkiem zapłaty odsetek od zaległości.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów te wydatki, które w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie są kosztem podatkowym, powinien je z tych kosztów wyeliminować.

Wobec tego, w celu rozliczenia otrzymanego dofinansowania należy w dacie jego otrzymania dokonać stosownej korekty kosztów uzyskania przychodów pomniejszając je o wysokość otrzymanej dotacji.

Jednocześnie, jeżeli podatnik na dzień poniesienia wydatku posiadał wiedzę, że wydatek ten zostanie sfinansowany np. z dotacji, to poniesiony wydatek nie powinien był być uznawany za koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, stwierdza się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.