INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko , przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2010 r. (data wpływu 31 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu na rzecz Gminy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu na rzecz Gminy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 1999 Wnioskodawca nabył współwłasność zabudowanej działki o nr 4/7 o powierzchni 31782 m² – w udziale 1/3 – położonej (…).

W dniu 5 lutego 2010 r. Dyrektor Zarządu Geodezji, Kartografii i Katastru Miejskiego wydał decyzję nr x zatwierdzającą projekt podziału nieruchomości - działki o nr 4/7 przy ul. (…). W wyniku ww. podziału powstały następujące działki gruntu nr: 4/8, 4/9, 4/10, 4/16, 4/11, 4/14, 4/15.

Zgodnie z zapisem § 10 uchwały (…) z dnia 11 września 2008 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działka o nr: 4/11 - przeznaczona jest pod ulicę klasy lokalnej, 4/14 - przeznaczona jest pod ulicę klasy zbiorczej i 4/15 - przeznaczona pod ulicę klasy głównej ruchu przyśpieszonego.

Zgodnie z przepisem art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne (…).

Wobec tego ww. działki przeznaczone pod drogi publiczne przeszły na własność Gminy Wrocław z dniem 1 marca 2010 r., bowiem z tym dniem decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna.

Stosownie do art. 98 ust 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, Wnioskodawcy będzie przysługiwać odszkodowanie w uzgodnionej z organem wysokości za przejęte nieruchomości.

Zainteresowany jest podatnikiem podatku VAT z tytułu dokonywania incydentalnych transakcji zbywania nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy oddanie nieruchomości, w zamian za odszkodowanie, podlega opodatkowaniu 22% podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się także grunty. W myśl postanowień art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, poprzez dostawę towarów, o której mowa art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

W ocenie Wnioskodawcy będzie miała miejsce dostawa towarów (gruntu) w zamian za odszkodowanie.

W tym przypadku, odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Z treści art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), wynika, że droga jest obiektem budowlanym - budowlą, teren na którym znajduje się droga jest terenem zabudowanym, natomiast teren niezabudowany przeznaczony pod drogę jest terenem budowlanym.

Należy uznać, że przeniesienie prawa własności przedmiotowych nieruchomości gruntowych, z przeznaczeniem pod budowę dróg publicznych, nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9.

Zatem dostawa terenów budowlanych (gruntów przeznaczonych pod drogę) opisanych we wniosku, przejętych z mocy prawa w zamian za odszkodowanie, będzie podlegała opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej w wysokości 22%, określonej w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty – art. 2 pkt 6 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Powołany wyżej przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, stanowi o nakazie organu władzy publicznej zobowiązującym do przeniesienia własności. Pod pojęciem tym należy rozumieć organy administracji publicznej oraz sądy. Wskazana regulacja obejmuje w szczególności przypadki wywłaszczania nieruchomości oraz sprzedaży nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie.

Z powyższych przepisów wynika więc, że dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie takie wywłaszczenie czy też przymusowa sprzedaż, która następuje za odszkodowaniem. Uznać bowiem należy, że odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną. Jeśli zatem wywłaszczenie lub przymusowa sprzedaż następuje za wynagrodzeniem, to wówczas stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy. Tym samym taka dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z sytuacji opisanej we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT z tytułu incydentalnych transakcji zbywania nieruchomości. Nabył współwłasność zabudowanej działki o nr 4/7. W wyniku jej podziału powstały następujące działki gruntu nr: 4/8, 4/9, 4/10, 4/16, 4/11, 4/14, 4/15.

Zgodnie z zapisem (…) z dnia 11 września 2008 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działka o nr: 4/11 - przeznaczona jest pod ulicę klasy lokalnej, 4/14 - przeznaczona jest pod ulice klasy zbiorczej i 4/15 - przeznaczona pod ulice klasy głównej ruchu przyśpieszonego.

Zainteresowany wskazał również, iż stosownie do art. 98 ust 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, będzie mu przysługiwać odszkodowanie w uzgodnionej z organem wysokości za przejęte nieruchomości.

Wyjaśnić zatem należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości gruntowej w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania. Reasumując stwierdzić należy, iż przeniesienie własności gruntu w zamian za odszkodowanie dokonane przez podatnika podatku od towarów i usług, stanowi odpłatną dostawę towarów i ze względu na przedmiot, czynność taka objęta jest podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W przepisie art. 43 ustawy, zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Stosownie do ust. 1 pkt 9 powołanego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Mając na uwadze powyższe przepisy stwierdza się, iż opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowane są tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

W przepisach podatkowych brak jest jednak definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę oraz wytycznych, jakimi należy się kierować przy ocenie danego gruntu. W związku z powyższym charakter gruntu ustalić należy w oparciu o przepisy prawa miejscowego, tj. lokalne przepisy zagospodarowania przestrzennego. Są to zapisy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, charakter gruntu ustala się na podstawie decyzji o warunkach zabudowy danej nieruchomości lub aktualnego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku ww. dokumentacji – przeznaczenie terenu może wynikać z ewidencji gruntów i budynków.

Należy jednak zauważyć, iż kwalifikowanie przeznaczenia gruntów w oparciu o dokumentację dotyczącą kształtowania i prowadzenia polityki przestrzennej nie leży w kompetencji organów podatkowych – art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.).

Dodatkowo, w myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, czyli osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, są obowiązane wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Reasumując, przekazanie (sprzedaż) przez Wnioskodawcę Gminie gruntu na cel publiczny stanowi odpłatną dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jeśli przedmiotowe działki w momencie dostawy były terenami niezabudowanymi innym niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę lub grunty rolne, leśne to ich sprzedaż mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, w innym przypadku stawka podatku wynosi 22%. Zainteresowany, będąc czynnym podatnikiem podatku VAT, dla udokumentowania przedmiotowej transakcji, powinien wystawić Gminie fakturę VAT.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie opodatkowania sprzedaży gruntu na rzecz Gminy. Wniosek w zakresie interpretacji prawa podatkowego w sprawie stwierdzenia czy podatek VAT należy doliczyć do otrzymanego odszkodowania czy też kwota odszkodowania powinna już go uwzględniać został rozstrzygnięty postanowieniem o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 24 czerwca 2010 r. nr ILPP1/443-381/10-3/TW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.