INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2010 r. (data wpływu 08.03.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 31 maja 2010 r. (data wpływu 02.06.2010 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca zamierza wydzielić w ramach swojego przedsiębiorstwa dział, który będzie wykonywał następujące zadania:

1. działania marketingowe dotyczące produktów / usług sprzedawanych przez Spółkę;
2. działania marketingowe w odniesieniu do znaków towarowych, do których Spółce przysługują prawa – przede wszystkim znak towarowy. w przyszłości rozważane jest również osiąganie przychodów z tytułu opłat licencyjnych płaconych przez inne spółki za możliwość używania znaku towarowego (obecnie tego typu umowy nie są zawarte).

Wydzielony dział będzie wykazywał następujące cechy:

1. wydzielenie działu w ramach przedsiębiorstwa Spółki nastąpi w drodze wewnętrznego, sformalizowanego aktu (regulamin, zarządzenie);
2. wydzielonemu działowi zostaną przyporządkowani pracownicy odpowiedzialni za działania marketingowe. Pracownicy będą dedykowani do pracy wyłącznie w wydzielonym dziale;
3. wydzielony dział będzie zarządzany przez kierownika / dyrektora;
4. do wydzielonego działu zostaną przypisane środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne umożliwiające jego samodzielne działanie, w tym prawa do znaku towarowego;
5. Spółka założy konto bankowe dedykowane wyłącznie obrotom związanym z działalnością wydzielonego działu;
6. w planie kont utworzone zostaną konta ewidencyjne dotyczące wyłącznie gospodarki finansowej wydzielonego działu; dział będzie prowadził rozliczenia księgowe w taki sposób, że możliwe będzie zidentyfikowanie przychodów, kosztów oraz aktywów i pasywów działu;
7. do wydzielonego działu zostaną przypisane zobowiązania związane z działalnością tego działu;
8. w razie zaistnienia takiej możliwości wydzielony dział będzie świadczył usługi na rzecz podmiotów innych niż Spółka.

Po wyodrębnieniu w opisany wyżej sposób działu marketingu brak jest gwarancji co do tego, czy działalność działu będzie generować przychody po stronie Spółki. Możliwość generowania przychodów będzie zatem potencjalna. Innymi słowy, sposób wyodrębnienia działu będzie zapewniać możliwość ewidencji zdarzeń gospodarczych związanych z funkcjonowaniem działu, jednakże nie można wykluczyć, iż wskutek braku umów z podmiotami trzecimi działalność działu nie będzie generować przychodów po stronie Spółki.

W piśmie uzupełniającym z dnia 31 maja 2010 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, co następuje:

1. Dział będzie realizował zadania gospodarcze w oparciu o składniki majątkowe, które służą osobom do wykonywania zadań, takich jak: samochody, laptopy, wyposażenie środowiska pracy (meble, drukarki etc.).
2. Do działu przypisane będą również umowy najmu powierzchni biurowej.
3. Umowy w zakresie:
   1. działań marketingowych dot. produktów / usług sprzedawanych przez Spółkę,
   2. działań marketingowych w odniesieniu do znaków towarowych do których Spółce przysługują prawa,
   będą elementami składników majątkowych przypisanych do działu, o ile takie umowy zostaną zawarte.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy wydzielenie działu w sposób opisany w stanie faktycznym prowadzi do powstania w ramach przedsiębiorstwa zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydzielony dział będzie spełniał warunki do uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, „Ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, „Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Oznacza to, że definicja ZCP na potrzeby obu podatków jest tożsama, więc zasadne jest ich łączne rozpatrzenie.

Zgodnie z powyższymi definicjami, na gruncie podatkowym mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

W związku z tym, że ustawodawca nie definiuje w jaki sposób spełnienie powyższych przesłanek powinno być weryfikowane, konieczne jest odwołanie się do stanowisk organów podatkowych w tym zakresie.

Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji z dnia 10 października 2008 r., sygn. ILPB3/423-446/08-2/HS: „(…) zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, które w przyszłości mogą służyć do prowadzenia odrębnego zakładu, lecz zorganizowany, autonomiczny zespół tych składników. Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki czyli kadra pracownicza”.

Natomiast, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z dnia 11 lipca 2008 r., sygn. lP-PB3-423-816/08-2/MB uznał, iż: „Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach działalności prowadzonej przez Podatnika i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa. w przedsiębiorstwie Podatnika wydzielona część jest wyodrębniona w postaci oddzielnej jednostki organizacyjnej, działu. (…) Aspekt finansowy wyodrębnienia oznacza, że powinno być możliwe przypisanie przedmiotowi aportu, w strukturach Podatnika, określonych wskaźników finansowych, w tym zwłaszcza przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań realizowanych („osiąganych”) przez przedmiot aportu. Takie przypisanie ww. wielkości powinno być możliwe w szczególności przy wykorzystaniu komputerowego systemu wspomagającego zarządzanie przedsiębiorstwem lub systemu księgowo - rachunkowego”.

Podobnie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z dnia 7 kwietnia 2009 r., sygn. IPPP3/443-29/09-4/SM: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową”.

Wyodrębnienie finansowe wymaga więc posiadanie takiego systemu ewidencji, który umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wynika ze stanowisk organów w indywidualnych interpretacjach przez taki system należy rozumieć odrębne plany finansowe, odrębne budżety oraz prowadzenie zakładowych planów kont, na których księgowane są wyłącznie zdarzenia gospodarcze związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Taką interpretację przedstawił przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnej interpretacji z dnia 18 marca 2008 r., sygn. IBPB3/423-100/08/MS/KAN-3205/12/07.

Na dodatkową przesłankę odrębności finansowej zwrócił uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z dnia 11 lutego 2008 r., sygn. IP-PB3-423-418/07-2/MB, w której wskazał, że odrębność finansowa wymaga posiadania rachunku bankowego, na który wpływać będą środki generowane przez danego rodzaju działalność gospodarczą oraz z którego regulowane będą zobowiązania związane z tą działalnością. w ten sposób finansowe wyodrębnienie danego zespołu składników majątkowych wykraczać będzie poza wymiar ewidencyjny, co oznaczać będzie, że zapewniona zostanie faktyczna możliwość zarządzania danym zespołem składników majątkowych oraz przypisanymi do tego zespołu składników zasobami ludzkimi, a ewidencyjne wyodrębnienie kont będzie miało wymiar nie tylko informacyjny.

Reasumując, zdaniem Spółki, aby uznać część przedsiębiorstwa za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów podatkowych powinny być łącznie spełnione następujące przesłanki:

• finansowe wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie polegające na istnieniu odrębnych kont dotyczących działalności ZCP;

• posiadanie przez ZCP odrębnego rachunku bankowego;

• organizacyjne wyodrębnienie ZCP w strukturze istniejącego przedsiębiorstwa jako dział wydział, oddział, itp.; przyporządkowanie pracowników oraz majątku do ZCP;

• możliwość kontynuacji dotychczasowych zadań ZCP, w przypadku przeniesienia na nowy podmiot;

• istnienie w ramach ZCP składników materialnych i niematerialnych;

• możliwość przejścia pracowników w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy do podmiotu nabywającego ZCP;

• niekiedy wskazuje się, że dla istnienia ZCP konieczne jest również istnienie zobowiązań przypisanych do ZCP, które powinny „przejść” razem z ZCP.
  
  

W orzecznictwie wskazuje się jednak, że „przejście” zobowiązań razem z ZCP nie może przesądzać o charakterze masy majątkowej jako ZCP, szczególnie gdy brak „przejścia” wynika z przyczyn niezależnych od podmiotu zbywającego ZCP. Takie stanowisko zajął m. in. WSA w Warszawie w wyroku z dnia 09.10.2009 r., sygn. III SA/Wa 674/09, w którym czytamy m. in. „Ustosunkowując się do tej kwestii, w pierwszej kolejności należy wskazać, że definicja ZCP zawarta w updop niewątpliwie wskazuje, że zespół składników majątkowych wchodzących w jej skład powinien zawierać także zobowiązania. Należy jednak zgodzić się ze stroną skarżącą, że definicja ZCP nie wymaga, aby dla uznania aportu za ZCP, w jego skład musiały wchodzić wszystkie zobowiązania, jakie związane są z daną częścią przedsiębiorstwa. w przeciwnym razie, w sytuacji, gdy wierzyciel posiadający nieznaczną wierzytelność w stosunku do pozostałych zobowiązań Spółki nie zgodziłby się na jej przeniesienie, w ten sposób pozbawiłby dany zespół składników majątkowych statusu ZCP. w skrajnych przypadkach mogłyby to być nieznaczące kwoty w stosunku do całej wartości pozostałych składników majątkowych mogących stanowić ZCP. w tym miejscu należy zauważyć, jak wskazuje Skarżąca, iż co do zasady zamierza przenieść wszystkie zobowiązania związane z oddziałem do nowo tworzonej Spółki, o ile wierzyciele wyrażą na to zgodę. Zatem działanie Skarżącej nie jest nastawione na pozostawienie zobowiązań co do zasady w istniejącej Spółce, a wręcz przeciwnie.

Ponadto, w przypadku, gdy wierzyciel nie wyrazi zgody na przeniesienie wierzytelności, wówczas mimo woli dłużnika i osoby trzeciej, co do przejęcia zobowiązań, formalnie pozostają one przy dłużniku, a osoba trzecia z tytułu nabycia aportu w postaci ZCP staje się jedynie solidarnie odpowiedzialna z dłużnikiem za jego zobowiązania związane z wniesionym przedmiotem aportu. Niemniej jednak, jeżeli nowo powstała Spółka, przystąpi do długu związanego z aportem i będzie spłacać zobowiązania związane z tym aportem tyle, że nie wierzycielowi tylko poprzedniej Spółce, do której należały składniki majątkowe stanowiące aport, to de facto z ekonomicznego punktu widzenia ona poniesie ekonomiczny ciężar spłaty zobowiązań związanych z wniesionym do niej aportem stanowiącym ZCP.

W ocenie Sądu, mając na uwadze definicję ZCP wskazaną w art. 4a pkt 4 updop należy mieć na uwadze, poza wykładnią gramatyczną, także wykładnię funkcjonalną. Poprzestając na wykładni gramatycznej należałoby uznać, iż nie można mówić o ZCP, jeżeli nie ma zobowiązań związanych z ZCP. Należy zauważyć, iż w rzeczywistości czasami zobowiązań nie ma, ponieważ zostały wcześniej spłacone zanim wniesiono aportem ZCP do nowej Spółki itp. w takiej sytuacji trzymanie się tylko literalnego brzmienia przepisu pozbawiałoby określony zespół składników majątkowych i niemajątkowych wyodrębnionych organizacyjnie i funkcjonalnie statusu ZCP, co do zasady. z taką interpretacją tego przepisu trudno się zgodzić.

Podsumowując należy stwierdzić, że w przypadku, gdy zbywca wykazuje wolę przekazania zobowiązań wraz z pozostałą częścią przedsiębiorstwa, a na przeszkodzie skutecznej transakcji stoi jedynie brak zgody wierzyciela na zmianę dłużnika, to fakt ten nie powinien mieć wpływu na ocenę, czy mamy do czynienia z ZCP czy też nie”.

W świetle powyższego, Spółka pragnie zaznaczyć, że jakkolwiek zobowiązania związane z działalnością działu zostaną do niego przypisane, kwestia ich „przejścia” na ewentualnego nowego właściciela działu nie powinna przesądzać o kwalifikacji działu jako ZCP.

Spółka pragnie podkreślić, że wydzielony dział będzie samodzielnie finansował swoje działanie z ewentualnie osiąganych przychodów, jeśli takowe wystąpią. Jednakże nawet gdyby przychody nie wystąpiły należy również zwrócić uwagę na fakt, iż uzyskiwanie bieżących przychodów przez masę majątkową mającą być klasyfikowaną jako ZCP nie jest konieczne dla uzyskania takiej klasyfikacji, tj. masa majątkowa nie musi generować bieżących przychodów w celu uznania jej za ZCP. w konsekwencji, potencjalny brak przychodów generowanych przez wydzielony dział nie będzie miał wpływu na kwalifikację działu jako ZCP. Wynika to przede wszystkim z tego, że żadna z przesłanek uznania masy majątkowej za ZCP nie odwołuje się do kategorii uzyskiwania przychodów bezpośrednio ani pośrednio. w trybie żadnego z rodzajów wykładni (literalna, systemowa, celowościowa) z przesłanek uznania masy majątkowej za ZCP nie daje się wywieść wniosku jakoby koniecznym elementem ZCP było uzyskiwanie przychodów. Należy również wskazać, iż byłaby to przesłanka niecelowa i oderwana od realiów gospodarczych, w których działalność niekoniecznie musi generować założone przychody.

Reasumując należy stwierdzić, że:

• dział będzie posiadał zespół składników materialnych i niematerialnych. Oddział będzie funkcjonował w oparciu o wyodrębnione składniki materialne (sprzęt komputerowy, wyposażenie biura), a także składniki niematerialne (licencje komputerowe, znaki towarowe, jak również wiedzę i doświadczenie pracowników przypisanych do działu);

• dział będzie wyodrębniony organizacyjnie w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki w drodze wewnętrznego, sformalizowanego aktu Spółki oraz będzie posiadał wyznaczoną osobę kierującą jego działaniami (dyrektor / kierownik działu);

• dział będzie prowadził odrębne rozliczenia księgowe w taki sposób, że możliwe będzie zidentyfikowanie przychodów, kosztów oraz aktywów i pasywów działu. Również rachunkowość Spółki w drodze wyodrębnienia kont ewidencyjnych dotyczących wyłącznie gospodarki finansowej działu pozwalać będzie na taką identyfikację / przyporządkowanie;

• składniki majątkowe działu będą służyły realizacji określonych zadań gospodarczych, które zostały wskazane w opisie stanu faktycznego;

• zespół składników należących do działu potencjalnie może stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze, gdyż dział będzie samodzielnie prowadził działalność określoną w opisie stanu faktycznego, jak również będzie prowadził samodzielną gospodarkę finansową (w szczególności będzie pokrywał koszty swojego działania ze swoich przychodów, jeżeli takie przychody wystąpią) wyodrębnioną z gospodarki finansowej Spółki;

• pracownicy przydzieleni do działu zostaną przejęci w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy przez podmiot nabywający dział, gdyby do takiego przejęcia doszło;

• dział będzie posiadał wyodrębnione i przyporządkowane zobowiązania związane z działalnością działu. Spółka pragnie wskazać, że w przypadku podjęcia decyzji o zbyciu działu możliwe jest, że dział tak zorganizuje swoją działalność, że część przyporządkowanych do niego zobowiązań zostanie wypełniona przed zbyciem. Zobowiązania te nie zostaną więc przeniesione na rzecz nowego właściciela działu, gdyż nie będą istniały. Jednocześnie, nie pozbawi to ewentualnie zbywanego działu przymiotu bycia ZCP. Stanowisko takie jest podzielane przez organy podatkowe, np. w interpretacji z dnia 24 maja 2005 r., PD.423-40/05, Naczelnik Lubelskiego Urzędu Skarbowego potwierdził, że przedmiotem transakcji dokonywanej przez podatnika była ZCP, mimo braku przenoszonych zobowiązań: „W dniu transakcji na stanie ewidencyjnym Oddziału nie było żadnych zobowiązań handlowych, gdyż wszystkie zostały wcześniej zapłacone. (…) z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego i zgodnie z powołanym przepisem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Oddział stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, które obejmowało zespół składników majątkowych materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych w rozumieniu art. 55¹ k.c.”.
  
  

Należy również wskazać, że zgodnie z przytoczonym powyżej orzeczeniem, kwestia ewentualnego braku przejścia zobowiązań niezaspokojonych przed przeniesieniem prawa własności działu na inny podmiot związanego z brakiem zgody wierzycieli, nie będzie wpływała na kwalifikację działu jako ZCP.

W konsekwencji, jak wynika z analizowanego stanu faktycznego, wydzielony dział przedsiębiorstwa Spółki będzie spełniał wszelkie warunki do uznania za ZCP wynikające z analizowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Funkcjonowanie działu będzie finansowane z ewentualnych przychodów działu. Jednakże nawet jeśli wystąpi potencjalny brak przychodów uzyskiwanych przez wydzielony dział, to nie będzie to wpływało na kwalifikację działu jako ZCP, gdyż nie wynika to z analizowanych przepisów, jak również byłoby niecelowe i oderwane od realiów gospodarczych.

W świetle powyższego, stanowisko Spółki należy uznać za zasadne w całej rozciągłości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawiera przepis art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z tą definicją, zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W rozumieniu powyższej regulacji prawnej, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, spełniać powinien następujące warunki:

• musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

• zespół ten powinien być organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

• składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

• zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.

Zatem nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ i 55² ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Spółka – w ramach swojego przedsiębiorstwa –zamierza wydzielić dział, który będzie wykonywał następujące zadania:

1. działania marketingowe dotyczące produktów / usług sprzedawanych przez Spółkę;
2. działania marketingowe w odniesieniu do znaków towarowych do których Spółce przysługują prawa – przede wszystkim znak towarowy

Wydzielenie ww. działu nastąpi w drodze wewnętrznego, sformalizowanego aktu. Wydzielonemu działowi zostaną przypisane środki trwałe, w tym również umowy najmu powierzchni biurowej oraz wartości niematerialne i prawne umożliwiające jego samodzielne funkcjonowanie, a także pracownicy odpowiedzialni za działania marketingowe. Do wydzielonego działu przypisane zostaną zobowiązania związane z działalnością tego działu, a w planie kont utworzone zostaną konta ewidencyjne dotyczące wyłącznie gospodarki finansowej wydzielonego działu. Ponadto, ww. dział prowadzić będzie rozliczenia księgowe w sposób umożliwiający zidentyfikowanie przychodów, kosztów oraz aktywów i pasywów działu.

Powyższe stanowi o tym, że wskazana powyżej część przedsiębiorstwa wyodrębniona zostanie pod względem:

• organizacyjnym (dział wyodrębniony w drodze wewnętrznego, sformalizowanego aktu),

• finansowym (odrębne konto bankowe, konta ewidencyjne dot. gospodarki finansowej działu, prowadzenie rozliczeń księgowych w sposób umożliwiający zidentyfikowanie przychodów, kosztów oraz aktywów i pasywów działu),

• funkcjonalnym (realizacja zadań w zakresie działań marketingowych).
  
  

Uwzględniając powyższe wyjaśnienia, stwierdzić należy, iż przedstawiony we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wraz ze wszystkimi wierzytelnościami i zobowiązaniami, stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustosunkowując się natomiast do poruszonej przez Wnioskodawcę kwestii „przejścia” zobowiązań związanych z działalnością działu na nowego właściciela w kontekście jego kwalifikacji jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy zauważyć, iż konsekwencją finansowego wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest konieczność przypisania do niej wszelkich zobowiązań związanych z jej działalnością. Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zatem możliwe tylko w przypadku, gdy na nabywcę zostaną przeniesione wszystkie zobowiązania wcześniej jej przypisane. Wyłączenie więc z przedmiotu zbycia istotnych elementów zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w tym zobowiązań, powoduje, że czynność tą należy uznać za nabycie sumy składników majątkowych i niemajątkowych, a nie nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ustawodawca wskazał bowiem, iż w sytuacji, gdy istnieją zobowiązania dotyczące zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to w trakcie wyodrębnienia tej masy majątkowej z przedsiębiorstwa zobowiązania te powinny być wydzielone w pełnej wysokości i przyporządkowane zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Niemniej, z uwagi na okoliczność, iż w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego wskazano, iż wydzielony dział będzie posiadał wyodrębnione i przyporządkowane mu zobowiązania związane z jego działalnością stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ww. dział będzie spełniał warunki do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych we wniosku rozstrzygnięć organów podatkowych stwierdzić należy, iż wydane one zostały w indywidualnej sprawie konkretnego zainteresowanego i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanego rozstrzygnięcia nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Ponadto należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. w związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego – a przede wszystkim wyłączenia z wydzielonego działu któregoś ze wskazanych we wniosku składników – udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Dodatkowo informuje się, iż w zakresie podatku od towarów i usług wydana została w dniu 21 czerwca 2010 r. odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP1/443-261/10-4/BD.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.