IBPBII/1/415-944/12/HK
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 30 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości zwracanych zawodnikom kosztów, poniesionych w związku z dojazdem na treningi i mecze – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 października 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości zwracanych zawodnikom kosztów, poniesionych w związku z dojazdem na treningi i mecze.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Klub (Wnioskodawca) jest stowarzyszeniem kultury fizycznej wpisanym do ewidencji klubów sportowych.
W miesiącu wrześniu 2012 r. został złożony wniosek do Krajowego Rejestru Sądowego celem wpisania stowarzyszenia do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz rejestru przedsiębiorców.
Stowarzyszenie jest zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Celem statutowym Klubu jest propagowanie siatkówki, jako sportu masowego, a w szczególności:
- integracja środowiska siatkarskiego,
- popularyzacja gry w piłkę siatkową halową i plażową wśród młodzieży,
- aktywizacja byłych zawodników i sympatyków piłki siatkowej,
- organizacja otwartych turniejów i meczy siatkówki halowej i plażowej,
- uczestnictwo w zawodach organizowanych przez inne organizacje krajowe lub zagraniczne,
- reprezentowanie członków stowarzyszenia na zewnątrz,
- współpraca z innymi organizacjami o podobnym charakterze działania,
- organizacja szkoleń, wykładów i imprez integrujących środowisko,
- organizacja zajęć sportowych dla młodzieży oraz osób niepełnosprawnych,
- wspieranie i upowszechnianie kultury fizycznej.
Obecnie drużyna bierze udział w rozgrywkach III ligi piłki siatkowej mężczyzn. W związku z powyższym Klub zamierza podpisać z zawodnikami kontrakty płatne (spełniające warunki umowy zlecenia - według art. 750 Kodeksu cywilnego). Osoby te nie będą więc pracownikami Klubu. Wnioskodawca, oprócz wypłaty podstawowego wynagrodzenia, chce się zobowiązać również do zorganizowania dojazdów na treningi i mecze lub do pokrycia tych kosztów, ponieważ treningi będą się odbywały cztery razy w tygodniu. Zawodnicy dojeżdżają na treningi z różnych miejscowości, głównie własnymi środkami transportu (samochody osobowe). Część zawodników to studenci, część – osoby bezrobotne, a pozostali świadczą pracę w innych zakładach pracy w pełnym wymiarze.
Niektórzy zawodnicy będą mieli kontrakty niepłatne.
Wszyscy zawodnicy, którzy będą chcieli uzyskać zwrot kosztów dojazdu na treningi, będą się rozliczać z Wnioskodawcą na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu według stawki za kilometr, która będzie niższa niż obowiązująca na podstawie art. 34a ustawy z dnia 06 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371 ze zm.).
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy zwrot zawodnikom kosztów dojazdu na treningi i zawody podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (czy ma znaczenie, że kontrakt jest płatny/bezpłatny)?
Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot kosztów dojazdu na treningi i zawody będzie zwolniony od podatku, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) w związku z ust. 13 pkt 2 (przepis wymagający ponoszenia tego rodzaju wydatków w celu realizacji zadań Klubu związanych z kulturą fizyczną) ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Stosownie bowiem do art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 81, poz. 889 ze zm.) klub sportowy jest podstawową jednostką realizującą cele i zadania w zakresie kultury fizycznej - realizując cele statutowe.
Zatem – w ocenie Klubu - bez względu na to czy zawodnicy mają płatne kontrakty czy też nie, zwrot kosztów dojazdu na treningi i mecze będzie zwolniony z podatku dochodowego.
Cytując art. 21 ust. 1 pkt 16 i ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca stwierdził, iż z treści tychże przepisów jednoznacznie wynika, że ustawodawca dokonał bardzo ogólnego podziału zwolnienia, wyróżniając dwie kategorie podatników: posiadających status pracownika oraz nieposiadających tego statusu. Przy czym odrębnie określił warunki korzystania ze zwolnienia od podatku w przypadku tych dwóch grup podatników. W przypadku pracowników zwolnieniem objęte są wyłącznie diety i inne należności za czas podróży służbowej, natomiast u osób niebędących pracownikami mowa jest o tego rodzaju świadczeniach otrzymywanych w związku z szeroko rozumianą podróżą, o ile spełnione są przesłanki wymienione w ust. 13 art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (zleceniobiorcy) i zostały poniesione między innymi „w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw” (pkt 2 ust. 13 art. 21).
W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, objęty zwolnieniem może być zwrot kosztów dojazdu na treningi i mecze zarówno kontraktów płatnych i niepłatnych. Należy jedynie ustalić, że nie stanowią one kosztów uzyskania przychodów u zleceniobiorców.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:
- podróży służbowej pracownika,
- podróży osoby niebędącej pracownikiem
-do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
Stosownie do treści art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:
- w celu osiągnięcia przychodów lub
- w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
- przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
- przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
Ze zwolnienia korzystają jedynie należności do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.).
Z przepisu § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia wynika, iż z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów przejazdów.
Zgodnie z art. 5 § 3 ww. rozporządzenia na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 06 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 ze zm.).
Z treści art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy wynika, że ustawodawca dokonał bardzo ogólnego podziału zakresu zwolnienia, wyróżniając dwie kategorie podatników: posiadających status pracownika oraz nieposiadających tego statusu.
Z informacji zawartych we wniosku wynika, że zawodnicy, którym Klub będzie zwracał koszty dojazdu na treningi i mecze nie posiadają statusu pracownika, są studentami, osobami bezrobotnymi i osobami świadczącymi pracę w innych zakładach pracy. Klub zawarł z częścią ww. osób kontrakty płatne (spełniające warunki umów zlecenia) a z częścią kontrakty niepłatne. Tym samym część zawodników będzie od Klubu otrzymywać wynagrodzenie na podstawie umowy zlecenia, natomiast część zawodników otrzyma od Klubu jedynie zwrot kosztów dojazdu na treningi i mecze.
Wszyscy zawodnicy, którzy będą chcieli uzyskać zwrot kosztów dojazdu, będą się rozliczać z Wnioskodawcą na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu według stawki za kilometr, która będzie niższa niż obowiązująca na podstawie art. 34a ustawy o transporcie drogowym.
Jeżeli osobą wypłacającą należność jest organizacja lub jednostka organizacyjna działająca na podstawie odrębnych ustaw, prawo zwolnienia od podatku diet i innych należności za czas podróży powstaje wtedy, gdy podróż odbywa się w celu realizacji zadań tej organizacji lub jednostki organizacyjnej.
Ze złożonego wniosku wynika, że celem statutowym klubu sportowego jest m.in. integracja środowiska siatkarskiego, popularyzacja gry w piłkę siatkową halową i plażową wśród młodzieży, aktywizacja byłych zawodników i sympatyków piłki siatkowej, organizacja otwartych turniejów i meczy w siatkówkę halową i plażową, uczestnictwo w zawodach organizowanych przez inne organizacje krajowe lub zagraniczne, współpraca z innymi organizacjami o podobnym charakterze działania, organizacja szkoleń, wykładów i imprez integrujących środowisko, organizacja zajęć sportowych dla młodzieży oraz osób niepełnosprawnych, wspieranie i upowszechnianie kultury fizycznej.
Zatem jeżeli istotnie koszty dojazdu na treningi i mecze ponoszone są w celu realizacji zadań Klubu, działającego na podstawie odrębnych przepisów, to ich zwrot nie będzie dla zawodników generował przychodu podlegającego opodatkowaniu (przychód z tego tytułu będzie korzystał ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pod warunkiem, że otrzymane z tego tytułu świadczenia nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów ww. zawodników.
Dodatkowo nadmienić należy, że zwolnienie określone w treści art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie także wówczas, gdy świadczeniodawca (tutaj byłby to klub sportowy) ponosi dane świadczenie w celu uzyskania przychodu przez siebie (art. 21 ust. 13 pkt 1 cyt. ustawy).
Reasumując, wolne od podatku są świadczenia otrzymywane przez osoby niebędące pracownikami w związku z każdą podróżą odbytą w celu realizacji zadań stowarzyszenia. Przy czym bez znaczenia pozostaje, czy dany zawodnik – poza zwrotem kosztów dojazdu na treningi i mecze – będzie otrzymywał od Klubu wynagrodzenie na podstawie umowy zlecenia.
Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.