INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu 6 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu poniesienia kosztu uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2010 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu poniesienia kosztu uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą oraz miejscem zarządu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka, zgodnie z przepisami rachunkowymi, ujmuje i wykazuje w księgach rachunkowych operacje gospodarcze, co do zasady, w okresie (miesiącu) ich wystąpienia. Faktury/rachunki dokumentujące zdarzenia gospodarcze wpływają jednak do Wnioskodawcy również po upływie okresu (miesiąca), w którym dana operacja gospodarcza miała miejsce.

Reasumując, Spółka ujmuje i wykazuje w księgach rachunkowych „koszty inne, niż koszty bezpośrednio związane z przychodami” w zależności od dnia otrzymania dokumentu oraz zamknięcia lub nie ksiąg rachunkowych za okres (miesiąc), w którym operacja gospodarcza miała miejsce, w sposób następujący:

• na dzień wystawienia faktur/rachunków przez kontrahenta – jeżeli faktura/rachunek został otrzymany w okresie (miesiącu), w którym operacja gospodarcza miała miejsce,
• na dzień otrzymania faktur/rachunków przez Wnioskodawcę – np. jeżeli faktura/rachunek został otrzymany w okresie (miesiącu), w którym operacja gospodarcza miała miejsce,
• na ostatni dzień okresu (miesiąca), w którym miała miejsce operacja gospodarcza – jeżeli faktura/rachunek wpłyną do Wnioskodawcy po zakończeniu okresu (miesiąca), a księgi rachunkowe Wnioskodawcy za ten okres nie zostały zamknięte,
• na dzień otrzymania faktury/rachunku lub dzień wprowadzenia do systemu księgowego Wnioskodawcy – jeżeli faktura/rachunek wpłyną do Spółki po zakończeniu okresu (miesiąca), w którym operacja gospodarcza miała miejsce, a księgi rachunkowe Wnioskodawcy za ten okres zostały już zamknięte.

Termin „ujęcia w księgach rachunkowych” oznacza dzień, na który dane zdarzenie gospodarcze zostało wykazane w księgach rachunkowych (zostało zaksięgowane), a nie jest to dzień dokonania technicznego księgowania dokumentu w księgach rachunkowych.

Do przeliczenia kosztów poniesionych w walutach obcych na złote polskie Wnioskodawca stosuje kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktur/rachunków przez kontrahenta.

Biegły rewident badający księgi rachunkowe Spółki uznaje za prawidłowy ww. sposób księgowania faktur/rachunków przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze w zw. z ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty Wnioskodawcy – poniesione na podstawie faktur/rachunków wystawionych przez kontrahentów – będą stanowiły koszty uzyskania przychodów na dzień ich ujęcia w księgach rachunkowych Spółki...
2. Czy prawidłowe jest stanowisko, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie drugie w zw. z ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty Wnioskodawcy – poniesione na podstawie faktur/rachunków wystawionych przez kontrahentów – w walutach obcych należy przeliczyć na złote polskie według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktur/rachunków przez kontrahenta...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Zagadnienie zawarte w pytaniu drugim będzie przedmiotem odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze w zw. z ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty Wnioskodawcy – poniesione na podstawie faktur/rachunków wystawionych przez kontrahentów – będą stanowiły koszty uzyskania przychodów na dzień ich ujęcia w księgach rachunkowych Spółki.

W art. 15 ust. 4d ustawy wskazano sposób potrącenia „kosztów innych, niż koszty bezpośrednio związane z przychodami” uzależniając go od m.in. daty poniesienia kosztów. Za dzień poniesienia kosztów uważa się natomiast dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano). Tym samym jest to dzień, który podatnik wskazał w księgach rachunkowych jako dzień, do którego dany wydatek został przypisany.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, iż dniem, do którego dany wydatek został przypisany przez Spółkę – w zależności od dnia otrzymania dokumentu oraz zamknięcia lub nie ksiąg rachunkowych za okres (miesiąc), w którym operacja gospodarcza miała miejsce – jest:

• dzień wystawienia faktur/rachunków przez kontrahenta – jeżeli faktura/rachunek został otrzymany w okresie (miesiącu), w którym operacja gospodarcza miała miejsce,
• dzień otrzymania faktur/rachunków przez Wnioskodawcę – np. jeżeli faktura/rachunek został otrzymany w okresie (miesiącu), w którym operacja gospodarcza miała miejsce,
• ostatni dzień okresu (miesiąca), w którym miała miejsce operacja gospodarcza – jeżeli faktura/rachunek wpłynął do Wnioskodawcy po zakończeniu okresu (miesiąca), a księgi rachunkowe Wnioskodawcy za ten okres nie zostały zamknięte,
• dzień otrzymania faktury/rachunku lub dzień wprowadzenia do systemu księgowego Wnioskodawcy – jeżeli faktura/rachunek wpłynął do Spółki po zakończeniu okresu (miesiąca), w którym operacja gospodarcza miała miejsce, a księgi rachunkowe Wnioskodawcy za ten okres zostały już zamknięte.

Natomiast samą datę czynności księgowania (ujęcia zdarzenia w ewidencji rachunkowej należy traktować jedynie jako datę technicznego wprowadzenia do ksiąg rachunkowych, a nie jako datę poniesienia kosztu (datę ujęcia kosztu w księgach rachunkowych). Jak bowiem trafnie wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 19 lutego 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 1553/09) „w ocenie Sądu, faktycznej daty zapisu nie należy utożsamiać z dniem poniesienia kosztu, o którym mowa w art. 15 ust. 4e (ustawy o CIT). Faktyczna data zapisu w księgach rachunkowych nie powinna zmieniać klasyfikacji i momentu klasyfikacji danego wydatku jako kosztu w rozumieniu art. 15 ust. 4e (ustawy o CIT), ponieważ faktyczna data zapisu w księgach jest datą technicznego wprowadzenia informacji do systemu, a nie datą ujęcia kosztu – nawet pomimo tego, że będzie zwykle późniejsza niż data operacji, której dotyczy. Ze względu na to, że koszt uzyskania przychodu w prawie podatkowym jest kategorią samoistną, o czym wyżej, samo zaksięgowanie wydatku nie jest tożsame z uznaniem za koszt uzyskania przychodu, jak też sposób rozliczania kosztów w ustawie o rachunkowości nie decyduje o sposobie kwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów w prawie podatkowym w rozumieniu art. 15 ust. 4d i ust. 4e (ustawy o CIT)”. W tym świetle Wnioskodawca uważa, iż nie można utożsamiać daty czynności księgowania z datą ujęcia kosztu w księgach rachunkowych. Oznacza to zatem, iż koszty – poniesione na podstawie faktur/rachunków wystawionych przez kontrahentów – będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy na dzień ich ujęcia w jego księgach rachunkowych.

Takie stanowisko zajęto też – w zbliżonym stanie faktycznym – w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 maja 2008 r. oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 stycznia 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.