INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10.05.2010r. (data wpływu 17.05.2010r.) oraz piśmie z dnia 14.07.2010r. (data nadania 20.07.2010r., data wpływu 23.07.2010r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 08.07.2010r. Nr IPPB5/423-299/10-2/DG (data nadania 09.07.2010r., data doręczenia 13.07.2010r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie sposobu naliczania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych czasowo niewykorzystywanych w działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2010r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie naliczania odpisów amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest prowadzenie punktów gier na automatach o niskich wygranych rozlokowanych na teranie całej Polski. W związku z optymalizacją kosztów działalności Spółka dokonuje czasowych zawieszeń eksploatacji automatów do gry, nie osiągając w tym okresie przychodów. Przedmiotowe urządzenia są sprawne technicznie i w gotowości do dalszej ich eksploatacji. Okres czasowego zawieszenia eksploatacji automatów do gry uzależniony jest od wydania decyzji przez Organ Celny o ponownym ich uruchomieniu. Przedmiotowe urządzenia stanowią dla Spółki środki trwałe, od których Spółka co miesiąc dokonuje podatkowych odpisów amortyzacyjnych.

W odpowiedzi na pismo z dnia 08 lipca 2010 toku w sprawie uzupełnienia wniosku dotyczącego pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, Spółka przedstawiła dokładny stan faktyczny. Wnioskodawca stwierdza w uzupełnieniu, że automaty do gier o niskich wygranych przed uruchomieniem poddawane są badaniom przeprowadzonym przez uprawnione przez Ministerstwo Finansów jednostki badające. Jednostki badające sprawdzają zgodność przedmiotowych automatów z wymogami obowiązującej ustawy. W przypadku uzyskania pozytywnych wyników uprawniona jednostka badająca wystawia „opinię techniczną z badań przedrejestracyjnych”. Po uzyskaniu pozytywnej opinii badań przedrejestracyjnych automatów generowany jest przez Spółkę „wniosek o rejestrację automatu” druk GL-1 w celu zarejestrowania automatu przez Ministerstwo Finansów a po zmianie ustawy przez Naczelnika Urzędu Celnego. Po otrzymaniu poświadczonych przez Naczelnika Urzędu Celnego wniosków GL-1, automat może zostać wstawiony do punktu gry i eksploatowany. Przedmiotowe automaty do gry stanowią dla Spółki środki trwałe od których naliczana jest amortyzacja podatkowa i bilansowa.

W związku ze zmieniającą się sytuacją na rynku eksploatacji automatów do gry, punkty gry wskazane we wniosku GL-1 jako punkty eksploatacji ulegają zmianie. Czasowe zawieszenie eksploatacji automatów do gry związane jest z optymalizacją kosztów działalności Spółki, polegającej na eliminowaniu nierentownych punktów gry. Przedmiotowe urządzenia są sprawne technicznie i przygotowane do dalszej ich eksploatacji. W związku z tym, aby uzyskać nowe miejsce eksploatacji automatu w innym punkcie gier, tworzone jest zgłoszenie „przemieszczenie automatu GL-2”. Okres czasowego zawieszenia eksploatacji automatów do gry uzależniony jest od wydania decyzji przez Organ

Celny zezwalający na ich ponowne uruchomienie. Wyłączone czasowo z eksploatacji automaty do gry związane z oczekiwaniem na decyzję pozwalającą na ich ponowne uruchomienie, nie generują przychodów dla Spółki.

W związku z faktem, iż przedmiotowe urządzenia stanowią dla Spółki środki trwałe, są kompletne, sprawne technicznie i przygotowane do eksploatacji, a okres czasowego ich zawieszenia nie powoduje zawieszenia działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, Spółka dokonuje podatkowych odpisów amortyzacyjnych przez cały okres ich użytkowania, również w okresach czasowego zawieszenia ich eksploatacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może zakwalifikować do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne od automatów czasowo zawieszonych w eksploatacji na danym punkcie...

W związku z faktem, iż zawieszone czasowo urządzenia, stanowią dla spółki środki trwałe, kompletne, sprawne technicznie i przygotowane do eksploatacji, a okres czasowego ich zawieszenia nie powoduje zawieszenia działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej Spółka dokonuje podatkowych odpisów amortyzacyjnych. Urządzenia te nie zostały zlikwidowane i są w ciągłej gotowości do uruchomienia, uruchomienie eksploatacji automatu jest niezależne od Spółki tylko od instytucji zewnętrznych -Urząd Celny, który wydaje zezwolenie na uruchomienie punktu gier.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. u. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo – skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Pojecie środków trwałych, podlegających amortyzacji, zostało określone w art. 16a omawianej ustawy podatkowej.

Według art. 16a ust. 1 ustawy środkami trwałymi są stanowiące własność lub współwłasność, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania:

1. budowle i budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do użytkowania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.
  
  

Należy podkreślić, iż w świetle powołanego powyżej przepisu, amortyzacji podlega taki składnik majątku, który:

• jest własnością (współwłasnością) podatnika,

• jest nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,

• jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

• jego przewidywany okres używania przekracza rok,

• jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo jest oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
  
  

Jakkolwiek powołane powyżej składniki majątkowe zaliczane są do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, to jednak, nawet po spełnieniu przesłanek wymaganych dla środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które są niezbędne dla możliwości ich amortyzacji, nie mogą być one amortyzowane dla celów podatkowych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi punkty gier na automatach o niskich wygranych rozlokowane na teranie całej Polski. W związku ze zmieniającą się sytuacją na rynku eksploatacji automatów do gry, usytuowanie punktów gier ulega zmianie. Przedmiotowe urządzenia są sprawne technicznie i przygotowane do dalszej ich eksploatacji.

Opisany powyżej stan faktyczny należy rozpatrywać w kontekście brzmienia przepisu art. 16c pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym amortyzacji nie podlegają składniki majątku – zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, które nie są używane na skutek:

1. zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej
2. albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane.
   
   

W tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność.

Przesłanką powodująca niemożność dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych jest więc zawieszenie działalności albo jej zaprzestanie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w związku z czasowym nieużywaniem środków trwałych, tj. automatów do gier, nie dochodzi do zawieszenia ani do zaprzestania działalności. Przedstawiony stan faktyczny nie spełnia zatem normy wynikającej z przepisu art. 16c pkt 5, która uniemożliwiałaby dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od powyższych środków trwałych.

Tym samym, czasowy brak wykorzystania danego środka trwałego w przypadku kontynuowania prowadzenia działalności, w której środek ten był wykorzystywany, nie powoduje utraty prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tego środka, stanowiących koszty uzyskania przychodów na podstawie cyt. powyżej art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.