INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2009r. (data wpływu 5 października 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2009r. (data wpływu 4 grudnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na dostawę preparatu X sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 24.20.14 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na dostawę preparatu X sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 24.20.14.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 listopada 2009r. (data wpływu 4 grudnia 2009r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1012/09/MS z dnia 18 listopada 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży na terytorium kraju wyrobu X ze stawką podatku VAT 22%. X jest środkiem przeznaczonym do ograniczania nadmiernej emisji amoniaku w obiektach hodowlanych na bazie biocydów (czwartorzędowe sole amoniowe, związki fluorowcowane). Preparat stwarza niekorzystne warunki do rozwoju bakterii odpowiedzialnych za rozkład kwasu moczowego i mocznika generujących amoniak. X jest preparatem w formie granulatu, gotowym do użycia.

Zgodnie z klasyfikacją dokonaną przez Urząd Statystyczny w Łodzi nr pisma X powyższy wyrób mieści się w grupowaniu: PKWiU 24.20.14 „środki dezynfekcyjne”.

W świetle przepisu art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%.

W załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, w poz. 62 umieszczone zostały pod symbolem PKWiU ex 24.2 „Pestycydy i inne środki agrochemiczne, z wyłączeniem wyrobów chemii gospodarczej (PKWIU ex 24.20.14)”.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że preparat X obniża wilgotność i pH ściółki co dodatkowo ogranicza rozwój bakterii odpowiedzialnych za powstawanie amoniaku. Preparat znalazł zastosowanie w hodowli zwierząt. Dodawany jest do ściółki w ilości ok. 50 g/m2/tydzień w całym cyklu produkcyjnym.

W uzupełnieniu stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że jego zdaniem przy braku ustawowej definicji pojęcia „wyroby chemii gospodarczej" należy posługiwać się zwyczajowo stosowanym w handlu znaczeniem tego wyrażenia, jakim określa się mydła, płyny do mycia naczyń itp. czyli wyroby stosowane głównie w domach do mycia i czyszczenia.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że X nie jest wyrobem chemii gospodarczej i przysługuje mu prawo do stosowania obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 7%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku VAT należy stosować dla sprzedaży wyrobu zakwalifikowanego przez Urząd Statystyczny w Łodzi w grupowaniu PKWU 24.20.14 „środki dezynfekcyjne"...

Zdaniem Wnioskodawcy, X nie jest wyrobem chemii gospodarczej i na podstawie przepisów zawartych w załączniku nr 3 poz. 62 ustawy o VAT przy sprzedaży tego wyrobu Wnioskodawcy przysługuje prawo do stosowania obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 7%.

Wnioskodawca prosi o potwierdzenie słuszności przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku VAT, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264) którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się do dnia 31 grudnia 2009r.

Należy podkreślić również, iż do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniej grupy towarów lub usług czy też do weryfikacji wskazanej klasyfikacji, nie są kompetentne organy podatkowe. W myśl bowiem Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz.11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do pozycji nr 62 załącznika nr 3 do ustawy o podatku VAT stanowiącego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, obniżoną do wysokości 7% stawkę podatku stosuje się do pestycydów i innych środków agrochemicznych oznaczonych symbolem PKWiU ex 24.2 z wyłączeniem wyrobów chemii gospodarczej PKWiU ex 24.20.14.

Przy czym symbol ex oznacza, że obniżona do wysokości 7% stawka podatku dotyczy tylko danego wyrobu/usługi z danego grupowania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje sprzedaży na terytorium kraju wyrobu X ze stawką podatku VAT 22%. X jest środkiem przeznaczonym do ograniczania nadmiernej emisji amoniaku w obiektach hodowlanych na bazie biocydów (czwartorzędowe sole amoniowe, związki fluorowcowane). Preparat stwarza niekorzystne warunki do rozwoju bakterii odpowiedzialnych za rozkład kwasu moczowego i mocznika generujących amoniak. X jest preparatem w formie granulatu, gotowym do użycia. Preparat X obniża wilgotność i pH ściółki co dodatkowo ogranicza rozwój bakterii odpowiedzialnych za powstawanie amoniaku. Preparat znalazł zastosowanie w hodowli zwierząt. Dodawany jest do ściółki w ilości ok. 50 g/m2/tydzień w całym cyklu produkcyjnym. Wnioskodawca przedmiotowy preparat X klasyfikuje (w oparciu m. in. dokonaną przez Urząd Statystyczny w Łodzi klasyfikację) w grupowaniu PKWiU 24.20.14 - „Środki dezynfekcyjne”. Ponadto Wnioskodawca stwierdza, że preparat X nie jest wyrobem chemii gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż jeśli wyrób będący przedmiotem sprzedaży jest sklasyfikowany w grupowaniu PKWiU 24.20.14 - „Środki dezynfekcyjne” i jednocześnie nie jest wyrobem chemii gospodarczej, to jego dostawa będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, zgodnie z poz. 62 załącznika nr 3 do ustawy o podatku VAT.

Tym samym należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Na zakończenie zaznaczyć należy, że Minister Finansów nie jest upoważniony do dokonywania klasyfikacji statystycznej wyrobów, a niniejszą interpretację oparto na wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji sprzedawanych towarów, tj. PKWiU 24.20.14 - „Środki dezynfekcyjne” i przy założeniu, że przedmiotowy preparat X nie jest wyrobem chemii gospodarczej. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony do klasyfikacji bądź oceny czy dany wyrób jest wyrobem chemii gospodarczej czy też nie jest.

Tym samym niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji sprzedawanego wyrobu) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.