Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1278/12/KB
z 16 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 08 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 15 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 31 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu wyceny waluty dla celów ustalania różnic kursowych związanych z nabyciem środka trwałego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu wyceny waluty dla celów ustalania różnic kursowych związanych z nabyciem środka trwałego. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 21 grudnia 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-1278/12/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 31 grudnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, która prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Dochody z tej działalności opodatkowuje tzw. metodą liniową. Spółka dokonała zapłaty za faktury dotyczące zakupu środka trwałego (nabycie wewnątrzwspólnotowe) od kontrahenta z Austrii w walucie euro. Zapłata dokonana została z rachunków dewizowych prowadzonych dla spółki w walucie euro. Otrzymując faktury w walucie euro spółka dokonała jej wyceny stosując kurs średni ogłaszany przez NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Dla ustalenia różnic kursowych, zgodnie z art. 24c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowany został kurs sprzedaży ogłaszany przez bank (kurs sprzedaży wg tabeli kursu banku). Ponieważ bank ustala kursy 3 razy dziennie, został przyjęty najbliższy kurs z dnia zapłaty, poprzedzający przekazanie przelewu do realizacji, stosowany przez bank, w którym prowadzony jest rachunek. Wnioskodawca spodziewa się również zapłaty należności w euro, wówczas będzie postępować analogicznie, z tym że dla obliczenia różnic kursowych przyjmować będzie najbliższy kurs kupna z dnia wpływu należności na rachunek, poprzedzający wpływ, ogłaszany przez bank, w którym prowadzony jest rachunek.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 28 grudnia 2012 r., wskazano m.in., iż:

1. nabycie środka trwałego nastąpiło na podstawie trzech faktur (dwóch zaliczkowych i końcowej)
   
   • pierwsza faktura zaliczkowa wystawiona została dnia 21 maja 2012 r. na 30% wartości, tj. 49.212,00 euro, przelew wykonano 14 maja 2012 r. o godz. 15:36; różnice kursowe obliczono stosując kurs faktycznie zastosowany wg tabeli kursów walut banku na dzień 14 maja 2012 r. z godz. 9:26,
     
   • druga faktura zaliczkowa wystawiona została dnia 07 września 2012 r. na 60% wartości, tj. 98.424,00 euro, przelew wykonano 06 września 2012 r. o godz. 10:57; różnice kursowe obliczono stosując kurs faktycznie zastosowany wg tabeli kursów walut banku na dzień 06 września 2012 r., godz. 10:45,
     
   • faktura końcowa wystawiona została dnia 25 września 2012 r., na jej podstawie zapłacono pozostałe 10% wartości, tj. 16.404,00 euro, przelew wykonano 12 października 2012 r. o godz. 11:56; różnice kursowe obliczono stosując kurs faktycznie zastosowany wg tabeli kursów walut banku na dzień 12 października 2012 r. z godz. 9:22,
2. środek trwały wprowadzony został do ewidencji środków trwałych dnia 28 września 2012 r.,
   
3. przy dokonywaniu zapłaty za środek trwały nie doszło do faktycznego zakupu waluty euro, nie doszło również do faktycznego przewalutowania waluty euro na złotówki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec aktualnego stanu prawnego, tj. zapisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niezdefiniowanego pojęcia kursu faktycznie stosowanego, spółka, obliczając różnicę kursową od zapłaty za fakturę w euro za zakupiony środek trwały, dokonywaną przelewem z dewizowego konta firmowego prowadzonego w euro, na konto kontrahenta z kraju członkowskiego Unii Europejskiej, powinna zastosować kurs faktycznie zastosowany, czyli kurs sprzedaży wg tabeli kursu banku prowadzącego rachunek (kurs bankowy najbliższy, poprzedzający przekazanie przelewu do realizacji)?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro możliwe jest ustalenie kursu faktycznie zastosowanego przez bank, który prowadzi rachunki dewizowe wg tabeli kursów walut banku, to prawidłowe jest stosowanie kursów bankowych (czyli faktycznie zastosowanych) w celu obliczenia różnic kursowych. Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w Jego ocenie, zastosowanie kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania operacji na rachunku walutowym jest dopuszczalne jedynie w sytuacji, gdyby do otrzymania należności, bądź zapłaty zobowiązań nie było możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, gdyż np. spółka nie posiadałaby konta walutowego w banku, który prowadzi tabele kursów waluty polskiej (np. w banku zagranicznym) oraz w przypadku, gdy faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest o 5% wyższy lub niższy od kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 maja 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-241/12/KB,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Znak: ILPB1/415-99/12-5/AP,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy Znak: ITPB1/415-161/12/WM.
  
  

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 2 i 3 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.
   
   

Stosownie natomiast do art. 24c ust. 3 pkt 2 i 3 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.
   
   

Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (art. 24c ust. 4 ww. ustawy). Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski (art. 24c ust. 5 ww. ustawy). Przy czym, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 24c ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 24c ust. 8 ww. ustawy, podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego.

Zasady ustalania różnic kursowych określone w ust. 1-9 stosują podatnicy prowadzący działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej (art. 24c ust. 10 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż, co do zasady, dla celów ustalenia różnic kursowych, wartości wyrażone w walucie obcej należy przeliczać po kursie faktycznie zastosowanym. Przepisy ustaw podatkowych nie definiują pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. Uwzględniając wykładnię językową oraz systemową i celowościową tego pojęcia stwierdzić należy, iż faktycznie zastosowany kurs walutowy to taki kurs, który rzeczywiście został użyty, a więc którym faktycznie się posłużono przy przeprowadzaniu konkretnej operacji gospodarczej. Z kursem faktycznie zastosowanym w powyższym rozumieniu mamy zatem do czynienia w sytuacji, gdy w związku z otrzymaniem, bądź wydatkowaniem środków występuje operacja sprzedaży, bądź kupna waluty obcej po określonym kursie, lub też dochodzi do przewalutowania tych środków. Natomiast w przypadku, gdy przy regulowaniu zobowiązań, bądź otrzymaniu należności nie zachodzą ww. okoliczności, dla celów ustalenia różnic kursowych należy stosować kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania lub otrzymania zapłaty.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, która w 2012 r. nabyła środek trwały od kontrahenta zagranicznego. Transakcja została przeprowadzona w walucie obcej (euro), za pośrednictwem rachunku dewizowego prowadzonego dla spółki. Zapłata za ww. środek trwały dokonana została w trzech częściach, na podstawie wystawionych przez sprzedawcę dwóch faktur zaliczkowych oraz faktury końcowej. Przy dokonywaniu zapłaty za ww. środek trwały nie doszło ani do faktycznego zakupu waluty euro (wykorzystanej do uregulowania zobowiązania), ani do faktycznego przewalutowania środków pieniężnych.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym, dla celów ustalenia różnic kursowych powstałych w związku z nabyciem środka trwałego wartość wydatkowanych środków (euro) należy przeliczać po kursie średnim ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania zapłaty, a nie po kursie banku, w którym prowadzony jest rachunek dewizowy spółki (ogłaszanym w jednej z kilku tabel kursów walut publikowanej przez ten bank).

Jednocześnie nadmienić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym różnice kursowe związane z nabyciem środka trwałego, powstałe do dnia przekazania tego środka trwałego do używania, podlegają rozliczeniu poprzez korektę jego wartości początkowej. Zgodnie bowiem z art. 22g ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku w zakresie sposobu wyceny waluty dla celów ustalania różnic kursowych związanych z nabyciem środka trwałego należało uznać za nieprawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wskazać przy tym należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji, zgodnie z treścią zadanego pytania wyznaczającego zakres wniosku, była wyłącznie kwestia sposobu wyceny waluty dla celów ustalania różnic kursowych związanych z nabyciem wskazanego we wniosku środka trwałego. Nie była zatem przedmiotem interpretacji kwestia ewentualnego powstawania oraz ustalania różnic kursowych w związku z potencjalnym otrzymywaniem przez spółkę należności w walucie euro.

Do uzupełnienia wniosku dołączono kserokopie dokumentów. Zauważyć jednak należy, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż zostały one wydane w sprawach innych podatników w przedstawionym przez nich stanach faktycznych (zdarzeniach przyszłych), nie mogą zatem stanowić podstawy rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia,
w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.