Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1298/12/ZK
z 18 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 08 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 22 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej do amortyzacji wskazanego we wniosku środka trwałego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej do amortyzacji wskazanego we wniosku środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. W ramach prowadzonej działalności posiada spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, które wprowadził do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz które podlega amortyzacji według stawki 2,5% (zgodnie z art. 22m ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Budynek, w którym posiada spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego został wybudowany i oddany do użytkowania w latach siedemdziesiątych XX wieku i spełnia definicję używanego środka trwałego. Wnioskodawca zamierza przekształcić spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w odrębną własność. Umowa o ustanowienie odrębnej własności zostanie zawarta w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej od używanego lokalu, w stosunku do którego Wnioskodawca posiada spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, a które zostanie przekształcone na podstawie umowy w formie aktu notarialnego w odrębną własność?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma przeszkód aby zastosował indywidualną stawkę amortyzacyjną do używanego lokalu mieszkalnego, do którego obecnie posiada spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a które to prawo zostanie przekształcone na podstawie aktu notarialnego w odrębną własność. Z chwilą podpisania aktu notarialnego o ustanowieniu odrębnej własności lokalu zmieni się tytuł prawny do tego lokalu i w konsekwencji powstanie nowy środek trwały, który będzie pierwszy raz wpisany do ewidencji środków trwałych. Z chwilą przekształcenia prawa w odrębną własność lokalu, wartość niematerialna i prawna zostanie zlikwidowana i wycofana z ewidencji. Zmianie ulegnie również wartość początkowa lokalu, którą Wnioskodawca ustali jako wartość początkową spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu (cenę nabycia wartości niematerialnej i prawnej) pomniejszoną o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne i powiększoną o koszty związane z zakupem (w tym przypadku koszty związane z przekształceniem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w prawo własności) naliczone do dnia przekazania środka trwałego do użytkowania.

Środek trwały będzie można amortyzować wg indywidualnej stawki amortyzacji, gdyż przed nabyciem i wprowadzeniem do ewidencji, był on użytkowany przez okres dłuższy niż 60 miesięcy (od lat siedemdziesiątych XX wieku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Jak stanowi art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 pkt 1 tej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlega, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartością niematerialną i prawną.

W myśl art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Artykuł 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze kupna uważa się cenę ich nabycia. W myśl art. 22g ust. 3 tej ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (…).

Z powyższych przepisów wynika, iż w przypadku podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz lokal będący odrębną własnością, stanowią różne, odrębne składniki majątku trwałego. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego stanowi wartość niematerialną i prawną w tej działalności, a lokal stanowiący odrębny przedmiot własności środek trwały.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, m.in. w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. W ramach prowadzonej działalności posiada spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, które jako wartość niematerialną i prawną wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i dokonywał jego amortyzacji. Budynek, w którym znajduje się lokal do którego posiada spółdzielcze własnościowe prawo, został wybudowany i oddany do użytkowania w latach siedemdziesiątych XX wieku i spełnia definicję używanego środka trwałego. Wnioskodawca zamierza przekształcić spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w odrębną własność.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż z chwilą przekształcenia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo własności tego lokalu, dojdzie do likwidacji wartości niematerialnej i prawnej, stanowiącej składnik majątku w prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. W momencie tym bowiem ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przestanie istnieć. W jego miejsce powstanie natomiast nowy składnik majątku, lokal mieszkalny będący odrębną własnością, stanowiący środek trwały w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Zatem przy określaniu wartości początkowej tego środka trwałego zastosowanie znajdzie cyt. wyżej art. 22g ust 1 pkt 1 i art. 22g ust. 3 ww. ustawy. W związku z powyższym jego wartość początkową będą stanowić wydatki związane z przekształceniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego w lokal będący odrębną własnością oraz wartość spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, która nie została dotychczas zamortyzowana.

Dla celów amortyzacji ww. środka trwałego należy również ustalić nową, właściwą stawkę amortyzacyjną. Zgodnie z art. 22h ust. 2 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Stosownie do treści art. 22i ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Możliwość ustalenia przez podatnika indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla budynków i lokali mieszkalnych przewiduje art. 22j ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do jego treści, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 nie może być krótszy niż - 10 lat, z wyjątkiem:

1. trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem,
2. kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych

-dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata (art. 22j ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Przy czym, w myśl art. 22j ust. 3 ww. ustawy, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:

1. używane - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
2. ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego wynika, iż w wyniku przekształcenia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo jego własności, u Wnioskodawcy powstanie nowy składnik majątku stanowiący środek trwały w prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej, po raz pierwszy wprowadzany do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy. We wniosku wskazano, iż lokal ten znajduje się w budynku, który został wybudowany i oddany do użytkowania w latach siedemdziesiątych XX wieku.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż dla amortyzacji tego lokalu możliwe będzie ustalenie indywidualnej stawki amortyzacyjnej w oparciu o przepis art. 22j ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Lokal ten będzie bowiem pierwszy raz wprowadzany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy, a przed dniem jego wprowadzenia do ww. ewidencji był wykorzystywany przez okres dłuższy niż 60 miesięcy (5 lat).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.