Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1304/12/AP
z 16 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 16 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia sposobu wyliczania zaliczek na podatek dochodowy za 2013 r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia sposobu wyliczania zaliczek na podatek dochodowy za 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania wszelkiego rodzaju robót budowlanych. W związku z ich wykonywaniem ponosi m.in. koszty wynagrodzeń dla pracowników, podróży służbowych, materiałów budowlanych, narzędzi i urządzeń specjalistycznych itp. (niezbędnych do wykonania tychże usług). Kierownik jednostki, w polityce rachunkowości obowiązującej od 1 stycznia 2012 r. podjął decyzję o stosowaniu metody prowadzenia ksiąg pomocniczych dla poszczególnych grup rzeczowych składników aktywów obrotowych, w tym odpisywania w koszty wartości materiałów na dzień ich zakupu lub produktów gotowych w momencie ich wytworzenia, połączonego z ustalaniem stanu tych składników aktywów (i jego wyceny) oraz korektą kosztów o wartość tego stanu, nie później niż na dzień bilansowy. Jednocześnie począwszy od 2012 r. Spółka wybrała uproszczoną metodę wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, określoną w art. 25 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże od 2013 r. Spółka zamierza zrezygnować z uproszczonej metody wpłacania zaliczek, o której mowa w zdaniu poprzednim oraz wybrać kwartalny sposób wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, zgodnie z art. 25 ust. 1b-2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Rok obrotowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe będzie postępowanie Spółki, polegające na wyliczaniu zaliczek (w okresach kwartalnych) na podatek dochodowy od osób prawnych na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg rachunkowych przy zastosowaniu zasady wyrażonej w art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości, polegającej na sporządzaniu spisu z natury raz w roku na ostatni dzień roku obrotowego i korygowaniu kosztów o wartość niezużytych materiałów i niesprzedanych wyrobów (robót) gotowych oraz produkcji w toku?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym), w sytuacji zastosowania uproszczenia w zakresie ewidencji zapasów wynikającego z art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości prawidłowe jest ustalanie zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych poprzez zastosowanie zasady, iż w koszty zalicza się wartość materiałów w momencie ich zakupu oraz produktów i produkcji w toku w momencie ich wytworzenia, a następnie dokonuje się spisu z natury ww. składników na ostatni dzień roku obrotowego i koryguje koszty o wartość niezużytych materiałów i niesprzedanych wyrobów (robót) gotowych oraz produkcji w toku. Zastosowane uproszczenie, wynikające z ustawy o rachunkowości, nie pozostaje w sprzeczności z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. U osób prawnych dochód ustala się na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg rachunkowych, a więc mając na względzie art. 9 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 2 oraz art. 15 ust. 4, 4b, 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochód ustalony z uwzględnieniem art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości dla celów podatkowych jest ustalony prawidłowo.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że od 1 stycznia 2012 r. Spółka stosuje metodę prowadzenia ksiąg pomocniczych dla księgowania materiałów, towarów i produktów zgodnie z art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), w myśl którego kierownik jednostki, uwzględniając rodzaj i wartość poszczególnych grup rzeczowych składników aktywów obrotowych posiadanych przez jednostkę, podejmuje decyzję o stosowaniu jednej z metod prowadzenia kont ksiąg pomocniczych dla tych grup składników w przedmiotowej sprawie tj. odpisywania w koszty wartości materiałów i towarów na dzień ich zakupu lub produktów gotowych w momencie ich wytworzenia, połączonego z ustalaniem stanu tych składników aktywów i jego wyceny oraz korektą kosztów o wartość tego stanu, nie później niż na dzień bilansowy. Od 2013 r. Spółka zamierza wybrać kwartalny sposób wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, zgodnie z art. 25 ust. 1b-2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej „ustawa o pdop”), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1 (…). Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o pdop przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o pdop, dochodem jest z zastrzeżeniem art. 10 i 11 nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Stosownie do art. 25 ust. 1 ustawy o pdop, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, podatnicy są obowiązani, wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

W myśl natomiast art. 25 ust. 1b ustawy o pdop, podatnicy rozpoczynający działalność, w pierwszym roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1c, oraz mali podatnicy, mogą wpłacać zaliczki kwartalne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie kwartały. Przez kwartał rozumie się kwartał roku kalendarzowego.

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy o pdop, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Zgodnie z art. 9 ustawy o pdop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej przepis art. 9 ust. 1 ustawy o pdop są przepisy ustawy o rachunkowości.

Mając powyższe na uwadze konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozliczenie przychodów, jak i kosztów uzyskania przychodów, kształtujących dochód (podstawę opodatkowania), który stanowi podstawę obliczenia należnego podatku za rok podatkowy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu, lub mieć na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
• wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy,
• wydatek jest prawidłowo udokumentowany.
  
  

Koszty materiałów, towarów i produktów stanowią koszty bezpośrednio związane z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej.

Podatkowe zasady potrącalności kosztów bezpośrednich uregulowane zostały w art. 15 ust. 4-4c ustawy o pdop.

W myśl art. 15 ust. 4 ustawy o pdop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4b ustawy o pdop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania - jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania - jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są zobowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego,

-są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącane w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c ustawy o pdop).

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż w przypadku prowadzenia ewidencji uproszczonej na podstawie art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości i sporządzania inwentaryzacji materiałów, towarów i wyrobów gotowych tylko na dzień bilansowy, wydatki na nabycie materiałów i towarów są w trakcie roku zaliczane w całości do kosztów w dacie zakupu. Takie ujmowanie kosztów jest niezgodne z przepisem art. 15 ust. 4b ustawy o pdop. W celu prawidłowego rozliczenia się z tytułu podatku dochodowego podatnicy prowadzący uproszczone ewidencje, na podstawie art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości, powinni sporządzać inwentaryzacje materiałów, towarów i wyrobów gotowych na koniec każdego okresu sprawozdawczego, za który następuje rozliczenie z budżetem z tytułu podatku dochodowego (miesiąca, bądź jak w przedmiotowej sprawie - kwartału, jeśli wpłacają zaliczki kwartalnie). Wyjątkiem są podatnicy, którzy wybrali wpłaty zaliczek na podatek w formie uproszczonej, ustalane na podstawie dochodu deklarowanego w latach ubiegłych (art. 25 ust. 6 ustawy o pdop) Należy bowiem podkreślić, że podatnicy powinni prowadzić księgi w sposób zapewniający prawidłowe określenie dochodu (art. 9 ust. 1 ustawy o pdop).

Reasumując, nie można zgodzić się ze Spółką, iż korygowanie kosztów w Spółce raz w roku o wartość stanu materiałów, towarów i produktów na koniec roku podatkowego (bilansowego) jest wystarczające dla prawidłowego ustalania kwartalnych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych. Stanowisko Wnioskodawcy uznać zatem należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.