Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-1063/09-3/GC
z 12 lutego 2010 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-1063/09-3/GC
Data
2010.02.12
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Zwolnienia przedmiotowe
Słowa kluczowe
limit
podatek dochodowy
pomoc publiczna
specjalna strefa ekonomiczna
wniosek
wydatek
wydatki inwestycyjne
zezwolenie
zwolnienie
Istota interpretacji
Czy poniesienie wydatków inwestycyjnych, przewyższających kwotę określoną w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej skutkuje:
1) obowiązkiem uzyskania nowego zezwolenia? 2) uzyskania zmiany obowiązującego zezwolenia? 3) czy możliwe będzie poniesienie wydatków przekraczających minimum określone w zezwoleniu po dacie 31.12.2007 roku w oparciu o aktualne zezwolenie? Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2009 r. (data wpływu 19.11. 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przekroczenia minimum wydatków inwestycyjnych poniesionych w specjalnej strefie ekonomicznej – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 19 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 08 lutego 2010 r. (data wpływu 09.02.2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przekroczenia minimum wydatków inwestycyjnych poniesionych w specjalnej strefie ekonomicznej. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następując opis zdarzenia przyszłego. Spółka uzyskała w dniu 01 kwietnia 2005 r. zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Zezwolenie obowiązuje do dnia 28 maja 2017 r. i dotyczy prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie następujących pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):
W zezwoleniu, jako warunki prowadzenia działalności gospodarczej, ustalono zatrudnienie na terenie strefy co najmniej 62 osób, z czego minimum 8 osób po dniu uzyskania Zezwolenia, w terminie do dnia 31.12.2006 roku i utrzymanie tego zatrudnienia do dnia 31.12.2008 roku oraz poniesienie wydatków inwestycyjnych, rozumianych zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 roku w sprawie utworzenia Specjalnej Strefy Ekonomicznej, w wysokości co najmniej 9.614.100 zł nie później niż do dnia 31.12.2007 roku, a także przestrzeganie regulaminu specjalnej strefy ekonomicznej oraz innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania Strefy. Dotychczas Wnioskodawca na dzień 31 grudnia 2007 r. poniósł już wydatki inwestycyjne o wartości przewyższającej określoną w zezwoleniu kwotę 9.614.100 zł. Spółka planuje ponoszenie dalszych wydatków inwestycyjnych w przyszłości. Zarówno poniesione dotychczas wydatki, jak i wydatki planowane, związane są ściśle z realizacją tego samego przedsięwzięcia gospodarczego, jakim jest prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy w zakresie i zgodnie z zezwoleniem. Podatnik na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej nadal będzie prowadzić działalność gospodarczą, określoną w umowie spółki oraz zezwoleniu na działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, przy czym Podatnik zamierza wydatkować środki na rozbudowę hali produkcyjnej znajdującej się w tej strefie oraz zakup środków trwałych na kontynuację produkcji w zwiększonym zakresie, a kwota tych środków przewyższy minimalną kwotę wskazaną w zezwoleniu. Podatnik w odniesieniu do tych wydatków chciałby nadal korzystać z pomocy publicznej w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych. W związku z powyższym zadano następujące pytania. Czy poniesienie wydatków inwestycyjnych, przewyższających kwotę określoną w zezwoleniu z dnia 01 kwietnia 2005 r., w roku podatkowym 2010, w zakresie korzystania w odniesieniu do tych wydatków z pomocy publicznej w formie zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jednolity: Dz. u. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 w związku z art. 17 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654) oraz § 6 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. u. Nr 46 póz. 289 ), skutkuje:
Zdaniem Wnioskodawcy, pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek, obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy, na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne. w przedmiotowej sprawie zastosowanie będą miały przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów o utworzeniu Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Zgodnie z § 6 tego rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione po dniu uzyskania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:
- zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym. Przy czym pojęcie „poniesionych kosztów inwestycji” nie zostało zdefiniowane przez normodawcę. Z przywołanych wyżej przepisów wynika, iż zwolnienia od podatku dochodowego uzyskane z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia realizowane są na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym, czyli m.in. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34. Dopiero zatem łącznie rozpatrywane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych wraz z odpowiednim rozporządzeniem o utworzeniu danej strefy pozwalają na określenie zakresu i warunków korzystania ze zwolnienia. Z treści tych przepisów wynika, że w zezwoleniu określa się zakres przedmiotowy działalności gospodarczej, a nie warunki zwolnienia dochodów z tej działalności. Warunki zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wynikają z powołanych powyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. z literalnego brzmienia powyższych przepisów wynika więc, że poza kryteriami określającymi wielkość pomocy publicznej, udzielanej w formie tego zwolnienia, warunkiem podstawowym zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych jest, iż są to wyłącznie dochody:
Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”. Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:
Zezwolenie może być udzielone, jeżeli podjęcie działalności na terenie strefy przyczyni się do osiągnięcia celów określonych w planie rozwoju strefy, o którym mowa w art. 9. Minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 2 - 4. Ponadto, Minister właściwy do spraw gospodarki może, na wniosek przedsiębiorcy, po zasięgnięciu opinii zarządzającego strefą, zmienić zezwolenie, przy czym zmiana nie może:
Powyższe przepisy określają przesłanki nabycia, cofnięcia, zmiany lub wygaśnięcia zezwolenia. Jednym zaś z ustawowych elementów zezwolenia jest dokonanie przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę, czyli w praktyce chodzi w tym przypadku o wskazane w zezwoleniu minimum kwotowe, które przedsiębiorca musi wydatkować, aby uniknąć sankcji w postaci cofnięcia lub zmiany zezwolenia. Ustawodawca nie wskazuje jednak wprost skutków sytuacji, w których przedsiębiorca spełnił minimalne wymogi kwotowe w wyznaczonym w zezwoleniu terminie, przy czym okres ten jest krótszy niż okres obowiązywania zezwolenia, a ponadto podatnik nadal ponosi wydatki inwestycyjne i nadal chce korzystać z pomocy publicznej w formie zwolnienia od podatku dochodowego. Biorąc pod uwagę przedstawiony wyżej stan faktyczny i prawny, możliwe są następujące podejścia:
Należy zwrócić uwagę, iż na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy, przez określony czas, określonej liczby pracowników oraz dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę. Użycie przez ustawodawcę jedynie przykładowego wyliczenia elementów zezwolenia wskazuje, że możliwe jest wprowadzenie do zezwolenia dodatkowych warunków. W przypadku Spółki, zezwolenie nie wprowadza żadnych dodatkowych warunków poza obowiązkiem przestrzegania regulaminu strefy i innych przepisów prawa. Zezwolenie nie określa w szczególności maksymalnego poziomu dokonanych inwestycji ani terminu ich dokonania. Zgodnie z art. 4 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia oraz koszty inwestycji uwzględniane przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców określa rozporządzenie w sprawie ustanowienia strefy. Zdaniem Podatnika, udzielone zezwolenie określa minimalny poziom nakładów inwestycyjnych, poniesienie więc wydatków w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu, przy spełnieniu pozostałych warunków opisanych w zezwoleniu, i określonych w przepisach rozporządzenia, uprawnia do dalszego korzystania z tej pomocy do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej. Dotyczy to również pozostałego czasu do końca okresu obowiązywania zezwolenia. Uzupełnione stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1. Udzielone zezwolenie określa minimalny poziom nakładów inwestycyjnych, która to kwota stanowi konieczny warunek dla prowadzenia działalności w Strefie. w zezwoleniu określono jedynie minimalną kwotę wydatków, które należy ponieść, aby uzyskać możliwość zwolnień podatkowych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie strefy. Na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy, przez określony czas, określonej liczby pracowników oraz dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę. Użycie przez ustawodawcę jedynie przykładowego wyliczenia elementów zezwolenia wskazuje, że możliwe jest wprowadzenie do zezwolenia dodatkowych warunków. W przypadku Spółki, zezwolenie nie wprowadza żadnych dodatkowych warunków poza obowiązkiem przestrzegania regulaminu Strefy i innych przepisów prawa. Zezwolenie nie określa w szczególności maksymalnego poziomu dokonanych inwestycjami terminu ich dokonania. Zgodnie z ar. 4 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność na terenie strefy na podstawie zezwolenia oraz koszty inwestycji uwzględniane przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców określa rozporządzenie w sprawie ustanowienia strefy. W ocenie Spółki, w niniejszej sprawie, brak jest podstawy do konieczności uzyskania nowego zezwolenia z braku podstaw zarówno wynikających z samego zezwolenia (o czym wyżej), jak i ustawowych. Ustawa w art. 16 ust. 4 wskazuje, że Minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 2 – 4. Ponadto, zgodnie z treścią ust. 5 tego przepisu Minister właściwy do spraw gospodarki zasięga opinii zarządzającego strefą przed wydaniem decyzji w sprawie udzielenia, cofnięcia lub zmiany zezwolenia. Z kolei, z art. 19 ustawy, do którego odsyła ww. artykuł 16 ust. 4, w zakresie dotyczącym pytania pierwszego stwierdza jedynie, iż zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:
Żadna z tych okoliczności nie wiąże obowiązku uzyskania nowego zezwolenia w przypadku poniesienia wydatków w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu, przy spełnieniu pozostałych warunków opisanych w zezwoleniu i określonych w przepisach rozporządzenia. Uzupełnione stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2. Tak jak w powyższym przypadku, udzielone zezwolenie określa minimalny poziom nakładów inwestycyjnych, która to kwota stanowi konieczny warunek dla prowadzenia działalności w Strefie. w zezwoleniu określono jedynie minimalna kwotę wydatków, które należy ponieść, aby uzyskać możliwość zwolnień podatkowych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie Strefy. Na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy, przez określony czas, określonej liczby pracowników oraz dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę. Użycie przez ustawodawcę jedynie przykładowego wyliczenia elementów zezwolenia wskazuje, że możliwe jest wprowadzenie do zezwolenia dodatkowych warunków. W przypadku Spółki zezwolenie nie wprowadza żadnych dodatkowych warunków poza obowiązkiem przestrzegania regulaminu Strefy i innych przepisów prawa. Zezwolenie nie określa w szczególności maksymalnego poziomu dokonanych inwestycji ani terminu ich dokonania. Zgodnie z art. 4 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia oraz koszty inwestycji uwzględnione przy obliczaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców określa rozporządzenie w sprawie ustanowienia strefy. W ocenie Spółki, w niniejszej sprawie, brak jest podstawy także i do zmiany aktualnego zezwolenia, z braku podstaw zarówno wynikających samego zezwolenia (o czym wyżej), jak i ustawowych. Ustawa w art. 16 ust. 4 wskazuje, że Minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 2 - 4. Ponadto, zgodnie z treścią ust. 5 tego przepisu, Minister właściwy do spraw gospodarki zasięga opinii zarządzającego strefą przed wydaniem decyzji w sprawie udzielenia, cofnięcia lub zmiany zezwolenia. Z kolei z art. 19 ustawy, do którego odsyła art. 16 ust. 4, w zakresie dotyczącym pytania drugiego stwierdza jedynie, ż zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:
Minister właściwy do spraw gospodarki może, na wniosek przedsiębiorcy, po zasięgnięciu opinii zarządzającego strefą, zmienić zezwolenie, przy czym zmiana nie może:
Tak więc, również i w tym przypadku, żadna z tych okoliczności nie skutkuje koniecznością uzyskania zmiany zezwolenia w przypadku poniesienia wydatków w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu, przy spełnieniu pozostałych warunków opisanych w zezwoleniu i określonych w przepisach rozporządzenia. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. u z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych). Natomiast stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. u. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Ponadto, na podstawie art. 17 ust. 4 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne. Należy podkreślić, iż wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji. Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych z dnia 10 grudnia 2008 r. (Dz. u. Nr 232, poz. 1548), pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. ) stanowi pomoc regionalną z tytułu:
Na podstawie § 3 ust. 4 tego rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję związaną z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, jak również zakup majątku zlikwidowanego lub będącego w likwidacji przedsiębiorstwa, albo przedsiębiorstwa, które uległoby likwidacji w przypadku niedokonania inwestycji w formie zakupu tego przedsiębiorstwa lub jego części. Jednocześnie § 3 ust. 7 ww. rozporządzenia stanowi, iż pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem ze łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalna wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników. Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, maksymalna intensywność pomocy regionalnej określona w § 3 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2 - 4, wynosi:
Regulacja § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia stanowi zaś, iż w przypadku pomocy regionalnej udzielanej małemu lub średniemu przedsiębiorcy, w rozumieniu załącznika i do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE l 10 z 13.01.2001), z wyłączeniem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, maksymalną intensywność pomocy podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto. Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacja inwestycji na terenie strefy na:
W myśl art. 16 ust. 4 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, Minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 2-4, które stanowią, zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:
Ponadto, Minister właściwy do spraw gospodarki może, na wniosek przedsiębiorcy, po zasięgnięciu opinii zarządzającego strefą, zmienić zezwolenie, przy czym zmiana nie może:
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia. W przedmiotowym zezwoleniu wskazane zostały m. in. warunki dotyczące minimalnej wysokości i terminów poniesienia nakładów inwestycyjnych na terenie strefy. Spółka przewiduje znaczne przewyższenie kwoty wydatków inwestycyjnych określonej w zezwoleniu. Wnioskodawca nie wskazał aby w Jego przypadku zastosowanie miały przepisy art. 16 ust. 4 ww. ustawy o cofnięciu lub potrzebie uzyskania nowego zezwolenia. W tym miejscu należy wskazać, że Spółka uzyskała zezwolenie na działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej w dniu 01 kwietnia 2005 r. Zgodnie z § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. Zatem, przytoczone powyżej przepisy, które znajdują zastosowanie w odniesieniu do zdarzenia przyszłego opisanego przez Spółkę, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:
Jeżeli poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną. Należy jednak podkreślić, iż zwolnienia podatkowe, m. in. zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są odstępstwem od reguły powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową. W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej określa zezwolenie na działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i dla Spółki kwota ta wynosi 9.614.100 zł. a zatem kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, ze rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. w sytuacji więc, gdy Spółka poniesie koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, uprawnia ją to do dalszego korzystania z tej pomocy, ale tylko do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej. Oznacza to, że w tym przypadku poniesienie wydatków inwestycyjnych ponad kwotę minimum określonego w zezwoleniu nie będzie skutkowało obowiązkiem uzyskania nowego lub zmiany obowiązującego zezwolenia. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.