Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-1685/08-2/EŻ
z 16 marca 2009 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB3/423-1685/08-2/EŻ
Data
2009.03.16
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
akcja promocyjna
działanie
koszty uzyskania przychodów
usługi gastronomiczne
wydatek
Istota interpretacji
Czy akcje promocyjne przedstawione w opisie stanu faktycznego przedmiotowego wniosku mogą być zakwalifikowane jako działania reklamowe w rozumieniu UPDOP, niepodlegające ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 28 UPDOP? Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z organizacją/uczestnictwem w akcjach promocyjnych przedstawionych w opisie stanu faktycznego przedmiotowego wniosku, zwłaszcza wydatki na usługi gastronomiczne i koszty związane z wydaniem alkoholu stanowiącego produkt Spółki, mogą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodu?
Wniosek ORD-IN 878 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18.12.2008r. (data wpływu 22.12.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w zakresie:
UZASADNIENIE W dniu 22.12.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do usług związanych z organizacją akcji promocyjnych, wydatków ponoszonych na usługi gastronomiczne oraz kosztów związanych z wydaniem alkoholu stanowiącego produkt Spółki. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
1.1.Akcje promocyjne W ramach wspomnianych działań Spółka planuje organizację następujących akcji:
W związku ze zorganizowaniem powyższych akcji promocyjnych Spółka zostanie obciążona:
Ponadto, w związku z organizacją ww. akcji Spółka poniesie koszty związane z przekazaniem na powyższe cele promocyjne własnych produktów w postaci alkoholu, z przeznaczeniem na ich degustację. 1.2.Inne akcje promocyjne Spółka planuje także organizację innych akcji promocyjnych:
W związku z udziałem w powyższych akcjach promocyjnych Spółka ponosi koszty m.in. z tytułu wynajęcia hostess, których zadaniem będzie właściwa prezentacja produktów, oraz z tytułu przekazania produktów Spółki (tj. alkoholi) na cele degustacji. Spółka posiada procedurę regulującą zasady dokonywania wydań własnych produktów (tj. napojów alkoholowych). W ramach procedury osoba zgłaszająca zamówienie – pracownik działu sprzedaży i marketingu Spółki – przekazuje zamówienie na specjalnym formularzu (tzw. „alkohol request”) do akceptacji przez przełożonego, członka zarządu Spółki oraz upoważnionego pracownika działu księgowości spółki. W momencie akceptacji zamówienia, na podstawie danych zawartych we wniosku, w dziale księgowości określana jest podstawowa kwalifikacja wydatku do kosztów uzyskania przychodu jako wydatek reklamowy, bądź do wydatków reprezentacyjnych nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu. Zaakceptowany formularz zamówienia jest podstawą do wydania produktów z magazynu Spółki. W momencie wydania w siedzibie Spółki sporządzana jest faktura wewnętrzna. W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Zdaniem Wnioskodawcy: 1.Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera regulacji uniemożliwiających Spółce zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z organizacją/udziałem przez Spółkę w działaniach/akcjach opisanych w stanie faktycznym wniosku. W szczególności, możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków ponoszonych przez Spółkę w ww. zakresie nie podlega ograniczeniom ustanowionym w art. 16 ust. 1 pkt 28 UPDOP. Zgodnie z przedmiotową normą: „Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (…) kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.” Biorąc pod uwagę wykładnię gramatyczną ww. normy, oczywistym jest, że dotyczy ona wyłącznie wydatków ponoszonych przez podatnika na cele reprezentacji. Poza zakresem zastosowania ww. ograniczeń pozostają zaś wszelkie wydatki na usługi gastronomiczne, zakup żywności i napojów (w tym alkoholi) ponoszone przez podatnika w jakimkolwiek celu innym niż cel reprezentacyjny – o ile oczywiście cel ten jest co najmniej pośrednio związany z działalnością gospodarczą przez podatnika (np. reklama lub promocja produktów Spółki). 2. w tym miejscu rozstrzygnięcia wymaga kwestia, (a) czy działania/akcje podejmowane przez Spółkę mają charakter reprezentacyjny i tym samym podlegają one ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 28 UPDOP, czy (b) też te działania/akcje mają inny charakter (np. reklamowy). (a). Na wstępie należy zauważyć, że UPDOP nie zawiera legalnej definicji pojęcia „reprezentacja”. Wobec braku ustawowej definicji reprezentacji należy sięgnąć do definicji słownikowej oraz poglądów orzecznictwa. Według „Słownika języka polskiego” pod red. prof. M. Szymczaka (PWN, Warszawa 2002), reprezentacja powinna być rozumiana jako „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem lub pozycją społeczną”. W praktyce organów podatkowych oraz sądów administracyjnych utrwalił się pogląd, zgodnie z którym jako reprezentację traktuje się wszelkie działania mające na celu utrwalenie dobrego wizerunku podmiotu. Zadaniem reprezentacji nie jest bezpośrednie nakłanianie do nabycia towarów i usług, lecz okazałość, wystawność w funkcjonowaniu podatnika związaną z pozycją, jaką zajmuje dany podatnik jako podmiot gospodarczy (M. C, Komentarz do art. 16 UPDOP, LEX Omega 39/3008). Reprezentacja polegać może zatem na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju siedziby podatnika, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 maja 1998r., sygn. Akt: SA/Sz 1412/97). (b). Od przedstawionych powyżej działań mających charakter reprezentacyjny należy odróżnić działania reklamowe. Zgodnie z przyjętą powszechnie definicją „reklama” to „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwości nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję, środki służące temu celowi”. W orzecznictwie oraz praktyce organów podatkowych wskazuje się, że reklama spełnia dwie podstawowe funkcje – tj. funkcję informacyjną oraz funkcję marketingową. Istotą reklamy jest bowiem podejmowanie wszelkich działań mających kształtować popyt poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach, w celu zachęcenia ich do nabywania towarów właśnie od tego, a nie innego podmiotu gospodarczego (por. np. postanowienie Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku z dnia 21 maja 2007r., sygn.: PO-III/423/15/AN/07). Podobnie o pojęciu „reklamy” wypowiedziały się sądy administracyjne – np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 1999r. (sygn. Akt: I SA-Lu 103098), gdzie stwierdzono „pojęcie reklama oznacza wszelkie działania podmiotu gospodarczego mające kształtować popyt poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach, w celu zachęcania ich do nabywania towarów właśnie od tego, a nie innego podmiotu gospodarczego”. Ponadto, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 grudnia 2000r. (sygn. Akt: SA/Rz 815/99) stwierdził wprost, że „reklama to stosowanie przez producenta i sprzedawcę wszelkich form i środków oddziaływania na nabywcę, mających na celu intensyfikację sprzedaży dóbr, oraz każdy przekaz zmierzający do promocji sprzedaży albo innych form korzystania z towarów i usług”. Reklama jest zatem pojęciem krańcowo odmiennym od pojęcia reprezentacji (przedstawionego w pkt a powyżej) – o ile bowiem działania reklamowe ukierunkowane są na wypromowanie produktów danego podatnika, o tyle działania reprezentacyjne mają na celu wypromowanie podatnika jako podmiotu gospodarczego na rynku. (c). Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, że:
3. W powyższym zakresie konieczne jest zatem jedynie rozważenie, czy wydatki ponoszone przez Spółkę w opisanym zakresie spełniają ogólną definicję kosztu uzyskania przychodów określoną w art. 15 ust. 1 UPDOP (a). zdaniem Spółki, istnieje oczywisty związek pomiędzy przychodami podatkowymi generowanymi przez Spółkę w zakresie prowadzonej działalności obejmującej dystrybucję alkoholi a wyżej opisanymi działaniami/akcjami podejmowanymi przez Spółkę. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, celem działań/akcji podejmowanych przez Spółkę jest bowiem intensyfikacja sprzedaży produktów Spółki (tj. produktów alkoholowych), jak również pozyskanie nowych kontrahentów i nowych kanałów dystrybucji dla promowanych produktów Spółki. Przedstawione cele Spółka może osiągnąć dzięki ułatwieniu przedstawicielom działu sprzedaży i marketingu bezpośredniego kontaktu z kontrahentami (tj. hurtownikami, przedstawicielami branży dyskotekowej/restauracyjnej) oraz finalnymi klientami (tj. konsumentami produktów Spółki). Realizacja ww. celu przysłużyć się ma także tworzeniu okazji do zaprezentowania produktów oferowanych przez Spółkę ich potencjalnym nabywcom – np. w czasie konkursów barmańskich, w czasie wyjazdów i szkoleń dla kontrahentów, w czasie targów/wystaw, poprzez akcje promocyjne w lokalach oraz poprzez uczestnictwo w imprezach promocyjnych innych firm. Uczestnicy ww. akcji mogą zapoznać się wówczas zarówno z informacjami o danym produkcie (np. w zakresie jego historii, sposobu produkcji, pochodzenia, cech charakterystycznych odróżniających dany produkt od produktów konkurencyjnych), jak i z jego walorami konsumpcyjnymi dzięki organizacji przez Spółkę degustacji. Ponadto Spółka pragnie zaznaczyć, że wiele akcji promocyjnych bezpośrednio powoduje zwiększenie wielkości przychodów Spółki. Przykładowo, w czasie targów/wystaw przedstawiciele Spółki przyjmują zamówienia na produkty Spółki. Inne przedsięwzięcia, np. szkolenia dla dotychczasowych kontrahentów, zapraszanie przedstawicieli branży restauracyjnej/dyskotekowej na organizowane przez Spółkę akcji promocyjnych, współorganizowanie konkursów barmańskich, przyczynia się pośrednio do wzrostu ilości zamówień realizowanych przez Spółkę, czego niewątpliwym dowodem jest stale wzrastający poziom sprzedaży produktów Spółki oraz zwiększający się udział produktów Spółki w polskim rynku napojów alkoholowych. Spółce trudno byłoby ocenić, jak obroty kształtowałyby się bez podejmowania działań/akcji przedstawionych w opisie stanu faktycznego przedmiotowego wniosku. Niemniej jednak bez podjęcia ww. działań/akcji osiągnięcie znaczącej pozycji rynkowej i zwiększanie udziału produktów Spółki w rynku nie byłoby możliwe. Zwłaszcza, że ze względu na specyfikę branży alkoholowej (w szczególności, ze względu na obostrzenia wynikające z ustawy z dnia 6 października 1982r., o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz. U. 2007r., Nr 70, poz 473 ze zm.)) możliwość podjęcia przez Spółkę innych form reklamy i promocji wyrobów alkoholowych jest w ogóle wyłączona lub znacznie ograniczona. Mając powyższe na uwadze, związek akcji podejmowanych przez Spółkę z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz z przychodami podatkowymi generowanymi w tym zakresie nie powinien budzić żadnych wątpliwości – a tym samym wszystkie wydatki ponoszone w powyższym zakresie (w tym także wydatki na usługi gastronomiczne oraz koszt wydanego alkoholu) stanowi koszt uzyskania przychodów Spółki. (b). stanowisko Spółki w powyższym zakresie znajduje pełne potwierdzenie w uzasadnieniu postanowienia Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2007r. (sygn.: 1471/DPR1/423/19/07/MK), który w zbliżonym stanie faktycznym stwierdził, iż: „poniesione wydatki związane są ściśle z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą polegającą na dystrybucji napojów alkoholowych, a ich celem jest zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu oferowanych przez spółkę towarów. Zatem opisane we wniosku działania Spółki mają charakter reklamowy, a poniesione w związku z nimi wydatki mają niewątpliwie wpływ na osiągane przez Spółkę przychody, dlatego też mogą być w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 15 ust. 1 ustawy updop (…)”. 4. Podsumowując, zdaniem Spółki:
Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje: Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy. Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Do katalogu kosztów nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Ponieważ pojęcie reprezentacji nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej należy w tym zakresie kierować się wykładnią językową i orzecznictwem sądowym. Zgodnie z definicją zawartą w „Słowniku języka polskiego” pod redakcją prof. M. Sz (Wydawnictwo PWN, Warszawa 2002), reprezentacja to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną”. Na gruncie orzecznictwa sądowego zaś można przyjąć, że w przypadku firmy reprezentacja to dobre jej reprezentowanie, które może polegać na wystroju firmy, interesującym logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów. Chodzi więc o takie działania, u podłoża których leży ułatwienie nawiązywania i podtrzymywania kontaktów handlowych, których zasadniczym celem jest kształtowanie wizerunku przedsiębiorcy jako zasobnego, godnego zaufania partnera biznesowego. W złożonym wniosku Spółka prezentuje stanowisko, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajduje zastosowania art. 16 ust.1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż wymienione akcje promocyjne, a w ich ramach wydatki poniesione na usługi gastronomiczne i alkohol stanowiący produkt Spółki mogą być zakwalifikowane jako działania reklamowe i jako takie nie podlegają wyłączeniu z kosztów podatkowych na podstawie powołanego przepisu. Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, podobnie jak przy pojęciu reprezentacji, nie zawiera legalnej definicji reklamy, również w tym przypadku należy odwołać się do innych dziedzin, w których to pojęcie występuje. I tak, w ujęciu słownikowym, za reklamę należy uznać „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś” (Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2002, pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka). Podobnie orzecznictwo sądowe uznaje, że „celem reklamy jest przekazywanie informacji o towarach (usługach) i nakłanianie potencjalnych klientów do ich nabycia; polega ona głównie na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki (oznakowania produktu lub producenta), cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych i zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu (do korzystania z usługi); od strony przedmiotowej można rozróżnić: reklamę towaru, usługi a także marki”. Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego organ podatkowy pragnie na wstępie poczynić następującą uwagę: Obowiązująca w Polsce ustawa z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz. U. z 2007r. nr 70, poz. 473 ze zm.) zakazuje na obszarze kraju reklamy i promocji napojów alkoholowych (art.13). Ponieważ organ podatkowy nie jest uprawniony do interpretacji powołanych przepisów, w niniejszym stanowisku przyjmuje za podatnikiem, że wymienione we wniosku działania podejmowane w ramach akcji promocyjnych (pkt 1.1. wniosku) i innych akcji promocyjnych (pkt 1.2) nie naruszają przepisów powołanej ustawy. W przeciwnym wypadku należałoby bowiem zweryfikować zajęte poniżej stanowisko i odnieść je do zgoła odmiennego stanu faktycznego, w którym wydatki poczynione przez Spółkę naruszałyby przepisy prawa. Przechodząc do kwalifikacji podatkowej przedstawionych przez wnioskodawcę wydatków na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych organ zauważa: Wymienione przez Spółkę wydatki mają dwojaki charakter. Pierwsze z nich obejmują koszty związane bezpośrednio z reklamą produktu alkoholowego, którego dystrybucja na terenie Polski jest przedmiotem działalności gospodarczej Spółki. Zaliczyć do nich można: wydatki na degustowany alkohol/próbki alkoholu podczas akcji promocyjnych i innych akcji promocyjnych (oczywiście z zastrzeżeniem, o którym była mowa na wstępie), materiały promocyjne eksponujące logo produktu (kieliszki, szklanki, tace, neony, podstawki, banery, standy, ulotki, uniformy hostess, wizualizacje świetne), organizację stoisk podczas targów wystaw, wydatki na akcje promocyjne w pubach/restauracjach oraz uczestnictwo w zamkniętych imprezach promocyjnych innych firm. W odniesieniu do tej grupy wydatków nie można przyjąć, że zostały/zostaną poniesione na cele reprezentacji w rozumieniu wyżej zdefiniowanym. Tym samym wyłączenie z art. 16 ust. 1 pkt 28 nie będzie w tym przypadku miło zastosowania, a możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów warunkuje wyłącznie wypełnienie przesłanki związku z przychodem zawartej w art. 15 ust. 1. Natomiast w odniesieniu do drugiej grupy wydatków, takich jak: wydatki określone przez Spółkę mianem „szkoleniowo-integracyjnych”, wydatki dotyczące części artystycznej podczas prowadzonych akcji promocyjnych oraz poczęstunku na koszt firmy noszą znamiona wydatków o charakterze reprezentacyjnym. Organizując atrakcyjne pokazy sztucznych ogni, koncerty, zapraszając „znane osobistości” oraz dziennikarzy, zapewniając zakwaterowanie i transport gości na imprezę „szkoleniowo-integracyjną” oraz gwarantując im inne rozrywki np. wynajęcie żaglówek, Spółka kreuje swój własny wizerunek, uwypukla swą zasobność, tworzy wśród klientów lub potencjalnych klientów wrażenie podmiotu profesjonalnego, partnera biznesowego godnego zaufania, jednym słowem kształtuje prestiż i pozytywne postrzeganie firmy w kontaktach zewnętrznych. Działania te wypełniają więc przyjmowaną dla potrzeb podatku dochodowego definicję pojęcia reprezentacji, co oznacza że wydatki mieszczące się w tej grupie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dodatkowo należy zaznaczyć, że bez znaczenia pozostaje okoliczność obciążenia Spółki jedną zbiorczą fakturą dokumentującą koszty organizacji i koordynacji „wydarzenia”. W związku z powyższym, stanowisko Spółki przedstawione we wniosku należy uznać za nieprawidłowe w części, w której dotyczy wydatków o charakterze reprezentacyjnym, zaś za prawidłowe w odniesieniu do wydatków o charakterze reklamowym. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.