2014.02.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1109/13-3/MR
z 14 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 7 listopada 2013 r. (data wpływu 15 listopada 2013 r.) uzupełnionym pismem z 16 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych. Wniosek uzupełniono 27 stycznia 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja artykułów chemii budowlanej takich jak: kleje do glazury i gresu, zaprawy murarskie, tynki, masy spoinujące, wylewki samopoziomujące, masy gruntujące i izolujące, farby elewacyjne, gipsy, gładzie, systemy dociepleń budynków, systemy renowacyjne i naprawy betonów.

W ramach prowadzonej działalności, w celu zwiększenia sprzedaży i rozpoznawalności swoich produktów Wnioskodawca podejmuje szereg działań o charakterze promocyjno-reklamowym. Wspomniane działania są skierowane do partnerów handlowych Spółki m.in. dużych sieci budowlanych, hurtowni, marketów oraz sklepów budowlanych, jak również do ostatecznych odbiorców (konsumentów) oferowanych przez Spółkę towarów.

W ramach podejmowanych działań marketingowych Spółka m.in. wydaje nieodpłatnie materiały o charakterze reklamowo-informacyjnym, reklamowym bądź informacyjnym, które mają na celu np. przybliżenie informacji o produktach znajdujących się w ofercie Spółki lub zachęcenie potencjalnych odbiorców do zakupu produktów Spółki. W tym miejscu Wnioskodawca zaznacza, że w związku z nabyciem ww. materiałów reklamowych i informacyjnych odlicza podatek naliczony wykazany na fakturach dokumentujących ich zakup.

Przedmiotem dokonywanych przez Spółkę nieodpłatnych wydań są/mogą być przykładowo następujące materiały reklamowe i informacyjne:

katalogi produktów prezentujące informacje o oferowanych w danym momencie przez Spółkę produktach (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie katalogi: „Kolory świata (…)” – zawierający informacje o oferowanych przez Spółkę farbach zewnętrznych i wewnętrznych, tynkach zewnętrznych i gruntach oraz „(…) Katalog produktów” – zawierający informacje o oferowanych przez Spółkę środkach gruntujących, izolacjach wodochronnych, masach bitumicznych, podkładach podłogowych oraz wielu innych produktach),
foldery, prospekty i ulotki reklamowo-informacyjne lub promocyjne wskazujące informacje odnośnie oferty Spółki oraz prowadzonej przez nią działalności gospodarczej (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie ulotki „Farby w kolorze świata” oraz folder „Promocja E(…)” zawierający informacje o organizowanej promocji „E(…)” oraz o wybranych produktach Spółki),
wzorniki dla produktów oferowanych przez Spółkę prezentowane np. w formie tekturowych teczek (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie: „Wzornik kolorów tynków i farb (…)”, „Wzornik tynków mozaikowych (…)”, „Wzornik przykładowych (…)”, „Wzornik paleta barw tynków”),
wzorniki dla produktów oferowanych przez Spółkę prezentowane np. w formie papierowych/tekturowych wachlarzy (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie np. „Wzornik wachlarz (…)” i „Wzornik (…)” prezentujące oferowane przez Spółkę kolory tynków),
wzorniki dla produktów oferowanych przez Spółkę prezentowane np. w formie papierowych/tekturowych „piórników” (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie np. „Wzornik fug (…)”),
wzorniki wiszące w formie tablic (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatne np. wzorniki prezentujące oferowane przez Spółkę typy i kolory tynków akrylowych),
cenniki produktów,
banery z logo Spółki przeznaczone do powieszania na płotach lub ścianach, które mają reklamować towary Spółki lub/oraz wskazywać inne informacje o Spółce, np. informacje adresowe (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie baner), jak również banery z logo Spółki wskazujące nazwę danego dystrybutora i informujące, że oferuje on towary pod marką "A",
standy stojące zawierające wzorniki oraz standy w formacie A4 (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie standy tekturowe „(…) Zaprawy murarskie” prezentujące oferowane obecnie przez Spółkę rodzaje i kolory zapraw murarskich),
billboardy, flagi i plakaty zawierające logo Spółki a niekiedy również dodatkowe informacje, np. hasła reklamowe lub dane adresowe Spółki,
naklejki na drzwi (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie naklejki), inne materiały informacyjne, reklamowe i promocyjne, np. gazetki, magazyny, etc.

Spółka podkreśla, że przedmiotowe materiały reklamowe i informacyjne są wydawane tylko i wyłącznie w celach reklamowych/marketingowych/informacyjnych związanych z działalnością gospodarczą Spółki, tj. nie są one przekazywane na potrzeby osobiste (konsumpcyjne) konkretnych osób. Przedmiotowe materiały są wyraźnie oznaczone logo Spółki, a bardzo często również innymi danymi Spółki.

Jednostkowa cena nabycia/koszt wytworzenia wydawanych materiałów reklamowych i informacyjnych, może się różnić w zależności od ich rodzaju (tj. mogą one nie spełniać kryteriów niezbędnych do uznania ich za prezenty o małej wartości w rozumieniu przepisów o VAT).

Mając na uwadze fakt, że od 1 kwietnia 2013 r. ustawodawca wyłączył z katalogu towarów, których nieodpłatne przekazanie nie podlega opodatkowaniu VAT (zawartego w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT) drukowane materiały reklamowe i informacyjne, motywując tę zmianę koniecznością „wierniejszego” odzwierciedlenia brzmienia przepisów Dyrektywy 2006/112/WE w ustawie o VAT, Spółka chciałaby potwierdzić właściwe rozumienie obowiązujących obecnie przepisów w kontekście nieodpłatnego przekazania wskazanych towarów.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że wskazane w stanie faktycznym wniosku przekazywane przez Spółkę drukowane materiały reklamowe i informacyjne nie będą miały wartości użytkowej/konsumpcyjnej dla ich nabywców. Jak wskazano bowiem we wniosku, na skutek ich otrzymania nie dochodzi do zaspokojenia jakichkolwiek potrzeb po stronie nabywców (innych niż np. przekazanie informacji o Spółce, jej działalności oraz oferowanych przez nią towarach). Jednocześnie po stronie otrzymującego dany towar nie występuje żadne przysporzenie majątkowe z tytułu otrzymania omawianych towarów. Przekazywane materiały reklamowe i informacyjne służą bowiem przykładowo przybliżeniu informacji o towarach oferowanych przez Spółkę, bądź zachęcają poprzez promocję do nabycia tych towarów.

Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych następuje/będzie następować na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki. W szczególności nieodpłatne przekazanie ww. materiałów następuje/będzie następować w związku z prowadzonymi przez Spółkę działaniami marketingowymi/promocyjnymi, których celem jest aktywizacja sprzedaży towarów znajdujących się w ofercie Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W świetle powyższego, w celu wyeliminowania wątpliwości co do właściwego stosowania obowiązujących przepisów ustawy o VAT Spotka wnosi o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym dokonywane przez nią nieodpłatne wydania (przekazania) towarów, o których mowa w stanie faktycznym (tj. materiałów reklamowych i informacyjnych) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywane przez nią nieodpłatne wydania (przekazania) towarów, o których mowa w stanie faktycznym (tj. materiałów reklamowych i informacyjnych) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W ocenie Spółki dokonywane przez nią nieodpłatne przekazania (wydania) towarów, o których mowa w stanie faktycznym, nie podlegają opodatkowaniu VAT, bez względu na fakt czy dane towary mogą zostać zakwalifikowane na gruncie VAT jako prezenty o małej wartości, czy też nie. Spółka stoi na stanowisku, że przedmiotowe materiały reklamowe i informacyjne nie pełnią funkcji użytkowej oraz nie mają dla ich odbiorców (otrzymujących dany towar) wartości konsumpcyjnej, w konsekwencji czego ich nieodpłatne przekazania nie powinny podlegać opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przywołanego przepisu wynika, iż zakresem przedmiotowym ustawy o VAT objęte są czynności o charakterze odpłatnym.

Jednocześnie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT określa przypadki, w których w drodze wyjątku oraz przy spełnieniu ustawowo określonych przesłanek, za odpłatne, a więc podlegające opodatkowaniu, uznaje się również dostawy towarów dokonywane bez wynagrodzenia. W myśl przywołanego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

‒ jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

W ocenie Spółki w świetle przytoczonych powyżej przepisów, pomimo wyłączenia od 1 kwietnia 2013 r. z katalogu towarów, których nieodpłatne wydanie nie podlega opodatkowaniu VAT, drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, nieodpłatne przekazanie takich materiałów po tej dacie nie powinno podlegać opodatkowaniu VAT, ze względu na fakt, że nie posiadają one charakteru „konsumpcyjnego” z perspektywy otrzymującego dany towar.

Spółka wskazała, że u podstaw podatku VAT leży zasada obciążenia tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Zgodnie z konstrukcją podatku VAT faktyczny ciężar tego podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatecznego nabywcę – konsumenta, który jest ostatnim ogniwem w tym systemie i nie ma możliwości dalszego „przerzucenia” podatku. Podatek VAT obciąża zatem konsumpcję danego towaru – przez którą należy rozumieć wykorzystanie nabytego towaru ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby konsumenta.

Spółka podkreśla, że towary wskazane w stanie faktycznym wydawane przez nią nieodpłatnie w ramach działań informacyjnych/reklamowych, nie mają dla ich odbiorcy wartości użytkowej/konsumpcyjnej, bowiem na skutek ich otrzymania nie dochodzi do zaspokojenia jakichkolwiek potrzeb po ich stronie (innych niż np. przekazanie informacji o Spółce, jej działalności oraz oferowanych przez nią towarach). Jednocześnie po stronie otrzymującego dany towar nie występuje żadne przysporzenie majątkowe z tytułu otrzymania omawianych towarów. Przekazywane materiały reklamowe i informacyjne służą bowiem przykładowo przybliżeniu informacji o towarach oferowanych przez Spółkę bądź zachęcają poprzez promocję do nabycia tych towarów.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że dokonywane przez nią nieodpłatne przekazania materiałów informacyjnych i reklamowych wskazanych w stanie faktycznym nie służą zaspokajaniu potrzeb Kontrahentów, w konsekwencji czego nie stanowią czynności, z którymi ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego, a tym samym pozostają poza zakresem VAT.

Dodatkowo Spółka nadmienić, że wprowadzona od 1 kwietnia 2013 r. zmiana brzmienia art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, zawierającego katalog towarów niepodlegających opodatkowaniu VAT, polegająca na usunięciu z tego katalogu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych została wprowadzona jedynie w celu dostosowania brzmienia ww. przepisu do przepisów unijnych. W uzasadnieniu do projektu zmian do ustawy o VAT z dnia 25 maja 2012 r. Ustawodawca wskazał, wprost, że: „Zmiana art. 7 ust. 3 ustawy o VAT ma charakter doprecyzowujący (...) Poza tym ścisłe odwzorowanie przepisu art. 16 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE powoduje, ze w przepisie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT nie będzie już mowy o przekazywaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Pozostawienie wymieniania tych towarów nawet jako przykładowych powodowałoby, że przepis byłby niespójny i mógłby rodzić wątpliwości interpretacyjne w sytuacji np. konieczności odpowiedzi czy drukowany materiał reklamowy może być przekazywany na cele inne niż związane z prowadzoną działalności”.

Tym samym, w ocenie Spółki, przedmiotowa zmiana pozostaje bez wpływu na kwalifikację na gruncie VAT dokonywanych przez nią nieodpłatnych przekazań materiałów reklamowych i informacyjnych opisanych w stanie faktycznym, w kontekście uznania dokonywanych wydań za niepodlegające opodatkowaniu. Spółka pragnie podkreślić, że na gruncie przepisów ustawy o VAT obowiązujących przed 1 kwietnia 2013 r. prawidłowość przedstawionego przez nią poglądu, potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 lipca 2011 r. sygn. akt I FSK 1201/10, wprost wskazując na brak konieczności opodatkowania VAT nieodpłatnego wydania towarów z uwagi na nieposiadanie przez te towary wartości konsumpcyjnej. Sąd argumentował, że: „(...) w konkretnych warunkach rozpatrywanej sprawy, a więc, gdy skarżąca Spółka nieodpłatnie przekazywała w celach informacyjno-reklamowych ulotki (katalogi) reklamowe związane z programem P., w celu zachęcenia nauczycieli i szkół do korzystania z publikacji edukacyjnych Spółki, należy przyjąć, że nie miała miejsca opodatkowana dostawa towarów. Jak słusznie bowiem przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny przekazane materiały informacyjne, foldery nie są towarami w znaczeniu konsumpcyjnym, pomimo że wymienione są w klasyfikacjach statystycznych. Ulotki takie są bowiem specyficznym produktem, zawierającym informacje mające zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu. Jak słusznie bowiem argumentuje Spółka ulotki reklamowe i foldery nie mają charakteru konsumpcyjnego, skoro u otrzymującego je odbiorcy nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego, a jedynie przekazują informacje o danym produkcie. Z powyższego zaś wynika, że ulotki i foldery nie mogą być uznane za towar będący przedmiotem czynności opodatkowanej”.

Z kolei w wyroku z dnia 28 kwietnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2114/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że: „W niniejszej sprawie mamy do czynienia z przekazywaniem materiałów informacyjnych, folderów, czyli nie są to towary w znaczeniu konsumpcyjnym, pomimo że wymienione są w klasyfikacjach statystycznych. Jest to specyficzny produkt, który zawiera informacje, ma nakłonić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu, w niniejszej sprawie - książek. Należy zgodzić się ze stroną skarżącą, aby można było mówić o dostawie towar ten powinien posiadać charakter konsumpcyjny. Trudno byłoby mówić, iż otrzymując ulotkę czy też folder informacyjny klient otrzymuje towar, który konsumuje czy też korzyść majątkową. Foldery czy też ulotki nie są wręczane w celu przysporzenia majątkowego a tylko po to aby przekazać informację o produkcie. Zatem, w ocenie Sądu, ulotki, foldery w przypadku przekazywania ich potencjalnym klientom nie są przedmiotem czynności opodatkowanej. Zastrzec trzeba także, iż folder czy też ulotka będą towarem opodatkowanym w przypadku zbycia go pomiędzy wytwarzającym te ulotki podmiotem a nabywającym je kontrahentem, który dalej je, przekazuje anonimowych klientom. O tym, że nie każdy towar podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pomimo spełnienia z formalnego punktu widzenia definicji dostawy, potwierdza też piśmiennictwo „opodatkowaniu powinno podlegać jedynie nieodpłatne wydanie towarów posiadających wartość konsumpcyjną. Wyjątkiem od tej zasady jest przekazywanie prezentów o małej wartości i próbek. Nie powinno natomiast podlegać opodatkowaniu wydawanie ulotek, gazetek reklamowych czy folderów (nawet jeśli posiadają walory reklamowe – cel reprezentacji czy reklamy nie jest już kryterium opodatkowania) czyli towarów nieposiadających wartości konsumpcyjnej”. – J. Martini – Nowa ustawa o VAT wyd. Difin Warszawa 2004 r. s. 79. ”.

W tym miejscu Spółka pragnie zaznaczyć, że aktualność i prawidłowość powyższego poglądu została potwierdzona również przez Ministerstwo Finansów w broszurze informacyjnej „Najważniejsze zmiany w podatku od towarów i usług od dnia 1 kwietnia 2013 r.” , która została opublikowana na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

W ww. broszurze, omawiając zmiany do ustawy o VAT dotyczące nieodpłatnych przekazań obowiązujące od 1 kwietnia 2013 r., Ministerstwo Finansów wskazało, że: „przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazywane towary w ogóle podlegają podatkowi VAT należy określić, czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlegałoby opodatkowaniu podatkiem VAT” (str. 7 ww. broszury).

Natomiast odnosząc się bezpośrednio do drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych Ministerstwo Finansów wyraziło pogląd, zgodnie z którym: „W pierwszej kolejności należy ustalić czy drukowany materiał informacyjny i reklamowy ma wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta. Jeśli nie - będzie to np. katalog czy ulotka to nie podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeśli tak - będzie to np. kalendarz z reklamami to będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, chyba, że będzie spełniał definicję prezentu o małej wartości”. (str. 8 broszury).

Dodatkowo Spółka podkreśla, że ww. podejście znajduje odzwierciedlenie również w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo:

w interpretacji indywidualnej z dnia 9 sierpnia 2013 r. sygn. ILPP2/443-526/13-2/MR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wyraził pogląd, że: „ (...) wymienione we wniosku materiały o charakterze reklamowo-informacyjnym, reklamowym bądź informacyjnym (w szczególności katalogi, cenniki, ulotki, foldery, prospekty - dopisek Spółki) nie mają dla nabywcy wartości użytkowej, nie mają waloru konsumpcyjnego, bowiem istotą przekazania ww. towarów będzie prezentowanie oferty Spółki oraz zachęcenie potencjalnych odbiorców do zakupu tych produktów, w związku z czym przekazania te następują/będą następować na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki. W konsekwencji, przekazanie przez Spółkę materiałów wymienionych we wniosku, nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy”,
w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2013 r. sygn. IPPP1/443-480/13-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że: „ (...) przekazywane przez Wnioskodawcę materiały (katalogi) nie mogą być uznane za towar w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Podatek VAT jest podatkiem od konsumpcji, zaś w opisanym stanie sprawy materiały te nie mają żadnej wartości konsumpcyjnej. Zatem ich przekazanie nieodpłatne nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT w świetle treści art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych przez Spółkę stwierdzić należy, iż Wnioskodawca dokonując nieodpłatnego przekazania na rzecz potencjalnych klientów oraz dealerom sprzedającym produkty Spółki drukowanych materiałów, tj. katalogów produktów, nie dokonuje dostawy towarów w rozumieniu ustawy, zatem czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym Spółka nie jest zobowiązana do naliczania podatku należnego z tytułu ich nieodpłatnego przekazania. Skoro bowiem celem przekazania jest poinformowanie klienta o sprzedawanych produktach, to takie przekazanie nie rodzi obowiązku naliczenia podatku VAT przez Wnioskodawcę”,
w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lipca 2013 r. sygn. IPPP1/443-529/13-2/MP Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyraził pogląd, że: „Wymienione wyżej materiały reklamowe i informacyjne (plakaty, ulotki, naklejki, foldery, katalogi, cenniki, standy, wobblery, banery, display, shelfinery, toppery i posy reklamowe – dopisek Spółki) nie stanowią towarów, które mogą podlegać konsumpcji, z uwagi na fakt, iż pełnią one jedynie funkcje nośnika informacji handlowej, a ich przekazanie ma na celu dotarcie do potencjalnych klientów i przedstawienie im oferty sprzedaży towarów nadających się do konsumpcji w rozumieniu regulacji o VAT.

Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom ww. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przedmiotowe przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy”,

w interpretacji indywidualnej z dnia 12 czerwca 2013 r. sygn. IPTPP1/443-326/13-2/MW Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał, że: „(...) nieodpłatne przekazywanie kontrahentom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych w celu zwiększenia sprzedaży towarów Spółki, tj. cenników, katalogów, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, iż nie posiadają one wartości konsumpcyjnej - użytkowej dla kontrahentów. Tym samym przedmiotowe czynności nieodpłatnego przekazanie ww. materiałów nie wypełniają dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy”,
w interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2013 r. sygn. IPPP1/443-145/13-2/PR Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyraził pogląd, że: „(...) przekazanie przedmiotowych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących dystrybuowanych towarów tj. broszur, ulotek, katalogów, standów czy banerów reklamowych nie będzie podlegało opodatkowaniu z uwagi na fakt, iż nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów. Tym samym przedmiotowe przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy”.

Co więcej, pogląd, zgodnie z którym nieodpłatne wydanie materiałów reklamowych nie powinno być postrzegane jako opodatkowane VAT, wynika również z analizy przepisów wspólnotowych interpretowanych w świetle wyroków Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej: TSUE). Takie stanowisko prezentowane jest również w doktrynie. Przykładowo, jak wynika z komentarza „Dyrektywa VAT Polska Perspektywa” pod red. Romana Namysłowskiego i Doroty Pokrop (WoltersKluwer 2012 r., s. 85) „z perspektywy unijnej interpretacja art. 16 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 23 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, s. 1, ze zm.; dalej: Dyrektywa VAT) dotyczącego opodatkowania nieodpłatnych przekazań towarów powinna być dokonywana z uwzględnieniem orzecznictwa TSUE, w szczególności wyroku wydanego w dniu 27 kwietnia 1999 r. w sprawie C-48/97 Kuwait Petroleum (GB) Ud v. Commissioners of CustomsExtise, LEX nr 83896. TSUE potwierdził (w odniesieniu do ad. 5 (6) VI Dyrektywy, będącego odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy VAT), iż zasadniczo każde nieodpłatne wydanie towarów rodzi obowiązek opodatkowania VAT, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VA T naliczonego (z wyjątkiem prezentów o niewielkiej wartości oraz próbek). Jedynym kryterium ograniczającym zakres opodatkowania nieodpłatnych przekazań jest konieczność zrównania sytuacji podatnika nabywającego towary i odliczającego VAT, a następnie wykorzystującego towary do celów prywatnych z sytuacją konsumenta, który nie ma prawa do odliczenia VAT. Taka interpretacja przepisów Dyrektywy VAT prowadzi do wniosku, iż opodatkowaniu VAT podlega tylko takie nieodpłatne przekazanie towarów, które skutkuje ostateczną konsumpcją tych towarów”. Powyższe dowodzi, iż w przypadku nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych nie można mówić o wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, Spółka stoi na stanowisku, że przekazywane przez nią nieodpłatnie materiały reklamowe i informacyjne wskazane w stanie faktycznym jedynie informują o towarach oferowanych przez Spółkę lub służą jej celom promocyjno-reklamowym. Tym samym nie mają efektywnie funkcji użytkowej z perspektywy otrzymującego te towary oraz nie mają wartości konsumpcyjnej, zatem ich nieodpłatne wydania /przekazania nie można uznać za podlegające opodatkowaniu VAT. W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do naliczania podatku należnego w związku z nieodpłatnym przekazaniem (wydaniem) takich towarów. W ocenie Spółki przy tym taka klasyfikacja ww. czynności nie wpłynie w żaden sposób na jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 2 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. – stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. – przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy – przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Jak wynika z ww. art. 7 ust. 2 ustawy, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest także przekazanie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne darowizny, o ile przy zakupie, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Jednocześnie, na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania wymienione w tym przepisie towary, tj. prezenty o małej wartości oraz próbki, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Wskazać należy, że zmiany wprowadzone od dnia 1 kwietnia 2013 r. w art. 7 ust. 3 ustawy polegają na doprecyzowaniu, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy nie będzie stosowany do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Ponadto w znowelizowanym art. 7 ust. 3 ustawy nie ma już mowy o przekazaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Wprowadzone zmiany oznaczają, że nie będzie uznawane za odpłatną dostawę towarów tylko przekazanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki (pomimo, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów).

Z wniosku wynika, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja artykułów chemii budowlanej takich jak: kleje do glazury i gresu, zaprawy murarskie, tynki, masy spoinujące, wylewki samopoziomujące, masy gruntujące i izolujące, farby elewacyjne, gipsy, gładzie, systemy dociepleń budynków, systemy renowacyjne i naprawy betonów. W ramach prowadzonej działalności, w celu zwiększenia sprzedaży i rozpoznawalności swoich produktów Wnioskodawca podejmuje szereg działań o charakterze promocyjno-reklamowym. Wspomniane działania są skierowane do partnerów handlowych Spółki m.in. dużych sieci budowlanych, hurtowni, marketów oraz sklepów budowlanych, jak również do ostatecznych odbiorców (konsumentów) oferowanych przez Spółkę towarów. W ramach podejmowanych działań marketingowych Spółka m.in. wydaje nieodpłatnie materiały o charakterze reklamowo -informacyjnym, reklamowym bądź informacyjnym, które mają na celu np. przybliżenie informacji o produktach znajdujących się w ofercie Spółki lub zachęcenie potencjalnych odbiorców do zakupu produktów Spółki. W tym miejscu Wnioskodawca zaznacza, że w związku z nabyciem ww. materiałów reklamowych i informacyjnych odlicza podatek naliczony wykazany na fakturach dokumentujących ich zakup.

Przedmiotem dokonywanych przez Spółkę nieodpłatnych wydań są/mogą być przykładowo następujące materiały reklamowe i informacyjne:

katalogi produktów prezentujące informacje o oferowanych w danym momencie przez Spółkę produktach (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie katalogi: „Kolory świata (…)” – zawierający informacje o oferowanych przez Spółkę farbach zewnętrznych i wewnętrznych, tynkach zewnętrznych i gruntach oraz „(…) Katalog produktów” – zawierający informacje o oferowanych przez Spółkę środkach gruntujących, izolacjach wodochronnych, masach bitumicznych, podkładach podłogowych oraz wielu innych produktach),
foldery, prospekty i ulotki reklamowo-informacyjne lub promocyjne wskazujące informacje odnośnie oferty Spółki oraz prowadzonej przez nią działalności gospodarczej (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie ulotki „Farby w kolorze świata” oraz folder „Promocja E(…)” zawierający informacje o organizowanej promocji „E(…)” oraz o wybranych produktach Spółki),
wzorniki dla produktów oferowanych przez Spółkę prezentowane np. w formie tekturowych teczek (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie: „Wzornik kolorów tynków i farb (…)”, „Wzornik tynków mozaikowych (…)”, „Wzornik przykładowych (…)”, „Wzornik paleta barw tynków”),
wzorniki dla produktów oferowanych przez Spółkę prezentowane np. w formie papierowych/tekturowych wachlarzy (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie np. „Wzornik wachlarz (…)” i „Wzornik (…)” prezentujące oferowane przez Spółkę kolory tynków),
wzorniki dla produktów oferowanych przez Spółkę prezentowane np. w formie papierowych/tekturowych „piórników” (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie np. „Wzornik fug (…)”),
wzorniki wiszące w formie tablic (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatne np. wzorniki prezentujące oferowane przez Spółkę typy i kolory tynków akrylowych),
cenniki produktów,
banery z logo Spółki przeznaczone do powieszania na płotach lub ścianach, które mają reklamować towary Spółki lub/oraz wskazywać inne informacje o Spółce, np. informacje adresowe (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie baner), jak również banery z logo Spółki wskazujące nazwę danego dystrybutora i informujące, że oferuje on towary pod marką "A",
standy stojące zawierające wzorniki oraz standy w formacie A4 (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie standy tekturowe „(…) Zaprawy murarskie” prezentujące oferowane obecnie przez Spółkę rodzaje i kolory zapraw murarskich),
billboardy, flagi i plakaty zawierające logo Spółki a niekiedy również dodatkowe informacje, np. hasła reklamowe lub dane adresowe Spółki,
naklejki na drzwi (przykładowo obecnie Spółka wydaje nieodpłatnie naklejki), inne materiały informacyjne, reklamowe i promocyjne, np. gazetki, magazyny, etc.

Wymienione materiały reklamowe i informacyjne są wydawane tylko i wyłącznie w celach reklamowych/marketingowych/informacyjnych związanych z działalnością gospodarczą Spółki, tj. nie są one przekazywane na potrzeby osobiste (konsumpcyjne) konkretnych osób. Materiały te są wyraźnie oznaczone logo Spółki, a bardzo często również innymi danymi Spółki. Jednostkowa cena nabycia/koszt wytworzenia wydawanych materiałów reklamowych i informacyjnych, może się różnić w zależności od ich rodzaju (tj. mogą one nie spełniać kryteriów niezbędnych do uznania ich za prezenty o małej wartości w rozumieniu przepisów o VAT). Przekazywane przez Spółkę drukowane materiały reklamowe i informacyjne nie będą miały wartości użytkowej/konsumpcyjnej dla ich nabywców. Jak wskazano bowiem we wniosku, na skutek ich otrzymania nie dochodzi do zaspokojenia jakichkolwiek potrzeb po stronie nabywców (innych niż np. przekazanie informacji o Spółce, jej działalności oraz oferowanych przez nią towarach). Jednocześnie po stronie otrzymującego dany towar nie występuje żadne przysporzenie majątkowe z tytułu otrzymania omawianych towarów. Przekazywane materiały reklamowe i informacyjne służą bowiem przykładowo przybliżeniu informacji o towarach oferowanych przez Spółkę bądź zachęcają poprzez promocję do nabycia tych towarów.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii rozstrzygnięcia, czy dokonywane przez nią nieodpłatne wydania (przekazania) materiałów wskazanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym (tj. materiałów reklamowych i informacyjnych) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazane towary w ogóle podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT należy w pierwszej kolejności określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia wartości użytkowej (konsumpcyjnej). Zgodnie ze słownikową definicją (według Internetowego Słownika Języka Polskiego – http://www.sjp.pwn.pl) – „wartość” to „ile coś jest warte pod względem materialnym; cecha tego, co jest dobre pod jakimś względem”.

Z kolei „użytkowy” (według Internetowego Słownika Języka Polskiego – http://www.sjp.pl) to: „mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku (np. drewno użytkowe)”, „konsumpcja” to „wykorzystywanie dóbr i usług do zaspokojenia potrzeb”.

Zatem, wartość użytkowa (konsumpcyjna) towaru oznacza zdolność danego towaru do zaspokojenia potrzeb jego nabywcy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera również definicji „drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych”. Stąd też zasadnym w takiej sytuacji jest posłużenie się definicjami słownikowymi i potocznym rozumieniem pojęć. Według Internetowego Słownika Języka Polskiego (http://www.sjp.pwn.pl) reklama to: 1. „działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług”, 2. „plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi”; informacja to m.in. „wiadomość o czymś lub zakomunikowanie czegoś”; natomiast drukować oznacza: 1. „odbijać litery, tekst, rysunki na papierze za pomocą różnych technik i maszyn drukarskich”, 2. „oddawać do druku, publikować”, 3. „wytłaczać deseń na tkaninie”. Ponadto wg definicji pochodzącej z leksykonu PWN przez drukowane materiały reklamowe i informacyjne rozumie się wszelkiego rodzaju cenniki, foldery, broszury, prospekty, itp. przygotowane w drodze procesu technologicznego polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku. Powyższa definicja pozostaje w zgodzie z wyżej zdefiniowanymi pojęciami: reklama, informacja, drukować. Celem ww. materiałów jest informacja o sprzedawanym asortymencie, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów.

Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom materiałów reklamowych i informacyjnych, stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę – konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom materiałów reklamowych i informacyjnych nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

W świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wymienione we wniosku materiały reklamowe i informacyjne nie mają/nie będą miały dla nabywcy wartości użytkowej, gdyż nie mają one waloru konsumpcyjnego dla nabywcy, bowiem istotą przekazania ww. towarów będzie prezentowanie działalności Spółki (informowanie o towarach oferowanych przez Spółkę, bądź zachęcanie poprzez promocję do nabycia tych towarów), w związku z czym przekazania te będą następować na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki.

Reasumując, w świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu sprawy stwierdzić należy, że wymienione we wniosku materiały reklamowe i informacyjne nie mają dla nabywcy wartości użytkowej, nie mają waloru konsumpcyjnego, bowiem istotą przekazania ww. towarów będzie prezentowanie oferty Spółki oraz zachęcenie potencjalnych odbiorców do zakupu tych produktów, w związku z czym przekazania te następują/będą następować na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki. W konsekwencji, przekazanie przez Spółkę ww. materiałów, nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin