Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-1007/13-2/JBB
z 6 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2013 r. (data wpływu 12 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z transakcją zbycia ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki komandytowej/spółki jawnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z transakcją zbycia ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki komandytowej/spółki jawnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką opodatkowaną od całości swoich dochodów na terenie Polski. Działalność Wnioskodawcy polega na udzielaniu finansowania jego klientom, w tym udzielaniu krótkoterminowych pożyczek osobom fizycznym.

Wnioskodawca zamierza wnieść wkład niepieniężny w postaci wierzytelności z tytułu udzielonych przez siebie pożyczek do spółki komandytowej (dalej: „Spółka Komandytowa”) lub spółki jawnej (dalej: „Spółka Jawna”). Wnoszone wierzytelności w momencie wnoszenia w sensie prawnym będą przysługiwać Wnioskodawcy. Historyczne wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie przedmiotu wkładu niepieniężnego nie zostały dotychczas zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W zamian za wnoszony wkład Wnioskodawca stanie się komandytariuszem Spółki Komandytowej lub wspólnikiem Spółki Jawnej.

Również w dalszej kolejności w związku ze zmianą planów biznesowych Wnioskodawca może zdecydować o zbyciu całości praw i obowiązków wynikających z jego udziału w Spółce Komandytowej lub Spółce Jawnej na rzecz podmiotu trzeciego (dalej: Transakcja). Zastosowana cena będzie ceną rynkową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przychód z tytułu Transakcji jest równy, ustalonej w umowie z nabywcą, cenie?
   
2. Czy kosztem uzyskania przychodu Wnioskodawcy z tytułu Transakcji będzie wartość historyczna wkładów do odpowiednio; Spółki Komandytowej lub Spółki Jawnej, to jest wartość nominalna udzielonych pożyczek - w części, w której nie zostały w przeszłości ewentualnie potraktowane jako koszt uzyskania przychodu u jakiegokolwiek podatnika podatku dochodowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania nr 1, przychód z tytułu Transakcji jest równy cenie określonej w umowie z nabywcą.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy CIT, przychodem z odpłatnego zbycia praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeśli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej, to przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

W konsekwencji, jeśli cena zastosowana w umowie będzie ceną rynkową, to będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychód ze zbycia praw i obowiązków w Spółce Komandytowej lub Spółce Jawnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania nr 2, koszt uzyskania przychodu z tytułu Transakcji jest równy wartości historycznej wkładów do spółek osobowych, to jest wartości nominalnej udzielonych pożyczek - w części, w której nie zostały w przeszłości ewentualnie potraktowane jako koszt uzyskania przychodu w jakikolwiek sposób.

Zdaniem Spółki, ustawa CIT nie zawiera przepisu szczególnego, który wskazywałby jak określić wysokość kosztów uzyskania przychodów w przypadku zbycia praw i obowiązków wynikających z uczestnictwa w spółce komandytowej lub spółce jawnej. Nie może być taką podstawą prawną art. 10 ustawy CIT, gdyż dotyczy on udziału w zyskach osób prawnych, a nie w spółkach osobowych. Podstawą prawną nie może być również art. 5 ustawy CIT, gdyż dotyczy on rozliczania przychodów i kosztów z tytułu udziału w spółce osobowej w trakcie jej trwania, a nie przychodów i kosztów z tytułu zbycia wkładu w spółce osobowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalając wartość kosztu uzyskania przychodów przy zbyciu praw i obowiązków wynikających z udziału w spółce komandytowej lub jawnej należy odwołać się do ogólnej zasady sformułowanej w art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1 ustawy CIT.

Tym samym, aby można było uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• koszt musi zostać poniesiony (memoriałowo lub kasowo),
  
• celem jego poniesienia powinno być osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenia źródła przychodów,
  
• wydatek nie może się znajdować na liście zawartej w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiącej katalog wydatków, które nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.
  
  

Jak wskazano powyżej, przyjęta w ustawie CIT konstrukcja kosztów uzyskania przychodów zakłada, że do kosztów podatkowych podatnik może zaliczyć jedynie wydatki faktycznie poniesione.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów powinna być w takiej sytuacji wartość faktycznie poniesionych wydatków przez Wnioskodawcę, a więc wartość faktycznie udzielonych pożyczek będąca faktycznie kosztem nominalnym w części która uprzednio nie została w jakikolwiek sposób potraktowana jako koszt uzyskania przychodu. Innymi słowy, w opinii Wnioskodawcy, za wartość kosztu uzyskania przychodu należy uznać nominalną wartość wierzytelności z tytułu pożyczek (która stanowi wartość wydatku poniesionego na nabycie aktywa w postaci wierzytelności), wniesionych uprzednio jako wkład niepieniężny do spółki osobowej nie będącej podatnikiem podatku dochodowego w części, która nie została potraktowana uprzednio jako koszt uzyskania przychodu. Kwota odpowiadająca wartości nominalnej udzielonych pożyczek była faktycznym wydatkiem jaki został poniesiony na objęcie praw i obowiązków w spółce komandytowej lub spółce jawnej.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, IPPB3/423-653/10-2/DP, wydana 29 listopada 2010r.,
  
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, ITPB3/423-535/10/AW, wydana 7 grudnia 2010 r.,
  
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, ITB3/423-14/11/AM, wydana 7 kwietnia 2011 r.,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, IPPB3/423-902/11-6/DP, wydana 2 lutego 2012 r.,
  
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, IPPB3/423-516/12-2/DP, wydana 19 października 2012 r.,
  
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, IPPB3/423-694/12-2/DP, wydana 7 grudnia 2012 r.
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późń. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.