Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-990/14-3/AW
z 25 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zainteresowanego, przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia aportem działu produkcji oraz działu magazynowego do spółek komandytowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia aportem działu produkcji oraz działu magazynowego do spółek komandytowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą za pomocą zorganizowanego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych (dalej: Przedsiębiorstwo).

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim. Począwszy od daty zawarcia związku małżeńskiego pomiędzy Wnioskodawcą i jego małżonką nieprzerwanie istnieje ustrój ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej. Pomimo, że w firmie Przedsiębiorstwa wskazane jest zarówno imię Wnioskodawcy oraz jego małżonki, Przedsiębiorstwo prowadzi jedynie Wnioskodawca, który jest wpisany w ewidencji działalności gospodarczej jako osoba fizyczna prowadząca indywidualnie działalność gospodarczą. Składniki Przedsiębiorstwa stanowią współwłasność łączną Wnioskodawcy i jego małżonki - na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej. Składniki majątkowe Przedsiębiorstwa były nabywane w czasie trwania małżeństwa w ramach ustroju ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej i są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia Przedsiębiorstwa.

Przedmiotem działalności Przedsiębiorstwa jest przede wszystkim produkcja i sprzedaż artykułów spożywczych, Wnioskodawca świadczy ponadto na rzecz innych podmiotów usługi w zakresie magazynowania produktów spożywczych. W związku z powyższym w ramach Przedsiębiorstwa wyodrębnione zostały dwie jednostki organizacyjne - Dział Produkcyjny, odpowiedzialny za produkcję i sprzedaż artykułów spożywczych, oraz Dział Magazynowy, odpowiedzialny za świadczenie usług magazynowych dla innych podmiotów trzecich.

W skład Działu Produkcyjnego wchodzi przede wszystkim zakład produkcyjny, w którym wykonywana jest działalność polegająca na produkcji artykułów spożywczych. W ramach Działu Produkcyjnego wyodrębniono między innymi Pion Produkcji, Dział Handlu i Obsługi Klienta, oraz Dział Zakupów Surowców i Materiałów i Gospodarki Magazynowej. Do Działu Produkcyjnego przypisano między innymi następujące aktywa: nieruchomość i znajdujące się na niej budynek produkcyjny i biuro, budynek magazynowy używany na cele własne, garaże, magazyn wyrobów gotowych, budynki gospodarcze i socjalny, a także wiata do załadunku samochodów. Ponadto Dział Produkcyjny dysponuje urządzeniami linii produkcyjnej i laboratorium, samochodami osobowymi i ciężarowymi, ciągnikiem, urządzeniami i meblami biurowymi oraz innym wyposażeniem. Wyposażenie Działu Produkcyjnego umożliwia prowadzenie produkcji i sprzedaży wyrobów spożywczych.

Oprócz opisanego powyżej majątku do Działu Produkcyjnego zostały zaliczone prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z działalnością tej jednostki tj. umowy z dostawcami surowców i umowy z odbiorcami produktów, umowy dostawy energii elektrycznej, umowy zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, umowy ochrony mienia, umowy na wywóz odpadów komunalnych oraz umowy z podmiotami świadczącymi inne usługi związane z procesem produkcji i sprzedaży. Do Działu Produkcyjnego zostały również przypisane umowy z pracownikami, którzy świadczą pracę na jego rzecz.

W ramach Przedsiębiorstwa wyodrębniono ponadto Dział Magazynowy. Przedmiotem działalności Działu Magazynowego jest świadczenie usług magazynowych na rzecz podmiotów trzecich. Prowadzenie działalności przez Dział Magazynowy umożliwiają magazyny wraz z odpowiednią infrastrukturą umożliwiającą przechowywanie produktów spożywczych. W skład majątku Działu Magazynowego wchodzą: nieruchomość wraz z budynkiem magazynowym i magazynem stalowym, oraz wyposażenie magazynów tj. dystrybutor paliw płynnych, komora mroźnicza i regały magazynowe. Do Działu Magazynowego zostały przypisane umowy dotyczące usług magazynowych świadczonych przez Dział Magazynowy oraz usług niezbędnych do funkcjonowania Działu Magazynowego (np. usług telekomunikacyjnych i usług ochrony obiektów wykonywanych na rzecz Działu Magazynowego). Do tego działu zostały ponadto przypisane umowy z pracownikami świadczącymi pracę wyłącznie w ramach tej jednostki organizacyjnej.

Dla Działu Produkcyjnego i Działu Magazynowego prowadzone są odrębne konta księgowe pozwalające na niezależną rejestrację zdarzeń gospodarczych związanych z tymi jednostkami organizacyjnymi. Możliwa jest zatem identyfikacja przychodów, kosztów, należności oraz zobowiązań związanych z działalnością prowadzoną przez daną jednostkę organizacyjną.

Wnioskodawca zamierza przeprowadzić restrukturyzację prowadzonej działalności. W ramach restrukturyzacji zostaną utworzone dwie spółki komandytowe (dalej: Spółki Komandytowe). Po utworzeniu Spółek Komandytowych, Wnioskodawca i jego małżonka wniosą jako wkład niepieniężny Dział Produkcyjny do jednej z utworzonych Spółek komandytowych. Odpowiednio do drugiej Spółki komandytowej zostanie wniesiony przez Wnioskodawcę i jego małżonkę w formie wkładu niepieniężnego Dział Magazynowy.

Plan restrukturyzacji przewiduje, że w skład wnoszonych do Spółek komandytowych Działu Produkcyjnego i Działu Magazynowego mają wejść wszelkie zobowiązania związane z działalnością tych jednostek organizacyjnych a w szczególności zobowiązania wobec pracowników i obowiązki wynikające z umów z kontrahentami. Należy jednak wskazać, iż zgodnie z art. 519 § 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego zmiana dłużnika, a więc przeniesienie zobowiązania na inny podmiot, wymaga zgody wierzyciela. W przypadku braku uzyskania zgody, zobowiązanym pozostaje dotychczasowy dłużnika podmiot, który miał przejąć zobowiązanie, jest odpowiedzialny względem dłużnika, że wierzyciel nie będzie dochodził od niego roszczeń. W wypadku wniesienia aportu, w skład którego wchodzą zobowiązania, konieczne jest uzyskanie zgody wierzyciela w odniesieniu do każdego zobowiązania. W przypadku braku zgody na przeniesienie zobowiązania wynikającego z działalności Działu Produkcji lub Działu Magazynowego na Spółkę Komandytową, zobowiązanie to nie zostanie na nią przeniesione.

Zarówno Wnioskodawca jak i Spółki Komandytowe, do których mają zostać wniesione aportem Dział Produkcyjny i Dział Magazynowy, dołożą należytych starań w celu uzyskania zgody wszystkich wierzycieli Wnioskodawcy, którym przysługują zobowiązania przypisane do Działu Produkcyjnego i Działu Magazynowego, na przeniesienie przedmiotowych zobowiązań na rzecz Spółki Komandytowej. W wyniku tych działań wszystkie kluczowe zobowiązania związane z Działem Produkcyjnym i Działem Magazynowym powinny zostać przeniesione do Spółek Komandytowych. Nie można wykluczyć, że niektóre ze zobowiązań nie zostaną przeniesione. Wnioskodawca przewiduje, że wyłączenie tych zobowiązań z przedmiotów aportu nie wpłynie na możliwość realizowania funkcji pełnionych dotychczas przez Dział Produkcji i Dział Magazynowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zespół składników majątkowych i niemajątkowych tworzących Dział Produkcyjny, wnoszonych w ramach aportu do Spółki Komandytowej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czy transakcja wniesienia przez Wnioskodawcę i jego małżonkę Działu Produkcyjnego do Spółki Komandytowej tytułem wkładu niepieniężnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
   
2. Czy zespół składników majątkowych i niemajątkowych tworzących Dział Magazynowy, wnoszonych w ramach aportu do Spółki Komandytowej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czy transakcja wniesienia przez Wnioskodawcę i jego małżonkę Działu Magazynowego do Spółki Komandytowej tytułem wkładu niepieniężnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy na wskazane powyżej pytania należy udzielić odpowiedzi twierdzącej. Zarówno Dział Produkcji jak i Dział Magazynowy spełniają przesłanki pozwalające za uznanie ich za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. 2011 nr 177 poz. 1054 z późn. zm.; dalej odpowiednio jako: ZCP i UVAT).

Na wstępie należy wskazać, że czynność wniesienia Działu Produkcyjnego i Działu Magazynowego do Spółek Komandytowych może wywołać skutki na gruncie podatku od towarów i usług jedynie w odniesieniu do Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą i jako przedsiębiorca zarządza majątkiem wykorzystywanym do tej działalności.

Zgodnie z art. 36 § 3 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. Nr 788), przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. Przy czym, stosownie do art. 15 ust. 1 UVAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy przyjąć, że na gruncie przepisów UVAT małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy. Dlatego w wypadku dokonania dostawy składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej, który znajdował się we współwłasności łącznej małżonków, z których tylko jedno jest podatnikiem od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą, tylko małżonek prowadzący działalność gospodarczą jest zobowiązany do ewentualnego rozliczenia należnego podatku od towarów i usług, o ile oczywiście transakcja będzie opodatkowana tym podatkiem (por. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 11 czerwca 2014 r., ITPP2/443-611/14/AJ).

Zgodnie z art. 6 pkt 1 UVAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP. W interpretacjach wydanych przez organy podatkowe ugruntowana jest szeroka wykładnia użytego w art. 6 pkt 1 UVAT pojęcia „transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Przykładowo, w interpretacji wydanej 10 lutego 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, IPTPP2/443-44/13-2/IR, czytamy: „Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np, sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.”

Podobne stanowisko w kwestii wykładni art. 6 pkt 1 UVAT zostało wyrażone w wielu innych interpretacjach indywidualnych. W piśmie z 23 października 2010 r., IBPP2/443-704/10/ASz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach potwierdził, że wniesienie przedsiębiorstwa do spółki komandytowej tytułem wkładu niepieniężnego należy stanowi „transakcję zbycia przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 6 pkt 1 UVAT. W powołanej interpretacji organ uznał, że: „(...) przekazanie aportem przedsiębiorstwa (w rozumieniu w art. 551 Kodeksu cywilnego) do spółki komandytowej wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług tj. nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem”.

Stosownie do 2 pkt 27e UVAT, ZCP to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z kolei zgodnie z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r. poz, 121), przedsiębiorstwo to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych, środki pieniężne, koncesje, licencje, zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Art. 2 pkt 27e UVAT wskazuje, że aby zespół składników materialnych i niematerialnych mógł być uznany za ZCP, konieczne jest spełnienie szeregu warunków. Warunkami tymi są: istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, jego wyodrębnienie organizacyjne oraz finansowe, przeznaczenie zespołu do realizacji zadań gospodarczych oraz zdolność zespołu do samodzielnego realizowania tych zadań.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie z 25 marca 2014 r., IBPP3/443-1535/13/JP, stwierdził, że zespół aktywów stanowi ZCP: „jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki: 1) istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, 2) zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, 3) składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, 4) zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.” (tak też: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 24 kwietnia 2012 r., IPPP3/443-79/12-4/MK, oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w piśmie z 3 marca 2014 r., IPTPP2/443-2/14-2/IR).

Warunek wyodrębnienia organizacyjnego ZCP jest spełniony m. in. w sytuacji, gdy dany zespół aktywów ma określone miejsce w strukturze organizacyjnej istniejącego przedsiębiorstwa np. jako oddział, zakład, wydział, biuro, projekt itp. Takie też kryteria są wskazywane przez organy podatkowe. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 24 kwietnia 2012 r., IPPP3/443-79/12-4/MK, wskazał, że: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne i niematerialne w tym zobowiązania odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).”

Dział Produkcyjny spełnia kryterium wyodrębnienia organizacyjnego. Działalność prowadzona przez Dział Produkcyjny, została wydzielona w ramach struktury organizacyjnej Przedsiębiorstwa. Dział Produkcyjny prowadzi działalność na terenie zakładu produkcyjnego, który jest przyporządkowany wyłącznie do tej jednostki organizacyjnej. W strukturze Przedsiębiorstwa zostały wyodrębnione składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład Działu Produkcyjnego. Wnioskodawca prowadzi wykazy środków trwałych przyporządkowanych do Działu Produkcyjnego (i odpowiednio Działu Magazynowego). W skład tego działu zostały zaliczone m. in. nieruchomość wraz z posadowionymi na niej budynkami, wyposażenie niezbędne do prowadzenia produkcji i sprzedaży produktów spożywczych oraz prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z działalnością Działu Produkcyjnego. Do wykonywania prac w ramach Działu Produkcyjnego zostali oddelegowani pracownicy przypisani do tego działu.

Odpowiednio wyodrębniony został Dział Magazynowy do którego zostały przypisane odrębne składniki majątku (tj nieruchomość wraz z budynkami magazynowymi i odpowiednim niezbędnym do świadczenia usług przechowywania materiałów spożywczych wyposażeniem technicznym) umożliwiające prowadzenie działalności niezależnie od Działu Produkcyjnego. Dział Magazynowy pełni odrębne funkcje od Działu Produkcyjnego świadcząc usługi przechowywania produktów spożywczych na rzecz innych podmiotów.

W związku z powyższym należy uznać, iż zarówno Dział Magazynowy jak i Dział Produkcyjny spełniają warunek wyodrębnienia organizacyjnego.

Wyodrębnienie finansowe jest rozumiane, jako sytuacja, w której prowadzone ewidencje pozwalają na przyporządkowanie przychodów, kosztów oraz należności i zobowiązań do danego ZCP. Oznacza to możliwość przypisania tych wartości do realizowanych przez ZCP zadań gospodarczych. Należy przy tym podkreślić, że wyodrębnienie finansowe nie musi polegać na samodzielnym sporządzaniu bilansu przez ZCP (tak: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 21 lutego 2014 r., IPTPP2/443-932/13-4/IR, oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 7 lutego 2014 r., IPPP2/443-1381/13-4/KBr).

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja księgowa Przedsiębiorstwa pozwala na rozpoznanie i przypisanie zdarzeń gospodarczych (przychodów, kosztów oraz należności i zobowiązań) odpowiednio do Działu Produkcyjnego lub Działu Magazynowego oraz na oddzielne ewidencjowanie zapisów operacji gospodarczych funkcjonalnie związanych z działalnością wykonywaną przez Dział Produkcyjny i działalnością wykonywaną przez Dział Magazynowy. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, Dział Produkcyjny i Dział Magazynowy spełniają warunek wyodrębnienia finansowego.

Kolejnym warunkiem, jaki powinien spełniać zespół składników majątkowych mający stanowić ZCP, jest zdolność do samodzielnej realizacji zadań, jakie ZCP wykonuje w dotychczasowym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że dany zespół składników powinien mieć możliwość kontynuacji działalności jako niezależny podmiot. Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 24 kwietnia 2012 r., IPPP3/443-79/12-4/MK: „aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielny podmiot gospodarczy”. Z kolei w interpretacji z 31 października 2013 r., IBPP4/443-362/13/LG, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że: „Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. (...) Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno on mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu Cywilnego”. Dla spełnienia opisanego warunku niezbędne jest również funkcjonalne powiązanie poszczególnych składników ZCP. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 18 października 2013, sygn. IPPP3/443-844/13-2/JK, wskazał, że: „zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie jest suma poszczególnych aktywów i pasywów, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewien zorganizowany zespół tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa”.

W opinii Wnioskodawcy Dział Produkcyjny spełnia przedmiotowe kryterium. Składniki majątkowe wchodzące w skład Działu Produkcyjnego umożliwiają samodzielne prowadzenie produkcji. Dział Produkcyjny posiada własne magazyny wraz z niezbędnym wyposażeniem, dlatego też jego wyodrębnienie z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nie spowoduje, że ta jednostka nie będzie dysponowała możliwościami przechowywania niezbędnych surowców i wyrobów gotowych. W skład Działu Produkcyjnego wchodzą, oprócz umów z kontrahentami, również określone umowy na dostawy usług pozwalające na prowadzenie działalności w dotychczasowym zakresie. Ponadto w jego skład wchodzą pracownicy zajmujący się bieżącym prowadzeniem działalności przez Dział Produkcyjny. Oznacza to, iż po wyłączeniu Działu Produkcyjnego ze składu Przedsiębiorstwa zostanie zachowana ciągłość funkcji personelu. Należy, więc stwierdzić, iż Dział Produkcyjny ma możliwość niezależnego prowadzenia działalności w dotychczasowym zakresie.

Dział Magazynowy zachowuje w ocenie Wnioskodawcy zdolność do samodzielnej realizacji tych funkcji, które realizował w ramach Przedsiębiorstwa. W szczególności Dział Magazynowy nie utraci możliwości świadczenia na rzecz podmiotów trzecich usług w zakresie magazynowania artykułów spożywczych. Będzie on dysponował w szczególności nieruchomością wraz budynkami magazynowymi i wyposażeniem niezbędnym do prowadzenia działalności. Do Działu Magazynowego zostały przypisane umowy dotyczące świadczenia usług magazynowych oraz dotyczące dostawy mediów i ochrony obiektów. Po wniesieniu do Spółki Komandytowej, Dział Magazynowy będzie mógł funkcjonować jako niezależny podmiot gospodarczy.

Zespół składników wyodrębnionych w ramach Przedsiębiorstwa wystarcza do świadczenia przez Dział Magazynowy usług magazynowania materiałów spożywczych na rzecz podmiotów trzecich. Dział Magazynowy nie obejmuje wyodrębnionych komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za obsługę administracyjną i księgową. W ocenie Wnioskodawcy nie wpływa to jednak na możliwość prowadzenia przez niego samodzielnej działalności. Z punktu widzenia oceny spełnienia przez dany zespół składników majątkowych przesłanek pozwalających za uznaniem tego zespołu za ZCP bez znaczenia pozostaje to, czy w skład ZCP wchodzą elementy przedsiębiorstwa służące do wykonywania funkcji administracyjnych i ogólnego zarządu. Przedmiotowe funkcje mogą być wykonywane przez zewnętrznych usługodawców bez uszczerbku dla możliwości wykonywania przez ZCP zasadniczych zadań gospodarczych.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) w wyroku z 27 września 2011 r., I FSK 1383/10, ZCP: „nie musi obejmować działów obsługujących przedsiębiorstwo pod względem niematerialnym, w zakresie obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej, które nie są niezbędne do realizacji, przez zespół tak wyodrębnionych składników majątkowych, jego określonych zadań gospodarczych.”

Podobnie NSA orzekł w wyroku z 23 marca 2012 r., II FSK 1643/10, w którym czytamy: „Brak w przedsiębiorstwie wewnętrznych działów obsługujących jego zadania kadrowe, informatyczne i finansowe nie pozbawia tegoż przedsiębiorstwa możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych.”

W ocenie Wnioskodawcy opisanej powyżej konkluzji nie zmienia również fakt, iż może dojść do sytuacji, w której niektóre zobowiązania przypisane do Działu Produkcji i w mniejszym zakresie do Działu Magazynowego nie zostaną włączone do wkładów wnoszonych do Spółek Komandytowych z uwagi na brak możliwości uzyskania zgody na przeniesienie tych zobowiązań do Spółek Komandytowych, lub z powodu odmowy jej udzielenia przez wierzycieli Wnioskodawcy.

Nie jest zasadne uzależnienie uznania danego zespołu składników za ZCP od tego, czy wszyscy wierzyciele wyrażą zgodę na przejście wszystkich obowiązków na nowy podmiot. Takie stanowisko wyłączałoby możliwość uznania za ZCP dużych kompleksów majątkowych, w skład których wchodzą liczne zobowiązania, w odniesieniu do których nie można zagwarantować, że wszyscy wierzyciele wyrażą zgodę na ich przeniesienie. Dlatego do uznania danego zespołu aktywów za ZCP konieczne będzie przeniesienie zobowiązań kluczowych dla prowadzonej działalności przez ZCP. Całość zobowiązań związanych z danym zespołem składników nie musi być jednak przedmiotem aportu w sytuacji, gdy takiej czynności sprzeciwiają się wierzyciele lub zobowiązania te są sporne.

Przykładowo NSA w wyroku z 10 sierpnia 2011 r., sygn. I FSK 1124/10, stwierdził, że: „Fakt nie przejęcia jednocześnie zobowiązań, (...), nie może wpłynąć na ocenę, że (...) mamy do czynienia z wniesieniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa (...).”

Jak wskazał NSA w wyroku z 12 maja 2011 r., II FSK 2222/09, ZCP „Trudno przy tym nie zgodzić się, iż gdy wierzyciel posiadający nieznaczną wierzytelność w stosunku do pozostałych zobowiązań Spółki nie zgodziłby się na jej przeniesienie, pozbawiłby automatycznie dany zespół składników majątkowych statusu ZCP.”

Podobne stanowisko zajął NSA w wyroku z 15 maja 2012 r., I FSK 1223/11, w którym czytamy: „w kontekście uregulowań wspólnotowych, nie ma podstaw do przyjęcia, że przeniesienie zobowiązań (długów, wierzytelności) jest tą okolicznością, która decyduje bądź współdecyduje o możliwości wyłączenia spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług”.

Stanowisko orzecznictwa znajduje odzwierciedlenie w najnowszych wypowiedziach władz skarbowych. Przykładowo w interpretacji z 31 października 2013 r., IBPP4/443-346/13/BP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że: „(...) fakt wyłączenia niektórych składników materialnych i niematerialnych może pozostać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa.” (podobnie ten sam organ w piśmie z 21 maja 2014 r., IBPP3/443-566/14/EJ). Z kolei w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 22 lutego 2013 r., IPTPP2/443-1002/12-2/AW, czytamy: „fakt wyłączenia niektórych składników z przedmiotu transakcji, między innymi: prawa własności do środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych i w kasie Wnioskodawcy, oraz obowiązków wynikających z umowy kredytu w rachunku bieżącym, prawa do wierzytelności handlowych (należności) powstałych przed dniem zbycia, operacyjnych długów handlowych oraz publicznoprawych (zobowiązań) Wnioskodawcy, powstałych przed dniem przedmiotowej sprzedaży, pozostaje bez wpływu na kwalifikację sprzedawanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa.” (tak też: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 26 marca 2014 r,, IPPP1/443-115/14-3/AS).

Planowane przeniesienie Działu Produkcyjnego i Działu Magazynowego do odrębnych Spółek Komandytowych nie uniemożliwi samodzielnego prowadzenia przez te jednostki działalności w dotychczasowym zakresie. W skład obydwu jednostek organizacyjnych weszły zespoły składników niematerialnych i materialnych pozwalających na prowadzenie niezależnej działalności gospodarczej a zespołu te posiadają odpowiednie wyodrębnienie finansowe i organizacyjne. Dział Produkcyjny i Dział Magazynowy nie są przypadkowym zbiorem składników. Przeciwnie, znajdujące się w ich składzie aktywa materialne i niematerialne są ze sobą powiązane w sposób funkcjonalny i umożliwiają samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej.

Należy zatem stwierdzić, iż Dział Produkcyjny i Dział Magazynowy wniesione przez Wnioskodawcę i jego małżonkę w formie wkładu niepieniężnego do Spółek Komandytowych spełnią warunki uznania ich za ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e UVAT. W związku z powyższym, zgodnie z art. 6 pkt 1 UVAT, transakcja polegająca na odrębnym wniesieniu Działu Produkcyjnego i Działu Magazynowego do Spółek Komandytowych tytułem wkładu niepieniężnego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.