INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17.01.2012 r. (data wpływu 20.01.2012 r.) uzupełnionym w dniu 22.03.2012 r. (data wpływu 26.03.2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 14.03.2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątkowych - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 17.01.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątkowych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został w dniu 22.03.2012 r. (data wpływu 26.03.2012 r.), będącymi odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 14.03.2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza sprzedać prawo wieczystego użytkowania gruntu o pow. 1813 m² wraz ze sprzedażą własności budynków, budowli i urządzeń stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. Wskazany przedmiot sprzedaży stanowi w Spółce stację paliw dla klientów zewnętrznych. W naszym przekonaniu stacja ta nie jest zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym w naszym przedsiębiorstwie zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonym do realizacji określonych zadań gospodarczych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. W następstwie zbycia do nowego właściciela nie przejdą pracownicy w ramach następstwa prawnego w stosunku pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisana transakcje sprzedaży składników majątku należy opodatkować podatkiem VAT czy potraktować jako sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa i zastosować zwolnienie zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przedmiotem transakcji będzie sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu, budynków, budowli i urządzeń. Według oceny Wnioskodawcy przedmiot planowanej transakcji nie spełnia kryteriów niezbędnych do kwalifikacji jej jako sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa i należy ją potraktować jako dostawę towaru (budynku, budowli itp.), która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych. Jednym z elementów definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zespół składników materialnych i niematerialnych. W opisywanej transakcji zbyciu podlegać będą tylko składniki materialne, w tym część budynku, na który w 2007 r. poniesiono nakłady na ulepszenie w wysokości ponad 80% wartości początkowej. Spółka nie sprzedaje np. koncesji na obrót paliwami czy też zobowiązań, które również wymienione są w definicji. Chociażby w związku z powyższym sprzedaż jedynie składników majątku trwałego uniemożliwia firmie, która zamierza je nabyć, kontynuację dotychczasowej działalności. Dodatkowym argumentem, że sprzedaż tę należy opodatkować podatkiem VAT jest fakt, że działalność ta nie jest wyodrębniona w Spółce finansowo, nie jest możliwe przyporządkowanie do tej działalności odpowiednich kosztów oraz zobowiązań.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie może zastosować zwolnienia zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o VAT i należy opodatkować transakcję na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 6 pkt 1 cyt. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest zatem dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne i niematerialne w tym zobowiązania odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnych charakterze.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Ważne jest, aby przenoszone należności i zobowiązania były wyodrębnione i dały się przyporządkować organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionego majątku (tak, aby można było przejąć funkcje gospodarcze). Jeśli dane zobowiązania dotyczą działalności związanej z wydzielonym majątkiem to winny być także w trakcie wydzielenia tegoż majątku przyporządkowane właśnie do niego. Wyodrębniona część majątku, aby można było o niej powiedzieć, iż na gruncie ustawy podatkowej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi być zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa także od strony zobowiązaniowej.

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego to kryterium to sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielny podmiot gospodarczy. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Zaznaczenia wymaga, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 cyt. ustawy, zgodnie z którym, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. A zatem o zorganizowanej części przedsiębiorstwa można mówić tylko wówczas, gdy określona w ten sposób część przedsiębiorstwa może w całości stanowić przedmiot zbycia (przekazania).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz stanowiska Zainteresowanej wynika, że Spółka zamierza sprzedać prawo wieczystego użytkowania gruntu o pow. 1813 m² wraz ze sprzedażą własności budynków, budowli i urządzeń stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. Wskazany przedmiot sprzedaży stanowi w Spółce stację paliw dla klientów zewnętrznych. W następstwie zbycia do nowego właściciela nie przejdą pracownicy w ramach następstwa prawnego w stosunku pracy. W opisywanej transakcji zbyciu podlegać będą tylko składniki materialne, w tym część budynku, na który w 2007 r. poniesiono nakłady na ulepszenie w wysokości ponad 80% wartości początkowej. Spółka nie sprzedaje np. koncesji na obrót paliwami czy też zobowiązań, które również wymienione są w definicji Działalność ta nie jest wyodrębniona w Spółce finansowo, nie jest możliwe przyporządkowanie do tej działalności odpowiednich kosztów oraz zobowiązań.

Odnosząc powyższe do przytoczonych uregulowań stwierdzić należy, iż zespół zbywanych składników majątkowych nie spełnia warunku wyodrębnienia organizacyjnego. Wymagane jest bowiem, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa miała swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział oddział. Warunek ten nie został spełniony także z uwagi na fakt, iż wyłączeni z transakcji zostali pracownicy Spółki. Brak koncesji nie pozwala na spełnienie wymogów, zgodnie z którymi nabywający zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest w stanie w oparciu o pozyskane składniki majątku kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej.

Jak wskazano powyżej, dla uznania składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa niezbędnym jest spełnienie łącznie szeregu warunków, które w przedmiotowym przypadku nie zostały spełnione. Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie może być dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze.

Zdaniem Organu podatkowego, przedstawiony zakres masy majątkowej która ma być przedmiotem zbycia nie wskazuje na umożliwienie nabywcy podjęcia działalności gospodarczej tylko w oparciu o nabyte składniki. Zbywana masa majątkowa nie spełnia definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Aby uznać dany zespół składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te muszą być wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Zespół składników majątkowych, który ma być przedmiotem transakcji w przedstawionych okolicznościach sprawy nie jest wyodrębniony w ramach struktury organizacyjnej Sprzedającego, np. w formie oddziału. Z funkcjonalnego punktu widzenia, masa majątkowa która ma być przedmiotem nabycia nie posiada potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy (w ramach sprzedaży nie dojdzie m.in. do przeniesienia na rzecz nabywającego zobowiązań). Do zbywanej masy majątkowej nie są przydzieleni pracownicy.

Reasumując, w świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż wymienione we wniosku zbywane składniki nie mieszczą się w pojęciu przedsiębiorstwa ani też zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Opisana transakcja stanowić będzie dostawę składników majątku, podlegających opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla dostawy tych składników. W niniejszej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania wyłączenie z opodatkowania wynikające z art. 6 pkt 1 ww. ustawy.

Zatem należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.