Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1163/14/DM
z 16 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2014 r. (data wpływu 25 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości bądź próbki oraz uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości bądź próbki oraz uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m. in. w zakresie produkcji i sprzedaży żywności mrożonej. Podstawową działalnością Spółki jest produkcja i dystrybucja artykułów spożywczych, m.in pizzy, zapiekanek, wyrobów kulinarnych ziemniaczanych i mącznych, w tym pyz, knedli, pierogów, uszek, kopytek, klusek, a także ciast, ciastek i napojów. Spółka zaopatruje liczne hurtownie, a także kilkanaście tysięcy klientów detalicznych oraz placówek gastronomicznych na terenie całego kraju, w tym sieci hipermarketów.

W ramach szeregu działań promocyjnych i marketingowych, podjętych w celu budowania relacji z kontrahentami i siły marki na rynku oraz zwiększenia wolumenu sprzedaży, Spółka w okresie od 1 kwietnia 2011 r. do 31 lipca 2014 r. dokonywała nieodpłatnych przekazań towarów w ramach działań promocyjno-reklamowych, które opisane zostały poniżej.

1. Wydania wyrobów własnych i nabywanych towarów handlowych.

W celu utrzymania lub nawiązania dobrych relacji biznesowych Spółka organizowała różnego rodzaju akcje promocyjne, polegające na nieodpłatnym przekazywaniu klientom (podmiotom prowadzącym sprzedaż detaliczną, sieciom supermarketów, dystrybutorom) wyrobów własnych i towarów handlowych produkowanych bądź dystrybuowanych przez Spółkę.

Do nieodpłatnych wydań wspomnianych produktów dochodziło w szczególności w związku ze złożeniem przez klienta dużego zamówienia, w celu wsparcia sprzedaży towarów, na które jest mniejszy popyt oraz w celu umożliwienia zbadania jakości oferowanego produktu i skłonienia klienta do zakupu większej ilości danego towaru.

Wydania te były dokonywane za pośrednictwem pracowników Spółki, kontrahentów Spółki lub spółek dystrybucyjnych. Akcje promocyjne skierowane do nabywców hurtowych i detalicznych były zarówno sposobem nagradzania tych nabywców towarów Spółki, którzy osiągnęli określony pułap zakupów, jaki i stanowiły narzędzie motywowania kolejnych kontrahentów do zwiększania ilości zamówień oraz przywiązania ich do marki towarów oferowanych przez Spółkę.

Spółka posiada dokumenty potwierdzające, że nieodpłatne wydania towarów dokonane zostały na opisane wyżej cele marketingowe w tym dokumenty magazynowe, takie jak rejestr wydań, potwierdzający ilość i cel dokonywanych wydań.

Wyroby zostały przez Spółkę wytworzone we własnym zakresie, natomiast towary handlowe zostały zakupione od producentów, w stosunku do których Spółka występuje w charakterze dystrybutora.

Przedmiotem omawianych nieodpłatnych wydań są towary, których jednostkowy koszt wytworzenia przez Spółkę (tj. koszt wytworzenia pojedynczego opakowania produktu, przeznaczonego dla konsumenta ostatecznego), określony w momencie przekazywania, bądź jednostkowa cena nabycia nie przekracza 10 PLN (netto).

W trakcie przeprowadzanych akcji promocyjnych mogło się zdarzyć, że towary były przekazywane jednemu odbiorcy w ilości większej niż jedna sztuka. Przy czym przez sztukę produktu należy rozumieć opakowanie, w jakim produkty Spółki występują w obrocie detalicznym np. paczka pierogów lub opakowanie zawierające pizzę. W takich przypadkach, ze względów logistycznych, były one transportowane i wydawane w opakowaniach zbiorczych - kartonach, workach, paletach (łączna wartość towarów wydawanych jednemu odbiorcy mogła przekraczać 100 PLN). Niemniej, koszt wytworzenia pojedynczego produktu (opakowania detalicznego), umieszczonego w opakowaniu zbiorczym, nie przekracza 10 PLN. Bez względu na fakt przekazywania towarów w opakowaniach zbiorczych, przedmiotem wydań pozostawała określona liczba sztuk produktu przeznaczonych dla klienta ostatecznego.

2. Wydania gadżetów.

Z powodów i w celach opisanych w pkt 1, klientom wydawane były również gadżety, takie jak koszulki, polary, bluzy, parasolki i inne. Wydawane gadżety, w większości przypadków opatrzone logo Spółki, służyły promocji marki Spółki i rozpowszechnieniu jej rozpoznawalności.

Spółka posiada dokumenty potwierdzające dokonanie wydań, m.in. dokumenty magazynowe oraz faktury zakupowe.

Gadżety będące przedmiotem wniosku posiadają jednostkową cenę nabycia nie wyższą niż 10 PLN. Również i w tym wypadku mogło się zdarzyć, by gadżety wydawane były w opakowaniach zbiorczych.

3. Degustacje.

Spółka dokonywała nieodpłatnych przekazań towarów w ramach degustacji przeprowadzanych w punktach handlowych (sklepach, supermarketach itp.). Spółka organizowała również pokazy i prezentacje, w trakcie których produkty przygotowane byty na miejscu, a następnie odbywała się ich degustacja.

Przedmiotem wydań były wyroby własne Spółki oraz dystrybuowane przez nią towary handlowe a także nabywane przez Spółkę tacki, talerzyki, widelczyki, serwetki, łyżeczki, ketchup i inne produkty niezbędne do przeprowadzenia degustacji.

Degustacje były przeprowadzane przez pracowników Spółki lub kontrahentów Spółki (np. hurtownie, sklepy) albo spółki dystrybucyjne (tj. inne spółki z grupy). W przypadku towarów wydawanych za pośrednictwem kontrahentów Spółki lub spółek dystrybucyjnych, Spółka rozliczała się z tymi podmiotami ze zrealizowanych degustacji na zasadzie „wyrównania” (zwrotu) towarów wykorzystanych przez nie na przeprowadzenie takiej akcji. Oznaczało to, że kontrahent lub spółka dystrybucyjna nabywały uprzednio od Spółki towary, które następnie przekazywane byty na potrzeby degustacji. Po zakończonej degustacji podmioty te otrzymywały od Spółki zwrot zużytych w trakcie degustacji towarów.

Spółka posiada dokumenty potwierdzające, że wydania towarów zostały dokonane na cele degustacji. Są to m.in. dokumenty magazynowe oraz faktury zakupowe.

Wszystkie wyroby własne oraz towary handlowe przekazane przez Spółkę lub wykorzystane w trakcie degustacji były wcześniej przez nią wytworzone lub nabyte. Spółka odliczyła VAT naliczony przy ich wytworzeniu lub nabyciu.

Nieodpłatne przekazania towarów zostały udokumentowane fakturami wewnętrznymi. Spółka, co do zasady, wystawiała jedną zbiorczą fakturę wewnętrzną obejmującą przekazania dokonane w danym miesiącu. Spółka opodatkowywała podatkiem VAT wszystkie nieodpłatne wydania towarów i gadżetów na cele promocyjne i reklamowe dokonywane w sposób opisany powyżej.

Spółka zamierza kontynuować prowadzenie opisanych powyżej działań promocyjno-marketingowych w kolejnych latach, zmieniając jednocześnie dotychczasową politykę w ten sposób, by nie opodatkowywać w przyszłości nieodpłatnych wydań dokonywanych w ramach tych akcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2013 r., nieodpłatne wydania towarów realizowane przez Spółkę w ramach działań promocyjno-marketingowych opisanych w stanie faktycznym, należy zakwalifikować jako niepodlegające opodatkowaniu VAT przekazania:

• prezentów o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 3 i ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT – w przypadku wydań wyrobów własnych, towarów handlowych, gadżetów, produktów niezbędnych do przeprowadzenia degustacji (takich jak tacki, talerzyki, sztućce) oraz w przypadku dokonywania „wyrównań” (zwrotu) towarów wykorzystanych przez kontrahentów Spółki lub spółki dystrybucyjne na przeprowadzenie akcji degustacyjnych. Jednostkowy koszt wytworzenia bądź jednostkowa cena nabycia tych towarów w momencie ich przekazania nie przekracza 10 PLN - również w przypadku przekazań towarów w opakowaniach zbiorczych,

• próbek zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT - w przypadku wydań wyrobów własnych i towarów handlowych w trakcie degustacji przeprowadzanej przez pracowników własnych Spółki?

2. Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. nieodpłatne wydania towarów realizowane przez Spółkę w ramach działań promocyjno-marketingowych opisanych w stanie faktycznym, należy zakwalifikować jako niepodlegające opodatkowaniu VAT przekazania prezentów o małej wartości i próbek w sposób analogiczny, jak w pytaniu nr 1 i tym samym Spółka nie była zobowiązana do naliczania VAT w związku z dokonywaniem tych wydań w okresie od 1 kwietnia 2013 r. do 31 lipca 2014 r. oraz nie będzie do tego zobowiązana w przyszłości (tj. po 31 lipca 2014 r.)?

Czy jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 i 2 będzie pozytywna i Spółka wystawi faktury korygujące do faktur wewnętrznych, w których wykazano opisane w stanie faktycznym wydania jako opodatkowane VAT, Spółka uprawniona będzie do obniżenia kwoty podatku należnego w deklaracji VAT za okres, w którym wystawione zostaną faktury korygujące?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1. Dokonywane przez Spółkę w ramach podejmowanych działań promocyjno-marketingowych nieodpłatne przekazania towarów (wyrobów własnych, towarów handlowych, gadżetów, produktów niezbędnych do przeprowadzenia degustacji itp.) w okresie od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2013 r., dla których jednostkowy koszt wytworzenia towaru bądź jednostkowa cena nabycia w momencie przekazania był niższy niż 10 PLN należy zakwalifikować jako przekazanie prezentów o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Na kwalifikację tę nie będzie miał wpływu fakt, że Spółka dokonuje przekazań towarów w opakowaniach zbiorczych (np. kartonach).

Natomiast nieodpłatne przekazania przez Spółkę wyrobów własnych i towarów handlowych, do których dochodziło w trakcie degustacji przeprowadzanych przez pracowników Spółki należy zakwalifikować, jako przekazanie próbek zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

W konsekwencji, Spółka nie powinna naliczać podatku VAT w związku z dokonywaniem takich przekazań.

Ad. 2. Analogicznie jak w pkt 1, dokonywane przez Spółkę nieodpłatne przekazania towarów należy zakwalifikować jako przekazanie prezentów o małej wartości (w stosunku do wyrobów własnych, towarów handlowych, gadżetów, produktów niezbędnych do przeprowadzania degustacji itp.) oraz próbek (w stosunku do wyrobów własnych i towarów handlowych przekazywanych w trakcie degustacji przeprowadzanych przez pracowników Spółki) również w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., a zatem Spółka nie była zobowiązana do naliczania VAT w związku z dokonywaniem tych wydań w okresie od 1 kwietnia 2013 r. do 31 lipca 2014 r., oraz nie będzie do tego zobowiązana także w przyszłości (tj. po 31 lipca 2014 r.).

Ad. 3. W związku z wystawieniem faktur korygujących do faktur wewnętrznych, zmniejszających VAT należny, Spółka uprawniona jest do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres wystawienia tych faktur korygujących.

Uzasadnienie.

Uwagi wstępne.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT uznaje się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W świetle art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r.).

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 PLN, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
   
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 PLN.

Powyższe regulacje wskazują na dwie niezależne przesłanki do uznania przekazywanych towarów za prezenty o małej wartości. Spełnienie którejkolwiek z nich jest wystarczające do klasyfikacji danego przekazania za niepodlegające opodatkowaniu VAT. Brak jest jakichkolwiek podstaw do uznania, że dopiero łączne spełnienie obu przedstawionych w przepisie przesłanek zezwalałoby na uznanie wydawanego towaru za prezent o małej wartości. Do Spółki zastosowanie znajdzie tylko pierwsza sytuacja.

Należy wskazać, że przed 1 kwietnia 2013 r., w odniesieniu do przekazania prezentów o małej wartości nie miał znaczenia cel dokonanego przekazania – każde przekazanie prezentu o małej wartości, zarówno na cele związane, jak i niezwiązane z prowadzoną działalnością nie podlegało opodatkowaniu VAT. W konsekwencji, w stanie prawnym obowiązującym przed 1 kwietnia 2013 r., jedynym warunkiem koniecznym dla uznania nieodpłatnych przekazań towarów, jako niepodlegających opodatkowaniu VAT było spełnienie jednej z przesłanek wskazanych w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, pozwalających na kwalifikację wydanych towarów jako prezentów o małej wartości.

Z kolei z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT wynika, że przez próbkę, o której mowa w ust. 3 tego artykułu, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r.).

Zmiana w przepisach po 1 kwietnia 2013 r.

Do 31 marca 2013 r., art. 7 ust. 3 ustawy o VAT brzmiał następująco: przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Od 1 kwietnia 2013 r. wspomniany przepis otrzymał następujące brzmienie: „Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.”

Do 31 marca 2013 r. art. 7 ust. 7 ustawy VAT, dotyczący próbek, brzmiał następująco: „ Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.”

Od 1 kwietnia 2013 r. przepis ten brzmi: ,Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1. ma na celu promocję tego towaru oraz
   
2. nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.”

Ad. 1. Nieodpłatne przekazanie wyrobów własnych, towarów handlowych i gadżetów.

Uwzględniając zaprezentowane powyżej uwagi, Spółka stoi na stanowisku, że nieodpłatne przekazania towarów, których jednostkowy koszt wytworzenia jest nie wyższy niż 10 PLN, na mocy przepisów w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. stanowiło przekazanie prezentu o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. W ocenie Spółki, powyższa reguła dotyczy również sytuacji, gdy jeden podmiot otrzymałby jednorazowo więcej niż jedną sztukę takiego towaru (np. w opakowaniu zbiorczym).

Zdaniem Spółki z perspektywy definicji prezentów o małej wartości, zawartej w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT nie ma znaczenia fakt, że Spółka przekazuje jednemu podmiotowi więcej niż jedną sztukę produktu, ani fakt przekazania prezentów w opakowaniu zbiorczym. Pomimo, że towary znajdują się w opakowaniu zbiorczym, ich jednostkowy koszt wytworzenia wynosi nadal mniej niż 10 PLN, a samo opakowanie zbiorcze - np. karton - nie może być uznane za osobny produkt. Umieszczenie prezentów w opakowaniu zbiorczym nie powoduje, że uzyskują one jakieś nowe, unikalne właściwości, które mogłyby powodować, że powstaje osobny towar jednostkowy. W konsekwencji, jednostkowy koszt wytworzenia produktu powinien być ustalany w odniesieniu do pojedynczej sztuki (opakowania detalicznego) towaru umieszczonego w opakowaniu zbiorczym, a nie do całego opakowania zbiorczego, w których towar/produkt ten może być wydawany przez Spółkę. Bez względu na liczbę dostarczonych odbiorcy towarów, przedmiotem przekazania zawsze będzie pojedynczy towar (paczka pierogów lub opakowanie zawierające pizzę) w określonej ilości sztuk, nie zaś karton czy worek.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 października 2011 r. znak IPPP2/443-909/11-2/MM, w której organ stwierdził: „(...) w myśl powołanego wyżej przepisu art. 7 ast. 4 pkt 2 ustawy o VAT nieodpłatne przekazywanie produktów Spółki w formie prezentów nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy jest fakt, iż cena (lub koszt wytworzenia) za opakowanie zbiorcze produktu Spółki przekracza kwotę 10 PLN, bowiem kluczowym jest jednostkowa cena (koszt wytworzenia) produktu Spółki”.

Podobne stanowisko przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lipca 2012 r. znak ILPP1/443-384/12-4/MS. Zdaniem Dyrektora „konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego, komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu. (...) bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów, z uwagi na fakt, że jednostkowy koszt wytworzenia tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy.”

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 30 stycznia 2012 r. znak IPPP2/443-72/12-2/KAN, interpretacji z dnia 1 grudnia 2010 r. znak IPPP3/443-898/10-4/SM, interpretacji z dnia 31 sierpnia 2012 r. znak IPPP1/443-559/12-2/AP, interpretacji z dnia 16 września 2011 r. znak IPPP1/443-980/11-2/ISz oraz interpretacji z dnia 12 września 2011 r. znak IPPP1-443-940/11-2/BS.

Podsumowując, brzmienie analizowanych przepisów prowadzi do konkluzji, że jednostkową cenę nabycia bądź jednostkowy koszt wytworzenia towaru, będącego przedmiotem nieodpłatnego przekazania należy określać w odniesieniu do jednej sztuki towaru, w postaci, w jakiej występuje w obrocie detalicznym. W przypadku, gdy tak wyznaczona cena nabycia bądź koszt wytworzenia nie przekracza 10 PLN, podatnik nie jest zobowiązany do naliczenia podatku VAT z tytułu nieodpłatnego przekazania tych towarów.

Nieodpłatne wydanie wyrobów własnych i towarów handlowych w trakcie akcji degustacyjnych prowadzonych przez pracowników Spółki.

Z treści przytoczonego powyżej art. 7 ust. 7 ustawy VAT wynika, że nieodpłatne przekazanie towarów w celu ich promocji, umożliwiając klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i walorów smakowych, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

O uznaniu towaru za próbkę, decyduje również brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych próbek, przy czym wartość 10 PLN określona w definicji prezentu małej wartości nie ma do próbek zastosowania.

Spółka stoi na stanowisku, że nieodpłatnie wydawane towary w trakcie degustacji prowadzonych przez pracowników Spółki spełniają definicję próbki, gdyż stanowią niewielką ilość towaru, mającą na celu przedstawienie asortymentu Spółki, umożliwiając tym samym zapoznanie potencjalnych klientów z towarami produkowanymi bądź dystrybuowanymi przez Spółkę, poprzez poznanie ich jakości i walorów smakowych. Degustacje mogą tym samym prowadzić do zdobycia nowych nabywców i w konsekwencji zwiększyć wolumen sprzedaży produktów.

Podkreślić należy, że przekazana ilość oraz wartość przedmiotowych produktów nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy. Ponadto, przekazane produkty w pełni reprezentują określony rodzaj lub kategorię towaru i zachowują skład oraz wszelkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne, chemiczne lub biologiczne towaru. Nieodpłatne przekazanie wyrobów Wnioskodawcy nie ma również na celu dokonania przysporzenia po stronie obdarowanego, lecz wyłącznie przekonania go do nabycia danego produktu.

Stanowisko Spółki, że towary wydawane w trakcie degustacji spełniają definicji próbki potwierdzają także organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach, m.in.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 czerwca 2012 r. znak IPPP3/443-328/12-2/MPe, w której Dyrektor stwierdził, że: „Mając na uwadze powyższe przepisy i opis sprawy stwierdzić należy, iż przekazanie przez Wnioskodawcę nieodpłatnie niewielkiej ilości wyrobów gotowych, tj. Towarów i Syropów kontrahentom i potencjalnym klientom Spółki w celu przedstawienia szerokiej oferty handlowej, umożliwiającej zwiększenie zainteresowania dystrybuowanymi towarami, a co za tym idzie do zwiększenia ich sprzedaży spełniać będzie definicję próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy”;

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 lipca 2012 r. znak IPPP2/443-443/12-2/MM, w której Dyrektor uznał „W konsekwencji powyższego, nieodpłatne przekazanie przedmiotowych wyrobów - wydawanych na cele degustacji spełniających definicję próbki, zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 7 ust. 3 ustawy o VAT. Tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania wyrobów gotowych: wędlin, kiełbas, wyrobów garmażeryjnych na cele degustacji”;

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 września 2011 r. znak IBPP1/443-1026/11/ES), w której stwierdzono, że: „przekazanie w ramach degustacji próbek win, umożliwiających potencjalnym klientom poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez firmę, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad w porównaniu z innymi produktami na rynku, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Nieodpłatne wydanie produktów takich jak tacki, talerzyki, sztućce przy okazji degustacji.

Spółka podkreśliła, że produkty niezbędne do przeprowadzenia degustacji, takie jak tacki, talerzyki czy sztućce, mimo, że związane są z nieodpłatnym przekazaniem próbki towaru, same w sobie nie stanowią próbki. Nie są one bowiem niewielką ilością towaru, którą przekazuje się potencjalnemu nabywcy lub osobie decydującej o zakupie, aby mógł zapoznać się z charakterystyką towaru przed dokonaniem zakupu, są natomiast jedynie środkiem umożliwiającym wydanie próbki w sposób umożliwiający jej skonsumowanie bezpośrednio po otrzymaniu.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdza przykładowo interpretacja indywidualna, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 18 czerwca 2012 r. znak IPPP3/443-328/12-2/MPe, w której Dyrektor stwierdził, że: „Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione niniejszym wniosku dotyczą również opodatkowania nieodpłatnego przekazania uczestnikom degustacji prezentów o małej wartości - Innych towarów, tj. szklanki, pucharki, kieliszki, słomki, mieszadełka, w sytuacji, gdy jednemu podmiotowi przekazana zostanie więcej niż jedna sztuka danego towaru, którego jednostkowa cena nabycia określona w momencie przekazania nie przekracza 10 zł (netto). (...) bez względu na ilość przekazywanych przez Wnioskodawcę jednemu podmiotowi Innych towarów (nawet gdy ich łączna wartość przekroczy 100 zł), z uwagi na fakt, że jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie uznane za dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wobec powyższego w zakresie opodatkowania przekazania prezentów o małej wartości w postaci szklanek, pucharków, kieliszków, słomek, mieszadełek stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe”.

Zdaniem Spółki, oznacza to, że dokonywanie wydań przy okazji przekazywania próbek uczestnikom degustacji towarów takich jak talerzyki, sztućce czy tacki, których jednostkowy koszt wytworzenia bądź cena nabycia nie przekracza 10 PLN, stanowią prezenty małej wartości.

„Wyrównania” towarów wykorzystanych w związku z przeprowadzoną degustacją przez kontrahentów Spółki i przez spółki dystrybucyjne.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego w przypadku, gdy akcja degustacyjna przeprowadzana za pośrednictwem jej kontrahentów bądź też innych Spółek, prowadzący akcje dokonuje wydań próbek na rzecz odbiorców. Po zakończeniu akcji, Spółka dokonuje nieodpłatnego przekazania towarów prowadzącym w celu zwrotu towarów wykorzystanych na potrzeby degustacji.

W tym wypadku, zdaniem Spółki, jeżeli jednostkowy koszt wytworzona bądź też jednostkowa cena nabycia nie przekracza 10 PLN, dokonuje ona przekazań prezentów małej wartości, a nie próbek, gdyż przekazywany towar jest pełnowartościowy, umieszczony w opakowaniach detalicznych.

Podsumowanie.

Zdaniem Spółki, towary będące przedmiotem przekazań (wyroby własne, towary handlowe, gadżety oraz produkty niezbędne do przeprowadzenia degustacji takie jak tacki, talerzyki, sztućce, „wyrównania” towarów dokonane w związku z przeprowadzonymi degustacjami) spełniają definicję prezentu małej wartości. Z kolei wyroby własne oraz towary handlowe przekazywane w trakcie degustacji przeprowadzanych przez pracowników Spółki spełniają definicję próbki.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że opisane w stanie faktycznym nieodpłatne wydania towarów, dokonywane w związku z działaniami promocyjno-marketingowymi w okresie od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2013 r. nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Ad. 2. Nieodpłatne wydanie prezentów małej wartości.

Jedyna różnica pomiędzy przepisem art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w stanie przed i po 1 kwietnia 2013 r., w części, w której stosuje się go do wydań prezentów małej wartości, polega na dodaniu od 1 kwietnia 2013 r. dodatkowego warunku koniecznego do nieuznania przekazania prezentów o małej wartości za odpłatną dostawę towarów. Warunkiem tym jest przekazanie na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

W ocenie Spółki, bezsprzecznym jest fakt, że dokonywane przez nią nieodpłatne przekazania prezentów małej wartości, należy zakwalifikować jako przekazania dokonywane na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki. Spółka podkreśliła, że realizowane nieodpłatne wydania towarów mają na celu budowanie pozycji Spółki na rynku, promocję produktów, jak również podtrzymanie dobrych relacji z kontrahentami, co w konsekwencji ma na celu zwiększenie wolumenu sprzedaży produktów Spółki.

Związek nieodpłatnych przekazań towarów na cele marketingowe z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą został szeroko potwierdzony przez orzecznictwo sądów administracyjnych. Prawdą jest, że orzeczenia dotyczą stanu prawnego obowiązującego przed 1 kwietnia 2011 r., jednakże, w ocenie Spółki znajdują one również zastosowanie aktualnie. Przykładowo, w wyroku z dnia 2 czerwca 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 3445/08, WSA w Warszawie stwierdził, że „przekazania towarów opisane stanie faktycznym sprawy, dokonywane na cele marketingowe, pozostają w związku z przedsiębiorstwem skarżącego. W sytuacji bowiem gdy przedmiotem prowadzonej działalności jest sprzedaż towarów, rzeczą oczywistą jest, że działania marketingowe, wpływające na zwiększenie obrotu, pozostają w związku z zakresem prowadzonej działalności gospodarczej”. Podobnie, w wyroku z dnia 3 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Ol 682/09 WSA w Olsztynie wskazał „w okolicznościach sprawy, przekazywane nieodpłatnie przez Spółkę w ramach działań marketingowych towary niewątpliwie związane są z prowadzeniem przedsiębiorstwa”.

W ocenie Spółki, w każdym przypadku nieodpłatne wydania towarów na cele marketingowe (prezentów o małej wartości) należy zatem uznać za przekazania dokonywane w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. W konsekwencji nieodpłatne przekazania prezentów o małej wartości dokonywane przez Spółkę nie stanowią dostaw towarów podlegających opodatkowaniu VAT.

W świetle przytoczonych powyżej regulacji prawnych, w ocenie Spółki, w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. nieodpłatne przekazania towarów realizowane przez Spółkę nie podlegają opodatkowaniu VAT, jako że:

• przekazywane towary spełniają definicję prezentu o małej wartości zawartej w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT;

• nieodpłatne przekazania towarów (prezentów o małej wartości) w ramach podejmowanych działań marketingowych dokonywane są na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki.

Podsumowując, zdaniem Spółki, przekazywane przez nią nieodpłatnie towary (wyroby własne, towary handlowe, gadżety, produkty niezbędne do przeprowadzenia degustacji takie jak tacki, talerzyki, sztućce, „wyrównania” towarów dokonane w związku z przeprowadzanymi degustacjami), których jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 PLN należy uznać za prezenty o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, również w przypadku przekazań towarów w zbiorczym opakowaniu. W związku z faktem, że nieodpłatne przekazania prezentów o małej wartości są dokonywane na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki, nie będą one podlegać opodatkowaniu VAT. Takie przekazania nie stanowią bowiem dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym nie rodzą obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT.

Nieodpłatne wydanie próbek.

W ocenie Spółki, w świetle przytoczonych powyżej regulacji prawnych, od 1 kwietnia 2013 r. nieodpłatne przekazania próbek nie podlegają opodatkowaniu VAT, jeżeli spełniają następujące warunki:

• przekazanie nastąpiło na cele związane z działalnością gospodarczą;

• przekazanie próbki ma na celu promocję danego towaru;

• przekazanie próbki, co do zasady, nie powinno służyć zaspokojeniu potrzeb odbiorcy, powinno natomiast skłaniać go do nabycia promowanego towaru w celu zaspokojenia tych potrzeb.

Należy zauważyć, że akcje degustacyjne są standardową i powszechną metodą promocji wyrobów spożywczych, takich jak te produkowane i dystrybuowane przez Spółkę. Jak Spółka wskazała powyżej, promocja towaru w ramach działań marketingowych jest uznawana za czynność związaną z działalnością gospodarczą danego podmiotu, gdyż służy zwiększeniu sprzedaży produktów z asortymentu przedsiębiorcy. Należy również wskazać, że w trakcie degustacji odbiorca otrzymuje tylko niewielką porcję danego produktu, która nie zaspokoi jego głodu czy pragnienia.

Okoliczność, że degustacje wyrobów spożywczych spełniają definicję próbki na gruncie przepisów w brzmieniu od 1 kwietnia 2013 r. wskazują również interpretacje, w tym przykładowo interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 grudnia 2013 r. znak ILPP2/443-901/13-2/AK, w której organ podatkowy stwierdził, że „W przedmiotowej sprawie, zdaniem tut. organu zostały spełnione przesłanki określone w art. 7 ust. 7 zawierającego definicję „próbki”, bowiem przekazanie wyrobów własnych ma charakter promocyjny, częstowanie produktami konsumentów odbywa się np. w formie tzw. stoiska degustacyjnego, na którym widnieje logo i nazwa Spółki. Poczęstunek polega na wydaniu potencjalnym klientom niewielkiej ilości produkowanych towarów, produkty te są dzielone na małe porcje (odpowiadające np. ilości pokarmu nakładanego jednorazowo na łyżkę/widelec). Produkt jest porcjowany i udostępniany konsumentom w formie, w jakiej nie jest dostępny w ofercie handlowej. Zatem powyższe sprawia, że omawiane produkty przekazywane do degustacji, w opisywanych okolicznościach spełniają warunki pozwalające uznać je za „próbkę”.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Spółki, nieodpłatne wydawanie wyrobów własnych i towarów handlowych w trakcie degustacji przeprowadzanych przez pracowników Spółki spełnia definicję przekazywania próbek a w konsekwencji, nie podlega opodatkowaniu VAT.

Ad. 3. W myśl art. 106 ust. 7 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.), w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2, wystawiane są faktury wewnętrzne. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu obowiązującym od 1 stycznia do 31 grudnia 2013 r., w przypadku wskazanych czynności mogą być wystawiane faktury wewnętrzne. Przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2014 r. nie przewidują już wprost możliwości wystawiania faktur wewnętrznych, jednak nie ma przeszkód, aby takie faktury nadal wystawiać.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, należy wystawić fakturę korygującą. Przepisy obowiązujące przed 1 stycznia 2014 r. nakazywały stosować do faktur wewnętrznych odpowiednio przepisy o fakturach korygujących (§ 14 i § 24 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług). Pomimo, że od 1 stycznia 2014 r. przepisy nie regulują wystawiania faktur wewnętrznych (a więc również ich korygowania) nie ulega wątpliwości, że cytowany wyżej art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT ma odpowiednie zastosowanie do wystawionych przez Spółkę faktur wewnętrznych.

Należy podkreślić, że w fakturze wewnętrznej zawierającej VAT należny, dokumentującej czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT niewątpliwie doszło do zawyżenia kwoty podatku (objęła ona nienależny podatek). W związku z tym, zdaniem Spółki, istnieją przesłanki do dokonania korekty rozliczenia VAT poprzez wystawienie odpowiednich korygujących faktur wewnętrznych, w których podatek należny zostanie skorygowany in minus.

Odnosząc się do kwestii ujęcia przedmiotowej korekty w rozliczeniu podatku od towarów i usług należy zauważyć, że ustawa o VAT nie zawiera przepisów wskazujących wprost, w którym okresie rozliczeniowym należy uwzględnić korektę faktury wewnętrznej u jej wystawcy. Powyższą kwestię należy zatem rozstrzygnąć w oparciu o przepisy art. 29a ust. 14 w związku z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, bowiem dotyczą one sytuacji, gdy po wystawieniu faktury pierwotnej stwierdzono pomyłkę w kwocie podatku.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. W myśl natomiast art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Zgodnie z art. 29a ust. 14 ustawy o VAT, art. 29a ust 13 ustawy o VAT stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Mając na uwadze powyższe regulacje, podstawa opodatkowania VAT pomniejszana jest po uzyskaniu potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę. Należy jednak w tym miejscu zauważyć, iż w przypadku faktur wewnętrznych, jak i faktur wewnętrznych korygujących wystawca faktury nie przesyła jej do żadnego innego podmiotu. Nie może zatem otrzymać potwierdzenia odbioru wewnętrznej faktury korygującej.

Tak więc w przypadku wystawienia korekty do faktury wewnętrznej, wystawca korekt faktur wewnętrznych jest równocześnie ich odbiorcą, a to powoduje, że data wystawienia korekt faktur wewnętrznych, jest jednocześnie datą potwierdzenia ich odbioru. Zatem kwota podatku powinna być pomniejszona w rozliczeniu za okres wystawienia wewnętrznej faktury korygującej.

Spółka podkreśliła, że powyższe stanowisko potwierdzają liczne interpretacje indywidualne m.in.:

• interpretacja indywidualna z dnia 29 kwietnia 2008 r. znak IPPP1-443-722/08-2/RK,

• interpretacja indywidualna z dnia 25 lutego 2008 r. znak IPPP1/443-685/07-2/IG,

• interpretacja indywidualna z dnia 18 sierpnia 2011 r. znak IPPP1/443;-808/l 1-2/AP,

• interpretacja indywidualna z dnia 19 stycznia 2012 r. znak PTPP3/443-110/11-2/KW,

• interpretacja indywidualna z dnia 11 kwietnia 2013 r. znak IPTPP1/443-59/13-3/MW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.