Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-94/15-4/MM
z 27 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2015 r. (data wpływu 17 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), w związku z czym pismem z dnia 4 maja 2015 r., Nr IPTPB1/4511-94/15-2/MM, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 4 maja 2015 r. (data doręczenia 7 maja 2015 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 13 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 14 maja 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku).

Radni Rady Gminy … uczestniczą w grupowych i nieodpłatnych szkoleniach związanych z pełnieniem przez nich funkcji publicznych. Szkolenia mają służyć lepszemu wykonywaniu obowiązków związanych z pracą Rady Gminy oraz działających w niej komisjach (np. komisja rewizyjna). Przykładowa tematyka szkoleń to: „Prawa i obowiązki radnego”, „Zasady działania komisji rewizyjnej rady gminy”. Szkolenia radnych są finansowane z budżetu gminy i planowane zgodnie z klasyfikacją budżetową. Radni nie ponoszą żadnych kosztów związanych ze szkoleniami. Kosztem szkolenia są wszystkie wydatki poniesione na wynagrodzenie firmy przeprowadzającej szkolenie (usługa szkoleniowa). Kwota szkolenia stanowi dla radnego nieodpłatne świadczenie. Przedmiotowe szkolenie odbyło się w 2015 r. Wnioskodawca nie doliczył kosztów szkolenia do przychodów radnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy Wnioskodawca jako płatnik jest zobowiązany obliczać i pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, osobom będącym radnymi Rady Gminy …. z tytułu ich udziału w nieodpłatnym szkoleniu związanym z pełnieniem funkcji publicznych?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), jako płatnik nie jest obowiązany obliczać i pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, osobom będącym radnymi Rady Gminy z tytułu ich udziału w nieodpłatnym szkoleniu związanym z pełnieniem przez nich funkcji publicznych.

Radny wykonując swoją funkcje w Radzie Gminy nie osiąga przychodu z nieodpłatnych świadczeń w postaci udziału w grupowych szkoleniach, gdyż nie osiąga korzyści majątkowej poprzez zwiększenie jego aktywów, a ekwiwalentem za to jest praca radnego na rzecz Gminy. Tym samym, nie uznaje się, że po stronie radnych powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu uczestnictwa w szkoleniach. Dodatkowo, charakter zdobytej wiedzy na szkoleniu, praktycznie nie pozwala radnym na wykorzystanie jej do celów prywatnych. Zdaniem Wnioskodawcy, nie można także mówić o opodatkowaniu przychodu radnego, którym to przychodem miałaby być wartość kosztów poniesionych przez Gminę na organizowanie, finansowanie lub współfinansowanie ww. szkoleń. Nie ulega wątpliwości, że sprawowanie mandatu radnego Gminy jest pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich.

Zgodnie z art. 13 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Niemniej jednak, przy ocenie powstania po stronie radnych przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu uczestnictwa w szkoleniach, należy wziąć pod uwagę okoliczność, czy szkolenie spowoduje powstanie po stronie radnego przysporzenia majątkowego. Należy w tym miejscu wskazać na treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, zgodnie z którym art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 w związku z art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumiane w ten sposób, że „inne nieodpłatne świadczenie” oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika, są zgodne z art. 2 w związku z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

W konsekwencji, mając na uwadze treść ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego, za podlegający opodatkowaniu przychód w rozumieniu art. 13 ust. 5 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą być uznane takie „inne świadczenia”, które posiadają następujące cechy:

1. zostały spełnione za zgodą radnego (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie);
2. zostały spełnione w jego interesie i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść;
3. korzyść ta jest wymierna i można ją w skonkretyzowanej wysokości przypisać indywidualnemu radnemu, a nie tylko w sposób ogólny wszystkim radnym.
   
   

Nie ulega wątpliwości, że w przedmiotowej sprawie pierwszy z warunków został spełniony, albowiem radni skorzystali z udziału w szkoleniu w sposób dobrowolny. Nie można jednak uznać za spełnione dwóch kolejnych warunków, aby przypisać świadczeniu charakter przysporzenia o indywidualnie określonej wartości.

Wspomniane szkolenia, jeżeli nawet zostały spełnione w interesie radnych, to nie przyniosły im korzyści w postaci powiększenia aktywów, ani nie doprowadziły do uniknięcia wydatku, który musieliby ponieść. Ponadto należy podkreślić, że korzyści takiej nie można przypisać indywidualnemu radnemu w skonkretyzowanej wysokości.

Tym samym trudno uznać, że po stronie radnych powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu uczestnictwa w szkoleniach. Dodatkowo warto podkreślić, że charakter zdobytej wiedzy na szkoleniu praktycznie nie pozwala radnym na wykorzystanie jej do celów prywatnych.

Wnioskodawca wskazał, że w analogicznej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 września 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 1667/14, rozstrzygnął zagadnienie związane z przychodami podlegającymi opodatkowaniu z tytułu udziału w imprezie firmowej. Sąd stwierdził, że jeśli korzyści z uczestnictwa w imprezie integracyjnej nie można przypisać indywidualnemu pracownikowi w konkretnej wysokości, to nie można uznać, że po stronie pracownika powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 grudnia 2014 r., Nr IBPBII/1/415-696/14/JP, LEX nr 248499.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Mając na uwadze powyższe, brak jest podstaw do uznania, że uczestniczenie przez radnych Gminy … w grupowych szkoleniach finansowanych przez Gminę, powoduje po ich stronie powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Urząd Gminy …. nie jest obowiązany obliczać i pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, osobom będącym radnymi Rady Gminy z tytułu ich udziału w szkoleniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 11a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.), organami gminy są:

1. rada gminy;
2. wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

Z przepisu art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, że z zastrzeżeniem art. 12, organem stanowiącym i kontrolnym w gminie jest rada gminy.

Radę gminy tworzą radni (zgodnie z art. 17 ww. ustawy).

Z przepisu art. 24 ww. ustawy wynika, że radny jest obowiązany brać udział w pracach rady gminy i jej komisji oraz innych instytucji samorządowych, do których został wybrany lub desygnowany.

W związku z wykonywaniem mandatu radny korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych (art. 25 ust. 1 ww. ustawy).

Dla zabezpieczenia skutecznego realizowania obowiązków przez radnych ustawodawca objął ochroną ich stosunek pracy (art. 24c i art. 25 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym) oraz zagwarantował im prawo do diet oraz zwrotu kosztów podróży służbowych (art. 25 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym), a także przyznał radnym status funkcjonariuszy publicznych (art. 25 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Źródła przychodów wymienione zostały w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest działalność wykonywana osobiście. Stosownie do przepisu art. 13 pkt 5 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji obowiązków społecznych lub obywatelskich. Jednakże, zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 listopada 1997 r. (sygn. akt U. 6/97), „o pełnieniu obowiązków obywatelskich możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych natomiast, mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie.” Z tych względów za wykonywanie obowiązków społecznych lub obywatelskich należy rozumieć przede wszystkim wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej. Będą to również obowiązki związane z wykonywaniem określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe).

W świetle powyższego, mimo że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia obowiązków społecznych lub obywatelskich, to niewątpliwie sprawowanie funkcji radnego, który jako reprezentant lokalnej społeczności ma działać na jej rzecz, mieści się w tym terminie.

Do przychodów radnego należy zatem zaliczyć wymienione w ustawie o samorządzie gminnym diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych. Przy czym, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich są wolne od podatku dochodowego do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 2.280 zł.

Z kolei diety i inne należności za czas podróży radnego korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że radni Rady Gminy uczestniczą w grupowych i nieodpłatnych szkoleniach związanych z pełnieniem przez nich funkcji publicznych. Szkolenia mają służyć lepszemu wykonywaniu obowiązków związanych z pracą Rady Gminy oraz działających w niej komisjach (np. komisja rewizyjna). Przykładowa tematyka szkoleń to: „Prawa i obowiązki radnego”, „Zasady działania komisji rewizyjnej rady gminy”. Szkolenia radnych Rady Gminy są sfinansowane z budżetu Gminy i planowane zgodnie z klasyfikacją budżetową. Radni nie ponoszą żadnych kosztów związanych ze szkoleniami. Kosztem szkolenia są wszystkie wydatki poniesione na wynagrodzenie firmy przeprowadzającej szkolenie (usługa szkoleniowa).

Wobec powyższego, uczestnictwo radnych w nieodpłatnym szkoleniu opłacanym z budżetu Gminy, ma na celu pogłębianie wiedzy merytorycznej i służy lepszemu wypełnianiu obowiązków radnych oraz prawidłowemu funkcjonowaniu organu, jakim jest Rada Gminy.

W związku z tym wydatki w tym zakresie nie generują po stronie radnych nieodpłatnego świadczenia, które należałoby zakwalifikować do przychodów określonych w treści art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, z tego tytułu na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.