Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/33/KDJ/14/RD-29486/14
z 26 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 10 sierpnia 2012 r. Nr IPPB4/415-447/12-4/JK3 wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Urzędu Gminy Załuski (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku złożonym w dniu 25 maja 2012 r., uzupełnionym w dniu 16 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania z budżetu Gminy kosztów szkolenia radnych i sołtysów, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 10 sierpnia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając – na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na wniosek złożony w dniu 25 maja 2012 r., uzupełniony w dniu 16 lipca 2012 r., w którym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Rada Gminy jest organem stanowiącym i kontrolnym w gminie. Gmina może tworzyć jednostki pomocnicze: sołectwa oraz dzielnice, osiedla. Organem uchwałodawczym w sołectwie jest zebranie wiejskie, a wykonawczym - sołtys.

Gmina dla zapewnienia właściwego wykonywania przez radnych gminnych i sołtysów nałożonych na nich ustawami obowiązków umożliwia im uczestnictwo w szkoleniach. Szkolenia są finansowane ze środków budżetu Gminy. Wnioskodawca jest podmiotem zainteresowanym w związku z faktem, iż radni i sołtysi uczestniczyli w szkoleniu finansowanym przez gminę. Dla Wnioskodawcy interpretacja ta jest bardzo istotna w związku z faktem, iż musi wystawiać odpowiednie dokumenty rozliczeniowe PIT-8C lub PIT-11.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy sfinansowanie przez Gminę radnym i sołtysom gminnym kosztów szkoleń jest świadczeniem nieodpłatnym stanowiącym dla tych osób przychód, który należy opodatkować, czy też wartość poniesionych wydatków na te szkolenia mieści się w czynnościach i zadaniach związanych z pełnieniem funkcji publicznej, a więc w przychodach, o których mowa w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które podlegają zwolnieniu przedmiotowemu zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w pracy instytucji jaką jest samorząd terytorialny uczestniczą radni i sołtysi jako reprezentanci pewnej społeczności biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności i w jej interesie pełniąc funkcje społeczne i obywatelskie. Pojęcie obowiązków społecznych i obywatelskich jest spełnione w przypadku czynności i zadań, związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych.

Zgodnie z art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), na zasadach ustalonych przez radę gminy radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych.

W związku z powyższym, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnieniu z podatku dochodowego podlegają tylko diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych, o których mowa w art. 25 ust. 4 i ust. 6 ustawy o samorządzie gminnym, do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł. Finansowanie natomiast przez Wnioskodawcę innych wydatków dla radnych, tj. kosztów szkoleń radnych stanowi nieodpłatne świadczenia, które należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód z działalności wykonywanej osobiście nie podlegający zwolnieniu od podatku dochodowego.

Natomiast finansowanie przez Wnioskodawcę wydatków dla sołtysów, tj. koszty szkoleń jest świadczeniem nieodpłatnym stanowiącym dla tych osób przychód, który należy opodatkować i nie mieści się w czynnościach i zadaniach związanych z pełnieniem funkcji publicznej, a więc w przychodach, o których mowa w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które podlegają zwolnieniu przedmiotowemu zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznał za prawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, Minister Finansów stwierdza co następuje:

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 i 645), w brzmieniu obowiązującym w 2012 r., zwanej dalej „ustawą o samorządzie”, rada gminy jest organem stanowiącym i kontrolnym w gminie.

Organem uchwałodawczym w sołectwie jest zebranie wiejskie, a wykonawczym - sołtys. Działalność sołtysa wspomaga rada sołecka (art. 36 ust. 1 ustawy o samorządzie). Sołtys jest przewodniczącym rady sołeckiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca finansuje radnym i sołtysom szkolenia mające na celu rozszerzenie ich wiedzy merytorycznej dotyczącej funkcjonowania organów gminy i w konsekwencji zapewnienia prawidłowego wykonywania przez te osoby obowiązków wiążących się ze sprawowaną funkcją.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania interpretacji przez dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zwanej dalej „ustawą”, należy zauważyć, iż na podstawie art. 13 pkt 5 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Jednocześnie wskazać należy, że ustawa nie definiuje pojęcia „wykonywania obowiązków społecznych lub obywatelskich”. Kwestia ta była jednak przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 25 listopada 1997 r. (sygn. akt U. 6/97) stwierdził, iż „o pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych natomiast, mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie.” Z tych względów za wykonywanie obowiązków społecznych lub obywatelskich należy rozumieć przede wszystkim wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej. Będą to również obowiązki związane z wykonywaniem określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe).

W świetle powyższego, mimo że ustawa nie definiuje pojęcia obowiązków społecznych lub obywatelskich, to niewątpliwie sprawowanie funkcji radnego, czy sołtysa, którzy jako reprezentanci lokalnej społeczności mają działać na jej rzecz, mieści się w tym terminie.

Bezspornym jest, że dla prawidłowego funkcjonowania organu gminy jakim jest rada gminy, członkom tej rady (radnym) powinny być stworzone odpowiednie warunki, pozwalające na efektywne sprawowanie ich funkcji. Stąd też, szkolenie radnego w zakresie funkcjonowania tego organu gminy, jego zadań i kompetencji należy zaliczyć do instrumentów niezbędnych w realizowaniu codziennych obowiązków radnego, jako członka tego organu jednostki samorządu terytorialnego. Podobny pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 21 września 2011 r., sygn. akt II FSK 535/11 dotyczącym świadczeń otrzymywanych od gminy przez radnych (w tym kosztów szkoleń radnych, sfinansowania im dostępu do Internetu, kosztów używania telefonów służbowych, zakupu gazet, wizytówek itp.) stwierdził, iż „poza powyższymi wywodami Naczelny Sąd Administracyjny zwraca uwagę, że ocena czy świadczenie jednostki samorządu terytorialnego na rzecz radnego należy zakwalifikować jako podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychód wymaga oceny konkretnego stanu faktycznego w odniesieniu do konkretnego wydatku. Istotna jest tu okoliczność czy poniesione przez taką jednostkę wydatki są wydatkami związanymi z funkcjonowaniem jej organów. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz.1240 ze zm.) przewiduje w art. 226 ust.1 pkt 1 i ust. 2 pkt 2 prognozowanie obok dochodów bieżących także wydatki bieżące budżetu jednostki samorządu terytorialnego, w tym właśnie wydatki związane z funkcjonowaniem jej organów. Wydatki związane z funkcjonowaniem organów jednostki samorządu terytorialnego są kosztem tej jednostki finansowanym z jej budżetu.

Uprawnione byłoby zatem w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie rozpoznającym sprawę stwierdzenie, że wydatki związane z funkcjonowaniem organu gminy jakim jest rada gminy (art.11 ust.1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym), w skład której wchodzą radni (art.17 tej ustawy), nie mogą stanowić nieodpłatnego świadczenia dla podmiotów wchodzących w skład tego organu.”

Stąd też, uczestnictwo radnego w szkoleniu dotyczącym funkcjonowania tego organu, nie generuje po stronie radnych przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z wyżej wymienionych względów, także w związku z finansowaniem przez Wnioskodawcę szkoleń z zakresu wiedzy merytorycznej pozwalającej na właściwe wykonywanie obowiązków przez sołtysów nie powstaje po ich stronie przychód w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem do tego rodzaju świadczenia nie mają zastosowania przepisy ustawy, w tym także obowiązujące w niej zwolnienia podatkowe m.in. powołane przez Wnioskodawcę zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy. W konsekwencji, brak będzie podstaw do wykazania wartości przedmiotowych szkoleń w imiennych informacjach PIT-R lub PIT-11.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 25 maja 2012 r., uzupełnionym w dniu 16 lipca 2012 r., należy uznać za nieprawidłowe.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 10 sierpnia 2012 r. Nr IPPB4/415-447/12-4/JK3, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

P O U C Z E N I E

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.