Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-308/15-2/JS
z 14 maja 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności gruntowej – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności gruntowej.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawczyni jest właścicielem nieruchomości składającej się z działki gruntu o powierzchni 1893 m2, o numerze ewidencyjnym 77/3, dla której prowadzona jest księga wieczysta (dalej - "Nieruchomość"). Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawczynię w 1980 r. w drodze darowizny. Nieruchomość była wcześniej przedmiotem dzierżawy (pod skład materiałów budowlanych oraz billboard), a dochody z tego tytułu opodatkowane - stosownie do wyboru Wnioskodawczyni - zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5%.
W dniu 6 maja 2014 r. Wnioskodawczyni zawarła ze spółką L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna (właścicielem nieruchomości sąsiedniej) umowę ustanowienia służebności na okres 30 lat, na podstawie której nieruchomość została obciążona służebnością gruntową polegającą na prawie: nieograniczonego przejazdu i przechodu przez nieruchomość, budowy parkingu i parkowania na nieruchomości, budowy wjazdu na drogę publiczną, budowy pylonów reklamowych na nieruchomości oraz prawie wstępu na nieruchomość w celu prowadzenia robót budowlanych dotyczących pawilonu handlowego.
Z tytułu ustanowienia powyższej służebności Wnioskodawczyni pobiera (w związku ze spełnieniem się warunków do jego wypłaty) comiesięczne wynagrodzenie w wysokości 7.000,00 zł netto (wynikające z umowy ustanowienia służebności) oraz pobierze jednorazowe wynagrodzenie w wysokości 1.200.000,00 zł netto (wynikające z osobnej umowy o jednorazowe wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności zawartej w tym samym dniu w formie aktu notarialnego). Od wynagrodzenia z tego tytułu notariusz pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych.
Stosownie do interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21.01.2015 r. (IPPP1/443-1316/14-5/EIC) wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności podlega podatkowi od towarów i usług, a Wnioskodawczyni zarejestrowała się jako podatnik czynny VAT.
Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, ani w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy wynagrodzenie uzyskane przez Wnioskodawczynię z tytułu ustanowienia służebności gruntowej (zarówno comiesięczne, jak i jednorazowe) podlega - w związku z wyborem przez Wnioskodawczynię opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych dochodów z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze - opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, o którym mowa w art. 6 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r., Nr 144, poz, 930) w wysokości 8,5%?
Zdaniem Wnioskodawczyni, wynagrodzenie uzyskane przez Nią z tytułu ustanowienia opisanej służebności gruntowej (zarówno comiesięczne, jak i jednorazowe) podlega opodatkowaniu – w związku z dokonanym przez Wnioskodawczynię wyborem tej formy opodatkowania - ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r., Nr 144, poz. 930 z późn. zm. - dalej "Ustawa") osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej może opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych od przychodów osiąganych z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym (art. 6 ust. 1a ustawy).
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych osiąganych z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze wynosi 8,5% (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit a Ustawy).
W opinii Wnioskodawczyni wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności gruntowej jest przychodem z tytułu innych umów o podobnym charakterze, o którym mowa w art. 2 ust. 1 a, art. 6 ust. 1 a oraz art. 12 ust. 1 pkt 3 lit a ustawy. Na podobieństwo przedmiotowej umownej służebności gruntowej do umów najmu, podnajmu, dzierżawy oraz poddzierżawy, a tym samym kwalifikacji przychodów, wskazują:
- wspólny cel gospodarczy, tj. korzyść gospodarcza polegająca na uzyskaniu określonego przysporzenia (wynagrodzenia z tytułu umownego ustanowienia służebności gruntowej oraz czynszu z tytułu umowy najmu lub dzierżawy).
Warto nadmienić, że w przedstawionym stanie faktycznym forma służebności została przez strony wybrana (zamiast umowy dzierżawy albo najmu) z uwagi na potrzebę zwiększenia bezpieczeństwa (większa trwałość) właściciela nieruchomości władnącej, który w zamian za prawo do wykorzystania przedmiotowej nieruchomości dla własnych celów inwestycyjnych zobowiązany jest do zapłaty wynagrodzenia. Wnioskodawca zdecydował się na wybranie formy ustanowienia służebności gruntowej tylko i wyłącznie dlatego aby zawarty stosunek prawny był możliwie najtrwalszy. W sensie ekonomicznym omawiana transakcja jest podobna do umów najmu i dzierżawy. - źródło powstania najmu, dzierżawy oraz służebności.
Służebność gruntowa może zostać ustanowiona w drodze czynności prawnej, tj. umowy i jest to zasadnicze źródło powstania służebności gruntowej. Dzierżawa jest umową wzajemną o charakterze konsensualnym. Źródłem powstania opisanego w niniejszym wniosku stosunku prawnego jest umowa. - czas trwania umowy najmu, dzierżawy oraz służebności.
Umowa najmu, dzierżawy może zostać zawarta na czas określony, maksymalnie na 30 lat albo na czas nieokreślony. W przedmiotowej sprawie strony ukształtowały stosunek prawny służebność| na 30 lat. - zarówno prawo najmu lub dzierżawy nieruchomości, jak i służebności gruntowej mogą zostać ujawnione w prowadzonej dla nieruchomości księdze wieczystej (art. 16 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o księgach wieczystych i hipotece).
- zarówno prawo najmu lub dzierżawy nieruchomości jak i służebności gruntowe wygasają wskutek nabycia rzeczy przez dzierżawcę lub właściciela nieruchomości władnącej. Jest tak w myśl art. 247 K.c. oraz zasady, zgodnie z którą właściciel rzeczy nie może być równocześnie jej dzierżawcą.
Rozważając powyższe, Wnioskodawczyni podnosi, że Jej stanowisko znajduje oparcie w licznie wydanych już interpretacjach podatkowych. Wnioskodawczyni wskazuje przede wszystkim postanowienia w sprawie interpretacji prawa podatkowego dotyczące opodatkowania wynagrodzenia za ustanowienie prawa użytkowania nieruchomości, tj. ograniczonego prawa rzeczowego, jakim jest również służebność gruntowa.
Tytułem przykładu wymienia:
- interpretację indywidualną z dnia 15 kwietnia 2014 r, którą wydał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (znak: IBPBII/2/415-105/14/BJ) stwierdzając: "W tej sytuacji, ze względu na istotę uprawnień składających się na prawo użytkowania, wykazujących znaczne podobieństwo do uprawnień wynikających z umowy dzierżawy, różnice pomiędzy tymi instytucjami, takie jak m.in. obligacyjny charakter umów najmu i dzierżawy, podczas gdy użytkowanie stanowi ograniczone prawo rzeczowe, czy też okresowy charakter czynszu z tytułu umowy najmu czy dzierżawy, nie pozbawiają możliwości zaliczenia przychodu z tytułu ustanowienia prawa użytkowania do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.",
- interpretację indywidualną z dnia 5 lipca 2005 r. znak: SD/415-41/05, wydaną przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Póznań-Jeżyce, w myśl której, zgodnie z art. 252 K.c. prawo użytkowania może być zaliczane do umów o podobny charakterze, o których mowa w art. 6 ust. la ustawy, a zatem uzyskane z tytułu umowy ustanowienia prawa użytkowania przychody mogą być opodatkowane w formie ryczałtu ewidencjonowanego.
Podobne stanowisko w dniu 5 lipca 2005 r. zajął Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza (znak: PBI-1/415-96/05), dodając, że Kodeks cywilny stawia umowę użytkowania obok umowy najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy.
Wnioskodawczyni wskazuje, że w sposób zgodny z przedstawionym powyżej stanowiskiem organów podatkowych wypowiadają się również sądy administracyjne w judykatach zapadłych na tle stosowania komentowanej regulacji. Tytułem przykładu można przytoczyć wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z siedzibą w Krakowie z dnia 11 października 2013 r. (sygn. 1 SA/Kr 1082/13), który stwierdza, że „ze względu na istotę uprawnień składających się na prawo użytkowania, wykazujących znaczne podobieństwo do uprawnień wynikających z umowy dzierżawy, różnice pomiędzy tymi instytucjami nie mają na tyle istotnego znaczenia by na gruncie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) nie można było uznać je za umowy o podobnym, charakterze. Wyrok ten odnosi się również do omawianej powyżej kwestii jednorazowego wynagrodzenia z tytułu umowy, orzekając, że pieniądze z tytułu jednorazowego wynagrodzenia za ustanowienie prawa użytkowania nieruchomości mogą podlegać opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jako uzyskane z tytułu umowy o podobnym charakterze do umowy dzierżawy a przychód uzyskany z tego tytułu winien być zaliczony do źródła, wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych."
Podobnego, zdaniem Wnioskodawczyni - rozumienia umów o podobnym charakterze, należy doszukiwać się na tle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej - UVAT). Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b) UVAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze. Na tle powyższego przepisu Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną z 19 września 2014 r. (IPPP2/443-625/14-2/DG) w zakresie uznania ustanowienia służebności gruntowej za świadczenie usług oraz momentu powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu. Organ podatkowy stwierdził, że: „ze względu na istotne cechy instytucji służebności gruntowej (wynikające z przepisów kodeksu cywilnego) punktu widzenia opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czynności te należy zaliczyć do usług, dla których obowiązek podatkowy powstaje na zasadach określonych w art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b) ustawy, gdyż jest usługą podobną do usług najmu, dzierżawy.”
Kolejnym przykładem ww. twierdzenia jest wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacja indywidualna z dnia 27 marca 2014 r.(IPPP1/443-l6/14-2/EK) w której organ podatkowy przytacza wymienione w powyższej interpretacji twierdzenie, określając ponadto moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usługi ustanowienia służebności gruntowej w zakresie wnoszonych opłat, na chwilę otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze. Ustanowienie służebności gruntowej jest interpretowane na gruncie UVAT jako usługa o charakterze podobnym do usługi najmu lub dzierżawy, co również potwierdza interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 19 lipca 2013 roku (IPTPP1/443-312/13-5/MG).
W nawiązaniu do przytoczonych interpretacji, zdaniem Wnioskodawczyni, należy uznać, że odpłatna służebność gruntowa powstała na podstawie stosownej umowy ustanowienia służebności spełnia definicję świadczenia usług o charakterze podobnym do usług najmu oraz dzierżawy.
Reasumując, wynagrodzenie uzyskane z tytułu ustanowienia służebności gruntowej będzie opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% uzyskanych przychodów.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielem nieruchomości składającej się z działki gruntu o powierzchni 1893 m2. Nieruchomość była wcześniej przedmiotem dzierżawy (pod skład materiałów budowlanych oraz billboard), a dochody z tego tytułu opodatkowane - stosownie do wyboru Wnioskodawczym - zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5%.
W dniu 6 maja 2014 r. Wnioskodawczyni zawarła ze spółką L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością IV spółka komandytowo-akcyjna (właścicielem nieruchomości sąsiedniej) umowę ustanowienia służebności na okres 30 lat, na podstawie której nieruchomość została obciążona służebnością gruntową, polegającą na prawie: nieograniczonego przejazdu i przechodu przez nieruchomość, budowy parkingu i parkowania na nieruchomości, budowy wjazdu na drogę publiczną, budowy pylonów reklamowych na nieruchomości oraz prawie wstępu na nieruchomość w celu prowadzenia robót budowlanych dotyczących pawilonu handlowego.
Z tytułu ustanowienia powyższej służebności Wnioskodawczyni pobiera comiesięczne wynagrodzenie w wysokości 7.000,00 zł netto (wynikające z umowy ustanowienia służebności) oraz pobierze jednorazowe wynagrodzenie w wysokości 1.200.000,00 zł netto (wynikające z osobnej umowy o jednorazowe wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności zawartej w tym samym dniu w formie aktu notarialnego).
Wnioskodawczyni uważa, że wynagrodzenie uzyskane przez Nią z tytułu ustanowienia opisanej służebności gruntowej (zarówno comiesięczne, jak i jednorazowe) podlega opodatkowaniu – w związku z dokonanym wyborem tej formy opodatkowania - ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, na wstępie, wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:
- najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą ( pkt 6),
- inne źródła (pkt 9).
Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.
Zauważyć należy, że katalog przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, o czym przesądza użycie przez ustawodawcę sformułowania „w szczególności”. Wyliczenie zawarte w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest zatem jedynie wyliczeniem przykładowym. Tym samym zakres art. 20 ust. 1 ustawy obejmuje także kwoty wypłaconego wynagrodzenia w związku z ustanowieniem służebności gruntowej,
Zgodnie z brzmieniem art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.
Wyjaśnić należy, że umowa najmu jest jedną z umów nazwanych opisanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121).
Zgodnie z przepisem art. 659 Kodeksu cywilnego, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Umowa najmu musi być zatem umową o charakterze odpłatnym.
O podnajmie stanowi art. 668 § 1 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z powołanym przepisem, najemca może rzecz najętą oddać w całości lub części osobie trzeciej do bezpłatnego używania albo w podnajem, jeżeli umowa mu tego nie zabrania.
Umowa dzierżawy również należy do kategorii cywilnych umów nazwanych prawa cywilnego. Zgodnie z przepisem art. 693 Kodeksu cywilnego, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków. Jak stanowi przepis art. 694 Kodeksu cywilnego, do dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy o najmie z zachowaniem odrębności przewidzianych w kodeksie cywilnym.
Podobnie jak w przypadku najmu, także w przypadku dzierżawy możliwe jest oddanie rzeczy w poddzierżawę.
Dokonując wykładni ujętego w art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne pojęcia „umowy o podobnym charakterze”, należy uwzględnić charakter zawartych umów oraz dokonać stosownego ich rozdziału na gruncie prawa cywilnego poprzez analizę elementów koniecznych umowy tak, aby z treści umowy wynikało jaka umowa została zawarta i jaką umowę można uznać za „umowę o podobnym charakterze”.
Służebność gruntowa jest ograniczonym prawem rzeczowym, polegającym na korzystaniu z cudzej nieruchomości w oznaczonym zakresie. Nieruchomość może zostać obciążona na rzecz właściciela innej nieruchomości (tzw. nieruchomości władnącej) – bądź przez przyznanie mu prawa do korzystania w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej (np. przechodzenia lub przejazdu przez grunt, korzystania ze znajdującego się na nim lasu lub źródła wody itd.), bądź przez ograniczenie właściciela nieruchomości obciążonej w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań (np. wznoszenia budynków lub sadzenia drzew ponad pewną wysokość) albo wykonywania określonych uprawnień względem nieruchomości władnącej.
W tym wypadku mówimy o służebności gruntowej zgodnie z art. 285 ustawy Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Służebność może powstać w wyniku różnych zdarzeń prawnych m.in. orzeczenia sądu, decyzji administracyjnej oraz jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie na podstawie umowy. Umowa taka jest zawierana pomiędzy właścicielem nieruchomości obciążonej (jego oświadczenie musi być złożone w formie aktu notarialnego), a właścicielem nieruchomości władnącej. Tak jak użytkowanie, również służebność może być ustanowiona za wynagrodzeniem lub nieodpłatnie.
Z przeanalizowanych powyżej przepisów Kodeksu cywilnego wynika, że umowa najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy zawierana jest między stronami, które układają swój stosunek prawny na zasadzie swobody umów. Najem, dzierżawa – co do zasady – jest wynikiem oddania przedmiotu najmu (dzierżawy) przez najemcę (dzierżawcę), który ma na celu czerpanie korzyści z umówionego czynszu. Pomimo, że jednym ze sposobów ustanowienia służebności jest również umowa, to jednak służebność, jako ograniczone prawo rzeczowe, nie jest stosunkiem zobowiązaniowym, nie jest więc umową o charakterze podobnym do najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że źródłem przychodów mogących podlegać opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oprócz umów najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy są także inne umowy o podobnym charakterze. Jednakże – jak wskazano - umową o podobnym charakterze do umowy najmu, podnajmu, dzierżawy oraz poddzierżawy nie może być opisana we wniosku umowa odpłatnej służebności gruntowej. Oznacza to, że Wnioskodawczyni nie ma możliwości zaliczenia przychodów z tytułu ustanowionej służebności gruntowej, do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, środki pieniężne uzyskane z tytułu ustanowienia opisanej służebności gruntowej (zarówno comiesięczne, jak i jednorazowe) stanowią dla Wnioskodawczyni przychód z innych źródeł, zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu według skali podatkowej. Tym samym, opodatkowanie otrzymanego wynagrodzenia ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych - w myśl art. 6 ust 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym - jest niemożliwe.
W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.
Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych oraz wyroku, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.