Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4515-1-6/15-2/MK
z 17 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie podstawy opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie podstawy opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca otrzyma na podstawie darowizny od osoby niespokrewnionej, obcej (III grupa podatkowa) udział 2/5 w nieruchomości (działka budowlana z rozpoczętą budową domu jednorodzinnego). Nieruchomość posiada odrębną księgę wieczystą. W 2014 r. właściciel nieruchomości oraz Wnioskodawca zaciągnęli kredyt hipoteczny w walucie polskiej na budowę domu. Umowa kredytu w żadnym miejscu nie określa udziałów kredytobiorców w zadłużeniu, w związku z tym – jak podaje Zainteresowany – należy domniemywać, że każdy z kredytobiorców odpowiada przed bankiem do pełnej wysokości zadłużenia.

Wierzytelność względem banku została zabezpieczona hipoteką z wpisem w księdze wieczystej. Właściciel nieruchomości ustalił z Wnioskodawcą, że zbędzie na jego rzecz, na podstawie umowy darowizny, prawo do 2/5 części nieruchomości wraz z całym zadłużeniem wynikającym z zawartej umowy kredytowej, tj. hipoteką, której wysokość przewyższa wartość nieruchomości (szacunkowa wartość nieruchomości to około 300.000,00 zł co stanowi około 70% wpisanej hipoteki, która wynosi 425.000,00 zł). Na mocy umowy nastąpi jedynie częściowe przeniesienie prawa do nieruchomości na Wnioskodawcę, który stanie się jednym ze współwłaścicieli.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przy ustalaniu podstawy opodatkowania z tytułu podatku od spadków i darowizn wartość nieruchomości powinna zostać pomniejszona o kwotę wierzytelności wynikającej z ustanowionej na tej nieruchomości hipoteki?
2. Czy w tym konkretnym przypadku, gdy wartość ustanowionej hipoteki znacząco przewyższa wartość nieruchomości, podatek od spadków i darowizn będzie równy 0 zł?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość) ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. W związku z tym pojęcie długów obejmuje wszelkie cywilnoprawne roszczenia pieniężne związane z przedmiotem nabycia.

Zgodnie z art. 5 ww. ustawy, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. W tym wypadku prawem majątkowym będzie nabycie prawa własności do lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, moment powstania obowiązku podatkowego przy nabyciu w drodze darowizny powstanie z chwilą złożenia przez darczyńców oświadczenia w formie aktu notarialnego. W związku z tym wszelkie kalkulacje związane z wyznaczeniem wartości zostaną wykonane w dniu podpisania aktu notarialnego darowizny.

W związku z tym, że wartość ustanowionej hipoteki znaczącą przewyższa wartość nieruchomości, podatek od spadków i darowizn będzie równy zero zł. Potwierdza to interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB2/436-151/14-2/WS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 86), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.

Art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje − przy nabyciu w drodze darowizny − z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy − z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Stosownie do art. 7 ust. 1-2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru. Jeżeli spadkobierca, obdarowany lub osoba, na której rzecz został uczyniony zapis zwykły lub windykacyjny, zostali obciążeni obowiązkiem wykonania polecenia lub zapisu zwykłego, wartość obciążenia z tego tytułu stanowi ciężar spadku, darowizny, zapisu zwykłego lub windykacyjnego, a w przypadku polecenia, o ile zostało wykonane.

Z powyższego wynika więc, że długi i ciężary pomniejszają wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych, ale wyłącznie te, które istnieją w dniu nabycia rzeczy lub prawa majątkowego. Należy bowiem mieć na uwadze, że istotą przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn jest objęcie podatkiem przyrostu czystej wartości majątku podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w drodze umowy darowizny nastąpi przejęcie przez Wnioskodawcę 2/5 części nieruchomości z rozpoczętą budową domu jednorodzinnego. Dotychczasowy wyłączny właściciel nieruchomości i Wnioskodawca w 2014 r. zaciągnęli kredyt na budowę domu. Obecna szacunkowa wartość nieruchomości to około 300.000,00 zł a zadłużenie hipoteczne to 425.000,00 zł. Darczyńca i obdarowany należą do III grupy podatkowej.

W myśl art. 244 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. 121 ze zm.), hipoteka stanowi ograniczone prawo rzeczowe. Hipotekę regulują odrębne przepisy, a mianowicie ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 707 ze zm.). Zgodnie z art. 65 ust. 1 tej ustawy w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka).

W świetle powołanych przepisów, w przypadku nabycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) obciążonej hipoteką, jak w niniejszej sprawie, obciążenie to stanowi ciężar w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W konsekwencji, ustalając podstawę opodatkowania wartość nieruchomości powinna być pomniejszona o wartości hipoteki. Podstawę opodatkowania w analizowanej sytuacji stanowi zatem czysta wartość nieruchomości (po odliczeniu wartości hipoteki), ponieważ dla kwestii ustalenia podstawy opodatkowania nie ma znaczenia jaka kwota kredytu pozostała do spłacenia (całość, część lub został on całkowicie spłacony). W rezultacie, jeśli wysokość zadłużenia hipotecznego przekroczy wartość nabytej rzeczy (udziału) wówczas podstawa opodatkowania wyniesie 0. Tym samym nie będzie mogło dojść do powstania zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.