Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-711/15-2/IG
z 16 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2015 r. (data wpływu 24 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania należnego rabatu pośredniego notą księgową, obniżenia podatku naliczonego uprzednio odliczonego oraz danych, które może zawierać nota księgowa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania należnego rabatu pośredniego notą księgową, obniżenia podatku naliczonego uprzednio odliczonego oraz danych, które może zawierać nota księgowa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT w związku z wykonywaną na terytorium Polski działalnością gospodarczą. W ramach tej działalności Spółka świadczy głównie usługi leasingu operacyjnego samochodów oraz zarządzania flotą samochodową na rzecz swoich klientów.

Spółka będzie otrzymywała premie pieniężne pośrednie (dalej: „bonusy pośrednie”), które po spełnieniu przez L. określonych warunków (np. zakupie określonej liczby towarów od dostawców / usługodawców lub poprzez dany kanał dystrybucji w danym okresie rozliczeniowym), przelewane będą przez podmiot wypłacający takie premie na rachunek L..

Premie wypłacane będą na rzez Spółki bezpośrednio od producentów/importerów towarów bądź też przez podmioty występujące we wcześniejszej fazie obrotu danym towarem, z którymi Spółka nie ma bezpośrednich relacji handlowych, gdyż dane towary podlegające rabatowi nabywane będą przez Spółkę bezpośrednio od dealera/hurtowni zajmujących się ich dystrybucją.

W konsekwencji bonus pośredni zdefiniowany w umowach pomiędzy L. a poszczególnymi podmiotami wypłacającymi bonusy (podmioty, z którymi Spółka nie ma bezpośrednich relacji handlowych) stanowić będzie de facto świadczenie pieniężne należne L., które będzie miało charakter jedynie motywujący do zwiększonych zakupów towarów danego producenta bądź dystrybutora.

Ze względu na skomplikowaną strukturę wypłaty premii pieniężnych pośrednich oraz niejasności w tym zakresie na gruncie przepisów ustawy o VAT, L. zainteresowany jest ich wykładnią, aby we właściwy z punktu widzenia tych przepisów rozliczyć otrzymane kwoty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma prawo udokumentować należny jej bonus pośredni importera/producenta notą obciążeniową?
2. Czy Spółka poprawnie uznaje, iż wystawiona nota obciążeniowa lub otrzymana nota uznaniowa wpływa na obniżenie kwoty podatku naliczonego uprzednio odliczonego przez Spółkę?
3. Czy prawidłowe będzie wyszczególnienie na nocie uznaniowej bądź nocie obciążeniowej kwoty podstawy opodatkowania (kwoty netto) oraz kwoty podatku VAT, w celu prawidłowego rozliczenia bonusu na gruncie VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Zdaniem Spółki, w przypadku osiągnięcia odpowiedniego pułapu zakupów zgodnie z ustaleniami pomiędzy Spółką a danym importerem/producentem, Spółce będzie przysługiwał bonus pośredni, a tym samym Spółka będzie miała prawo udokumentować go wystawiając notę obciążeniową na rzecz danego importera/producenta, gdyż w tym przypadku nie zajdą przesłanki dla wystawienia faktury korygującej. Tym samym wystawienie noty obciążeniowej należy uznać za poprawny sposób dokumentowania otrzymywanych rabatów pośrednich. Ewentualnie bonus pośredni może zostać również udokumentowany przez importera/producenta notą uznaniową.
2. Zdaniem Spółki, w przypadku wystawienia noty obciążeniowej lub otrzymania noty uznaniowej, która dokumentować będzie otrzymany bonus pośredni, Spółka będzie zobowiązana do obniżenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z dokonanych przez nią nabyć, do których przyznany bonus pośrednio się odnosi.
3. Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę fakt, iż przepisy nie regulują danych, które powinny znajdować się na nocie obciążeniowej czy też nocie uznaniowej, dopuszczalne powinno być wykazanie na tych dokumentach podstawy opodatkowania (kwoty netto), jak również kwoty VAT związanych z udokumentowanym w ten sposób bonusem pośrednim. Taka informacja zapewni, iż bonus zostanie prawidłowo rozliczony przez obie strony transakcji.
   
   

Uwagi ogólne

Prawo do odliczenia podatku naliczonego

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 19a ustawy o VAT, w przypadku, gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14 ustawy o VAT, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia (okresie, w którym ujęta zostanie faktura pierwotna).

W konsekwencji, ustawa o VAT wyraźnie nakazuje dokonać zmniejszenia odliczenia VAT w przypadku otrzymania faktury korygującej. Natomiast pojawia się wątpliwość czy rabat pośredni wpływa na rozliczenia VAT, w szczególności prawo do odliczenia VAT.

Faktury korygujące

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy o VAT w przypadku, gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
   
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
   
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
   
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
   
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

W konsekwencji przesłanką wystawienia faktury korygującej jest wcześniejsze wystawienie faktury VAT. Jeżeli podmiot wypłacający bonus nie wystawił wcześniej na rzecz Spółki faktury (gdyż Spółka nabyła towar od pośrednika) brak jest podstaw do udokumentowania bonusu fakturą korygującą.

Uwagi szczegółowe Ad. 1

Zgodnie z cytowanym powyżej art. 106j ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, w przypadku, w którym po wystawieniu faktury udzielono opustów i obniżek cen, podatnik jest obowiązany do wystawienia faktury korygującej. Taka faktura korygująca - w oparciu o art. 106j ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy o VAT - powinna między innymi referować do wystawionej uprzednio przez sprzedawcę faktury pierwotnej.

Tym samym, powyższy sposób dokumentowania udzielonych rabatów będzie właściwy wyłącznie w sytuacji, kiedy pomiędzy nabywcą a sprzedawcą doszło do dostawy towarów lub usług udokumentowanych fakturą VAT. Faktura korygująca powinna bowiem zostać wystawiona, jeżeli po dokonaniu transakcji sprzedawca udzielił nabywcy rabatu/bonusu wpływającego na wysokość podatku należnego wynikającego z wystawionej faktury pierwotnej, który zostaje udokumentowany przez sprzedawcę za pomocą tej właśnie faktury korygującej odnoszącej się do wystawionej wcześniej przez tego podatnika faktury pierwotnej.

W tej sytuacji sprzedawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę wynikającą z faktury korygującej - oczywiście w momencie spełnienia warunków określonych ustawą o VAT - natomiast nabywca będzie zobowiązany do skorygowania podatku naliczonego w okresie, w którym otrzymał takową fakturę korygującą bądź w okresie, w którym ujęta zostanie faktura pierwotna, jeżeli w momencie otrzymania faktury korygującej faktura pierwotna nie została jeszcze ujęta w rejestrze zakupów nabywcy.

Natomiast, jak zostało to wskazane w przedstawionym powyżej opisie zdarzenia przyszłego, L. będzie otrzymywać bonus pośredni od podmiotu, z którym Spółka nie ma bezpośrednich relacji handlowych, w związku z czym nie nabywa od tego podmiotu jakichkolwiek towarów lub usług.

Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, podmiot udzielający Spółce rabatu pośredniego nie będzie zobowiązany ani uprawniony do wystawienia na jej rzecz faktury korygującej, gdyż nie istnieje faktura pierwotna, do której faktura korygująca mogłaby zostać wystawiona. Zdaniem Spółki, przepisy ustawy o VAT dotyczące obowiązku wystawiania faktur korygujących w opisanej sytuacji nie znajdą zastosowania, ponieważ pomiędzy podmiotami nie dochodzi do bezpośredniej transakcji handlowej (tj. dostawy towarów bądź świadczenia usług) udokumentowanej fakturą VAT, a tym samym nie ma przesłanek do wystawienia faktury korygującej, która w opisanym stanie faktycznym nie odnosiłaby się do jakiejkolwiek pierwotnej transakcji pomiędzy tymi podmiotami.

Tym samym należy wskazać, iż w przypadku udzielenia Spółce bonusu pośredniego przez pierwszego w łańcuchu dostaw sprzedawcę będącego importerem lub producentem towarów, wartość transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a pośrednikiem, z którym Spółka zrealizowała transakcję, jak również pomiędzy importerem/producentem a pośrednikiem nie ulegnie zmianie. Tym samym nie ma podstaw do wystawienia faktur korygujących również przez pierwszego sprzedawcę na rzecz drugiego podmiotu oraz przed drugi podmiot na rzecz Spółki.

W związku z powyższym, ponieważ w niniejszej kwestii brak jest przesłanek do wystawiania przez pierwszego sprzedawcę na rzecz Wnioskodawcy faktury korygującej a przepisy ustawy o VAT nie precyzują sposobu dokumentowania uzyskiwanych przez Spółkę bonusów pośrednich, zdaniem Spółki nie istnieją żadne formalne przeciwwskazania, aby dokumentem tym była nota obciążeniowa wystawiana przez Spółkę na rzecz pierwszego sprzedawcy będącego producentem bądź importerem towarów lub ewentualnie nota uznaniowa wystawiona przez ten podmiot na rzecz L..

Jednocześnie Wnioskodawca uważa, iż w przypadku wystawienia na rzecz pierwszego sprzedawcy noty obciążeniowej stanowiącej podstawę do wypłacenia rabatu pośredniego, Spółka powinna zawrzeć w niej informacje dotyczące stron transakcji (tj. Wnioskodawcy i pierwszego sprzedawcy), datę wystawienia oraz wartość uzyskanego bonusu pośredniego, który ma zostać wypłacony na jej rzecz przez pierwszy podmiot. Spółka uznaje również, że nota może zawierać dodatkowo informacje odnośnie kwoty netto oraz kwoty VAT wynikających z otrzymanego bonusu (szerzej w tym zakresie w pkt 3 poniżej).

Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę znalazło swoje uzasadnienie także w interpretacjach indywidualnych wydawanych prze organy podatkowe.

Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23 lipca 2014 r. (sygn. IPTPP4/443-282/14-4/ALN) uznając stanowisko podatnika za nieprawidłowe wskazał, iż „w odniesieniu do pytania nr 2 należy stwierdzić, że skoro jak wskazano powyżej, otrzymane przez Wnioskodawcę premie pieniężne nie są odpłatnością za świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, a tym samym nie są to czynności podlegające opodatkowaniu, zatem nie powinny być udokumentowane przez Zainteresowanego fakturą. Natomiast odnośnie wystawiania not księgowych należy stwierdzić, że brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT dla takiego sposobu dokumentowania, niemniej jednak należy zauważyć, że nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów. Wystawienie not księgowych, jako uniwersalnych dowodów księgowych, ma miejsce w przypadku dokumentowania zdarzeń, dla których nie przewidziano innego sposobu dokumentacji.”

Podobny pogląd został podzielony przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, który to w interpretacji indywidualnej z dnia 13 stycznia 2012 r. (sygn. ILPP2/443-1474/11-3/SJ), podniósł, że jeżeli rabat został przyznany przez podatnika stającego na początku łańcucha dostawy ostatecznemu odbiorcy, nie zaś przez podmiot transakcji pośrednich lub też tym podmiotom, to podmioty te nie będą mogły wystawić lub przyjmować faktur korygujących, bowiem w transakcjach wykonywanych przez te podmioty nie dojdzie do zmiany ceny. Nie będzie również możliwe wystawienie faktury korygującej ostatecznemu odbiorcy, ponieważ między pierwszym sprzedawcą, a tym odbiorcą nie dojdzie do żadnej dostawy. W związku z tym nie było w przedmiotowej relacji faktury, którą można skorygować, natomiast przepisy krajowe nie określają dokumentu, na podstawie, którego podatnik udzielający rabatu może ten rabat w takiej sytuacji udokumentować. Nie jest tym dokumentem faktura korygująca, jednak nic nie wskazuje, że nie może być nim „nota”. Organ dalej wyjaśnił, że nota „będzie dokumentowała prawnie dopuszczalny rabat. W konsekwencji będzie pisemnym dokumentem, który w świetle regulacji prawnych umożliwi udokumentowanie rabatu”.

Kolejnym argumentem na potwierdzenie poprawności stanowiska Spółki jest interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2014 r. (sygn. IPPP2/443-87/14-4/DG), w której zwrócił on uwagę, iż „(...) wystawienie faktury korygującej jest możliwe wyłącznie w sytuacji udzielenia rabatu bezpośredniemu nabywcy towarów lub usług. (...) Przepisy krajowe nie określają dokumentu, na podstawie, którego podatnik udzielający rabatu może ten rabat udokumentować. Nie jest tym dokumentem faktura korygująca, jednak żadne przepisy nie wskazują, że nie może nim być np. nota”.

Natomiast, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 4 sierpnia 2014 r. (sygn. ITPP2/443-631/14/EB) przyznając rację podatnikowi stwierdził, iż „nie dokonując zbycia towarów na rzecz klientów detalicznych Spółka nie może skorygować wystawionej na ich rzecz faktury, gdyż takowej po prostu nie było. Jak wynika z powyższego, wypłacane przez Spółkę bonusy nie powinny być dokumentowane fakturą czy fakturą korygująca. Tym samym Spółka będzie miała prawo udokumentować udzielenie premii notą księgową”.

Biorąc pod uwagę argumenty przedstawione powyżej, zdaniem Spółki, właściwe jest udokumentowanie otrzymanych bonusów pośrednich za pomocą noty obciążeniowej wystawionej na rzecz importera lub producenta będącego pierwszym sprzedawcą w łańcuchu, który nie świadczy na rzecz Spółki jakichkolwiek bezpośrednich dostaw towarów. Ewentualnie, importer lub producent może udokumentować wypłacenie bonusu pośredniego notą uznaniową.

Ad. 2

W związku z faktem, iż pomiędzy udzielającym premii pośredniej a Spółką nie dochodzi bezpośrednio do żadnej transakcji podlegającej VAT (w szczególności dostawa na rzecz Spółki realizowana jest przez pośrednika) dochodzi do wątpliwości czy wystawiona nota obciążeniowa lub uznaniowa wpływa na zakres prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego.

Jak wynika z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dostawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Jednocześnie, art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT wskazuje, iż podstawę opodatkowania obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen. W konsekwencji, jeżeli po dokonaniu dostawy doszło do udzielenia rabatu (w ten sposób traktowane są premie pieniężne), fakt ten powinien mieć odzwierciedlenie w podstawie opodatkowania, tym samym obniżając kwotę podatku należnego u dostawcy towaru. Jednocześnie, skorelowane z tym powinno być obniżenie kwoty odliczonego podatku naliczonego po stronie nabywcy (w tym przypadku Spółki).

Powyższy wniosek potwierdzają również przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1, dalej: „Dyrektywa VAT”), w szczególności wynikające z niej zasady proporcjonalności oraz neutralności VAT, co wiąże się z obciążeniem ciężarem ekonomicznym podatku ostatecznego konsumenta świadczenia. Gdyby bowiem udzielający premii nie mógł obniżyć swojej podstawy opodatkowania przy wypłacie takiego świadczenia, podmiot taki byłby faktycznie obciążony kosztem podatku, pomimo iż nie byłby w tym przypadku konsumentem w odniesieniu do danej dostawy, co wiązałoby się z brakiem neutralności VAT.

Prezentowane powyżej stanowisko potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”). W kwestii rabatów pośrednich Trybunał orzekał m.in. w sprawie Elida Gibbs (C-317/94), gdzie wskazał wprost, iż w przypadku rabatów udzielanych w formie kuponów podstawa opodatkowania obejmuje kwotę otrzymaną przez producenta, pomniejszoną o kwotę obniżki wynikającej z kuponu, nawet w przypadku, gdy dostawa realizowana była z pośrednictwem hurtownika bądź detalisty. Podobne stanowisko TSUE przedstawił również m.in. w wyroku w sprawie KE przeciwko RFN (C-427/98), powołując wprost wyrok w sprawie Elida Gibbs.

Także polskie organy podatkowe potwierdzają prawidłowość takiego stanowiska. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 stycznia 2012 r. (sygn. ILPP2/443-1474/11-3/SJ) wskazano, iż „W przypadku udzielenia przedmiotowych rabatów, Spółka będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania dla potrzeb VAT oraz podatku VAT należnego z momentem udzielenia (zapłacenia na rzecz Sprzedawcy rabatu pieniężnego), udokumentowanego wystawioną przez Spółkę notą rabatową.” Podobnie uznał również dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 17 kwietnia 2014 r. (sygn. IPPP2/443-87/14-4/DG) bądź z dnia 12 grudnia 2014 r. (sygn. IPPP1/443-1210/14-2/KC).

Takie rozumienie przepisów potwierdził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 kwietnia 2010 r. (sygn. akt I FSK 600/09), w którym wskazał, iż „udzielenie przez podatnika rabatu cenowego, nie bezpośredniemu jego kontrahentowi, lecz kolejnemu odbiorcy w łańcuchu dystrybucji jego towaru, stanowi dla tego podatnika podstawę do obniżenia swojego obrotu o kwotę udzielonego rabatu, jeżeli jest on udokumentowany dowodem księgowym w rozumieniu przepisów ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), np. notą księgową”.

W konsekwencji, jeżeli podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu po stronie wypłacającego premię pośrednią, odpowiedniemu zmniejszeniu powinno ulec dokonane wcześniej przez Spółkę odliczenie podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup towaru, w stosunku do którego wypłacona została premia. Zdaniem Spółki, do takiego zmniejszenia powinno dojść w momencie otrzymania noty uznaniowej przez Spółkę bądź w momencie wystawienia przez L. noty obciążeniowej (w zależności od postanowień konkretnej umowy).

Taki obowiązek potwierdzają również organy podatkowe, przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 18 września 2013 r. (sygn. IPTPP2/443-461/13-4/JS) wskazał, iż „skoro Producent na podstawie noty może obniżyć kwotę wykazanego przez siebie podatku VAT należnego, tym samym Wnioskodawca na podstawie noty, dokumentującej wartość przyznanej premii pieniężnej, winien obniżyć swój podatek VAT naliczony o kwoty podatku VAT wynikające z wystawionej noty księgowej.” Analogicznie uznał również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2013 r. (sygn. IBPP1/443-218/13/ES).

Ad. 3

Mając na uwadze fakt, iż obowiązujące przepisy ustawy o VAT nie określają danych, które powinna zawierać nota uznaniowa czy nota obciążeniowa, wyszczególnienie na nocie kwoty podstawy opodatkowania (kwoty netto) oraz kwoty podatku VAT powinno zostać uznane za poprawne i dopuszczalne.

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na fakt, iż wyszczególnienie wyżej wspominanych kwot zarówno na notach obciążeniowych, jak również na notach uznaniowych będzie pozwalało zarówno importerowi/dostawcy, jak i Spółce, poprawnie obniżyć kwotę podatku należnego jak i kwotę podatku naliczonego w przygotowywanych przez nich rozliczeniach podatku VAT, m.in. będzie jednoznacznie wskazywać kwotę VAT. Niewyszczególnienie takich kwot mogłoby skutkować rozbieżnościami w raportowaniu not obciążeniowych / not uznaniowych zarówno po stronie Wnioskodawcy, jak i importera/dostawcy, który udziela Spółce danego rabatu pośredniego. Brak takiego wyszczególnienia mógłby również zwiększać ryzyko nieprawidłowego zaksięgowania noty przez Spółkę, gdyż osoba księgująca widząc jedynie kwotę brutto oraz nagłówek nota uznaniowa lub nota obciążająca mogłaby nie mieć świadomości, iż dokument taki może mieć wpływ na rozliczenia VAT.

Mając powyższe na uwadze oraz zważając na fakt, iż obowiązujące przepisy nie regulują danych, które powinna zawierać nota, stanowisko Spółki wydaje się poprawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznaczyć należy, że przedstawiona interpretacja wydana została dla Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków cywilnoprawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa, dla podmiotów udzielających rabatu pośredniego Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.