Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1039/14/BK
z 25 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 2008 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą w postaci biura rachunkowego w ramach której świadczy kompleksowe usługi księgowe, sklasyfikowane według PKD pod kodem 69.20.Z jako „działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe”. Posiada Pani certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów uprawniający do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Od początku działalności gospodarczej jest Pani czynnym podatnikiem VAT, a osiągane obroty nie przekraczają kwoty 150.000 zł. Nie posiada Pani uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego i nie świadczy usług w tym zakresie. Na podstawie zawartych umów z klientami w ich imieniu i na rzecz świadczy kompleksowe usługi księgowe. Są to:

• prowadzenie podatkowych ksiąg przychodów i rozchodów,
  
• prowadzenie ewidencji VAT sprzedaży i zakupów,
  
• prowadzenie ewidencji przychodów na potrzeby zryczałtowanego podatku,
  
• prowadzenie ewidencji środków trwałych i wyposażenia,
  
• prowadzenie dokumentacji kadrowo-płacowej oraz rozliczenia z ZUS,
  
• sporządzanie deklaracji rozliczeniowych ZUS i przekazanie ich wysyłką elektroniczną przy użyciu certyfikatu elektronicznego przy użyciu certyfikatu elektronicznego, którego jest Pani właścicielem,
  
• sporządzanie deklaracji rozliczeniowych, zeznań oraz informacji podatkowych ścisłe związanych z zaewidencjonowanymi zdarzeniami gospodarczymi.

Posiada Pani pełnomocnictwo UPL-1 do podpisywania deklaracji składanej za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Deklaracje podatkowe sporządzane są przy użyciu programu komputerowego i ich sporządzanie ma jedynie charakter czysto techniczny, gdyż stanowią podsumowanie danego okresu rozliczeniowego po zaksięgowaniu otrzymanych od klientów dokumentów. Sporządzanie tych deklaracji jest integralną częścią kompleksowej usługi księgowej w ramach zawartych umów. Zaewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych na podstawie otrzymanych dokumentów księgowych kończy się ustaleniem zobowiązania podatkowego za dany miesiąc i złożeniem wymaganych przepisami deklaracji – jest więc konsekwencją integralnej części wykonanej usługi rachunkowo-księgowej. Udział w kontrolach zleceniodawców prowadzonych przez organy kontroli odbywa się sporadycznie na podstawie imiennego upoważnienia udzielonego przez zleceniodawcę. Jako zleceniobiorca nie bierze Pani udziału w postępowaniach kontrolnych wykraczających poza zawartą umowę na kompleksową obsługę księgową. Prowadząc działalność gospodarczą nie przekroczyła Pani limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego z VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prowadząc działalność gospodarczą w zakresie usług rachunkowo-księgowych sklasyfikowanych zgodnie z PKWiU:

• 69.20.2 – usługi rachunkowo-księgowe,
  
• 69.20.23.0 – usługi w zakresie księgowości,
  
• 69.20.24.0 – usługi w zakresie sporządzania listy płac
  
• 69.20.29.0 – pozostałe usługi rachunkowo-księgowe

(nie świadcząc usług doradztwa podatkowego i innego ani czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT) może Pani skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Pani zdaniem, może Pani skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT, ponieważ nie przekroczy obrotu (art. 113 ust. 1 ustawy o VAT), uprawniającego do utraty zwolnienia, a także nie świadczy usług doradztwa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych,
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych,

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje należy zauważyć, że prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przysługuje podatnikowi nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił to zwolnienie lub z niego zrezygnował, pod warunkiem, że wartość sprzedaży opodatkowanej (bez podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podkreślić w tym miejscu należy, że powrót do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od 1 stycznia, nie jest tym samym możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca (kwartału) w danym roku podatkowym.

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
1. energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
2. wyrobów tytoniowych,
3. samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;

2. świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Natomiast w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, wskazano, że wyłączenie ze zwolnienia od podatku dotyczy: usług prawniczych, doradztwa z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe techniczne, inżynierskie i inne. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213) obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 3 tej ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
2. adwokaci i radcowie prawni;
3. biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.). W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

1. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
2. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Mając na uwadze wskazane przepisy należy zauważyć, że o wyłączeniu, o którym mowa w 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług ze zwolnienia podmiotowego, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. A zatem jedynie w sytuacji świadczenia usług rachunkowych lub rachunkowo-księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisem art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, iż w treści art. 113 ust. 13 pkt 2 lit.a, lit. b nie został wskazany symbol PKWiU, odnoszący się wprost do konkretnych usług prawniczych czy doradczych. Należy zatem stwierdzić, że najistotniejszym w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności. Należy w tym miejscu wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż od 2008 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług księgowych. Jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług. Przychody z prowadzonej działalności nie przekraczają w danym roku kwoty 150.000 zł. Z opisu zawartego we wniosku wynika, że w prowadzonej działalności gospodarczej nie prowadziła Pani i nie zamierza prowadzić usług doradczych. Zamierza Pani skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro - jak wskazano we wniosku - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje Pani usług doradztwa, a jedynie świadczy kompleksowe usługi księgowe, niewymienione w art. 113 ust. 13 ustawy, to przysługuje Pani prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa art. 113 ust. 1 ustawy w związku z ust. 11 o podatku od towarów i usług, o ile sprzedaż w 2014 r. nie przekroczy 150.000 zł.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.