Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
ITPB2/415-958/13-1/HD
z 27 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej – po uwzględnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 grudnia 2016 r., sygn. akt II FSK 3224/14 – stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2013 r. (data wpływu 21 października 2013 r.), uzupełnionym w dniu 23 stycznia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2013 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Uchwałą podjętą w dniu 19 grudnia 2011 r., Walne Zgromadzenie Izby Rolniczej określiło wysokość diet otrzymywanych przez członków Walnego Zgromadzenia, Komisji Rewizyjnej, Zarządu, Komisji Problemowych, Rad Powiatowych oraz Delegata do Krajowej Rady Izb Rolniczych.

Na mocy powyższej uchwały członkowie Walnego Zgromadzenia za udział w posiedzeniach Walnego Zgromadzenia, Członkowie Komisji Rewizyjnej za udział w posiedzeniach Komisji Rewizyjnej, członkowie Rad Powiatowych za udział w posiedzeniach Rad Powiatowych, członkowie Komisji Problemowych za udział w komisjach powołanych przez Walne Zgromadzenie otrzymują dietę w wysokości 134 zł brutto za każdy dzień posiedzenia. Przewodniczący Komisji Rewizyjnej oraz przewodniczący Komisji Problemowych otrzymują diety w wysokości 268 zł za każdorazowy udział w posiedzeniu.

Posiedzenia Walnego Zgromadzenia, Komisji Rewizyjnej oraz Komisji Problemowych odbywają się około 4 razy w roku, natomiast posiedzenia Rad Powiatowych odbywają się około 5 razy w roku, z możliwością częstszego ich zwoływania w przypadku zaistnienia okoliczności to uzasadniających.

Powyższe diety mają charakter jednorazowej wypłaty w związku z pełnieniem obowiązków wynikających ze statutu. Należności powyższe nie są ustalane w stawce miesięcznej.

Zgodnie z powołaną uchwałą Przewodniczący Rad Powiatowych otrzymują miesięczną dietę w wysokości 420 zł brutto w związku z organizacją pracy Rady Powiatowej na terenie danego powiatu.

Diety członków Zarządu Izby Rolniczej kształtują się w sposób następujący: Prezes Izby Rolniczej otrzymuje 4.000 zł brutto, Wiceprezes 2.900 zł brutto, członek Zarządu otrzymuje 1.590 zł brutto. Ww. kwoty wypłacane są miesięcznie.

Powyższą uchwałą przyznano również dietę Delegatowi do Krajowej Rady Izb Rolniczych, który otrzymuje 1.590 zł brutto miesięcznie.

Od wszystkich diet pobierany jest podatek dochodowy od osób fizycznych.

Dodatkowo, uchwałą Walnego Zgromadzenia podjętą w dniu 20 czerwca 2013 r. w sprawie ustalenia kosztów podróży członkom Walnego Zgromadzenia Izby Rolniczej, Komisji Rewizyjnej, Zarządu, Rad Powiatowych, Delegatowi do Krajowej Rady Izb Rolniczych oraz członkom Komisji Problemowych przysługuje wyżej wymieniony zwrot faktycznie poniesionych kosztów podróży „za uczestnictwo w posiedzeniach organów statutowych”.

Organem stanowiącym Izby Rolniczej jest Walne Zgromadzenie. Komisja Rewizyjna, Zarząd, Rady Powiatowe, Komisje Problemowe nie są organami stanowiącymi Izby Rolniczej.

Komisja Rewizyjna jest organem kontrolnym, Zarząd – organem wykonawczym, Rady Powiatowe są organem opiniodawczym do zadań, których należy: sporządzanie analiz i opinii, przedstawianie wniosków oraz dokonywanie ocen z zakresu rolnictwa, rozwoju wsi i rynków rolnych i przedstawianie ich Zarządowi Izby Rolniczej, wydawanie opinii w sprawach zgłoszonych przez Zarząd lub Walne Zgromadzenie Izby Rolniczej, realizacja innych obowiązków określonych w statucie Izby Rolniczej. Natomiast Komisje Problemowe pełnią jedynie rolę doradczą, pomocniczą wobec Walnego Zgromadzenia Izby Rolniczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy diety wypłacane członkom Walnego Zgromadzenia, Komisji Rewizyjnej, Komisji Problemowych, Rad Powiatowych, Przewodniczącemu Komisji Rewizyjnej, Przewodniczącym Komisji Problemowych, Przewodniczącym Rad Powiatowych oraz Prezesowi, Wiceprezesowi i członkom Zarządu oraz Delegatowi do Krajowej Rady Izb Rolniczych Izby Rolniczej są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, zamieszkujące na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów).

Źródłem takiego przychodu, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jest m.in. działalność wykonywana osobiście, za którą – stosownie do art. 13 pkt 5 – uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób.

W rozdziale 3 przedmiotowej ustawy wymienione zostały zwolnienia przedmiotowe, do których należą wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 17 diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nieprzekraczającej 2.280 zł.

W orzecznictwie utrwalił się pogląd, że o pełnieniu obowiązków obywatelskich można mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratycznymi instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy do czynienia zaś wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności w pracy samorządu terytorialnego lub zawodowego) jako reprezentant pewnej grupy społeczności, przy czym tego rodzaju funkcję należy odróżnić od usług świadczonych w celach zarobkowych.

Izba Rolnicza, zgodnie z ustawą o izbach rolniczych, posiada osobowość prawną. Można ją uznać za organizację zawodową rolników, której zadaniem jest rozwiązywanie problemów rolnictwa i reprezentowanie zrzeszonych w niej podmiotów.

Członkami Izby Rolniczej z mocy prawa są osoby fizyczne, prawne, będące podatnikami podatku rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, osoby fizyczne i prawne, będące podatnikami podatku dochodowego z działów specjalnych produkcji rolnej oraz członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych posiadających w spółdzielniach wkłady gruntowe.

Pomimo jednak, że przynależność do danej izby rolniczej powstaje z mocy prawa, to jednak pełnienie funkcji w jej organach ma charakter dobrowolny i społeczny. W żaden sposób nie można również uznać pracy wykonywanej w organach izby rolniczej za usługi świadczone w celach zawodowych, jako że ze społecznego charakteru izby wynika, iż osoby takie przy wykonywaniu swoich funkcji pełnią obowiązki społeczne i obywatelskie. Decydujące znaczenie może tu mieć charakter wykonywanej przez nie pracy. Społeczny charakter obowiązków osób wybranych do reprezentowania wynika wprost z zadań Izby Rolniczej, wśród których znajduje się prowadzenie działań na rzecz tworzenia rynku rolnego oraz poprawy warunków zbytu płodów rolnych i produktów rolnych, gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji gospodarczych na potrzeby producentów rolnych oraz innych przedsiębiorców, doradztwo w zakresie działalności rolniczej, wiejskiego gospodarstwa domowego oraz uzyskiwanie przez rolników dodatkowych dochodów, podnosząc kwalifikacje osób zatrudnionych w rolnictwie, kształcenie i upowszechnianie zasad etyki i rzetelnego postępowania w działalności gospodarczej, kształtowanie świadomości ekologicznej. Ten tylko przykładowy katalog zadań skierowanych do rolników świadczy o obywatelskim i społecznym charakterze tych zadań.

Dotychczas Izba Rolnicza kwalifikowała diety na podstawie art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże – w jej ocenie – jest to przychód w rozumieniu art. 13 pkt 5 tej ustawy, gdyż większe znaczenie ma charakter wykonywanej przez te osoby pracy, a nie struktura organizacyjna, w ramach której pełnią oni swoje obowiązki.

Działalność w samorządzie rolniczym, nawet jeżeli polega na pełnieniu funkcji we władzach samorządu zawodowego, jest działalnością społeczną.

Izba Rolnicza posiada osobowość prawną – na podstawie art. 3 ust. 5 ustawy o izbach rolniczych. Ta sama ustawa wskazuje w art. 12 ust. 1 pkt 10 diety i koszty podróży służbowej jako składnik świadczeń wypłacanych członkom wszystkich organów izby. Wobec powyższego, Izba Rolnicza znajduje ustawową delegację dla Walnego Zgromadzenia do określenia wysokości diet i zasad zwrotu kosztów podróży, która wypełniona została poprzez podjęcie stosownych uchwał.

Samorządy zawodowe są powoływane do reprezentowania interesów zawodowych, społecznych i gospodarczych osób wykonujących dany zawód. W przeciwieństwie do organizacji związkowych, w których udział ma charakter dobrowolny, przynależność do samorządu ma charakter obowiązkowy. Powstaje z chwilą nabycia uprawnień do wykonywania określonego zawodu. Ustawodawca z reguły określa cechy znamienne dla określonego samorządu. Są to niezależność w wykonywaniu zadań oraz niezależność w działalności statutowej od organów administracji państwowej, samorządu terytorialnego i innych organizacji (np. związków zawodowych). To zaś oznacza, że uczestniczenie w organizacjach samorządu zawodowego polega na podejmowaniu działań jako reprezentant tej społeczności i rozwiązywaniu jej problemów w jej interesie.

Do tak rozumianego samorządu zawodowego ma zastosowanie art. 17 ust. 2 Konstytucji RP, wedle którego w drodze ustawy można tworzyć również inne rodzaje samorządu. Samorządy te nie mogą naruszać wolności wykonywania zawodu ani ograniczać wolności podejmowania działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe rozważania, a przede wszystkim regulację art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, społeczny charakter obowiązków wchodzących w zakres funkcji pełnionych przez członków Izby Rolniczej, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że diety członków i delegatów wymienionych we wniosku powinny korzystać ze zwolnienia określonego w ww. przepisie.

Ze względu na fakt, że wysokość diet ustalonych Prezesowi i Wiceprezesowi Izby Rolniczej przekracza kwoty określone w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ich diety będą podlegały opodatkowaniu według zasad ogólnych.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawczyni powołuje wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 października 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 831/07, w którym ww. Sąd stwierdził, że „działalność społeczna może polegać na szerzeniu bliskich danej grupie idei, propagowaniu określonych zachowań, obronie wspólnych interesów. Działalność taka może przybierać różne formy organizacyjne (organizacje posiadające osobowość prawną lub nie posiadające osobowości prawnej). Nie ma powodu, aby różnicować sposób opodatkowania tych samych typów wypłat (diety i zwrot ponoszonych kosztów) członków organizacji społecznych, w tym członków władz organizacji samorządu zawodowego, w zależności od jego formy prawnej. Takie działanie naruszałoby zasadę równego traktowania wobec państwa”. Ponadto Sąd w ww. uzasadnieniu wyroku stanął na stanowisku, że „zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą wszystkie zwolnienia należy interpretować ściśle co oznacza, że nie należy zawężać kręgu osób objętych zwolnieniem podatkowym. Skoro więc ustawodawca nie zastosował analogicznej metody, jak w art. 13 pkt 5 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ograniczając zakres stosowania przepisu, to zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 17 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmować będzie wszystkie osoby pełniące jakiekolwiek funkcje i działające w organizacjach społecznych niezależnie od formy organizacyjnej – zgodnie z zasadą równości wobec prawa wyrażoną w art. 35 Konstytucji”. Sąd podkreślił ponadto, iż „zasady równości wobec prawa wymagają, aby osoby pełniące funkcje społeczne i z tego tytułu otrzymujące ten sam rodzaj wypłat, to jest diety i zwrot poniesionych kosztów, były opodatkowane na tych samych zasadach”. Stanowisko powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 maja 2009 r., sygn. akt II FSK 144/08, w którym podtrzymał zaskarżony wyrok WSA w Krakowie, oddalając skargę kasacyjną Dyrektora Izby Skarbowej na ww. orzeczenie Sądu I Instancji.

Wnioskodawczyni w pełni zgadza się ze stanowiskiem Sądu i uważa, że znajduje ono zastosowanie w niniejszej sprawie. Ponadto działalność społeczna to nie tylko działalność dobroczynna, charytatywna, ale też działalność polegająca na uczestniczeniu w pracach instytucji jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie. Zgodnie z art. 58 ust. 1 Konstytucji, każdemu zapewnia się wolność zrzeszania. Zrzeszanie się obywateli jest działalnością społeczną rozumianą jako działalność niekomercyjna, prowadzona w interesie grup społecznych.

Ustawodawca dostrzegając różnorodność funkcjonowania form prawnych organizacji społecznych odmiennie potraktował uzyskiwane w tych organizacjach przychody osób fizycznych, a to zaliczając przychody uzyskiwane przez osoby pełniące funkcje społeczne w organizacjach nieposiadających osobowości prawnej do art. 13 pkt 5 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast przychody osób pełniących takie funkcje w organizacjach posiadających osobowość prawną (ale tylko w odniesieniu do członków władz), zaliczając do art. 13 pkt 7 tejże ustawy. Niemniej jednak takiego rozróżnienia nie dokonano w art. 21 ust. 1 pkt 17 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie ustawodawca nie wyłączył wyraźnie ze zwolnienia przewidzianego powołanym przepisem diet i zwrotu poniesionych kosztów otrzymanych przez osoby będące członkami władz organizacji społecznych posiadających osobowość prawną. Skoro ustawodawca nie zastosował analogicznej metody jak w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ograniczając zakres stosowania danego przepisu, to w ocenie Wnioskodawczyni zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 17 tej ustawy obejmować będzie wszystkie osoby pełniące jakiekolwiek funkcje i działające w organizacjach społecznych niezależnie od formy prawnej organizacji.

Wnioskodawczyni zdaje sobie sprawę, że wskazane we wniosku orzeczenia wydane zostały w indywidualnych sprawach i rozstrzygają w określonym stanie faktycznym. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Na mocy art. 87 ust. 1 tejże ustawy, źródłami powszechnie obowiązującego prawa w RP są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Nie przewiduje ona takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa administracyjnego. W związku z powyższym nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, można traktować, że moc obowiązujących wyroków zamyka się w obrębie konkretnych spraw, w których zostały wydane. Jednak należałoby wziąć pod uwagę, że to Wnioskodawczyni jest identycznym tworem prawnym, działającym na podstawie tych samych przepisów (ustawa o izbach rolniczych), co pozostałe wojewódzkie izby rolnicze oraz wykonuje z mocy tej samej ustawy analogiczne zadania. Wnioskodawczyni podkreśla, że obecnie z wnioskowanego przez Izbę Rolniczą zwolnienia korzystają już niektóre wojewódzkie izby rolnicze.

Biorąc powyższe pod uwagę Izba Rolnicza stoi na stanowisku, że diety pobierane przez członków Izby Rolniczej za udział w posiedzeniach korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 29 stycznia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną znak ITPB2/415-958/13/MM, w której stwierdził, że w opisanym zdarzeniu przyszłym zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, znajduje zastosowanie do diet zakwalifikowanych do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 5 tej ustawy, tj. wypłacanych wyłącznie osobom, które nie wchodzą w skład organów stanowiących Izby, jako osoby prawnej w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł. Natomiast diety zaliczone do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 5 ww. ustawy, w części przekraczającej limit wskazany w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy oraz diety wypłacane osobom wchodzącym w skład organów stanowiących Izby – jako przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 7 tej ustawy – podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 11 lutego 2014 r. (data nadania). Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 12 marca 2014 r. znak ITPB2/415W-13/14/KK.

W dniu 17 kwietnia 2014 r. do Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, wpłynęła skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, w której Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości. Zaskarżonej interpretacji zarzuciła natomiast naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

• art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez uznanie, że dochody członków Walnego zgromadzenia, Zarządu, Komisji Rewizyjnej, Rad Powiatowych, Komisji Problemowych, Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej, Przewodniczących Rad Powiatowych, Przewodniczących Komisji Problemowych, Prezesa, Wiceprezesa i członków Zarządu oraz Delegata do Krajowej Rady Izb Rolniczych Izby Rolniczej z tytułu diet stanowią dochód podlegający opodatkowaniu w sytuacji, gdy osoby pełniące obowiązki społeczne korzystają ze zwolnienia tego dochodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
• błędną kwalifikację prawną przyjmowanego świadczenia na podstawie art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy jest to przychód w rozumieniu art. 13 pkt 5 tej ustawy, tj. przychód otrzymywany przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych.

Wyrokiem z dnia 3 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Ol 452/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę Strony stwierdzając, że zarzut naruszenia art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz błędnej kwalifikacji prawnej świadczenia na podstawie art. 13 pkt 7 ww. ustawy, zamiast na podstawie art. 13 pkt 5 tej ustawy – jest niezasadny.

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, pismem z dnia 21 sierpnia 2014 r. Wnioskodawczyni wniosła skargę kasacyjną żądając zmiany zaskarżonego wyroku w całości i uchylenia zaskarżonej interpretacji indywidualnej, ewentualnie uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła natomiast:

- naruszenie prawa materialnego polegającego na:

1) naruszeniu przepisów art. 21 ust. 1 pkt 17 w związku z art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez jego błędną wykładnię i uznanie, iż dochody członków Walnego Zgromadzenia, Zarządu, Komisji Rewizyjnej, Rad Powiatowych, Komisji Problemowych, Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej, Przewodniczących Rad Powiatowych, Przewodniczących Komisji Problemowych, Prezesa, Wiceprezesa i członków Zarządu oraz Delegata do Krajowej Rady Izb Rolniczych Izby Rolniczej z tytułu diet stanowią dochód podlegający opodatkowaniu w sytuacji, gdy osoby te pełniące obowiązki społeczne korzystają ze zwolnienia tego dochodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych;
2) naruszeniu przepisów art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 12 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych poprzez jego błędną wykładnię i uznanie, iż członkami organów stanowiących Izby Rolniczej w ... są osoby wchodzące w skład Walnego Zgromadzenia, Zarządu, Komisji Rewizyjnej, Rad Powiatowych, Komisji Problemowych, Przewodniczący Komisji Rewizyjnej, Przewodniczący Rad Powiatowych, Przewodniczący Komisji Problemowych, Prezes, Wiceprezes i członkowie Zarządu oraz Delegat do Krajowej Rady Izb Rolniczych Izby Rolniczej, w sytuacji, kiedy ustawa jako organ stanowiący Izby wymienia wyłącznie Walne Zgromadzenie;

- naruszenie prawa procesowego w postaci:

3) art. 14c § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa poprzez uznanie za prawidłową interpretację, która nie zawiera pełnego uzasadnienia stanowiska organu i odniesienia się w nim do stanowiska Strony.

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2016 r, na rozprawie wniesionej skargi kasacyjnej, uchylił zaskarżony wyrok jak również interpretację indywidualną oraz zasądził od Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działającego z upoważnienia Ministra Finansów, na rzecz Izby Rolniczej zwrot kosztów postępowania sądowego.

Uzasadniając rozstrzygnięcie Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zarzut naruszenia art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez błędną wykładnię – nie jest uzasadniony. Według Sądu interpretację tego unormowania należy uznać za ugruntowaną.

Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że dla rozstrzygnięcia sporu co do wykładni art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasadnicze znaczenie ma właściwe wyjaśnienie sensu użytego w nim określenia „czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich”, przy czym fakt, że zwrot ten nie został zdefiniowany w treści wymienionego przepisu nie oznacza, że należy nadawać mu odmienne znaczenie niż jasno wynikające z innych fragmentów ustawy.

Zakres semantyczny sformułowania „czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich” wynika przede wszystkim z treści art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym ustawodawca wymienił rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności wykonywanej osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy). W pkt 5 tego artykułu wymienione zostały przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób (....), jednocześnie zaś od przychodów tych odróżnione zostały, wymienione w art. 13 pkt 7 tej ustawy, przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Taki sposób redakcji przepisu wskazuje, że z kategorii przychodów z „czynności związanych z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich” wyłączone zostały przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że zasady wykładni językowej i systemowej wewnętrznej oraz reguły techniki prawodawczej wskazują, że nakreślonego już raz w ustawie sposobu rozumienia pewnego pojęcia, zdania lub stosunku, należy używać konsekwentnie, by nie dopuścić do różnej interpretacji tożsamych treściowo zwrotów. Jeżeli prawodawca ma zamiar rozróżnić znaczenie pojęć lub zdań jednobrzmiących, pojawiających się w różnych fragmentach ustawy, musi dać temu jednoznaczny wyraz normatywny. Zauważył przy tym, że treść art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje, by prawodawca zamierzał nadać przychodom z „czynności związanych z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich” inne znaczenie niż wynikające z art. 13 pkt 5 w związku z pkt 7 ww. ustawy.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że podziela przywołaną przez organ argumentację i wynikającą z niej konkluzję, że skoro zwolnienie podatkowe z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy przychodów – diet i kwot stanowiących zwrot kosztów otrzymywanych za pełnienie obowiązków społecznych lub obywatelskich, a art. 13 tej ustawy wyłącza z kategorii tych przychodów określone w pkt 7 przychody związane z pełnieniem funkcji w zarządach, radach nadzorczych, komisjach lub innych organach stanowiących osób prawnych, to oznacza to, że przedmiotowe zwolnienie nie dotyczy przychodów określonych w art. 13 pkt 7 tej ustawy. Za trafną uznał także ocenę, iż przedstawiona wykładnia art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie prowadzi do ograniczenia konstytucyjnych praw podatnika, skoro regulowana wymienionym przepisem ulga podatkowa sama w sobie stanowi wyłom od zasady równości i powszechności opodatkowania.

Według Naczelnego Sądu Administracyjnego za uzasadniony uznać należało natomiast zarzut naruszenia przez Sąd pierwszej instancji art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przez oddalenie skargi na interpretację indywidualną, która wydana została z mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy naruszeniem art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego organ interpretacyjny nie dokonał pełnej i jednoznacznej oceny stanowiska Skarżącej przedstawionego we wniosku oraz nie podał wyczerpującego uzasadnienia prawnego zaprezentowanej w zaskarżonej interpretacji oceny, że stanowisko Skarżącej jest nieprawidłowe. Z uzasadnienia interpretacji nie sposób bowiem wywieść, które z osób/kategorii osób wymienionych w pytaniu przedstawionym we wniosku Skarżącej organ uznał za wchodzące w skład „organów stanowiących Izby”, ani też czy diety wypłacane wszystkim z tych osób/kategorii osób należy kwalifikować do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w sytuacji, gdy organ interpretacyjny nie wyjaśnił, które z osób/kategorii osób wymienionych we wniosku otrzymują z tytułu diet przychody należące do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i, w konsekwencji, niepodlegające zwolnieniu przewidzianemu w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest możliwe odniesienie się do zarzutu skargi kasacyjnej, iż organ interpretacyjny naruszył art. 13 pkt 5 ww. ustawy w związku z art. 12 ustawy o izbach rolniczych przez uznanie, iż członkami organów stanowiących skarżącej są wszystkie osoby wymienione we wniosku o udzielenie interpretacji, w sytuacji, gdy ustawa o izbach rolniczych jako organ stanowiący izby rolniczej wymienia wyłącznie walne zgromadzenie. Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że także sąd pierwszej instancji nie wyjaśnił, do przychodów których z osób wymienionych przez Skarżącą we wniosku o udzielenie interpretacji stwierdzenie to się odnosi.

Ponownie wydając interpretację na wniosek Skarżącej organ interpretacyjny winien uwzględnić przedstawioną wyżej wykładnię prawa oraz jednoznacznie wskazać, wraz ze stosownymi argumentami, które z wymienionych we wniosku osób/kategorii osób otrzymują diety należące do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przez to nieobjęte zwolnieniem przewidzianym w art. 21 ust. 1 pkt 17 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w ww. wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, późn. ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednym ze źródeł przychodów jest, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 5 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Wyłączenie, o którym mowa w cytowanym przepisie, odnosi się do przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Z ww. przepisu wynika, że zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie tylko i wyłącznie do przychodów ze źródła określonego w art. 13 pkt 5 tej ustawy. Przychody otrzymywane przez osoby wchodzące w skład organów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych, nie mogą być zakwalifikowane do przychodów otrzymywanych przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, w związku z tym nie mieszczą się w zakresie zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z opisanego zdarzenia przyszłego uchwałą podjętą w dniu 19 grudnia 2011 r., Walne Zgromadzenie Izby Rolniczej określiło wysokość diet otrzymywanych przez członków Walnego Zgromadzenia, Komisji Rewizyjnej, Zarządu, Komisji Problemowych, Rad Powiatowych oraz Delegata do Krajowej Rady Izb Rolniczych. Na mocy powyższej uchwały członkowie Walnego Zgromadzenia za udział w posiedzeniach Walnego Zgromadzenia, Członkowie Komisji Rewizyjnej za udział w posiedzeniach Komisji Rewizyjnej, członkowie Rad Powiatowych za udział w posiedzeniach Rad Powiatowych, członkowie Komisji Problemowych za udział w komisjach powołanych przez Walne Zgromadzenie otrzymują dietę w wysokości 134 zł brutto za każdy dzień posiedzenia. Przewodniczący Komisji Rewizyjnej oraz przewodniczący Komisji Problemowych otrzymują diety w wysokości 268 zł za każdorazowy udział w posiedzeniu. Posiedzenia Walnego Zgromadzenia, Komisji Rewizyjnej oraz Komisji Problemowych odbywają się około 4 razy w roku, natomiast posiedzenia Rad Powiatowych odbywają się około 5 razy w roku, z możliwością częstszego ich zwoływania w przypadku zaistnienia okoliczności to uzasadniających. Powyższe diety mają charakter jednorazowej wypłaty w związku z pełnieniem obowiązków wynikających ze statutu. Należności powyższe nie są ustalane w stawce miesięcznej. Zgodnie z powołaną uchwałą Przewodniczący Rad Powiatowych otrzymują miesięczną dietę w wysokości 420 zł brutto w związku z organizacją pracy Rady Powiatowej na terenie danego powiatu. Diety członków Zarządu Izby Rolniczej kształtują się w sposób następujący: Prezes Izby Rolniczej otrzymuje 4.000 zł brutto, Wiceprezes 2.900 zł. brutto, członek Zarządu otrzymuje 1.590 zł brutto. Ww. kwoty wypłacane są miesięcznie. Powyższą uchwałą przyznano również dietę Delegatowi do Krajowej Rady Izb Rolniczych, który otrzymuje 1.590 zł brutto miesięcznie. Od wszystkich diet pobierany jest podatek dochodowy od osób fizycznych. Dodatkowo uchwałą Walnego Zgromadzenia podjętą w dniu 20 czerwca 2013 r. w sprawie ustalenia kosztów podróży członkom Walnego Zgromadzenia Izby Rolniczej, Komisji Rewizyjnej, Zarządu, Rad Powiatowych, Delegatowi do Krajowej Rady Izb Rolniczych oraz członkom Komisji Problemowych przysługuje wyżej wymieniony zwrot faktycznie poniesionych kosztów podróży „za uczestnictwo w posiedzeniach organów statutowych XXXX”. Organem stanowiącym Izby Rolniczej jest Walne Zgromadzenie. Komisja Rewizyjna, Zarząd, Rady Powiatowe, Komisje Problemowe nie są organami stanowiącymi Izby Rolniczej. Komisja Rewizyjna jest organem kontrolnym, Zarząd – organem wykonawczym, Rady Powiatowe są organem opiniodawczym do zadań, których należy: sporządzanie analiz i opinii, przedstawianie wniosków oraz dokonywanie ocen z zakresu rolnictwa, rozwoju wsi i rynków rolnych i przedstawianie ich Zarządowi Izby Rolniczej, wydawanie opinii w sprawach zgłoszonych przez Zarząd lub Walne Zgromadzenie Izby Rolniczej, realizacja innych obowiązków określonych w statucie Izby Rolniczej. Natomiast Komisje Problemowe pełnią jedynie rolę doradczą, pomocniczą wobec Walnego Zgromadzenia Izby Rolniczej.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1315).

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o izbach rolniczych, izby posiadają osobowość prawną.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, organami izby są:

1. walne zgromadzenie,
2. komisja rewizyjna,
3. zarząd,
4. rady powiatowe izby.

Stosownie zaś do art. 12 ust. 1 pkt 10 tej ustawy do wyłącznej właściwości walnego zgromadzenia należy uchwalanie wysokości diet i zwrotu kosztów podróży służbowych członków walnego zgromadzenia, komisji rewizyjnej, zarządu, komisji problemowych, rad powiatowych izby oraz delegata do Krajowej Rady Izb Rolniczych, a także zasad i trybu ich wypłaty.

Ponadto należy podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia w prawie podatkowym są nie tylko odstępstwem od zasady wyrażonej w treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lecz również stanowią wyjątek od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania, dlatego też wykładnia przepisów ustanawiających te zwolnienia musi być wykładnią ścisłą, co oznacza, że nie może być ani rozszerzająca, ani też zawężająca.

Zgodnie z ukształtowanym przez doktrynę poglądem za pełnienie obowiązków obywatelskich i społecznych uznaje się działalność posłów i senatorów, radnych i innych przedstawicieli samorządu terytorialnego, składów komisji wyborczych powołanych do przeprowadzenia wyborów do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, składów inspekcji Państwowej Komisji Wyborczej i inspekcji wojewódzkich komisarzy wyborczych powołanych do przeprowadzenia wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, Trybunału Stanu, ławników sądów powszechnych.

Jak wynika z powyższego obowiązkami społecznymi i obywatelskimi w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych są obowiązki wynikające z funkcji np. radnego, posła czy senatora. Będą to przede wszystkim obowiązki związane z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej (zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej). Dotyczy to również określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe), w tym również w ramach wolontariatu. Powyższe oznacza, że pojęcie obowiązków społecznych i obywatelskich jest spełnione w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych. Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy do czynienia również wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracach instytucji (w szczególności samorządu terytorialnego lub zawodowego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie (tego rodzaju funkcje należy odróżnić od usług świadczonych w celach zarobkowych). Do pojęcia „pełnienia obowiązków społecznych” zaliczono zatem również prace w instytucjach reprezentujących daną społeczność zawodową. Z powyższego wynika, że również osoby reprezentujące interesy zawodowe rolników pełnią obowiązki społeczne.

Nie kwestionując faktu, że osoby wskazane we wniosku pełnią funkcje społeczne nie sposób jednak zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, że diety wypłacane wszystkim członkom i delegatom objęte będą przedmiotowym zwolnieniem. Wyjaśnić bowiem należy, że przychody z działalności wykonywanej osobiście wskazane w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób ale z wyłączeniem przychodów, o których mowa w pkt 7 art. 13 ustawy. Ustawodawca zatem w sposób wyraźny wskazuje, że istnieje inna grupa przychodów podatników, którą wyróżnił w uzasadnionym celu. W konsekwencji oznacza to, że ustawodawca wyłączył z kategorii przychodów otrzymywanych w związku z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich przychody otrzymywane przez osoby należące do organów stanowiących osób prawnych.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe oraz zacytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, że diety otrzymywane przez osoby wchodzące w skład organów stanowiących Izby Rolniczej jako osoby prawnej, w związku z pełnieniem funkcji w tych organach stanowią przychód w rozumieniu art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy. Nie sposób zgodzić się bowiem ze stwierdzeniem Wnioskodawczyni, z którego wynika, że skoro ustawodawca nie zastosował analogicznej metody jak w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ograniczając zakres stosowania danego przepisu, to zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 17 tej ustawy obejmować będzie wszystkie osoby pełniące jakiekolwiek funkcje i działające w organizacjach społecznych niezależnie od formy prawnej organizacji. Taka interpretacja ww. przepisu została bowiem dokonana przy zastosowaniu wykładni rozszerzającej, która nie znajduje zastosowania przy interpretowaniu przepisów odnoszących się do ulg i zwolnień podatkowych. Fakt, że ustawodawca nie przewidział analogicznego zwolnienia do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 7 ww. ustawy świadczy, że jego wolą było objęcie zwolnieniem wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych diet jedynie tych osób, które wykonującej czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich. Gdyby zamiarem ustawodawcy było również zwolnienie z podatku diet otrzymywanych przez osoby niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych, to z całą pewnością dałby temu wyraz w przepisach prawa.

Odpowiadając zatem wprost na zadane we wniosku pytanie – w świetle przedstawionych przepisów oraz opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, jak również wobec rozstrzygnięcia Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonego w wyroku z dnia 8 grudnia 2016 r., sygnatura akt II FSK 3224/14 – stwierdzić należy, w opisanym zdarzeniu przyszłym zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje zastosowanie do diet zakwalifikowanych do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 5 tej ustawy, czyli wypłacanych wyłącznie osobom, które nie wchodzą w skład organów stanowiących Izby jako osoby prawnej – w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł. Do osób tych należy zaliczyć: Przewodniczącego i członków Komisji Rewizyjnej, Przewodniczącego i członków Komisji Problemowych, Przewodniczącego i członków Rad Powiatowych, Prezesa, Wiceprezesa i członków Zarządu oraz Delegata do Krajowej Rady Izb Rolniczych Izby Rolniczej. Jak bowiem wynika z wniosku Komisja Rewizyjna, Zarząd, Rady Powiatowe, Komisje Problemowe nie są organami stanowiącymi Izby Rolniczej. Komisja Rewizyjna jest organem kontrolnym, Zarząd – organem wykonawczym, Rady Powiatowe są organem opiniodawczym. Natomiast Komisje Problemowe pełnią jedynie rolę doradczą, pomocniczą wobec Walnego Zgromadzenia Izby Rolniczej.

Natomiast diety wypłacane ww. osobom, tj. zaliczone do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 5 ww. ustawy, w części przekraczającej limit wskazany w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 17 tej ustawy oraz diety wypłacane osobom wchodzącym w skład organów stanowiących Izby Rolniczej – czyli członkom Walnego Zgromadzenia – jako przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 7 tej ustawy – podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, że według Wnioskodawczyni diety pobierane przez wszystkich członków Izby Rolniczej za udział w posiedzeniach korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – należało uznać stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że organ wydający interpretację indywidualną opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego podanego we wniosku. W konsekwencji powyższego organ przyjął za Wnioskodawczynią, że organem stanowiącym Izby Rolniczej jest wyłącznie Walne Zgromadzenie, bowiem rozstrzygnięcie tej kwestii wykracza poza kompetencje organu podatkowego.

Jednocześnie organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię orzeczeń wskazać należy, że wydane one zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.