Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPB3.4511.108.2017.1.PW
z 18 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku (data wpływu 10 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu podatkowego u nabywców przedmiotów sprzedaży premiowej w związku z którym na Spółce mogą spoczywać jakiekolwiek obowiązki płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi sprzedaż materiałów budowlanych. Spółka planuje wprowadzić program sprzedaży premiowej, którego odbiorcami będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i osoby fizyczne prowadzące tego typu działalność i osoby prawne. Tego typu rozróżnienie wynika ze specyfiki prowadzenia sprzedaży materiałów budowlanych. W związku z tym, klientami są zarówno konsumenci (w prawnym rozumieniu tego pojęcia wynikającym z art. 22 Kodeksu cywilnego), jak i przedsiębiorcy (np. wykonawcy robót budowlanych itp.).

W warunkach gospodarki rynkowej, którą cechuje stale rosnąca konkurencja, Spółka podejmuje ustawicznie działania marketingowe zmierzające do zwiększenia Jej rozpoznawalności oraz sprzedawanych przez Nią towarów, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów lub przynajmniej do podtrzymania popytu na dotychczasowym poziomie. Działania marketingowe (w tym sprzedaż premiowa) również wpływają pozytywnie na budowanie relacji z kontrahentami, na ich lojalność, a co za tym idzie, na wygenerowanie większego zysku. W celu wsparcia prowadzonej sprzedaży, Spółka zamierza zorganizować w przyszłości akcję promocyjną, w ramach której po spełnieniu określonych w regulaminie akcji warunków, jej uczestnicy będą mogli zakupić przedmioty sprzedaży premiowej za symboliczną cenę 1 PLN brutto za sztukę.

Szczegółowe zasady uczestnictwa w tej akcji określone zostaną w regulaminie sprzedaży premiowej określającym w szczególności:

• do kogo będzie skierowana sprzedaż premiowa,
  

• w jakim okresie sprzedaż będzie przeprowadzona,
  

• zakupy jakich towarów będą objęte sprzedażą premiową,
  

• jaki poziom zrealizowanych zakupów towarów Spółki da możliwość nabycia określonych przedmiotów po promocyjnej cenie 1 PLN brutto za sztukę (wg katalogu dla danej promocji).
  
  

Uczestnictwo w sprzedaży premiowej (zgodnie z regulaminem sprzedaży premiowej) polegać będzie na gromadzeniu punktów za zakup towarów. Przykładowo za każde wydane 100 PLN nabywca otrzyma 1 punkt. Za zgromadzenie określonej ilości punktów, uczestnik promocji będzie mógł nabyć za 1 PLN brutto za sztukę przedmioty sprzedaży premiowej obejmujące rzeczowe artykuły przemysłowe zawarte w katalogu towarów oferowanych do sprzedaży premiowej za cenę 1 PLN brutto za sztukę. Sumę zdobytych punktów nabywca będzie mógł rozdysponować na zakupy poszczególnych towarów z katalogu w dowolny sposób i w dowolnym momencie trwania programu po przedłożeniu karty ze zgromadzoną ilością punktów.

Działania podejmowane przez Spółkę będą wyłącznie w celu zwiększenia sprzedaży i atrakcyjności produktów Spółki, pozyskania nowych kontrahentów (nabywców towarów Spółki) oraz utrzymania określonej pozycji na rynku. Pozostaną zatem w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i będą miały na celu zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wydatek poniesiony przez Spółkę na nabycie towarów, które będą przedmiotem sprzedaży premiowej za cenę 1 PLN brutto za sztukę (zgodnie z regulaminem sprzedaży premiowej) Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich sprzedaży jako koszt sprzedaży bezpośredni, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy przychodem podlegającym opodatkowaniu, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu sprzedaży towarów po cenie 1 PLN brutto za sztukę w ramach prowadzonej akcji promocyjnej, będzie kwota faktycznie należna od nabywcy pomniejszona o należny podatek VAT?
3. Czy u nabywców przedmiotów sprzedaży premiowej zakupujących towary w cenie 1 PLN brutto za sztukę, w ramach uczestnictwa w akcji promocyjnej, powstanie jakikolwiek przychód podatkowy – np. z tytułu częściowo nieodpłatnego świadczenia, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jak i fizycznych, w związku z którym na Spółce będą spoczywać jakiekolwiek obowiązki płatnika?
4. Czy w związku z zakupem towarów sprzedawanych za symboliczną złotówkę w ramach prowadzonej akcji promocyjnej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku Vat naliczonego zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług?
5. Jaka będzie podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług przy sprzedaży towarów w cenie 1 PLN brutto?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 3 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne wartości otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń oraz zgodnie z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Spółka wskazuje, że w praktyce nieodpłatne lub częściowo nieodpłatne świadczenia na gruncie ustaw podatkowych mogą mieć miejsce w szczególności w przypadku transakcji zawieranych na warunkach odbiegających od warunków rynkowych.

W związku z powyższym, w przypadku opisanym w stanie przyszłym przedmiotowego wniosku sprzedaży premiowej dokonywanej przez Spółkę, w celu określenia czy po stronie nabywców towarów sprzedawanych po symbolicznej cenie 1 PLN brutto za sztukę powstanie przychód z tytułu otrzymania częściowo nieodpłatnych świadczeń, należy ustalić czy cena stosowana w omawianej transakcji (sprzedaży premiowej) odbiega od wartości rynkowej.

Spółka wskazuje, że zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Pojęcie wartości rynkowej nie jest pojęciem obiektywnym i należy je rozpatrywać każdorazowo w kontekście charakteru danej transakcji i jej uwarunkowań ekonomicznych.

Niewątpliwie, stosowanie upustów cenowych, szczególnie w ramach prowadzonych promocji, należy uznać za w pełni uzasadnione działanie podatnika. W konsekwencji, prowadzona przez Spółkę sprzedaż premiowa, polegająca na umożliwieniu nabycia określonych towarów w cenie 1 PLN brutto za sztukę kontrahentom, którzy osiągnęli określony poziom zakupów produktów Spółki (zgromadzili odpowiednią liczbę punktów za zakupy towarów) posiada, zdaniem Spółki, uzasadnienie ekonomiczne, które świadczy o zachowaniu rynkowego charakteru warunków transakcji (w tym ceny). W szczególności, Spółka wskazuje, że przedstawiona w opisie stanu przyszłego promocja skierowana będzie generalnie do podmiotów niepowiązanych ze Spółką, co wykluczałoby ewentualne zarzuty o nierynkowe kształtowanie transakcji wynikające z powiązań pomiędzy Spółką a uczestnikami programu.

Dodatkowo, w opinii Spółki, podkreślenia wymaga także przepis art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W związku z faktem, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji pojęcia „bonifikata”, w praktyce przyjmuje się zgodnie z wykładnią językową, że bonifikata to zmniejszenie ustalonej ceny towaru lub usługi, zniżka od ustalonej ceny towaru, opust, rabat. Zwykle stanowi ona zachętę do dalszych zakupów.

Stanowisko takie przedstawił m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2010 r. (sygn. IPPB1/415-86/10-5/ES).

Z powyższego wynika, że udzielenie przez Spółkę bonifikaty (rabatu) w ramach sprzedaży premiowej towaru za 1 zł stanowić będzie podstawę do pomniejszenia przychodu z tego tytułu. Spółka podkreśla, że okoliczności sprzedaży premiowej towaru (przy osiągnięciu przez nabywcę odpowiednio wysokiego pułapu obrotu) za 1 brutto PLN, w żadnym razie nie będzie oznaczać, że towar ten jest wydawany bez odpłatności.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jak i osób fizycznych, w przypadku nabycia przez uczestników promocji, towarów w cenie 1 PLN brutto za sztukę, nie będą oni zobowiązani do rozpoznania przychodu z tytułu otrzymania częściowo nieodpłatnych świadczeń, w związku z czym po stronie Spółki nie powstaną jakiekolwiek obowiązki płatnika związane z dokonaniem sprzedaży premiowej na rzecz uczestników promocji, a zatem na Spółce nie będzie ciążył obowiązek identyfikacji statusu podatkowego uczestnika promocji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Również, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, przysporzeniem majątkowym i przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 9 ust. 1) są nie tylko aktywa, które ulegają zwiększeniu u podatnika, ale także zmniejszenie jego pasywów.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są: pozarolnicza działalność gospodarcza oraz inne źródła.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Z kolei przepis art. 20 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Natomiast na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W myśl art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi sprzedaż materiałów budowlanych. Spółka planuje wprowadzić program sprzedaży premiowej, którego odbiorcami będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i osoby fizyczne prowadzące tego typu działalność i osoby prawne. Tego typu rozróżnienie wynika ze specyfiki prowadzenia sprzedaży materiałów budowlanych. W związku z tym, klientami są zarówno konsumenci (w prawnym rozumieniu tego pojęcia wynikającym z art. 22 Kodeksu cywilnego), jak i przedsiębiorcy (np. wykonawcy robót budowlanych itp.). W warunkach gospodarki rynkowej, którą cechuje stale rosnąca konkurencja, Spółka podejmuje ustawicznie działania marketingowe zmierzające do zwiększenia Jej rozpoznawalności oraz sprzedawanych przez Nią towarów, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów lub przynajmniej do podtrzymania popytu na dotychczasowym poziomie. Działania marketingowe (w tym sprzedaż premiowa) również wpływają pozytywnie na budowanie relacji z kontrahentami, na ich lojalność, a co za tym idzie, na wygenerowanie większego zysku. W celu wsparcia prowadzonej sprzedaży, Spółka zamierza zorganizować w przyszłości akcję promocyjną, w ramach której po spełnieniu określonych w regulaminie akcji warunków, jej uczestnicy będą mogli zakupić przedmioty sprzedaży premiowej za symboliczną cenę 1 PLN brutto za sztukę. Szczegółowe zasady uczestnictwa w tej akcji określone zostaną w regulaminie sprzedaży premiowej określającym m.in.: do kogo będzie skierowana sprzedaż premiowa, w jakim okresie sprzedaż będzie przeprowadzona, zakupy jakich towarów będą objęte sprzedażą premiową, jaki poziom zrealizowanych zakupów towarów Spółki da możliwość nabycia określonych przedmiotów po promocyjnej cenie 1 PLN brutto za sztukę (wg katalogu dla danej promocji). Uczestnictwo w sprzedaży premiowej (zgodnie z regulaminem sprzedaży premiowej) polegać będzie na gromadzeniu punktów za zakup towarów. Przykładowo za każde wydane 100 PLN nabywca otrzyma 1 punkt. Za zgromadzenie określonej ilości punktów, uczestnik promocji będzie mógł nabyć za 1 PLN brutto za sztukę przedmioty sprzedaży premiowej obejmujące rzeczowe artykuły przemysłowe zawarte w katalogu towarów oferowanych do sprzedaży premiowej za cenę 1 PLN brutto za sztukę. Sumę zdobytych punktów nabywca będzie mógł rozdysponować na zakupy poszczególnych towarów z katalogu w dowolny sposób i w dowolnym momencie trwania programu po przedłożeniu karty ze zgromadzoną ilością punktów. Działania podejmowane przez Spółkę będą wyłącznie w celu zwiększenia sprzedaży i atrakcyjności produktów Spółki, pozyskania nowych kontrahentów (nabywców towarów Spółki) oraz utrzymania określonej pozycji na rynku. Pozostaną zatem w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i będą miały na celu zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że w istocie z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach programu sprzedaży premiowej nie dochodzi do wydania nagrody związanej ze sprzedażą premiową, ale sprzedaży towarów za promocyjną cenę 1 zł, czyli sprzedaży z rabatem, dla grupy osób, do których ta promocja jest skierowana.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia rabatu. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (http://sjp.pwn.pl/slowniki/rabat.html) rabat to „obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę”. W praktyce udzielenie rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną – zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915, z późn. zm.), jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową (art. 3 ust. 2 ww. ustawy).

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego uznać należy, że nie powstanie dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zauważyć, że przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe nie ogranicza kręgu uprawnionych do uczestnictwa w programie sprzedaży premiowej, gdyż uczestnikami ww. programu będą zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i osoby fizyczne prowadzące taką działalność oraz osoby prawne.

Z wniosku wynika zatem, że krąg uprawnionych w programie sprzedaży premiowej do zakupów po promocyjnej cenie 1 zł brutto (tj. sprzedaży towarów z rabatem) jest potencjalnie nieograniczony. W konsekwencji, korzystanie na jednakowych warunkach z ww. programu i z rabatów przez nieograniczone grono osób nie powoduje powstania przychodu u tych osób w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Spółce nie ciążą żadne obowiązki płatnika, o których mowa w art. 42a cytowanej ustawy.

Natomiast w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, których ewentualny przychód z tytułu otrzymanych nieodpłatnych lub częściowo nieodpłatnych świadczeń byłby rozliczany w ramach działalności gospodarczej i nie jest to sprzedaż premiowa, należy stwierdzić, że na Spółce, nie ciążą obowiązki płatnika określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedstawionej bowiem we wniosku sytuacji Spółka nie pełni roli płatnika.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.