2016.10.05 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-633/16-2/MPe
z 5 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2016 r. (data wpływu 8 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia zbiorczej faktury korygującej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia zbiorczej faktury korygującej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka („Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu i dystrybucji paliw gazowych i energii elektrycznej. Spółka w ramach prowadzonej działalności dokonuje sprzedaży paliwa gazowego i energii na rzecz konsumentów, jak i podmiotów gospodarczych.

Dostawa paliwa gazowego jest realizowana na podstawie umów kompleksowych, w ramach których Spółka zapewnia zarówno dostawę paliwa gazowego, ale także jego dostarczenie do konkretnego punktu poboru gazu. W efekcie w wystawionych fakturach VAT Spółka ujmuje szereg pozycji: abonament miesięczny, opłatę dystrybucyjną stałą, opłatę dystrybucyjną zmienną oraz opłatę za paliwo gazowe.

W związku ze wzrastającą konkurencją na rynku sprzedaży gazu, zwłaszcza dla podmiotów gospodarczych, w celu intensyfikacji sprzedaży oraz utrzymania pozycji rynkowej Spółka zamierza udzielać odbiorcom swoich towarów rabatów. Przy czym rabat dotyczyć będzie ceny za paliwo gazowe. Podstawą do udzielenia rabatu jest zawarcie z kontrahentem porozumienia handlowego, które określa zasady współpracy i warunki udzielenia rabatu. Udzielenie rabatu, co do zasady jest uwarunkowane zobowiązaniem klienta do spełnienia określonych warunków handlowych np. zakup określonej ilości paliwa w określonym czasie, niezaleganie w tym czasie z zapłatą jakichkolwiek należności za pobrane paliwo gazowe i inne należności wynikające z wystawionych faktur VAT. Rabat będzie udzielany po upływie okresu czasu wskazanego w porozumieniu handlowym (np. przedział czasu „od ...do...”, kwartał, pół roku, rok), po weryfikacji przez Spółkę czy nabywca spełnił wszystkie warunki uzyskania rabatu.

Okres, za jaki będzie udzielany rabat zostanie określony w porozumieniu handlowym. Na okres ten będzie składać się kilka okresów rozliczeniowych wynikających z Taryfy i zawartej umowy kompleksowej. Okresy rozliczeniowe to przedziały czasowe będące podstawą do rozliczenia kontrahenta za dostarczone paliwo gazowe. Okres rozliczeniowy dla kontrahentów pobierających paliwo gazowe z sieci dystrybucyjnej odpowiada okresowi pomiędzy kolejnymi odczytami wskazania układu pomiarowego. Po dokonaniu odczytu wystawiana jest faktura VAT za zakończony okres rozliczeniowy.

Spółka zamierza dokumentować przyznanie wskazanych powyżej rabatów poprzez wystawienie tzw. zbiorczych faktur korygujących w rozumieniu art. 106j ust. 3 ustawy VAT za okres, którego dotyczy rabat (np. przedział czasu „od ... do” kwartał, pół roku, rok). Rabaty będą wykazywane przez Spółkę na fakturze kwotowo w odniesieniu do ceny towaru (paliwa gazowego) dostarczonego w określonym z kontrahentem okresie czasu. Rabat będzie udzielany tylko od ceny za paliwo gazowe. Pozostałe pozycje na fakturze VAT tj. opłata dystrybucyjna stała i zmienna, abonament nie podlegają rabatowi i wartość tych pozycji nie ulegnie zmianie.

Zbiorcza faktura korygująca wystawiana przez Spółkę z tytułu udzielonych rabatów na paliwo gazowe, będzie zawierać następujące informacje:

oznaczenie „korekta” lub „faktura korygująca”,

numer kolejny oraz datę jej wystawienia,

nazwy sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku,

okres do którego odnosi się udzielony rabat (np. przedział czasu „od ... do”, kwartał, pół roku, rok),

łączną kwotę udzielonego rabatu na paliwo gazowe oraz kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego

przyczynę korekty - tu udzielenie rabatu na paliwo gazowe.

Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Transakcje sprzedaży paliwa gazowego i energii elektrycznej traktowane są jako dostawa towarów. Przedmiotowe transakcje są dokumentowane poprzez wystawienie nabywcom faktur VAT. Dostawa tych towarów podlega opodatkowaniu VAT według 23% stawki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka może udokumentować dla celów podatku VAT udzielenie rabatu na paliwo gazowe za wybrany okres (przedział czasu „od ... do”, kwartału, pół roku lub roku) poprzez wystawienie zbiorczej faktury korygującej w rozumieniu art. 106j. ust. 2 i 3 ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, na podstawie art. 106j. ust. 3 ustawy VAT jest ona uprawniona do udokumentowania udzielenia rabatu na paliwo gazowe za wybrany okres (przedział czasu „od... do ... ” kwartału, pół roku lub roku) przy użyciu zbiorczej faktury korygującej.

Przepisy ustawy VAT przewidują dwie formy dokumentowania rabatu. Pierwsza określona przez przepisy art. 106j ust. 1 i 2 ustawy VAT, zakładająca, że do każdej faktury pierwotnej wystawiana jest faktura korygująca. Jest także możliwa korekta cen dla celów podatku od towarów i usług przy użyciu tzw. zbiorczej faktury korygującej, zawierającej bezpośrednie odniesienie do poszczególnych faktur VAT, dokumentujących poszczególne transakcje sprzedaży/dostawy produktów objętych tą korektą, dokonywane w danym okresie - przy założeniu, że taka zbiorcza faktura korygująca będzie spełniać wszystkie wymogi dotyczące formy i treści faktur korygujących, przewidziane w art. 106j ust. 2 i 3 ustawy VAT, tj. będzie zawierać:

wyrazy „faktura korygująca” lub „korekta”,

numer kolejny faktury korygującej oraz datę jej wystawienia,

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
- datę wystawienia,
- kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuję fakturę,
- nazwę podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,
- numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku,
- numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku,
- datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury,

przyczynę korekty - tu rabat,

jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej,

w innych przypadkach - prawidłową treść korygowanych pozycji,

wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielony opust lub obniżka ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych dla jednego odbiorcy w danym okresie. W opisywanym przypadku Spółka udzieli rabatu do ceny paliwa gazowego, ale w odniesieniu do wszystkich dostaw paliwa gazowego na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie.

Spółka wskazuje, że celem wprowadzenia faktur korygujących obejmujących wszystkie dostawy towarów za dany okres na rzecz określonego kontrahenta jest maksymalne uproszczenie formy i skrócenie treści takiej faktury. Faktury te dotyczą przypadków kiedy wystawiana jest duża ilość faktur korygujących w związku z czym zamieszczanie w nich aż tak szczegółowych informacji jak daty i numery faktur pierwotnych (korygowanych), daty dokonania dostawy i nazwy towarów jest bardzo pracochłonne. Co więcej, nie ma to większego uzasadnienia, gdyż mając na uwadze, że takie faktury korygujące odnoszą się do wszystkich dostaw dokonanych na rzecz danego kontrahenta w określonym okresie czasu, łatwo jest ustalić te dane, bez przywoływania ich w fakturze korygującej.

Inaczej jest w przypadku zbiorczych faktur korygujących dotyczących jedynie niektórych (wybranych) dostaw dokonanych na rzecz danego kontrahenta. W takim przypadku uzasadnione jest sprecyzowanie, jakich dostaw towarów lub usług dotyczy korekta, a może to nastąpić poprzez powołanie danych identyfikacyjnych faktury korygowanej (numer i data wystawienia) oraz danych identyfikujących towary lub usługi (daty dostaw towarów lub wykonania usług oraz nazwy towarów i usług), których korekta dotyczy. Może się bowiem zdarzyć, że korekta dotyczy tylko niektórych towarów lub usług objętych korygowaną fakturą. W przedmiotowej sprawie, powyższa sytuacja jednak nie wystąpi. Brak obowiązku wskazywania w fakturach korygujących dotyczących całej sprzedaży dokonywanej w danym okresie numerów faktur pierwotnych oraz dat ich wystawienia został potwierdzony przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach: IPPP2/443-163/14-2/MM z dnia 7 kwietnia 2014 r., ILPP2/443-837/14-2/MR z dnia 4 listopada 2014 r. oraz IPTPP4/443-12/14-2/MK z dnia 3 kwietnia 2014 r.

W ocenie Spółki udzielony rabat, który obniża obrót uzyskany w danym okresie rozliczeniowym, może zostać udokumentowany poprzez wystawienie zbiorczej faktury korygującej. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, rabat będzie rozliczany w odniesieniu do całości obrotu, tj. w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów (paliwa gazowego) w tym okresie (przedział czasu „od ...do ...”, kwartał, pół roku, rok).

Z perspektywy przepisu art. 106j ust. 3 ustawy VAT dla jego interpretacji kluczowe są dwa pojęcia: „okres” oraz „wszystkie dostawy towarów i usług”. Spółka wskazuje, że pojęcie „okresu” wskazane w art. 106j ust. 3 ustawy VAT nie powinno być utożsamiane z okresem rozliczeniowym, za który podatnik składa deklaracje podatkowe w VAT (czyli miesiąc lub kwartał). Gdyby ustawodawca miał taką intencję to zapewne sformułowałby przepis w inny sposób np. poprzez odwołanie się do art. 99 ust. 1 i 2 ustawy VAT albo poprzez użycie wprost określenia z tych przepisów, to jest „okresy miesięczne” lub „okresy kwartalne”. Skoro użyto tylko słowa „okres”, oznacza to, że ustawodawca miał na myśli dowolny przedział czasu. Kluczowym jest, aby został on określony w odrębnym dokumencie (np. porozumienie handlowe) i późniejsze jego powołanie w treści faktury albo tylko poprzez powołanie w treści faktury. Kluczowym jest aby z treści faktury w sposób niebudzący wątpliwości wynikało, że rabat został udzielony od dostaw w określonym przedziale czasu. Pojęcie „wszystkie dostawy towarów i usług” może być rozumiane na dwa sposoby. W znaczeniu szerszym obejmuje on wszystkie dostawy towarów i usług, jakie miały miejsce między stronami w danym okresie. Przyjęcie tego podejścia w istotny sposób ograniczałoby stosowanie przepisu a nawet mogłoby skutkować tym, że przepis ten pozostałby martwy. Można sobie wyobrazić przypadek, w którym podmioty sprzedające asortyment idący w tysiące rodzajów towarów dla jednego lub dwóch nie stosowałby rabatów. Trudno w takiej sytuacji znaleźć racjonalne uzasadnienie logiczne, ekonomiczne czy prawne do „zmuszenia” takiego dostawcy do udzielania rabatów także na te towary, tylko, dlatego aby mógł stosować zbiorczą fakturę korektę.

W znaczeniu węższym pojęcie „wszystkie dostawy towarów i usług” oznacza dostawy wybranych towarów lub wybranych usług, ale wszystkich zrealizowanych na rzecz jednego odbiorcy we wskazanym okresie czasu. Nie powinno być bowiem wątpliwości, że w omawianej sytuacji udzielany rabat dotyczy całości dostaw zrealizowanych z danym kontrahentem, ale podstawą jego kalkulacji nie jest wartość wszystkich ale jedynie wybranych towarów i usług. Taką wykładnię przepisów potwierdza m.in. interpretacje indywidualne ITPP1/4512-195/15/MN z dnia 22 kwietnia 2015 r. i ILPP2/443-1010/14-2/AD z dnia 11 grudnia 2014 r.

W ocenie Spółki, z brzmienia cytowanych przepisów art. 106j ust. 3 ustawy VAT nie wynika natomiast bezwzględny nakaz dokumentowania rabatu fakturą korygującą do jednej faktury VAT (co oznaczałoby jednocześnie zakaz dokumentowania jedną fakturą korygującą większej liczby faktur VAT). Takie zastrzeżenie byłoby niecelowe również z szerszej perspektywy ogólnych zasad podatku VAT, dotyczących dokumentowania fakturami VAT czynności podlegających opodatkowaniu. Faktura VAT stanowi dokument stwierdzający dokonanie takiej czynności i określający skutki jej dokonania na gruncie podatku VAT, natomiast faktura korygująca nie stwierdza dokonania czynności podlegającej podatkiem VAT, a jedynie zmienia niektóre z danych/informacji zawartych w fakturze VAT, istotnych z punktu rozliczenia podatku VAT. W tym sensie faktura korygująca nie jest dokumentem samodzielnym, który może funkcjonować samoistnie i w oderwaniu od faktury VAT. Jest natomiast dokumentem akcesoryjnym w stosunku do pierwotnej faktury VAT, który wywiera skutki podatkowe wyłącznie w zestawieniu z tą fakturą VAT. Oznacza to, że faktura korygująca i tak musi być każdorazowo rozpatrywana razem z fakturą VAT, którą koryguje. Z tej perspektywy, nie powinno mieć znaczenia, czy faktura korygująca referuje tylko do jednej, czy też większej liczby pierwotnych faktur VAT - skoro i tak każdorazowo zachodzi konieczność odniesienia danej faktury korygującej do danej, konkretnej faktury VAT.

W ocenie Spółki, przyjęcie podejścia restrykcyjnego, dodatkowo mogłoby powodować istotne dodatkowe obciążenie administracyjne dla podmiotu dokonującego korekty, zwłaszcza w często obserwowanej w praktyce rynkowej sytuacji, w której dany podmiot prowadzi zintensyfikowaną działalność sprzedażową, cechującą się znaczną częstotliwością transakcji sprzedaży towarów, a co za tym idzie, znaczną liczbą faktur VAT dokumentujących te transakcje.

Z powyższych względów, możliwość wystawienia tzw. zbiorczej faktury korygującej w rozumieniu art. 106j. ust. 3 ustawy VAT to wyjście naprzeciw potrzebom praktyki obrotu gospodarczego, kluczowym jest aby w treści takiej faktury ująć elementy wskazane w przepisie.

Opinia ta znajduje swoje poparcie w licznych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, m.in. o następujących sygnaturach: ITPP1/4512-195/15/MN z dnia 22 kwietnia 2015 r., ILPP1/4512-1-5/15-2/MK z dnia 19 marca 2015 r., IPPP3/4512-831/15-2/KP z dnia 31 grudnia 2015 r., ILPP2/443-1010/14-2/AD z dnia 11 grudnia 2014 r., IPPP1/443-204/14-2/ISZ z dnia 30 kwietnia 2014 r., IPPP2/443-163/14-2/MM z dnia 7 kwietnia 2014 r., ILPP2/443-837/14-2/MR z dnia 4 listopada 2014 r. oraz IPTPP4/443-12/14-2/MK z dnia 3 kwietnia 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na mocy art. 106j ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy o VAT faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub i usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Art. 106j ust. 3 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku gdy podatnik udziela upustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-6 faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu i dystrybucji paliw gazowych i energii elektrycznej. Spółka w ramach prowadzonej działalności dokonuje sprzedaży paliwa gazowego i energii na rzecz konsumentów, jak i podmiotów gospodarczych. Dostawa paliwa gazowego jest realizowana na podstawie umów kompleksowych, w ramach których Spółka zapewnia zarówno dostawę paliwa gazowego, ale także jego dostarczenie do konkretnego punktu poboru gazu. W efekcie w wystawionych fakturach VAT Spółka ujmuje szereg pozycji: abonament miesięczny, opłatę dystrybucyjną stałą, opłatę dystrybucyjną zmienną oraz opłatę za paliwo gazowe. W związku ze wzrastającą konkurencją na rynku sprzedaży gazu, zwłaszcza dla podmiotów gospodarczych, w celu intensyfikacji sprzedaży oraz utrzymania pozycji rynkowej Spółka zamierza udzielać odbiorcom swoich towarów rabatów. Przy czym rabat dotyczyć będzie ceny za paliwo gazowe. Podstawą do udzielenia rabatu jest zawarcie z kontrahentem porozumienia handlowego, które określa zasady współpracy i warunki udzielenia rabatu. Udzielenie rabatu, co do zasady jest uwarunkowane zobowiązaniem klienta do spełnienia określonych warunków handlowych np. zakup określonej ilości paliwa w określonym czasie, niezaleganie w tym czasie z zapłatą jakichkolwiek należności za pobrane paliwo gazowe i inne należności wynikające z wystawionych faktur VAT. Rabat będzie udzielany po upływie okresu czasu wskazanego w porozumieniu handlowym (np. przedział czasu „od ...do...”, kwartał, pół roku, rok), po weryfikacji przez Spółkę czy nabywca spełnił wszystkie warunki uzyskania rabatu. Okres, za jaki będzie udzielany rabat zostanie określony w porozumieniu handlowym. Na okres ten będzie składać się kilka okresów rozliczeniowych wynikających z Taryfy i zawartej umowy kompleksowej. Okresy rozliczeniowe to przedziały czasowe będące podstawą do rozliczenia kontrahenta za dostarczone paliwo gazowe. Okres rozliczeniowy dla kontrahentów pobierających paliwo gazowe z sieci dystrybucyjnej odpowiada okresowi pomiędzy kolejnymi odczytami wskazania układu pomiarowego. Po dokonaniu odczytu wystawiana jest faktura VAT za zakończony okres rozliczeniowy.

Zbiorcza faktura korygująca wystawiana przez Spółkę z tytułu udzielonych rabatów na paliwo gazowe, będzie zawierać następujące informacje:

oznaczenie „korekta” lub „faktura korygująca”,

numer kolejny oraz datę jej wystawienia,

nazwy sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku,

okres do którego odnosi się udzielony rabat (np. przedział czasu „od ... do”, kwartał, pół roku, rok),

łączną kwotę udzielonego rabatu na paliwo gazowe oraz kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego

przyczynę korekty - tu udzielenie rabatu na paliwo gazowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia czy Spółka może udokumentować udzielenie rabatu na paliwo gazowe za wybrany okres (przedział czasu „od ... do”, kwartału, pół roku lub roku) poprzez wystawienie zbiorczej faktury korygującej w rozumieniu art. 106j. ust. 2 i 3 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym, na podstawie art. 106j. ust. 3 ustawy jest on uprawniony do udokumentowania udzielenia rabatu na paliwo gazowe za wybrany okres (przedział czasu „od... do ... ” kwartału, pół roku lub roku) przy użyciu zbiorczej faktury korygującej.

W opisie sprawy Spółka wskazuje, że celem wprowadzenia faktur korygujących obejmujących wszystkie dostawy towarów za dany okres na rzecz określonego kontrahenta jest maksymalne uproszczenie formy i skrócenie treści takiej faktury. Faktury te dotyczą przypadków kiedy wystawiana jest duża ilość faktur korygujących w związku z czym zamieszczanie w nich aż tak szczegółowych informacji jak daty i numery faktur pierwotnych (korygowanych), daty dokonania dostawy i nazwy towarów jest bardzo pracochłonne i nie ma większego uzasadnienia, gdyż mając na uwadze, że takie faktury korygujące odnoszą się do wszystkich dostaw dokonanych na rzecz danego kontrahenta w określonym okresie czasu, łatwo jest ustalić te dane, bez przywoływania ich w fakturze korygującej.

W odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy oraz powołanych przepisów prawa należy zauważyć, że faktura korygująca powinna także zawierać dane, o których mowa w art. 106j ust. 2 pkt 3 ustawy, tj. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6, oraz nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą, przy czym zgodnie z art. 106 j ust. 3 pkt 2 faktura zbiorcza może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 tj. numeru, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b oraz danych zawartych w art. 106e ust. 1 pkt 6 tj. daty dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub daty otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury.

W opisywanym przypadku Spółka udzieli rabatu do ceny paliwa gazowego w odniesieniu do wszystkich dostaw paliwa gazowego na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, zatem zastosowanie znajdzie art. 106j ust. 3 ustawy, dotyczący szczególnej sytuacji, gdy korekta dotyczy wszystkich dostaw w danym okresie.

Dla potrzeb stosowania ww. art. 106j ust. 3 ustawy należy uznać za wystarczające zawarcie na fakturze korygującej w odniesieniu do:

daty wystawienia faktur pierwotnych – pierwszej i ostatniej daty faktur w tym okresie;

numerów faktur – pierwszego i ostatniego numeru w tym okresie.

Ponieważ wystawiana przez Spółkę zbiorcza faktura korygująca nie będzie zawierała w swojej treści żadnych dat wystawienia oraz numerów faktur pierwotnych wystawionych w okresie, do którego odnosi się korekta, to takie postępowanie należy uznać za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że okres do którego odnosi się obniżka dotyczy dostaw towarów, zatem okres ten (wymagany na fakturze korygującej) może nie pokrywać się z okresem, w którym wystawione były faktury dotyczące tych dostaw.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (DZ. U. z 2005 r., poz. 613 późn. zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem rozstrzygnięcia w nich zawarte odnoszą się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tej konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne choćby podobne lub zbieżne sprawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art.57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art.57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin