Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-163/14-2/MM
z 7 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b §  1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Organu podatkowego w dniu 18 lutego 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania uproszczonych faktur korygujących dokumentujących przyznane bonusy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania uproszczonych faktur korygujących dokumentujących przyznane bonusy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą w Polsce w zakresie produkcji i dystrybucji napojów bezalkoholowych (dalej: „Produkty”). Spółka sprzedaje Produkty podmiotom prowadzącym sprzedaż detaliczną lub/i hurtową. Na podstawie zawartych z tymi podmiotami umów o współpracy oraz porozumień handlowych, w celu intensyfikacji sprzedaży Produktów, Wnioskodawca przyznaje swoim kontrahentom bonusy pieniężne, określane również mianem premii pieniężnych, rabatów potransakcyjnych itp. (dalej: „Bonusy”). Bonusy te stanowią płatności z tytułu dokonania przez tych kontrahentów w uzgodnionym okresie rozliczeniowymi zakupów Produktów o określonej wartości, osiągnięcia określonego wzrostu wartości zakupów Produktów w porównaniu z wcześniejszymi okresami rozliczeniowymi bądź też płatności stanowiące określony procent wartości zakupów Produktów dokonanych przez kontrahentów od Spółki, wypłacane po zakończeniu okresów rozliczeniowych bez uzależniania ich wypłaty od osiągnięcia jakichś progów zakupowych czy wzmożenia zakupów. Bonusy udzielane są w stosunku do całego obrotu z danym kontrahentem, ale podstawą ich kalkulacji może być wartość wszystkich Produktów zakupionych w określonym czasie bądź tylko wybranych i ustalonych między stronami grupach Produktów (mogą być obliczane jako suma określonych różnych procentów od wartości zakupu różnych grup Produktów).

Spółka dokumentuje przyznane Bonusy poprzez wystawienie faktur korygujących (dalej: „Uproszczone Faktury Korygujące”), które zawierają następujące dane:

• oznaczenie „faktura korygująca”,
  

• numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
  

• nazwy sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
  

• numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy;
  

• okres, do którego odnosi się udzielany Bonus;
  

• kwota udzielonego Bonusu oraz kwota zmniejszenia podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  

• przyczyna korekty.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Bonusy, o których mowa w opisie stanu faktycznego są prawidłowo dokumentowane Uproszczonymi Fakturami Korygującymi, o których mowa w opisie stanu faktycznego, uprawniającymi Spółkę do obniżenia podstawy opodatkowania, o ile spełnione zostaną warunki z art. 29a ust. 13 i ust. 15 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy Bonusy, o których mowa w opisie stanu faktycznego są prawidłowo dokumentowane Uproszczonymi Fakturami Korygującymi zawierającymi dane wymienione w opisie stanu faktycznego, uprawniającymi Spółkę do obniżenia podstawy opodatkowania, o ile spełnione zostaną warunki z art. 29a ust. 13 i ust. 15 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielane Bonusy stanowią opusty / obniżki cen udzielone po dokonaniu sprzedaży (rabaty) w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, obniżające podstawę opodatkowania tym podatkiem. W konsekwencji, prawidłowe jest dokumentowanie przyznawanych Bonusów poprzez wystawianie faktur korygujących. Jednocześnie, z uwagi na fakt, że Bonusy odnoszą się do całości obrotu z danym kontrahentem w określonym okresie rozliczeniowym, Spółka będzie mogła dokumentować udzielanie Bonusów na podstawie Uproszczonych Faktur Korygujących.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Stosownie do ust. 10 pkt 1 tego artykułu podstawę opodatkowania obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen. Bonusy, o których mowa w opisie stanu faktycznego wypłacane są przez Spółkę w związku z dokonaną sprzedażą Produktów a jednocześnie, po jej dokonaniu. Dlatego, stanowią one efektywnie opusty / obniżki cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, zmniejszając podstawę opodatkowania VAT. W ocenie Wnioskodawcy, nie ma znaczenia, że wysokość Bonusów może być obliczana w oparciu o wartość obrotów wybranymi grupami Produktów – jest to bowiem jedynie sposób kalkulacji, podczas gdy ostatecznie wyliczony w ten sposób Bonus udzielany jest w stosunku do całej sprzedaży dokonanej przez Spółkę na rzecz danego kontrahenta w określonym okresie rozliczeniowym. Prawidłowość takiego stanowiska potwierdzają również organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach indywidualnych dotyczących analogicznych stanów faktycznych, np.:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 24 maja 2012 r. (sygn. IPPP1/443-224/12-2/AP);
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 1 grudnia 2012 r. (sygn. IPTPP2/443-817/12-3/KW);
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 17 grudnia 2012 r. (sygn. ITPP2/443-1239/12/RS), który uznał, że „Spółka ma prawo do udokumentowania rabatów jedną zbiorczą fakturą korygującą, wystawioną zgodnie z przepisem § 13 ust. 3 ww. rozporządzenia. Może tego dokonać również wówczas, jeżeli z treści umowy zawartej z danym kontrahentami wynika, że udzielone rabaty są kalkulowane na podstawie obrotu dotyczącego części asortymentu, ale przyznawane są do wszystkich towarów nabytych w danym okresie”;
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2013r. (sygn. IPTPP4/443-742/12-2/ALN);
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 24 czerwca 2011 r. (sygn. IPPP1/443-495/11-5/AP), który stwierdził, że: „(...) z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach działalności handlowej przyznaje swoim klientom bonus (premia pieniężną). Zgodnie z przyjętymi warunkami handlowymi o przyznaniu premii decyduje przekroczenie ustalonych pułapów sprzedaży w wybranym asortymencie. Rozliczenie następuje do końca lipca (za sprzedaż liczoną od stycznia do czerwca) jak i do końca stycznia następnego roku (za sprzedaż liczoną od lipca do grudnia). Wysokość bonusu wyliczana jest od wartości sprzedanych produktów w wybranym asortymencie. Tak wyliczona wartość stanowić będzie wielkość rabatu kwotowego, jakiego Spółka udzieli kontrahentowi w odniesieniu do całego związanego z nim obrotu (tj. wszystkich transakcji z danym kontrahentem, niezależnie od ich przedmiotu), w okresie którego dotyczy rozliczenie”.
  
  
  

Z art. 106j ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wynika, że w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 podatnik wystawia fakturę korygującą. Ustęp 2 tego artykułu precyzuje, że faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
   
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
      
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
   
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
   
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   

Natomiast ust. 3 tego artykułu stanowi, że w przypadku, gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

1. powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
2. może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.
   
   

Przywołany powyżej artykuł 106j ustawy o VAT został wprowadzony w życie z dniem 1 stycznia 2014 r. ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2013, poz. 1027). W uzasadnieniu do tej ustawy zmieniającej wprost wskazano, że przepisy tego artykułu „regulują zasady wystawiania faktur korygujących i stanowią odzwierciedlenie regulacji obowiązujących w tym zakresie w rozporządzeniu fakturowym”. Rozporządzenie fakturowe, o którym mowa w uzasadnieniu to obowiązujące do końca 2013 r. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 ze zm.). Zgodnie z § 13 ust. 3 tego rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 3 i 4 (tj. nazwy, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy);
3. okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
4. kwotę udzielonego rabatu;
5. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Dodatkowo, zgodnie z ust. 8 tego paragrafu ww. rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Szczególne zasady wystawiania faktur korygujących dla dokumentowania udzielenia rabatów w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów i usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie zostały wprowadzone w życie, aby maksymalnie uprościć formę i skrócić treść faktury. Faktury te dotyczą zazwyczaj ogromnej liczby faktur korygowanych, w związku z czym zamieszczanie w nich szczegółowych informacji, takich jak daty i numery tych faktur, daty dokonania dostawy i nazwy towarów byłoby bardzo uporczywe. Jednocześnie, nie miałoby to większego uzasadnienia, gdyż mając na uwadze, że takie faktury korygujące odnoszą się do wszystkich dostaw dokonanych na rzecz danego kontrahenta w określonym okresie, łatwo jest ustalić te dane, bez przywoływania ich w fakturze korygującej. Inaczej jest w przypadku zbiorczych faktur korygujących dotyczących jedynie niektórych dostaw dokonanych na rzecz danego kontrahenta. W tym ostatnim przypadku uzasadnione jest sprecyzowanie jakich dostaw towarów lub usług dotyczy korekta, a może to nastąpić poprzez powołanie danych identyfikujących faktury korygowane (numer i data wystawienia) oraz danych identyfikujących towary lub usługi (daty dostaw towarów lub wykonania usług oraz nazwy towarów i usług), których korekta dotyczy. Może się bowiem zdarzyć, że korekta dotyczy tylko niektórych towarów lub usług objętych korygowaną fakturą.

Biorąc pod uwagę założenia i cele ustawodawcy wyrażone w uzasadnieniu do ww. ustawy zmieniającej oraz sens przepisów wprowadzających uproszczone faktury korygujące (art. 106j ust. 3 ustawy o VAT oraz § 13 ust. 3 ww. rozporządzenia) należy uznać, że przepisy obowiązujące w tym zakresie od 1 stycznia 2014 r. stanowią kontynuację zasad obowiązujących przed tą datą. W konsekwencji wymogi formalne uproszczonych faktur korygujących pozostały niezmienione. Minimum informacji, które powinny znaleźć się na uproszczonych fakturach korygujących to: numer kolejny oraz data jej wystawienia, imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy, ich adresy oraz ich numery identyfikacji podatkowej, okres do którego odnosi się udzielany rabat, kwota udzielonego rabatu, kwota zmniejszenia podatku należnego oraz przyczyna dokonywanej korekty.

Potwierdzają to również organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 17 października 2013 r. (sygn. IPPP1/443-847/13-2/PR) stwierdził, że „w sytuacji opisanej przez Spółkę zastosowanie znajdzie przepis § 13 ust. 3 cyt. Rozporządzenia, a od 1 stycznia 2014 r. na podstawie art. 106j ust. 3 ustawy o VAT. Faktura korygująca wystawiona w przypadku udzielenia rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie – powinna zawierać co najmniej: numer kolejny oraz datę jej wystawienia, imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy, ich adresy oraz ich numery identyfikacji podatkowej, okres do którego odnosi się udzielany rabat a także kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego. Ponadto, od 1 stycznia 2014 r. art. 106j ust. 3 ustawy wprowadza dodatkowy wymóg wskazania przyczyny dokonywanej korekty. Może tego dokonać również wówczas, jeżeli z treści umowy zawartej z danym kontrahentem wynika, że udzielone rabaty są kalkulowane na podstawie obrotu dotyczącego części asortymentu, ale przyznawane są do wszystkich towarów nabytych w danym okresie.”

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Uproszczone Faktury Korygujące wystawiane przez Spółkę w celu udokumentowania Bonusów, o których mowa w opisie stanu faktycznego są wystawiane prawidłowo i uprawniają Spółkę do obniżenia podstawy opodatkowania, o ile oczywiście spełnione zostaną warunki z art. 29a ust. 13 i ust. 15 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35), z dniem 1 stycznia 2014 r. wprowadzony został art. 29a ustawy o VAT zawierający kompleksowe regulacje dotyczące ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Uregulowania te zostały zmodyfikowane, aby pełniej odzwierciedlić przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347, str. 1 ze zm.), a także zmodernizowane, w celu większej przejrzystości i czytelności tych zasad.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy o VAT podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy o VAT podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Na podstawie art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen.

Jak wynika z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na podstawie art. 29a ust. 14 ustawy o VAT przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Na mocy art. 29a ust. 15 ustawy o VAT warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:

1. eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
2. dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
4. gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.
   
   

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na mocy art. 106j ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy o VAT faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
4. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
5. nazwę (rodzaj) towaru lub i usługi objętych korektą;
6. przyczynę korekty;
7. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej; w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   

Art. 106j ust. 3 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku gdy podatnik udziela upustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

1. powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
2. może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.
   
   

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-6 faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i dystrybucji napojów bezalkoholowych. Spółka sprzedaje produkty podmiotom prowadzącym sprzedaż detaliczną lub/i hurtową. Na podstawie zawartych z tymi podmiotami umów o współpracy oraz porozumień handlowych, w celu intensyfikacji sprzedaży produktów, Wnioskodawca przyznaje swoim kontrahentom bonusy pieniężne. Bonusy te stanowią płatności z tytułu dokonania przez tych kontrahentów w uzgodnionym okresie rozliczeniowymi zakupów produktów o określonej wartości, osiągnięcia określonego wzrostu wartości zakupów produktów w porównaniu z wcześniejszymi okresami rozliczeniowymi bądź też płatności stanowiące określony procent wartości zakupów produktów dokonanych przez kontrahentów od Spółki, wypłacane po zakończeniu okresów rozliczeniowych bez uzależniania ich wypłaty od osiągnięcia jakichś progów zakupowych czy wzmożenia zakupów. Bonusy udzielane są w stosunku do całego obrotu z danym kontrahentem, ale podstawą ich kalkulacji może być wartość wszystkich produktów zakupionych w określonym czasie bądź tylko wybranych i ustalonych między stronami grupach produktów (mogą być obliczane jako suma określonych różnych procentów od wartości zakupu różnych grup produktów).

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia czy bonusy udzielane kontrahentom są prawidłowo dokumentowane uproszczonymi fakturami korygującymi uprawniającymi do obniżenia podstawy opodatkowania.

Z odniesienia do opisanego stanu faktycznego powołanych przepisów prawa podatkowego wynika, że w sytuacji opisanej przez Spółkę zastosowanie znajduje przepis art. 106j ust. 3 ustawy o VAT. Faktura korygująca wystawiona w przypadku udzielenia bonusów w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie – powinna zawierać co najmniej: numer kolejny oraz datę jej wystawienia, imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy, ich adresy oraz ich numery identyfikacji podatkowej, okres do którego odnosi się udzielany rabat, kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, a także przyczynę dokonywanej korekty. Wnioskodawca może tego dokonać również wówczas, jeżeli z treści umowy zawartej z danym kontrahentem wynika, że udzielone bonusy są udzielane w stosunku do całego obrotu z danym kontrahentem, ale podstawą ich kalkulacji może być wartość wszystkich produktów zakupionych w określonym czasie bądź tylko wybranych i ustalonych między stronami grupach produktów.

Z uwagi na powołane przepisy prawa mające zastosowanie w sprawie w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo wystawiać uproszczone faktury korygujące dokumentujące bonusy udzielane kontrahentom. Należy jednak pamiętać, że faktury te spełniać muszą wymogi powołanego art. 106j ust. 3 ustawy o VAT. W związku z tym wystawianie uproszczonych faktur VAT korygujących za dany okres rozliczeniowy w zaprezentowanej przez Wnioskodawcę formie nie narusza obowiązujących przepisów prawa w tym zakresie i stanowi podstawę do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego, przy jednoczesnym spełnieniu warunków określonych w art. 29a ust. 13 i ust. 15 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ podatkowy stwierdza, że niniejsza interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego. W zakresie zdarzenia przyszłego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52  §  3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54  §  1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.