Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.160.2017.2.DR
z 18 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 5 czerwca 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 lipca 2017 r. (data wpływu 31 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 lipca 2017 r. (data wpływu 31 lipca 2017 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu złożonym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

I. Wnioskodawca („Wnioskodawca") jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych („podatek PIT”).

II. 1. Obecnie, Wnioskodawca jest wspólnikiem 4 spółek cywilnych utworzonych zgodnie z art. 860 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. Poz. 459 ze zm.), („Kodeks Cywilny”) z siedzibą na terytorium Polski (dalej we wniosku wszystkie spółki cywilne są określane jako „Spółki Cywilne”), z których każda prowadzi działalność rolniczą na terytorium Polski. Drugim wspólnikiem Spółek Cywilnych jest również osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz podlegająca w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku PIT („Wspólnik”). Wspólnikiem tym jest Zainteresowany, niebędący stroną postępowania, wskazany w załączniku do niniejszego wniosku wspólnego. Tym samym, interpretacja indywidualna, wydana po rozpatrzeniu niniejszego wniosku będzie wywoływała skutki podatkowe bezpośrednio w sferze praw i obowiązków Wspólnika (tj. Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania, wskazanego w załączniku do niniejszego wniosku wspólnego) w ten sposób, iż rozstrzygnie ona sposób rozliczenia w podatku PIT identyczny dla Zainteresowanego oraz Wnioskodawcy (wspólników tej samej spółki cywilnej).

II. 2. W prowadzonej działalności rolniczej, każda Spółka Cywilna wykorzystuje składniki majątkowe stanowiące gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 553 Kodeksu Cywilnego, będące własnością wspólników Spółki Cywilnej, takie jak budynki gospodarskie, specjalistyczne maszyny i urządzenia, niezbędne do prowadzenia działalności rolniczej przez Spółkę Cywilną, a także grunty („Gospodarstwo Rolne”).

III. 1. W okresie do 2016 r., każda Spółka Cywilna w Gospodarstwie Rolnym prowadziła działalność produkcyjną (rolniczą) w zakresie: hodowli zwierząt futerkowych (norek) oraz produkcji skór norczych, tj. celem prowadzonej działalności rolniczej była co do zasady wyłącznie produkcja skór norczych („Ferma Norek”). Samo mięso norek (tuszka) jest przez niektóre Spółki Cywilne w części sprzedawane - w zależności od zapotrzebowania na rynku - na rzecz wyspecjalizowanego przedsiębiorstwa zajmującego się przetwarzaniem. Co do zasady jednak, mięso norek (tuszki) podlega utylizacji. Działalność Fermy Norek polegała więc zasadniczo na tym, że samice rodzą norki, które są hodowane, a po osiągnięciu dorosłości są ubijane (wszystkie dorosłe samce po kryciu samic są ubijane już około marca, natomiast niektóre samice, tj. stado reprodukcyjne oraz samce na potrzeby kopulacji po zakończeniu cyklu hodowlanego w danym roku nie są ubijane. Samice rodzą kolejne norki w następnym cyklu produkcyjnym i są ubijane z końcem kolejnego cyklu produkcyjnego). Działalność w zakresie hodowli norek jest sezonowa, co wynika z rocznego (wynika to z biologii norek) cyklu rozrodczego norek (cykl ten wygląda tak, że raz do roku samica po ok. 60-dniowej ciąży rodzi 2-8 młodych. Okres godowy (krycie samic) przypada na okres od lutego do początku marca, narodziny młodych - na koniec kwietnia lub maj (czasami do początku czerwca - zależnie od warunków pogodowych i uwarunkowań danego koloru zwierząt). Po ok. 6 tygodniach młode są już częściowo samodzielne, zaś latem (w lipcu) matka opuszcza je ostatecznie. Na koniec każdego cyklu produkcyjnego pozostaje tzw. stado podstawowe, tj. samice i samce (w proporcji ok. 5:1), które są wykorzystywane do rozrodu w następnym cyklu produkcyjnym (tj. w kolejnym roku). W związku z tym samce wchodzące w skład stada podstawowego, które pochodzą z produkcji z danego roku (tj. np. urodzone w 2015 r.) są zawsze ubijane dopiero w marcu następnego roku (np. w marcu 2016 r.), gdyż mają za zadanie krycie samic w kolejnym cyklu produkcyjnym (kolejnym roku).

Urodzone w danym cyklu produkcyjnym norki, nie przeznaczone do rozrodu w następnym cyklu produkcyjnym, są ubijane przed końcem danego roku, zwykle w listopadzie i grudniu danego roku. Ubicie norki skutkuje tym, iż taka norka po uśpieniu wraz ze skórą jest składowana w chłodni, a samo oddzielenie skóry od tuszki norki (tzw. skórowanie) może nastąpić później, nawet kilka miesięcy po ubiciu norki. Wyprodukowanie norki kończy się więc w momencie ubicia norki. Natomiast, moment oddzielenia skóry od norki (tzw. skórowanie) jest to moment wyprodukowania samej skórki norczej, która następnie podlega - we własnym zakresie lub w wyspecjalizowanej firmie działającej na zlecenie danej Spółki Cywilnej na podstawie umowy o świadczenie usług - również dalszej obróbce (tj. tzw. mizdrowaniu, bębnowaniu, formowaniu, suszeniu i nawilżaniu). Obróbka skórek wyprodukowanych w danym cyklu produkcyjnym (danym roku) kończy się około lutego/marca roku następnego. Po zakończeniu procesu przygotowania skóry, każda skóra norcza otrzymuje swój kod kreskowy, pozwalający na identyfikację producenta skóry przez dom aukcyjny oraz pozwalający na określenie daty dostarczenia danej skóry do magazynu domu aukcyjnego - o ile skóra norcza będzie sprzedawana za pośrednictwem domu aukcyjnego. Wyprodukowane bowiem z norek ubitych w danym cyklu produkcyjnym skóry norcze mogą być sprzedawane np. do firm garbarskich i kuśnierskich na podstawie umowy sprzedaży (w takim przypadku własność skóry przechodzi ze zbywcy na nabywcę) albo są wysyłane - w takim przypadku na podstawie umowy - do zagranicznych domów aukcyjnych (głównie z siedzibą w X (Finlandia) oraz marginalnie w XY (Dania) i XYZ (Kanada)). Ze względu na dużą wartość skór norczych, wysyłka skór odbywa się transportem nabywcy - kupującego albo domu aukcyjnego (każda dostawa jest dokumentowana listem przewozowym wskazującym na ilość wysłanych skór). W razie sprzedaży skór norczych za pośrednictwem domu aukcyjnego, każda ze skór jest już ściśle ewidencjonowana - za pomocą kodu kreskowego - na koncie właściciela danej skóry norczej od chwili wprowadzenia do magazynu domu aukcyjnego aż do momentu jej sprzedaży na aukcji (w ciągu danego roku kalendarzowego jest bowiem w danym domu aukcyjnym kilka terminów aukcji). Taki sposób ewidencji skór powoduje, iż jest bezsporny sposób ustalenia daty produkcji danej skóry (co wynika z daty wprowadzenia takiej skóry do sytemu magazynowego domu aukcyjnego), a także ceny uzyskanej ze sprzedaży takiej skóry.

III. 2. Istnieją normy branżowe z których wynika jaki jest koszt wyhodowania norki (np. koszt w postaci skonsumowanej paszy przez jedną norkę, koszty opieki weterynaryjnej, koszty szczepień, itp.).

IV. Przychody Wnioskodawcy ze Spółek Cywilnych z działalności w zakresie Fermy Norek od rozpoczęcia działalności podlegały przepisom ustawy o PIT o tzw. działach specjalnych produkcji rolnej.

V. 1. Każda ze Spółek Cywilnych do dnia 31 grudnia 2015 r. wyprodukowała i sprzedała określoną ilość skór norczych. Sprzedaż skór norczych nastąpiła na podstawie umowy sprzedaży, która - co wynika z przepisów prawa cywilnego - jest zawierana niezależnie od daty wydania towaru będącego jej przedmiotem (ta może być późniejsza niż data zawarcia umowy) oraz daty dokonania zapłaty ceny (ta również może być późniejsza niż data zawarcia umowy); umowa sprzedaży musi jednak co najmniej ustalić ilość towaru oraz cenę.

V. 2. Faktyczne wydanie skór norczych, wyprodukowanych przed dniem 31 grudnia 2015 r. miało miejsce (sprzedaż skór norczych bezpośrednio kupującym) w przypadku części odbiorców skór - przed dniem 1 stycznia 2016 r. oraz w przypadku części odbiorców skór - po dniu 31 grudnia 2015 r. Faktyczna zapłata za część produkcji skór norczych wyprodukowanej i sprzedanej przez każdą ze Spółek Cywilnych do dnia 31 grudnia 2015 r. (wydanej przed dniem 1 stycznia 2016 r., jak i po dniu 31 grudnia 2015 r.) nastąpiła po dniu 31 grudnia 2015 r.

W przypadku sprzedaży skór norczych za pośrednictwem domu aukcyjnego (na podstawie umowy), sprzedaż skór norczych wyprodukowanych w 2015 r. (tj. skór z produkcji 2015 r.) nastąpiła w 2016 r. (wynika to z faktu, że aukcje skór w domu aukcyjnym z którym współpracuje dana Spółka Cywilna odbywają się 3-4 razy w roku, w ściśle określonych terminach). W takim wypadku, dana Spółka Cywilna uzyskała cenę w roku, w którym została zawarta umowa sprzedaży za pośrednictwem domu aukcyjnego. Co do zasady, dom aukcyjny wypłacał Spółce Cywilnej cenę za sprzedaż skór pomniejszoną o wynagrodzenie domu aukcyjnego (prowizja domu aukcyjnego).

V. 3. Pod koniec 2015 r., z uwagi na niską opłacalność prowadzonej działalność w zakresie Fermy Norek, każda ze Spółek Cywilnych dokonała odpłatnego zbycia tzw. stada podstawowego i zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej w tym zakresie. Wszystkie skóry, uzyskane z produkcji z 2015 r., zostały odpłatnie zbyte przez każdą ze Spółek Cywilnych najpóźniej w 2016 r. Natomiast od 2016 r., Wnioskodawca oraz żadna ze Spółek Cywilnych nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie Fermy Norek.

VI. Obecnie, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie turystyki; natomiast Wspólnik (tj. Zainteresowany niebędący stroną postępowania, wskazany w załączniku do niniejszego wniosku wspólnego) nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie turystyki. Wnioskodawca (który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie turystyki) przewiduje, iż w 2017 r., przychód netto, osiągnięty i przez Wnioskodawcę z prowadzonej działalności nie przekroczy równowartości 2.000.000 Euro.

Nadto, zarówno w okresie prowadzenia działalności w zakresie Fermy Norek (w 2015 r.), jak też obecnie, zarówno żadna ze Spółek Cywilnych, jak i Wnioskodawca nie prowadziła i nie prowadzi ksiąg rachunkowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047 ze zm.), („Ustawa o Rachunkowości”), a także nie prowadziła i nie prowadzi ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca nie jest też podatnikiem podatku od towarów i usług („podatek VAT"); podatnikiem podatku VAT jest natomiast każda ze Spółek Cywilnych.

VII. Każda ze Spółek Cywilnych planuje w 2017 r. - z uwagi na przewidywany koniec złej koniunktury w branży skutkującej niskimi cenami na skóry norek - odkupienie tzw. stad podstawowych od podmiotu, który nabył te stada podstawowe w 2015 r. od danej Spółki Cywilnej. Następnie od roku 2018 każda ze Spółek Cywilnych będzie prowadziła działalność w zakresie Fermy Norek przy wykorzystaniu Gospodarstwa Rolnego analogiczną jak w 2015 r.

VIII. Rok obrotowy każdej ze Spółek Cywilnych będzie równy rokowi kalendarzowemu.

X. Wnioskodawca zakłada, iż przychody netto osiągnięte w 2018 r. przez każdą ze Spółek Cywilnych w ramach działów specjalnych produkcji rolnej (tj. z Fermy Norek) nie przekroczą równowartości w walucie polskiej 2.000.000 Euro.

Niemniej jednak możliwe jest, iż Wnioskodawca - jako wspólnik Spółek Cywilnych - może osiągnąć roczne łączne przychody netto ze Spółek Cywilnych, które przekraczały równowartość w walucie polskiej 2.000.000 Euro.

X. Dodatkowym argumentem przemawiającym za ponownym prowadzeniem hodowli zwierząt futerkowych przez Spółki Cywilne Wnioskodawcy jest okoliczność pojawienia się na 2 z 4 dzierżawionych ferm choroby aleuckiej, która powoduje znacznie mniejszą procentowo liczbę wykotów matek (o ok. 50% - 60%), znacznie mniejszą ilość urodzeń młodych od 1 matki, większą śmiertelność zwierząt w trakcie hodowli oraz gorszą jakość skór norczych. Sposobem na walkę z tą chorobą jest ubój całego stada podstawowego, a następnie jego odtworzenie poprzez zakup zdrowych zwierząt oraz poddanie całej fermy wraz z wyposażeniem ścisłej dezynfekcji substancjami chemicznymi.

Działanie to wiążę się z kosztami zakupu środków do dezynfekcji, koniecznością zakupu zdrowych zwierząt, przy czym koszt zakupu żywego zwierzęcia jest znacząco wyższy niż koszt skóry ubitej norki, oraz z niemożliwością prowadzenia hodowli w trakcie okresu dezynfekcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, od dnia 1 stycznia 2018 r. Wnioskodawca - jako wspólnik Spółek Cywilnych, osiągający roczne łączne przychody netto ze Spółek Cywilnych, prowadzących jeden z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu ustawy o PIT, przekraczające równowartość w walucie polskiej kwoty 2.000.000 Euro - nie będzie zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych dla dokumentowania przychodów w podatku PIT, uzyskiwanych przez Wnioskodawcę jako wspólnika Spółek Cywilnych, a więc nie straci prawa do opodatkowania podatkiem PIT dochodów uzyskanych - jako wspólnik Spółek Cywilnych - przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, od dnia 1 stycznia 2018 r. Wnioskodawca - jako wspólnik Spółek Cywilnych, osiągający roczne łączne przychody netto ze Spółek Cywilnych, prowadzących jeden z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu ustawy o PIT, przekraczające równowartość w walucie polskiej kwoty 2.000.000 Euro - nie będzie zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych dla dokumentowania przychodów w podatku PIT, uzyskiwanych przez Wnioskodawcę jako wspólnika Spółek Cywilnych, a więc nie straci prawa do opodatkowania podatkiem PIT dochodów uzyskanych - jako wspólnik Spółek Cywilnych - przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu.

I. Stan prawny

I. 1.1. [Ustawa o PIT] Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 4) ustawy o PIT, jednym ze źródeł przychodów w podatku PIT są działy specjalne produkcji rolnej. Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o PIT działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Przy czym, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy o PIT.

Przy czym, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o PIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, co do zasady, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Także, jak wynika z art. 8 ust. 1a ustawy o PIT, przychodów m.in. z działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PIT (tj. tzw. podatkiem PIT liniowym), nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT. Ww. zasady stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 ustawy o PIT).

I. 1.2. Zgodnie z art. 15 ustawy o PIT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r.) Przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14 [ustawy o PIT, tj. według zasad określania przychodu ze źródła przychodu pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3) ustawy o PIT)], jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem [ art. 15] ust. 2 [ustawy o PIT]. W przypadku, gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14 [ustawy o PIT]. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem VAT za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony należny podatek VAT.

I. 1.3. W rozdziale 5 ustawy o PIT - Szczególne zasady ustalania dochodu - są zawarte przepisy w zakresie szczególnych zasad ustalenia dochodu, tj. w inny sposób niż wynikający z przepisów ogólnych ustawy o PIT. Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o PIT, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Z kolei zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami ich uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15 ustawy o PIT ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w Załączniku nr 2 do ustawy o PIT (a faktycznie od 2002 r. na podstawie norm określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 24 ust. 7 ustawy o PIT).

I. 1.4. Art. 24 ust. 7 ustawy o PIT stanowi bowiem, iż minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, poczynając od roku podatkowego 2002, ogłasza w drodze rozporządzenia normy szacunkowe, o których mowa w art. 24 ust. 4 ustawy o PIT, zmieniając je corocznie w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarowej produkcji rolniczej, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski"

§ 1 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 7 grudnia 2016 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2016 r. Poz. 2058), („Rozporządzenie”), wydanego na ww. podstawie prawnej, określa normy szacunkowe dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej obowiązujące w 2017 r., stanowiące załącznik do Rozporządzenia. W tym załączniku, w przypadku norek (poz. 8 lit. b)), jako - jednostka rodzajów produkcji - wskazana jest „powyżej 2 szt. samic stada podstawowego” oraz kwota podatku. Podatek PIT według norm szacunkowych za dany rok podatkowy jest zatem należny wyłącznie od ilości sztuk samic stada podstawowego na początek danego cyklu produkcyjnego, a nie od ilości sprzedanych zwierząt lub ilości skór z ubitych zwierząt - urodzonych przez te samice w danym cyklu produkcyjnym lub dochodu z tego tytułu albo momentu uzyskania tego przychodu/dochodu.

I. 1.5. Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarcza, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, co do zasady, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych. Z kolei z art. 24a ust. 2 pkt 2) ustawy o PIT wynika, iż obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg.

I. 2. [Ustawa o rachunkowości] Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2) ustawy o rachunkowości (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r.) „przepisy ustawy o rachunkowości (...) stosuje się (...) do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: (...) 2) osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro". Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o rachunkowości (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r.) „osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie mogą stosować zasady rachunkowości określone [ustawą o rachunkowości] również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym. Osoby fizyczne lub wspólnicy spółek cywilnych osób fizycznych mogą złożyć zawiadomienie na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej."

II. Stanowisko Wnioskodawcy

II. 1. Wnioskodawca podkreśla, iż Spółki Cywilne - jako osobowe spółki prawa cywilnego i spółki nie będące osobami prawnymi - obecnie nie są i - według stanu wiedzy na dzień składania tego wniosku - nie będą w 2018 r. podatnikami podatku dochodowego (spółki cywilne są ‘transparentne podatkowo’ w zakresie podatku dochodowego). Oznacza to, iż podatnikami podatku dochodowego z tytułu dochodów osiąganych przez te spółki są jej wspólnicy (w tym Wnioskodawca), a dochód Spółek Cywilnych nie stanowi odrębnego przedmiotu opodatkowania podatkiem dochodowym. Dla celów podatku PIT, przychód Wnioskodawcy z udziału w Spółkach Cywilnych (tj. spółkach nie będących osobami prawnymi) jest określony zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, a więc proporcjonalne do prawa do udziału w zysku tych spółek.

Nadto Wnioskodawca podkreśla, iż jak to zostało wskazane we Wniosku, pomimo wyłączenia z zakresu opodatkowania podatkiem PIT przychodów z działalności rolniczej (art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT), to przychód osiągany przez podatników podatku PIT z działów specjalnych produkcji rolnej (art. 2 ust. 3 ustawy o PIT) podlega opodatkowaniu podatkiem PIT. Oznacza to, że skoro Spółki Cywilne będą prowadziły działalność stanowiącą jeden z działów specjalnych produkcji rolnej w myśl ustawy o PIT, to też przychód Wnioskodawcy z tytułu udziału w Spółkach Cywilnych będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem PIT wg zasad właściwych dla źródła działy specjalne produkcji rolnej - art. 10 ust. 1 pkt 4) w zw. z art. 15 ustawy o PIT (tak interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 marca 2015 r., nr IPTPB1/415-711/14-5/SJ).

II. 2. Wnioskodawca zauważa, iż art. 15 ust. 1 ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r. stanowi, iż w sytuacji, gdy podatnik podatku PIT osiągający przychody z działów specjalnych produkcji rolnej prowadzi księgi rachunkowe (nawet bez prawnego obowiązku prowadzenia tych ksiąg), w których wykazuje osiągane przychody - wówczas wysokość takiego przychodu ustala się według zasad właściwych dla określania przychodów ze źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza (zgodnie z art. 14 ustawy o PIT). Także w przypadku, gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów ustawy o rachunkowości, przychód w podatku PIT z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT. Jak wynika natomiast z ustawy o rachunkowości, przepisy ustawy o rachunkowości obowiązkowo stosuje się m.in. do spółek cywilnych osób fizycznych - tylko o ile ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca, jako wspólnik Spółek Cywilnych, każdej z których prognozowane przychody w danym roku nie przekroczą kwoty wskazanej w art. 2 ust. 1 pkt 2) ustawy o rachunkowości (tj. co najmniej równowartości w walucie polskiej kwoty 2.000.000 Euro) nie będzie miał obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. To bowiem dana Spółka Cywilna, a nie Wnioskodawca ma obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych z tytułu działalności gospodarczej, prowadzonej przez tę spółkę - po przekroczeniu limitu przychodów, wskazanych w art. 2 ust. 1 pkt 2) ustawy o rachunkowości (pomimo tego, iż odpowiedzialność za prowadzenie tych ksiąg może spoczywać na Wnioskodawcy jako na kierowniku jednostki w rozumieniu ustawy o rachunkowości, tj. wspólniku Spółek Cywilnych prowadzącym sprawy spółki - art. 4 ust. 5 w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 6) ustawy o rachunkowości).

Na prawidłowość powyższego stanowiska nie wpływa również fakt, iż Wnioskodawca - jako wspólnik obecnie 4 Spółek Cywilnych - może osiągnąć przychód netto przekraczający 2.000.000 euro łącznie ze wszystkich Spółek Cywilnych.

II. 3. Takie stanowisko zostało również wyrażone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 kwietnia 2016 r. (nr ITPB1/4511-181/16/HD), gdzie organ wskazał, iż: „analiza okoliczności opisanego zdarzenia przyszłego w kontekście omówionych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany od dnia 1 stycznia 2017 r. do zaprowadzenia ksiąg handlowych (obligatoryjnie) w działach specjalnych produkcji rolnej oraz nie straci możliwości opodatkowania dochodów uzyskanych z tego źródła przy zastosowaniu norm szacunkowych - o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny. Bez znaczenia pozostaje fakt, że suma przychodów z prowadzonych przez Wnioskodawcę działalności, tj. z działów specjalnych produkcji rolnej, 99% przychodów z jednej ze Spółek oraz 50% przychodów z drugiej Spółki przekroczy równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro (od dnia 1 stycznia 2017 r. - 2.000.000 euro), bowiem limit, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości ustalany jest odrębnie dla każdej Spółki cywilnej oraz do prowadzonych przez Wnioskodawcę działów specjalnych produkcji rolnej. Zauważyć bowiem należy, że ustawa o rachunkowości przy nakładaniu obowiązku stosowania jej postanowień bierze pod uwagę wyłącznie formę prawną i wielkość osiągniętych przychodów przez poszczególne podmioty. Prowadzenie ksiąg rachunkowych nie jest uzależnione od rodzaju prowadzonej działalności, czy formy opodatkowania. O ile zatem osiągnięte przez Wnioskodawcę w 2016 r. przychody z działów specjalnych produkcji rolnej nie przekroczą równowartości w walucie polskiej 1.200.000 euro (od dnia 1 stycznia 2017 r. - 2.000.000 euro) - Wnioskodawca nie będzie zobligowany do założenia ksiąg rachunkowych i nadal będzie mógł opodatkowywać je przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej. Na sumę przychodów nie będą miały wpływu przychody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu udziału w spółkach cywilnych”

II. 4. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest więc stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, od dnia 1 stycznia 2018 r. Wnioskodawca jako wspólnik Spółek Cywilnych, osiągający roczne łączne przychody netto ze Spółek Cywilnych, prowadzących jeden z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu ustawy o PIT, przekraczające równowartość w walucie polskiej kwoty 2.000.000 euro, nie będzie zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych dla dokumentowania przychodów w podatku PIT, uzyskiwanych przez Wnioskodawcę jako wspólnika Spółek Cywilnych, a więc nie straci prawa do opodatkowania podatkiem PIT dochodów uzyskanych jako wspólnik Spółek Cywilnych przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu na zasadach wskazanych w art. 24 ust. 4 ustawy o PIT. Przepis ten stanowi bowiem o tym, iż w sytuacji, gdy podatnik podatku PIT nie prowadzi ksiąg rachunkowych zgodnie z art. 15 ustawy o PIT, wówczas dochód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.