Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-181/16/HD
z 14 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2016 r. (data wpływu 22 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem prowadzącym działy specjalne produkcji rolnej w zakresie produkcji drobiarskiej. Jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podatek dochodowy od dochodów uzyskanych z działów specjalnych produkcji rolnej rozlicza na podstawie decyzji naczelnika właściwego urzędu skarbowego na podstawie norm szacunkowych.

Jednocześnie Wnioskodawca jest wspólnikiem 2 spółek cywilnych. W pierwszej z nich posiada 99% udziału w zyskach i stratach. W drugiej posiada 50% udziału w zyskach i stratach. Skład osobowy Spółek jest różny. Spółki nie prowadzą działalności pokrewnej z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę w formie działów specjalnych produkcji rolnej. Każda ze Spółek prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółek cywilnych Wnioskodawca opodatkowuje podatkiem liniowym.

W 2016 r. przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z działów specjalnych produkcji rolnej nie przekroczą równowartości w walucie polskiej kwoty 1.200.000 euro. Kwoty tej nie przekroczyły zresztą nigdy wcześniej (również w roku 2015).

Wnioskodawca szacuje, że każda ze Spółek również nie przekroczy wspomnianego limitu. Niemniej jednak suma przychodów z prowadzonych przez Wnioskodawcę działalności, tj. z działów specjalnych produkcji rolnej, 99% przychodów z jednej ze Spółek oraz 50% przychodów z drugiej Spółki – z pewnością przekroczy wspomniany limit.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany od dnia 1 stycznia 2017 r. do zaprowadzenia ksiąg handlowych (obligatoryjnie) w działach specjalnych produkcji rolnej i straci tym samym możliwość opodatkowania dochodów uzyskanych z tego źródła przy zastosowaniu norm szacunkowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, jak wynika z treści art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich, jeżeli ich przychody za poprzedni rok podatkowy (obrotowy) wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość 1.200.000 euro. Przy ustalaniu obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uwzględnia się przychody w rozumieniu art. 14 tej ustawy, natomiast według ustawy o rachunkowości – przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych.

Zarówno przepisy podatkowe, jak i ustawa o rachunkowości, odnoszą się do poszczególnych jednostek (podmiotów i osób – określonych odpowiednio w art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w art. 2 ust. 1 ustawy o rachunkowości), traktując je odrębnie. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, nie można mówić o łączeniu przychodów różnych jednostek w celu określenia dla nich obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. Oznacza to, że w celu ustalenia obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych Wnioskodawca musi wziąć pod uwagę przychody:

• z działów specjalnych produkcji rolnej – ustalając obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dla tej formy działalności tylko na podstawie przychodów uzyskiwanych z tego źródła;
• spółki cywilnej (w której posiada 99% udziału w zyskach i stratach) – ustalając obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dla tego podmiotu tylko na podstawie przychodów uzyskiwanych przez ten właśnie podmiot;
• spółki cywilnej (w której posiada 50% udziału w zyskach i stratach) – ustalając obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dla tego podmiotu tylko na podstawie przychodów uzyskiwanych przez ten właśnie podmiot.

Z uwagi na powyższe, o ile osiągnięte przez Wnioskodawcę w roku 2016 przychody z działów specjalnych produkcji rolnej nie przekroczą równowartości w walucie polskiej 1.200.000 euro – Wnioskodawca nie będzie zobligowany do założenia ksiąg rachunkowych. Na sumę przychodów nie będą miały wpływu przychody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu udziału w spółkach cywilnych. Tym samym dochody z działów specjalnych produkcji rolnej Wnioskodawca nadal będzie mógł opodatkowywać przy zastosowaniu norm szacunkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) – co do zasady – dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Jednakże przepisów tej ustawy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Działy specjalne produkcji rolnej stanowią źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Działami specjalnymi produkcji rolnej w myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Natomiast jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a wyżej cytowanej ustawy nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, tj. w Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2, są obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym.

Stosownie do treści art. 24a ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg – o czym stanowi art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości (art. 24a ust. 4 ustawy).

Na mocy art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330 z późn. zm.) przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

• pkt 1 – spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego,
• pkt 2 – osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1. 200.000 euro.

Zatem przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się do osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro. Zauważyć przy tym należy, że w świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości podmiotowość prawnobilansową, a zatem również obowiązek prowadzenia ksiąg podatkowych, o których mowa w tej ustawie, posiadają spółki jawne osób fizycznych lub spółki cywilne osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, a nie wspólnicy tych spółek co oznacza, że limit, o którym mowa w tym przepisie ustalany jest odrębnie dla każdej spółki.

Wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 1a pkt 3 oraz w art. 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na dzień 30 września roku poprzedzającego rok obrotowy (art. 3 ust. 3 ustawy o rachunkowości).

Począwszy od 1 stycznia 2016 r. – w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 699) – art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2. Natomiast w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych (art. 15 ust. 2 tej ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem prowadzącym działy specjalne produkcji rolnej. Podatek dochodowy od dochodów uzyskanych z działów specjalnych produkcji rolnej rozlicza na podstawie decyzji naczelnika właściwego urzędu skarbowego na podstawie norm szacunkowych. Jednocześnie Wnioskodawca jest wspólnikiem 2 spółek cywilnych. W pierwszej z nich posiada 99%, zaś w drugiej – 50% udziału w zyskach i stratach. Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółek cywilnych Wnioskodawca opodatkowuje podatkiem liniowym. W 2016 r. przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z działów specjalnych produkcji rolnej nie przekroczą równowartości w walucie polskiej kwoty 1.200.000 euro. Wnioskodawca szacuje, że każda ze Spółek również nie przekroczy wspomnianego limitu. Niemniej jednak suma przychodów z prowadzonych przez Wnioskodawcę działalności, tj. z działów specjalnych produkcji rolnej, 99% przychodów z jednej ze Spółek oraz 50% przychodów z drugiej Spółki – przekroczy ww. limit.

Analiza okoliczności opisanego zdarzenia przyszłego w kontekście omówionych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany od dnia 1 stycznia 2017 r. do zaprowadzenia ksiąg handlowych (obligatoryjnie) w działach specjalnych produkcji rolnej oraz nie straci możliwości opodatkowania dochodów uzyskanych z tego źródła przy zastosowaniu norm szacunkowych – o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny. Bez znaczenia pozostaje fakt, że suma przychodów z prowadzonych przez Wnioskodawcę działalności, tj. z działów specjalnych produkcji rolnej, 99% przychodów z jednej ze Spółek oraz 50% przychodów z drugiej Spółki przekroczy równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro, bowiem limit, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości ustalany jest odrębnie dla każdej Spółki cywilnej oraz do prowadzonych przez Wnioskodawcę działów specjalnych produkcji rolnej. Zauważyć bowiem należy, że ustawa o rachunkowości przy nakładaniu obowiązku stosowania jej postanowień bierze pod uwagę wyłącznie formę prawną i wielkość osiągniętych przychodów przez poszczególne podmioty. Prowadzenie ksiąg rachunkowych nie jest uzależnione od rodzaju prowadzonej działalności, czy formy opodatkowania.

O ile zatem osiągnięte przez Wnioskodawcę w 2016 r. przychody z działów specjalnych produkcji rolnej nie przekroczą równowartości w walucie polskiej 1.200.000 euro – Wnioskodawca nie będzie zobligowany do założenia ksiąg rachunkowych i nadal będzie mógł opodatkowywać je przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej. Na sumę przychodów nie będą miały wpływu przychody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu udziału w spółkach cywilnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.