Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.813.2017.1.EJ
z 9 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2017 r. (data wpływu 19 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników majątkowych i zobowiązań wchodzących w skład Centrum Dystrybucji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy oraz wyłączenia planowanej transakcji zbycia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników majątkowych i zobowiązań wchodzących w skład Centrum Dystrybucji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy oraz wyłączenia planowanej transakcji zbycia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy.

We wniosku wspólnym złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postepowania: J. Spółka z o.o.
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: M. Spółka z o.o.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

J. Sp. z o.o. (dalej: Zbywca lub Spółka) jest spółką zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie produkcji wody mineralnej i napojów gazowanych, produkcji napojów niegazowanych (działalność produkcyjna) oraz handlu artykułami spożywczymi (działalność dystrybucyjna).
M. Sp. z o.o. (dalej: Nabywca, Zbywca i Nabywca dalej łącznie: Wnioskodawcy) jest spółką będącą czynnym podatnikiem podatku VAT, której przedmiotem działalności jest dystrybucja produktów spożywczych.

Obecnie rozważane jest odpłatne zbycie przez Zbywcę na rzecz Nabywcy zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, w tym zobowiązań, związanych z prowadzeniem hurtowni spożywczej [dalej: Centrum Dystrybucji]. Centrum Dystrybucji prowadzi działalność w zakresie obrotu hurtowego artykułami spożywczymi niebędącymi produktami Spółki (tj. towarów wyprodukowanych przez podmioty trzecie), jak również, w mniejszym stopniu w zakresie sprzedaży produktów Spółki (wody i napojów).

Centrum Dystrybucji obejmuje w szczególności następujące składniki materialne i niematerialne:

1. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oraz prawa własności budynków (w szczególności magazynów), stanowiących odrębne od gruntu przedmioty własności,
2. środki trwałe wykorzystywane w działalności Centrum Dystrybucji (takie jak np. samochody osobowe, samochody ciężarowe, wózki widłowe),
3. towary handlowe, opakowania na magazynie, towary stanowiące materiały promocyjne/marketingowe,
4. prawa majątkowe związane z działalnością Centrum Dystrybucji (np. znak słowno-graficzny zarejestrowany w urzędzie patentowym),
5. prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę zawartych z pracownikami przyporządkowanymi wyłącznie do Centrum Dystrybucji, posiadającymi odpowiednie kompetencje i doświadczenie w zakresie zadań przypisanych do Centrum Dystrybucji (w związku z planowaną transakcją sprzedaży dojdzie do przejścia zakładu pracy w trybie art. 23¹ Kodeksu Pracy),
6. prawa i obowiązki wynikające z umów cywilnoprawnych, zawartych w związku z prowadzeniem działalności przez Centrum Dystrybucyjne, takich jak np. umowy w zakresie usług przewozowo-transportowych, umowy z franczyzobiorcami, z dostawcami towarów, z nabywcami towarów, umowy najmu, etc.,
7. prawa i obowiązki wynikające z umów o świadczenie usług zawartych z przedsiębiorcami świadczącymi usługi przedstawicielstwa handlowego,
8. należności i zobowiązania handlowe wynikające z bieżącej działalności Centrum Dystrybucji.
   
   

W ocenie Wnioskodawców, zespół składników majątkowych stanowiący Centrum Dystrybucji jest przeznaczony pod względem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym do wykonywania samodzielnej działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia hurtowni spożywczej.

Centrum Dystrybucji jest wyodrębnione w ramach wewnętrznej struktury organizacyjnej Zbywcy pod względem praktycznym – z uwagi na prowadzony rodzaj działalności (tj. inny niż działalność produkcyjna), a także geograficznym – Centrum Dystrybucji znajduje się w innej miejscowości niż zakład produkcyjny. A zatem Centrum Dystrybucji i zakład produkcyjny nie korzystają ze wspólnej infrastruktury, działają niezależnie od siebie. Dodatkowo, jak zostało wskazane powyżej, do Centrum Dystrybucji są przyporządkowani zatrudnieni na podstawie umów o pracę pracownicy, którzy zostali dedykowani do wykonywania zadań w ramach Centrum Dystrybucji. Do Centrum Dystrybucji przypisana jest również grupa przedsiębiorców świadczących usługi przedstawicielstwa handlowego na podstawie umów o świadczenie usług.

Wskazać należy, że do Centrum Dystrybucji przypisany został menedżer zarządzający, któremu podlega pion sprzedaży oraz pion magazynowo-spedycyjny. Na czele pionu sprzedaży stoi kierownik ds. sprzedaży, któremu podlegają koordynator ds. franczyzy oraz przedstawiciel handlowy. Na czele zespołu magazynowo-spedycyjnego stoi zaś kierownik zespołu magazynowo-spedycyjnego, któremu podlegają koordynator transportu, ekspedytor, magazynier oraz kierowca. Ponadto, do Centrum Dystrybucyjnego zostali przypisani inni pracownicy – specjalista ds. zakupów, specjalista ds. sprzedaży, specjalista ds. koordynacji sprzedaży, specjalista ds. obsługi klienta oraz kasjer – podlegający bezpośrednio menadżerowi zarządzającemu. Powyższe znajduje odzwierciedlenie w obowiązującej w Spółce strukturze organizacyjnej. W związku z planowaną transakcją sprzedaży dojdzie do przejścia zakładu pracy w trybie art. 23¹ Kodeksu Pracy.

Rozliczenia księgowe Zbywcy są prowadzone w taki sposób, że możliwe jest zidentyfikowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań przypisanych do Centrum Dystrybucji.

Centrum Dystrybucji jest wyposażone w aktywa niezbędne do realizacji zadań, które zostały mu powierzone, a tym samym składniki majątkowe wchodzące w jego skład umożliwią Nabywcy prowadzenie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie prowadzonym przez Zbywcę. Wskazać również należy, że Nabywca zamierza kontynuować działalność prowadzoną przez Zbywcę w zakresie dystrybucji artykułów spożywczych.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytania:

1. Czy opisany we wniosku zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) i zobowiązań, wchodzących w skład Centrum Dystrybucji, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
2. Czy opisane w zdarzeniu przyszłym, odpłatne zbycie Centrum Dystrybucji przez Zbywcę nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
   
   

Stanowisko Zainteresowanych:

Zdaniem Wnioskodawców, opisany we wniosku zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) i zobowiązań, wchodzących w skład Centrum Dystrybucji, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa [dalej: ZCP] należy rozumieć: „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

W świetle powyższego, ZCP jest:

• zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• istniejącym w ramach danego przedsiębiorstwa,
• wyodrębnionym organizacyjnie,
• wyodrębnionym finansowo,
• mogącym stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze, które realizuje w ramach przedsiębiorstwa (wyodrębnienie funkcjonalne).
  
  

Takie stanowisko w zakresie kryteriów decydujących o istnieniu ZCP potwierdził m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej [dalej: Dyrektor KIS] w interpretacji indywidualnej z 4 grudnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.538.2017.l.DG, w której zostało stwierdzone, iż:

„Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą (...) składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

(…) na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania.
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.”
   
   

Konieczność łącznego spełnienia wyżej wymienionych przesłanek została potwierdzona również w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 1 grudnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP1- 1.4012.545.2017.2. AM.

W świetle przytoczonej wyżej definicji, stwierdzić należy, że za ZCP uznać można jedynie zespół składników niematerialnych i materialnych, pozostających ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole (kompletnym), a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest również, aby zachowane zostały funkcjonalne związki między poszczególnymi składnikami tak, by mogły one samodzielnie posłużyć prowadzeniu kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Zatem, aby w rozumieniu ustawy VAT określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP, nie może on stanowić jedynie zbioru przypadkowych elementów, przy pomocy których można prowadzić działalność gospodarczą, lecz musi się on odznaczać odrębnością, która stanowi o możliwości samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że ZCP to organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony zespół składników majątkowych, w tym zobowiązań, wchodzących w skład istniejącego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie organizacyjne

Ustawa VAT nie zawiera definicji wyodrębnienia organizacyjnego, natomiast w praktyce organów podatkowych oraz sądów administracyjnych wyodrębnienie organizacyjne jest rozumiane jako odpowiednie umiejscowienie ZCP w strukturze organizacyjnej podatnika. W świetle interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 4 grudnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP1- 1.4012.538.2017.1.DG „(…) wyodrębnienie organizacyjne (…) nie musi mieć charakteru bardzo sformalizowanego”.

Wskazać należy także na interpretację indywidualną Dyrektora KIS z 24 października 2017 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.618.2017.1.KK, zgodnie z którą: „Wyodrębnienie organizacyjne należy rozumieć jako przeznaczenie majątku (...) do realizacji określonych działań gospodarczych. Innymi słowy, w przypadku w którym dany majątek jest przeznaczony wyłącznie do realizacji konkretnie zdefiniowanej działalności biznesowej, tj. nie jest wykorzystywany do wykonywania różnych zadań gospodarczych, można (...) mówić o wyodrębnieniu danego majątku w strukturze organizacyjnej spółki.”

Wziąwszy pod uwagę powyższe, Wnioskodawcy pragną wskazać, że Centrum Dystrybucji jest wyodrębnione w ramach wewnętrznej struktury organizacyjnej Zbywcy pod względem praktycznym – z uwagi na wykonywany rodzaj działalności (dystrybucja), odmienny od drugiego rodzaju działalności prowadzonej przez Zbywcę, która nie będzie zbywana (produkcja), przy czym Centrum Dystrybucji jest przeznaczone i wykorzystywane wyłącznie do realizacji działalności dystrybucyjnej Zbywcy. Jednocześnie, istotnym czynnikiem świadczącym o wyodrębnieniu organizacyjnym Centrum Dystrybucji jest personel posiadający odpowiednie kompetencje i doświadczenie w zakresie zadań przypisanych do Centrum Dystrybucji, przyporządkowany wyłącznie do Centrum Dystrybucji i tym samym dedykowany do wykonywania zadań przypisanych do Centrum Dystrybucji.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawców, Centrum Dystrybucji stanowi zorganizowany zespół składników majątkowych wyodrębniony w ramach przedsiębiorstwa Zbywcy pod względem organizacyjnym.

Wyodrębnienie finansowe

Ustawa VAT nie zawiera definicji wyodrębnienia finansowego, natomiast w orzecznictwie, praktyce organów podatkowych i doktrynie przyjmuje się, że wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. Innymi słowy, wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do realizowanych przez ZCP zadań gospodarczych.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej [dalej: DIS] w Katowicach z 25 listopada 2016 r., sygn. 2461-IBPP3.4512.547.2016.2.MD, zgodnie z którą: „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.”

O wyodrębnieniu finansowym można zatem już mówić w przypadku istnienia samej możliwości wyodrębnienia podstawowych informacji o sytuacji finansowej i majątkowej ZCP. Wyodrębnienia finansowego nie należy więc utożsamiać z pełną samodzielnością finansową.

Należy również wskazać na fakt, iż wyodrębnienie finansowe nie oznacza konieczności sporządzania odrębnego bilansu przez ZCP. Pogląd ten znajduje potwierdzenie np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 18 sierpnia 2017 r., sygn. 2461- IBPP3.4512.547.2016.2.MD: „Jak wskazuje się zarówno w doktrynie i praktyce organów podatkowych, wyodrębnienie finansowe nie musi być realizowane poprzez całkowitą samodzielność finansową zespołu składników majątkowych. Nie oznacza ono bowiem w szczególności konieczności prowadzenia odrębnej księgowości czy też konieczności sporządzania odrębnego bilansu dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa.”

Należy zatem wskazać, że w przypadku działalności Zbywcy, rozliczenia księgowe są prowadzone w taki sposób, że możliwe jest zidentyfikowanie składników majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań przypisanych do Centrum Dystrybucji. Przykładowo, w ewidencji księgowej Zbywcy wyodrębnione są oddzielne dla części produkcyjnej i dystrybucyjnej np. konta zapasów, odpowiednie oznakowanie zapisów księgowych pozwala na wyodrębnienie należności i zobowiązań związanych z działalnością produkcyjną i dystrybucyjną, etc. A zatem możliwe jest, w ramach działalności całego przedsiębiorstwa Zbywcy, oddzielenie danych finansowych Centrum Dystrybucji, jako wyodrębnionej finansowo części.

W związku z tym, w ocenie Wnioskodawców należy uznać, że Centrum Dystrybucji stanowi zespół składników majątkowych wyodrębnionych pod względem finansowym.

Wyodrębnienie funkcjonalne (samodzielność gospodarcza)

Wyodrębnienie funkcjonalne należy natomiast rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Pogląd ten znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej DIS w Łodzi z 11 marca 2015 r., sygn. IPTPP4/443-879/14-4/BM, w której organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe: „(...) zespól składników wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi służyć realizacji określonego zadania lub zadań gospodarczych, jak również potencjalnie może stanowić odrębne i niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące swoje zadania. W literaturze przedmiotu przyjmuje się, że dotyczy to rzeczywistej, a nie tylko potencjalnej zdolności do wykonywania działalności gospodarczej zorganizowanej części przedsiębiorstwa (…). Przy czym zdolność ta wyraża się możliwością realizacji określonych zadań gospodarczych przez zespół składników majątkowych, który mógłby stanowić oddzielne i niezależne przedsiębiorstwo realizujące dane zadania w sposób samodzielny, poczynając od momentu wyodrębnienia tego zespołu”.

Wskazać należy także na interpretacje indywidualną KIS w Katowicach z 25 listopada 2016 r. sygn. 2461-IBPP3.4512.547.2016.2.MD: „(…) wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębność całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznaną za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”.

Mając powyższe na względzie, w ocenie Wnioskodawców, Centrum Dystrybucji posiada zdolność do działania jako samodzielny podmiot gospodarczy w zakresie prowadzenia hurtowni spożywczej i stanowi zorganizowany zespół składników majątkowych, samodzielny organizacyjnie i finansowo w stopniu pozwalającym na autonomiczne działanie w zakresie prowadzenia takiej działalności.

Istotnym argumentem przemawiającym za uznaniem, że Centrum Dystrybucji stanowi zorganizowaną i wyodrębnioną funkcjonalnie część przedsiębiorstwa jest okoliczność, że do centrum tego został przyporządkowany personel posiadający odpowiednie kompetencje i doświadczenie w zakresie zadań przypisanych do Centrum Dystrybucji. Ponadto, Centrum Dystrybucji posiada własną sieć kontrahentów (zarówno dostawców, jak i odbiorców towarów). Umowy z kontrahentami zostaną przeniesione na Nabywcę w ramach transakcji zbycia Centrum Dystrybucji. Tym samym, nabywca będzie mógł, w oparciu o zasoby ludzkie oraz składniki majątkowe i umowy przejęte w ramach Centrum Dystrybucji, kontynuować prowadzenie działalności w analogicznym zakresie.

W związku z tym, w ocenie Wnioskodawców należy uznać, że Centrum Dystrybucji stanowi zespół składników wyodrębnionych pod względem funkcjonalnym.

W świetle powyżej przedstawionych argumentów, w ocenie Wnioskodawców, Centrum Dystrybucji stanowi ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawców, opisane w zdarzeniu przyszłym odpłatne zbycie Centrum Dystrybucji nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy VAT – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy VAT. Zostały tu wskazane te czynności, które, co do zasady, należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Konsekwentnie, jako że, w świetle argumentacji przedstawionej w Ad. 1, w ocenie Wnioskodawców, przedmiotem rozważanego odpłatnego zbycia będzie część majątku Zbywcy stanowiąca ZCP, zbycie to będzie stanowić niepodlegające opodatkowaniu VAT zbycie ZCP w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Powyższą konkluzję potwierdzają organy podatkowe w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego np. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 4 lipca 2016 r. sygn. ITPP2/4512-327/16/KK oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 27 maja 2016 r. sygn. IPPP3/4512-287/16-2/ISK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Informuje się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.