2018.08.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.271.2018.2.KS
z 2 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2018 r. (data wpływu 23 czerwca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 29 czerwca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

obowiązków płatnika z tytułu świadczeń pozapłacowych wypłacanych lub udzielanych w naturze w związku z realizacją Umowy:
1. w części dotyczącej zakwalifikowania wynagrodzenia Zarządzającego do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe,
2. w pozostałej części – jest prawidłowe,
skutków podatkowych udostępnienia Zarządzającemu biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki – jest prawidłowe,
skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów związanych z podróżami służbowymi (diety i inne należności) – jest prawidłowe,
skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów parkingu, myta za korzystanie z dróg płatnych i innych podobnych świadczeń – jest prawidłowe,
skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów konferencji oraz szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający – jest prawidłowe,
skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów szkoleń BHP Zarządzającego – jest nieprawidłowe,
skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

obowiązków płatnika z tytułu świadczeń pozapłacowych wypłacanych lub udzielanych w naturze w związku z realizacją Umowy,
skutków podatkowych udostępnienia Zarządzającemu biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki,
skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów związanych z podróżami służbowymi (diety i inne należności),
skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów parkingu, myta za korzystanie z dróg płatnych i innych podobnych świadczeń,
skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów konferencji oraz szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający,
skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów szkoleń BHP Zarządzającego,
skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej.

Ponadto w dniu 29 czerwca 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – „Spółka Akcyjna” (zwana dalej „Wnioskodawcą” lub „Spółką”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Akcje Spółki należą w większości do jednostki samorządu terytorialnego. Wnioskodawca jest spółką komunalną, której zasadniczym przedmiotem działalności jest:

pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody,
roboty związane z budowa rurociągów przesyłowych i sieci rozdzielczych,
odprowadzanie i oczyszczanie ścieków,
pozostałe badania i analizy techniczne,
działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne,
naprawa i konserwacja urządzeń elektronicznych i optycznych,
zbieranie odpadów innych niż niebezpieczne, wytwarzanie energii elektrycznej,
obróbka i usuwanie odpadów innych niż niebezpieczne.

Na mocy m.in. uchwały Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki nr 1 w sprawie zasad kształtowania wynagrodzeń członków Zarządu z dnia xx xx xxxx roku, uchwały nr 2 i nr 3 uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki z dnia xx xx xxxx r. w sprawie zmiany uchwały nr 1 oraz Uchwały 4 Rady Nadzorczej z dnia xx xx xxxx r. w sprawie powołania zarządu kadencji pomiędzy Wnioskodawcą a (…), zwany dalej „Zarządzającym” zawarta została dnia xx xx xxxx r. umowa o świadczenie usług zarządzania, określana dalej, jako „Kontrakt menadżerski” lub „Umowa”.

Zarządzający nie posiada statusu przedsiębiorcy, nie wnioskował o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej, ani też nie planuje dokonać takiego zgłoszenia oraz nie zarejestrował się jako podatnik VAT. Działalność Zarządzającego ogranicza się wyłącznie do wykonywania ww. Umowy. Zarządzający podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski. Zarządzający uzyskuje przychody z tytułu realizacji Umowy (art. 13 pkt 9 PIT), stosowna uchwała w sprawie powołania Zarządzającego nie przewiduje wynagrodzenia.

Zakres obowiązków i uprawnień Zarządzającego, jako Członka (Prezesa) Zarządu Spółki określają postanowienia Umowy, postanowienia Statut Spółki, Uchwały organów Spółki i inne wewnętrzne dokumenty Spółki oraz przepisy powszechnie obowiązującego prawa, w tym przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks spółek handlowych.

W szczególności zgodnie z § 1 Kontraktu menadżerskiego, określającym ogólnie przedmiot Umowy:

Spółka powierza Zarządzającemu zarządzanie przedsiębiorstwem Spółki, a w szczególności prowadzenie spraw Spółki oraz reprezentowanie jej we wszystkich sprawach sądowych i pozasądowych.
Wykonywanie zarządu operacyjnego Spółką.
Zapewnienie realizowania strategii, celów i przedmiotu działania Spółki.
Zapewnienie racjonalnej i efektywnej organizacji zakładu pracy Spółki.
Udział w spotkaniach, konferencjach i innych zgromadzeniach związanych z działalnością Spółki.
Sprawowanie nadzoru nad projektami realizowanymi przez Spółkę.
Dbanie o interesy i dobre imię Spółki.
Wykonywanie innych działań zleconych przez Spółkę i jej organy w ramach posiadanych kompetencji i kwalifikacji.

Zarządzający zobowiązuje się świadczyć usługi zarządzania na warunkach określonych w Kodeksie spółek handlowych, Statucie Spółki, aktach prawa wewnętrznego Spółki, w innych powszechnie obowiązujących przepisach prawa.

Postanowienia Kontraktu menadżerskiego określają ogólnie czas miejsce wykonania Umowy, zgodnie z którymi to zapisami m.in.:

Zarządzający zobowiązany jest do świadczenia usług w czasie przez siebie wybranym z tym, że Zarządzający uwzględnia potrzeby Wnioskodawcy oraz ograniczenia wynikające ze specyfiki obowiązków Prezesa Zarządu.
Zarządzający wykonuje obowiązki wynikające z Umowy w siedzibie Spółki. Wykonywanie usług zarządzania może odbywać się poza siedzibą Spółki, o ile zachodzi taka potrzeba.
Ponadto Zarządzający zobligowany jest bezzwłocznie informować przewodniczącego Rady Nadzorczej o niezaplanowanych przerwach w świadczeniu usług.

Zgodnie z § 2 Kontraktu menadżerskiego Zarządzający ma obowiązek osobistego świadczenia usług wynikających z Umowy. Zarządzający oświadcza również, że dysponuje doświadczeniem i kwalifikacjami niezbędnymi do należytego wykonania Umowy i nie istnieją żadne przeszkody prawne i faktyczne uniemożliwiające lub utrudniające mu wykonywanie obowiązków przewidzianych w Umowie.

Regulacja zobowiązuje Zarządzającego do zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa w okresie trwania Umowy oraz jednego roku po jej rozwiązaniu oraz nierozpowszechniania dokumentów uzyskanych w trakcie pełnienia funkcji.

Zarządzający nie może pobierać wynagrodzenia za pełnienie funkcji w jednostkach zależnych Wnioskodawcy.

Zgodnie z zapisami § 3 - 5 Kontraktu menadżerskiego w okresie obowiązywania Umowy Zarządzający ma prawo do wynagrodzenia całkowitego, składającego się z części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe oraz części zmiennej (niezależnie od części stałej), stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki.

Zarządzającemu przysługuje wynagrodzenie podstawowe określone kwotowo.

Część zmienna wynagrodzenia uzależniona jest od poziomu realizacji celów zarządczych i wynosi do 25% wynagrodzenia podstawowego Zarządzającego w poprzednim roku obrotowym, dla którego dokonywane jest obliczenie wysokości przysługującej części zmiennej wynagrodzenia.

Cele zarządcze, ich wagi oraz kryteria realizacji i rozliczenia wynikają z uchwały w sprawie kształtowania zasad wynagrodzenia Zarządu.

Część zmienna wynagrodzenia przysługuje pod warunkiem realizacji przez Zarządzającego celów zarządczych po zatwierdzeniu sprawozdania Zarządu z działalności Spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy i udzieleniu Zarządzającemu absolutorium z wykonania przez niego obowiązków członka Zarządu.

Postanowienia § 6 Kontraktu menadżerskiego określają świadczenia dodatkowe tj. urządzenia techniczne i zasoby Spółki, z których korzystania uprawniony jest Zarządzający w toku realizacji Umowy, w tym m.in.:

W szczególności Zarządzający, w zakresie niezbędnym do wykonywania Umowy, ma prawo i obowiązek korzystania z urządzeń technicznych oraz innych zasobów stanowiących mienie Spółki:

pomieszczenia biurowego wraz z wyposażeniem;
współkorzystania z pomieszczeń i urządzeń wspólnych;
telefonów – stacjonarnego i komórkowego;
komputera wraz z oprogramowaniem;
Internetu stacjonarnego oraz na urządzenie mobilne;
samochodu służbowego zgodnie z Regulaminem użytkowania pojazdów służbowych obowiązującego w Spółce;
zasobów ludzkich (pracowników i innych osób współpracujących).

Spółka zobowiązana jest pokrywać koszty niezbędne do wykonywania Umowy przez Zarządzającego, o ile są one rzeczywiście poniesione, udokumentowane i uzasadnione. Z tytułu podróży służbowych zarządzającemu przysługują należności określone w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Podobnie Wnioskodawca pokrywa koszty udziału w szkoleniach, konferencjach, spotkaniach branżowych Zarządzającego oraz koszty uczestnictwa i zakwaterowania z tym związane, pod warunkiem uzyskania zatwierdzenia przez przewodniczącego Rady Nadzorczej.

Postanowienia § 6 Kontraktu menadżerskiego wskazują m.in., że Zarządzający ma prawo do przerwy w świadczeniu usług w wymiarze do 26 dni z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Przerwę Zarządzający może wykorzystać według własnego uznania jednorazowo lub w częściach, jednak termin przerwy wymaga pisemnego zgłoszenia i akceptacji Przewodniczącego Rady Nadzorczej.

Odpowiedzialność Zarządzającego jest określona w § 6 pkt 5 i pkt 6 Kontraktu menadżerskiego, zgodnie z którego zapisami:

Zarządzający nie będzie ponosił odpowiedzialności wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z umowy lub z przepisów prawa”;
„Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z umowy lub z przepisów prawa, w szczególności Kodeksu Spółek Handlowych do wysokości czterokrotności części stałej wynagrodzenia umownego miesięcznego, z wyłączeniem szkód wyrządzonych umyślnie.

Postanowienia § 10 Umowy określa czas obowiązywania Umowy i jej wypowiedzenia, w tym m.in. wskazuje, że:

Umowa została zawarta na czas pełnienia przez Zarządzającego funkcji Członka (Prezesa) Zarządu.
Umowa może być rozwiązana w każdym czasie przez każdą ze stron, z zachowaniem 3- miesięcznego wypowiedzenia.
Spółka może rozwiązać Umowę ze skutkiem natychmiastowym w przypadku, gdy Zarządzający dopuści się:
1. rażącego naruszenia prawa związanego z wykonywaniem funkcji lub rażącego naruszenia umowy Spółki,
2. istotnego naruszenia postanowień Umowy,
3. uniemożliwiającego dalsze pełnienie funkcji faktu popełnienia przestępstwa stwierdzonego prawomocnym wyrokiem lub jest ono oczywiste,
4. zastosowania wobec Zarządzającego tymczasowego aresztowania.

Reguły związane z wypłatą odprawy ustalone zostały przez strony w § 9 Kontraktu menadżerskiego w taki sposób, że w razie rozwiązania lub wypowiedzenia Umowy przez Spółkę z innych przyczyn niż naruszenie przez Zarządzającego podstawowych obowiązków wynikających z Umowy, Zarządzającemu przysługuje odprawa w wysokości 3–krotności części stałej wynagrodzenia, pod warunkiem pełnienia przez Zarządzającego funkcji przez okres 12 miesięcy przed rozwiązaniem Umowy.

Jak już wskazano Zarządzający jest osobą fizyczną, która posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Nie jest zarejestrowany jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w CEIDG (jednoosobowo lub uczestnicząc w spółce). Nie dokonał również rejestracji jako czynny albo zwolniony podatnik podatku od towarów i usług. Obecnie Zarządzający nie wykonuje czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017, poz. 1221). Zarządzający nie planuje podejmowania innej aktywności zawodowej i gospodarczej niż ta opisana powyżej.

Do chwili zawarcia kontraktu Zarządzający zatrudniony był w Spółce na stanowisku Prezesa Zarządu na podstawie umowy o pracę – był pracownikiem w rozumieniu Kodeksu pracy.

Warunki zatrudnienia na podstawie kontraktu odpowiadają zasadniczo warunkom zatrudnienia na podstawie dotychczasowej umowy o pracę, o ile było to zgodne z przepisami prawa. W tym kontekście należy wskazać, że zgodnie z art. 22 § 1¹ Kodeksu pracy: „zatrudnienie w warunkach określonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy”. Zaś zgodnie z § 1²: „nie jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu warunków wykonywania pracy określonych w § 1”.

Zawarcie przedmiotowego Kontraktu było wynikiem wyłącznie wejścia w życie ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami z 9 czerwca 2016 roku (Dz.U. z 2016, poz. 1202), jednak Umowa przejawia większość cech typowej umowy o pracę.

Niniejszy wniosek dotyczy stanu faktycznego (na dzień złożenia Wniosku kontrakt obowiązuje).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy Spółka będzie pełnić rolę płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu świadczeń pozapłacowych wypłacanych lub udzielanych w naturze w związku z realizacją Umowy? (oznaczone we wniosku nr 4)
Czy świadczenia udzielone w ramach udostępnienia biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki niezbędnych do wykonywania funkcji, stanowi przychód podatkowy Zarządzającego? (oznaczone we wniosku nr 5)
Czy zwrot przez Spółkę kosztów związanych z podróżami służbowymi (diety i inne należności) będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych (do wysokości przysługującej pracownikom)? Jeżeli w kontrakcie lub aktach wewnętrznych podany jest limit wydatków na ten cel, to czy po przekroczeniu tego limitu wydatki te będą opodatkowane? (oznaczone we wniosku nr 6)
Czy przychód z tytułu zwrotu kosztów parkingu, myta za korzystanie z dróg płatnych i innych podobnych świadczeń jest zwolnione z podatku dochodowego, jeżeli wydatki pozostają w związku z realizacją podróży służbowych do miejscowości innych, niż siedziba Wnioskodawcy? (oznaczone we wniosku nr 7)
Czy pokrywane przez Spółkę koszty konferencji oraz szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający stanowią przychód podatkowy, korzystający ze zwolnienia od podatku z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT? (oznaczone we wniosku nr 8)
Czy pokrywane przez Spółkę koszty szkoleń BHP Zarządzającego, udzielane według zasad obowiązujących w Spółce, stanowią przychód podatkowy korzystający ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? (oznaczone we wniosku nr 9)
Pokrywanie przez Spółkę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej stanowi dla Zarządzającego świadczenie nieodpłatne, będące przychodem podatkowym niekorzystającym ze zwolnienia od podatku? (oznaczone we wniosku nr 10)

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1, jest on zobligowany do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Kontrakt menadżerski jest typem umowy nienazwanej, opartej zgodnie z art. 750 Kodeksu cywilnego na umowie zlecenie. W myśl przywołanego przepisu, do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.

Wszystkie świadczenia pozapłacowe uzyskiwane przez menadżerów zatrudnionych na kontraktach menadżerskich z zasady stanowią przychód podatkowy menadżerów z tego samego źródła, co wypłacane wynagrodzenie. Niektóre spośród udzielanych świadczeń stanowią jednak przychody zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Świadczenia pozapłacowe nie zostały zdefiniowane w ustawach podatkowych, a sama ich identyfikacja może być problematyczna, szczególnie w przypadku świadczeń nieodpłatnych lub takich, które są jedynie stawiane do dyspozycji menadżera. Zgodnie z wyrokiem WSA w Gliwicach z dnia 17 marca 2015, sygn. akt I SA/GI 1003/14: „(...) Bezpodstawny jest zarzut „poszerzenia” katalogu zamkniętego przychodów z działalności wykonywanej osobiście o przychody, których ustawodawca do tego katalogu nie zaliczył. (...) w tym katalogu mieszczą się wszystkie przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie (również gdy zarządzający jest członkiem zarządu), bo tak literalnie stanowi przepis. Jeżeli ustawodawca mówi o przychodach uzyskanych na podstawie umów o zarządzaniu i nie dokonuje żadnych wyłączeń z tego zbioru przychodów, to należy ten zbiór rozumieć jako wszystkie przychody uzyskane na podstawie ww. umów (każdy z przychodów uzyskanych na podstawie ww. umów). Specyfikacja przychodów – należących do tego zbioru – w tym przepisie nie jest konieczna”. W świetle powyższego rozstrzygnięcia wszelkie świadczenia związane z Umową i udzielane na jej podstawie klasyfikowane są w jednakowy sposób, jako pochodzące z tego samego źródła przychodów.

Z kolei wszystkie umowy zawierane przez osoby fizyczne lub spółki osobowe, których przedmiotem jest zarządzanie przedsiębiorstwem traktowane są na gruncie podatkowym jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, o czym przesądza przykładowo uchwała NSA z dnia 24 kwietnia 2010, sygn. II FPS 10/09 oraz uchwała 7 sędziów SN z dnia 17 czerwca 2015 roku, sygn. III UZP 2/15.

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7. Nie istnieje ścisła zasada, określająca kiedy dane świadczenie nie jest przychodem, a kiedy jest przychodem lub przychodem zwolnionym od podatku. Zasadniczo jednak należy przyjąć, że wszystkie pozapłacowe świadczenia zarządzającego stanowią przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem świadczeń, co do których istnieje wyraźny przepis stanowiący, iż nie jest ono przychodem albo jest świadczeniem zwolnionym od podatku.

W ocenie Wnioskodawcy opodatkowanie świadczeń pozapłacowych i benefitów następuje w sposób tylko zbliżony do opodatkowania świadczeń klasyfikowanych jako pochodzących ze stosunku pracy, a przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stosować odpowiednio.

Zgodnie z przywołanym powyżej art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem jest zarówno wartość wynagrodzenia wynikającego z umowy, jak i inne świadczenia pozapłacowe, które na podstawie kontraktu menadżerskiego przysługują takiej osobie i stanowią dla niego definitywne przysporzenie.

Podkreślić w tym kontekście należy, że jeżeli dla Zarządzającego w związku z realizacją Umowy powstaje przychód do opodatkowania, który nie korzysta ze zwolnień przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka zobligowana jest do realizacji obowiązków płatnika i poboru podatku.

Uwzględniając powyższe Spółka przedstawia ponadto stanowisko własne do szczegółowych pytań przedkładanych organowi interpretacyjnemu w zakresie uznania, czy określone świadczenia aktualizują obowiązek poboru podatku przez Wnioskodawcę, zgodnie z treścią art. 41 ust. I ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 2, świadczenia udzielone na udostępnienie biura wraz z wyposażeniem, telefonu stacjonarnego i komórkowego, komputera wraz z oprogramowaniem, możliwości korzystania z samochodu osobowego do celów służbowych, udostępnienie dostępu do infrastruktury teleinformatycznej itd. wykorzystywane do celów służbowych nie powoduje powstania przychodu podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy kluczowe dla określenia ewentualnego powstania przychodu będzie rozróżnienie korzystania z powierzonych Zarządzającemu składników majątku Spółki dla celów służbowych oraz celów prywatnych. Jeżeli powierzone mienie nie będzie wykorzystywane przez Zarządzającego do celów prywatnych należy uznać, iż nie powstanie dla Zarządzającego przychód ze świadczenia nieodpłatnego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z Kontraktem, wskazane świadczenia udzielane będą w celu realizacji usług zarządzania przedsiębiorstwem. Organy podatkowe wskazują, że w takiej sytuacji nie powstaje przychód podatkowy dla menadżera. Przykładowo zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 lipca 2013 roku, sygn. akt IPPB2/415-353/13-2/MG: „(...) z uwagi na to, że udostępnione osobie fizycznej zarządzającej kontraktem mienie Spółki w postaci samochodu służbowego, komputera (laptopa), telefonu służbowego, powierzchni biurowej w siedzibie Spółki oraz oddziale Spółki znajdującym się w innej miejscowości niż siedziba Spółki w celu wykonania powierzonych zadań oraz wydatki poniesione na eksploatację sprzętu (paliwo, rozmowy telefoniczne), które to mienie nie będzie wykorzystywane do celów prywatnych należy uznać, iż osoba fizyczna nie będzie uzyskiwała z tego tytułu przychodów z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osoba fizyczna uzyskałaby nieodpłatne świadczenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegające opodatkowaniu łącznie ze zryczałtowanym wynagrodzeniem za świadczenie usług w sytuacji gdyby korzystała z tych składników majątku dla celów prywatnych, z czym nie mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie”.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z Kodeksem dobrych praktyk w zakresie stosowania ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami wydanym przez Ministerstwo Skarbu Państwa w listopadzie 2016 roku, które to opracowanie stanowi źródło interpretacji prawa – udostępnienie biura, wyposażania technicznego, samochodu i środków łączności oraz pokrycie kosztów eksploatacyjnych nie stanowi wynagrodzenia Zarządzającego (pkt V.3). Z uwagi na powyższe wykorzystanie mienia spółki przez Zarządzającego do celów służbowych nie powoduje dla niego powstania przychodu podatkowego, a Wnioskodawca nie musi w tym zakresie realizować obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Podejście takie znajduje także poparcie w aktualnych interpretacjach prawa podatkowego np. interpretacji z dnia 23 sierpnia 2017 r. znak. 0112-KDIL3-1.4011.96.2017.2.KF albo z 19 grudnia 2017 r. znak. 0111-KDIB2-3.4011.171.2017.2.SK.

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 3, zwrot przez Spółkę kosztów związanych z realizacją podróży służbowych (diety i inne należności) będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Strony kontraktu menadżerskiego uzgodniły, że obowiązkiem Zarządzającego jest odbywanie podróży służbowych związanych z wykonywaniem funkcji i gdy wymaga tego cel czynności związanych z prawidłowym prowadzeniem spraw Spółki oraz że Zarządzający otrzyma zwrot wydatków poniesionych w związku z realizacją umowy, a niezbędnych do należytego świadczenia usług zarządzania. W zakres ten wchodzą również koszty odbytych podróży służbowych (diety, zwrot kosztów przejazdu, w tym samochodem własnym wg ewidencji kilometrów oraz innych należności). Zgodnie z Umową wydatki muszą być należycie udokumentowane.

Zdaniem Wnioskodawcy do rozliczenia wysokości tych kosztów można stosować takie same zasady, jak w przypadku podróży służbowych pracowników (zatrudnionych w ramach umów o pracę).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy u podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju (tj. m.in. do wysokości wynikającej z 5 ust. 3 rozporządzenia w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce strefy budżetowej z tytułu podróży służbowej Dz. U. z 2013 r. poz. 167 ze zm.).

Konsekwentnie przyjąć należy, że jeżeli podróż Zarządzającego związana jest z reprezentowaniem spółki na zewnątrz w toku branżowych spotkań, konferencji, negocjacji biznesowych, reprezentowania Spółki przed sądami innymi organami, z tytułu których Zarządzający nie uzyskuje z pewnością nieodpłatnego świadczenia, zwrot wydatków związanych z udziałem w tego rodzaju spotkaniach biznesowych nie stanowi przychodu podatkowego dla tej osoby fizycznej.

W przypadku ustanowienia limitu wydatków na podróże służbowe ewentualna nadwyżka kwoty zwrotu ponad przyznany limit (kilometrówka) stanowić będzie dla Zarządzającego przychód do opodatkowania.

Wskutek powyższego, w ocenie Wnioskodawcy wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych przez Spółkę na rzecz prawidłowej realizacji podróży służbowych poza siedzibę Spółki, w której uczestniczy Zarządzający (Prezes Zarządu) do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub aktach wykonawczych, wydanych na ich podstawie. Natomiast świadczenia wydawane ponad limity wyznaczone powszechnie obowiązującymi przepisami prawa oraz świadczenia, których przydzielania w związku z podróżą służbową ww. akty nie przewidują, stanowią przychód niekorzystający ze zwolnienia.

Podejście takie znajduje także poparcie w aktualnych interpretacjach prawa podatkowego np. interpretacji z dnia 23 sierpnia 2017 r. znak. 0112-KDIL3-1.4011.96.2017.2.KF lub interpretacji podatkowej z dnia 3 listopada 2017 r. znak 0111-KDIB2-3.4011.106.2017.3.HK.

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 4, wartość zwróconych kosztów podróży służbowych obejmująca opłaty za parkingi płatne oraz myto autostradowe stanowi przychód Zarządzającego zwolniony z podatku PIT. Zarządzający jest bowiem traktowany dla potrzeb opodatkowania tego rodzaju świadczeń analogicznie jak pracownik, co wynika w ocenie Wnioskodawcy z art. 21 ust. I pkt 16 lit. b) ustawy o PIT.

Zgodnie art. 77(5) § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Dalej zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Rozporządzenie), z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

diety;
zwrot kosztów:
1. przejazdów,
2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
3. noclegów,
4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

W treści § 4 Rozporządzenia wskazano, że pracownikowi, który w czasie podróży krajowej lub podróży zagranicznej poniósł inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą, określone lub uznane przez pracodawcę, zwraca się je w udokumentowanej wysokości. Wydatki te obejmują opłaty za bagaż, przejazd drogami płatnymi i autostradami, postój w strefie płatnego parkowania, miejsca parkingowe oraz inne niezbędne wydatki wiążące się bezpośrednio z odbywaniem podróży krajowej lub podróży zagranicznej.

Podobne podejście prezentują organy podatkowe np. w interpretacji indywidualnej z 17 października 2016 r., sygn. ITPB2/4511-656/16-1/BK Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził: „Biorąc zatem pod uwagę przytoczone przepisy prawa jak i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż zwrot pracownikom przebywającym w podróży służbowej dodatkowych kosztów poniesionych przez nich za opłaty parkingowe oraz za przejazd autostradą, stanowić będzie dla tych pracowników przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże podlegającym zwolnieniu na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do obliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych”.

Uwzględniając powyższe również kwoty, stanowiące zwrot dodatkowych wydatków ponoszonych w związku z realizacją podróży służbowych stanowią przychód wolny od podatku.

Podejście takie znajduje także poparcie w aktualnych interpretacjach prawa podatkowego np. interpretacji z dnia 24 sierpnia 2017 r. znak. 0112-KDIL3-1.4011.113.2017.2.KF.

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 5, wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych przez Spółkę na rzecz konferencji i szkoleń branżowych, w której uczestniczy Zarządzający (Prezes Zarządu) Spółki. Natomiast wartość szkoleń rozwojowych, studiów podyplomowych i innych tego rodzaju świadczeń dla Zarządzającego finansowanych przez Spółkę będzie stanowić dla Zarządzającego nieodpłatne świadczenie nie korzystające ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Zgodnie z przyjętą linią interpretacyjną organów podatkowych koszty konferencji, sympozjów, spotkań biznesowych i szkoleń branżowych, w której uczestniczą członkowie zarządu spółki, pokryte przez spółkę stanowią niejako koszt jej reprezentowania na zewnątrz i nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu dla Zarządzającego.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Odmienne skutki podatkowe będzie zatem rodzić udział Zarządzających w szkoleniach nastawionych na poszerzanie indywidualnej wiedzy i umiejętności menadżera. W tym przypadku przyjmuje się, zgodnie z przykładową interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 grudnia 2013, sygn. ITPB2/415-869/13/IB: ,,(...) Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe poniesienie przez Spółkę – Wnioskodawcę kosztów szkoleń powoduje, iż Menadżer otrzymuje konkretne przysporzenie majątkowe. W konsekwencji należy uznać, że finansowane przez Wnioskodawcę koszty szkolenia Menadżera będą stanowiły nieodpłatne świadczenie, a tym samym podlegający opodatkowaniu przychód Menadżera z działalności wykonywanej osobiście, od którego Wnioskodawca jako płatnik Menadżera obwiązany jest obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych”.

W konsekwencji należy uznać, że finansowane przez Wnioskodawcę koszty szkolenia rozwojowego lub dokształcania Zarządzającego będą stanowiły nieodpłatne świadczenie, a tym samym podlegający opodatkowaniu przychód Zarządzającego z działalności wykonywanej osobiście, od którego Wnioskodawca jako płatnik obowiązany jest obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 kwietnia 2015 roku, sygn. akt ILPB1/4511-1-151/15-2/AG).

Nie będą natomiast stanowić nieodpłatnego świadczenia dla Zarządzającego koszty konferencji, sympozjów, spotkań biznesowych lub szkoleń branżowych w których występuje on z ramienia Spółki. Podobne stanowisko prezentuje interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 21 czerwca 2013 roku, sygn. IPTPB1/415-167/13-4/DS, zgodnie z którą: ,,wartość pokrywanych przez Wnioskodawcę kosztów udziału Prezesa Zarządu w konferencji ciepłowniczej, której celem jest debata, wymiana poglądów, możliwość nawiązania współpracy z innymi podmiotami czy osobami z branży ciepłowniczej, skoro związana jest z wykonywaniem przez Prezesa obowiązków na rzecz Spółki i wynika z zapisów umowy menadżerskiej, nie będzie stanowiła dla Prezesa Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu. Zatem, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do wykonywania obowiązków płatnika z tego tytułu”.

Podejście takie znajduje także poparcie w aktualnych interpretacjach prawa podatkowego np. interpretacji z dnia 23 sierpnia 2017 r. znak 0112-KDIL3-1.4011.96.2017.2.KF.

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 6, wartość poniesionych kosztów szkolenia BHP należy uznać za przychód zleceniobiorcy zwolniony z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52 c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodem zleceniobiorcy z osobiście wykonywanej przez niego działalności są wszystkie otrzymane od zleceniodawcy świadczenia związane z wykonaniem usług na podstawie umowy zlecenia (art. 13 pkt 8 ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 237⁴ Kodeksu pracy – pracodawca zobowiązany jest zaznajomić pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczącymi wykonywanych prac. Nadto, w myśl art. 304 § 1 Kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy, o których mowa w art. 207 § 2, osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, a także osobom prowadzonym w zakładzie pracy lub miejscu wyznaczonym przez pracodawcę na własny rachunek działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

W świetle powyżej przedstawionych regulacji, Wnioskodawca uważa iż wartość poniesionych kosztów na szkolenia BHP na rzecz Zarządzającego, w celu realizacji ustawowego obowiązku zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy stanowić będzie przychód zleceniobiorcy zwolniony z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek płatnika z powyższego tytułu, w szczególności nie będzie zobowiązany do pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Przedstawione stanowisko Wnioskodawcy potwierdza przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 maja 2014 roku, sygn. IBPBII/2/415-320/14/ŁCz albo interpretacja indywidualna z dnia 30 stycznia 2018 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0113-KDIPT2-3.4011.467.2017.1.AC.

W konsekwencji nie zaktualizują się obowiązki płatnika podatku u Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 7, pokrycie przez Spółkę kosztów badań lekarskich Zarządzającego wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej nie skutkuje powstaniem u Zarządzającego przychodu z nieodpłatnego świadczenia.

Dotyczy to zarówno sytuacji, gdy zleceniodawca bezpośrednio opłaca koszty badań lekarskich, jak i przypadków, gdy zwraca zleceniobiorcom poniesione koszty takich badań.

Jak wskazuje linia interpretacyjna kształtująca się od roku 2017 obowiązki w zakresie badań medycznych medycyny pracy oraz BHP można sprowadzić do wspólnego mianownika:

„Stosownie do art. 304 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy. o których mowa w art. 207 § 2, osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, a także osobom prowadzącym w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę na własny rachunek działalność gospodarczą.

W świetle ww. przepisów pracodawca jest zobowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy również osobom, z którymi łączy go inny stosunek prawny niż umowa o pracę, np. umowa o świadczenie usług zarządzania. Jednocześnie przepis nie rozstrzyga, w jaki sposób zostanie ten obowiązek zrealizowany. Obowiązki pracodawcy związane z przepisami BHP wobec osób, które świadczą pracę na podstawie zawartych umów o charakterze cywilnoprawnym są zatem takie same, jak wobec osób, które pozostają z nim w stosunku pracy. Zatem obowiązek zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy nie ogranicza się jedynie do osób świadczących pracę na podstawie stosunku pracy, ale dotyczy również osób świadczących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy, jeżeli praca ta jest wykonywana w zakładzie pracy lub w miejscu określonym przez pracodawcę.

W świetle powyższego, na przedsiębiorcach niebędących pracodawcami, w stosunku do osób świadczących usługi na podstawie umów o świadczenie usług zarządzania, nie ciąży obowiązek kierowania takich osób na badania profilaktyczne oraz szkolenia z zakresu BHP. Celowość ich wykonania może jednak wynikać z okoliczności sprawy, kiedy to warunki, w jakich ma być wykonywana pracą wymagają przeprowadzenia takich badań lub przeprowadzenia szkolenia w zakresie BHP. Wówczas zapewnienie tym osobom badania oraz szkolenia przez przedsiębiorcę niebędącego pracodawcą należy uznać za realizację określonego w art. 304 § 1 Kodeksu pracy obowiązku zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy dla osób świadczących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy”.

W analizowanym przypadku usługi Zarządzającego świadczone są zasadniczo na terenie zakładu przemysłowego, na terenie którego wykorzystywany jest m.in. ciężki sprzęt oraz substancje chemiczne szkodliwe dla zdrowia, zatem szkolenie BHP jest niezbędne, by Zarządzający mógł się swobodnie poruszać po terenie zakładu.

Ponadto znacząca część pracy jest realizowana przed ekranem komputera i przy wykorzystaniu innych urządzeń elektronicznych, a Prezes będzie wykonywał podróże służbowe, będąc kierowcą samochodu osobowego. Wymaga to wykonania stosownych badań profilaktycznych lekarskich w celu wykluczenia przeciwskazań do takich czynności.

W konsekwencji, poniesienie przez Wnioskodawcę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej oraz kosztów szkoleń BHP (co wynika ze stanowiska podatnika wyrażonego w poprzednim punkcie) nie rodzi po stronie Zarządzającego przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Tezy takie zawiera m.in. interpretacja podatkowa z dnia 12 lutego 2018 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0112-KDIL3-1.4011.19.2018.1.KF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

obowiązków płatnika z tytułu świadczeń pozapłacowych wypłacanych lub udzielanych w naturze w związku z realizacją Umowy:
1. w części dotyczącej zakwalifikowania wynagrodzenia Zarządzającego do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe,
2. w pozostałej części – jest prawidłowe,
skutków podatkowych udostępnienia Zarządzającemu biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki – jest prawidłowe,
skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów związanych z podróżami służbowymi (diety i inne należności) – jest prawidłowe,
skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów parkingu, myta za korzystanie z dróg płatnych i innych podobnych świadczeń – jest prawidłowe,
skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów konferencji oraz szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający – jest prawidłowe,
skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów szkoleń BHP Zarządzającego – jest nieprawidłowe,
skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej – jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy określa źródła przychodów, gdzie między innymi ustawodawca w pkt 2 wymienia działalność wykonywaną osobiście. Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście określony został natomiast w art. 13 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 13 cyt. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się między innymi przychody:

otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 ustawy),
uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (art. 13 pkt 9 ustawy).

Mając powyższe na uwadze, przychody członka zarządu spółki w przypadku zawarcia umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze (w tym również umowy o świadczenie usług zarządzania zawartej na czas pełnienia funkcji członka zarządu), stanowią przychody zaliczone do źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stanowi o tym „wyłączenie” określone w art. 13 pkt 9 ustawy).

Jednocześnie, na podmiotach dokonujących świadczeń z powyższego źródła ciążą obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Ogólne pojęcie przychodu ustawodawca zdefiniował w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Definicja przychodu zawarta w art. 11, jak również określone w nim zasady ustalania wartości tego przychodu (w tym świadczeń w naturze lub innych nieodpłatnych świadczeń) mają charakter ogólny, a zatem mają zastosowanie wówczas, gdy nie występują regulacje szczegółowe, inaczej normujące danego rodzaju przychód lub zasady jego ustalania.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z kolei na podstawie art. 11 ust. 2a cyt. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Za przychód należy uznać zatem każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne − to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu − przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

Mając na uwadze powyższe, przychodem Zarządzającego będzie zarówno wartość wynagrodzenia wynikającego z umowy o świadczenie usług zarządzania, jak i inne świadczenia pozapłacowe, które przysługują mu na podstawie tej umowy i stanowią dla niego definitywne przysporzenie. Jednocześnie, jeżeli dla Zarządzającego w związku z realizacją umowy o świadczenie usług zarządzania powstanie przychód do opodatkowania, który nie korzysta ze zwolnień przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka zobligowana będzie do realizacji obowiązków płatnika wynikających z cytowanego wyżej art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika z tytułu świadczeń pozapłacowych wypłacanych lub udzielanych w naturze w związku z realizacją Umowy w części dotyczącej zakwalifikowania wynagrodzenia Zarządzającego do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe. Nieprawidłowość stanowiska Wnioskodawcy w tej części polega na błędnym zakwalifikowaniu przychodu z działalności wykonywanej osobiście do art. 13 pkt 9, tymczasem przychody te powinny być zaliczane do źródła określonego w art. 13 pkt 7. Natomiast w pozostałej części stanowisko Zainteresowanego jest prawidłowe.

W treści wniosku wskazano, że Zarządzającemu przysługuje prawo do wykorzystywania infrastruktury należącej do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, która obejmuje następujące urządzenia techniczne oraz zasoby:

pomieszczenie biurowe wraz z wyposażeniem;
prawo do współkorzystania z pomieszczeń i urządzeń wspólnych;
telefony – stacjonarny i komórkowy;
komputer wraz z oprogramowaniem;
Internet stacjonarny oraz na urządzenie mobilne;
samochód służbowy (zgodnie z Regulaminem użytkowania pojazdów służbowych obowiązującym w Spółce);
zasoby ludzkie (pracownicy i inne osoby współpracujące).

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy udostępnienie biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki niezbędnych do wykonywania funkcji, stanowi przychód podatkowy Zarządzającego.

Istotą umowy o świadczenie usług zarządzania jest odpłatne i stałe zarządzanie przedsiębiorstwem zleceniodawcy w jego imieniu i na jego rzecz. Składniki majątku przedsiębiorstwa wykorzystywane przez Zarządzającego do celów służbowych mają ułatwić Zarządzającemu zarządzanie i kierowanie przedsiębiorstwem. Wykorzystanie pozostawionego do dyspozycji Zarządzającego majątku firmy nie może być uznane za nieodpłatne świadczenie na jego rzecz w sytuacji, gdy owe składniki majątku są wykorzystane jedynie do celów służbowych służących realizacji zawartej Umowy. Umożliwienie Zarządzającemu korzystania ze składników majątku Spółki, w której jest on zatrudniony na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania, należy traktować jako formę zabezpieczenia przez Spółkę realizacji powyższej Umowy.

W związku z powyższym, nie można przyjąć, że osoba zatrudniona w firmie na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania – oprócz przychodu wynikającego z odpłatności za czynności wykonywane w ramach tej Umowy – uzyskuje dodatkowy przychód z nieodpłatnych świadczeń z tytułu korzystania z majątku należącego do Spółki. Dopiero w sytuacji, w której majątek Spółki byłby wykorzystywany przez Zarządzającego dla celów osobistych, można mówić o nieodpłatnym świadczeniu i powstaniu przysporzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem uznać należy, że użytkowanie bezpośrednio do celów służbowych wymienionych w opisie stanu faktycznego składników majątku Spółki, nie spowoduje u Zarządzającego powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki ponoszone są bowiem w interesie Spółki, a co za tym idzie Zarządzający nie otrzyma jakiegokolwiek nieodpłatnego świadczenia stanowiącego przysporzenie majątkowe. W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych udostępnienia Zarządzającemu biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów związanych z podróżami służbowymi (diety i inne należności) stwierdzić należy, że sfinansowanie przez Spółkę Zarządzającemu wydatków związanych z podróżami krajowymi i zagranicznymi wykonywanymi w ramach obowiązków wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania skutkuje powstaniem po stronie Zarządzającego przychodu. Należy jednak zauważyć, że nie wszystkie świadczenia otrzymane przez osoby fizyczne podlegają opodatkowaniu.

Katalog zwolnień przedmiotowych określony w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje w pkt 16 zwolnienie od podatku diet i innych należności za czas:

podróży służbowej pracownika,
podróży osoby niebędącej pracownikiem

do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Odrębnym przepisem, o którym mowa powyżej jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U z 2013 r., poz.167).

W myśl § 2 ww. rozporządzenia, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

diety;
zwrot kosztów:
1. przejazdów,
2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
3. noclegów,
4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Przepisy tego rozporządzenia podają także limity wydatków, do ponoszenia których zobowiązany jest pracodawca, a tym samym limity uprawniające do zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać jednak należy, że aby przedmiotowe świadczenia – do wysokości określonej w odrębnych przepisach – korzystały ze zwolnienia muszą zostać spełnione warunki wynikające z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

w celu osiągnięcia przychodów lub
w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

W świetle powyższego, otrzymanie przez Zarządzającego świadczenia w postaci zwrotu przez Spółkę kosztów podróży służbowych może być objęte zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b cyt. ustawy, o ile spełnione są inne warunki związane z korzystaniem z tej preferencji.

Kluczowym jest jednak użyty przez ustawodawcę zwrot „podróż” zarówno w lit. a dotyczącej podróży służbowej pracownika, jak i w lit. b odnoszącej się do osoby niebędącej pracownikiem. Różnica treści lit. a i b związana jest wyłącznie z faktem, że w podróży służbowej może pozostawać jedynie pracownik, gdyż regulacje w tym zakresie zawiera Kodeks pracy. Stąd w odniesieniu do osób niepozostających w stosunku pracy (stosunkach pokrewnych) można mówić jedynie o podróży, a nie o podróży służbowej, w rozumieniu Kodeksu pracy. Niezależnie jednak od powyższego, pojęcie „podróż” należy rozumieć identycznie.

Przywołać w tym miejscu należy definicję podróży służbowej zawartą w przepisach ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r., poz. 108, z późn. zm.). Zgodnie z art. 77⁵ § 1 Kodeksu pracy, za podróż służbową uznaje się wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, bądź stałe miejsce pracy pracownika. Zatem niezależnie od stosunków pomiędzy pracodawcą a pracownikiem, przyjąć należy, że podróżą w sensie ogólnym jest wykonywanie zadania poza miejscowością, w której znajduje się siedziba spółki bądź stałe miejsce wykonywania zadań.

W świetle powyższego, Zarządzający, któremu Spółka zwraca koszty podróży służbowych uzyskiwać będzie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przychód ten, w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ww. ustawy, korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania do wysokości określonych w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Należy jednak podkreślić, że jeżeli zwracane przez Spółkę ww. koszty będą wyższe od limitów określonych w przedmiotowym rozporządzeniu, to nadwyżka ponad te limity podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a na Spółce ciążyć będą obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów związanych z podróżami służbowymi (diety i inne należności) jest prawidłowe.

W odniesieniu natomiast do zwrotu Zarządzającemu kosztów parkingu, myta za korzystanie z dróg płatnych i innych podobnych świadczeń wskazać należy na treść § 4 ust. 1 cytowanego wyżej rozporządzenia w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

Zgodnie z tym przepisem, pracownikowi, który w czasie podróży krajowej lub podróży zagranicznej poniósł inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą, określone lub uznane przez pracodawcę, zwraca się je w udokumentowanej wysokości.

Z kolei w myśl § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, wydatki, o których mowa w ust. 1, obejmują opłaty za bagaż, przejazd drogami płatnymi i autostradami, postój w strefie płatnego parkowania, miejsca parkingowe oraz inne niezbędne wydatki wiążące się bezpośrednio z odbywaniem podróży krajowej lub podróży zagranicznej.

Biorąc zatem pod uwagę przytoczone przepisy prawa, jak i przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że zwrot Zarządzającemu przebywającemu w podróży służbowej dodatkowych wydatków poniesionych przez niego na opłaty parkingowe oraz za przejazd autostradą, stanowić będzie dla Zarządzającego przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże podlegający zwolnieniu na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych zwrotu Zarządzającemu kosztów parkingu, myta za korzystanie z dróg płatnych i innych podobnych świadczeń jest prawidłowe.

W ramach zawartej Umowy Spółka zobowiązała się również do ponoszenia kosztów konferencji i szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że koszty konferencji, w której uczestniczy Zarządzający, pokryte przez Spółkę stanowią niejako koszt jej reprezentowania na zewnątrz i nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu dla Zarządzającego.

Należy bowiem zauważyć, że reprezentowanie Spółki na zewnątrz jako członek organu zarządzającego jest co do zasady jednym z obowiązków Zarządzającego określonych w zawartej ze Spółką umowie. Nie sposób mówić zatem o powstaniu przychodu po stronie podatnika w sytuacji, gdy uczestnictwo w konferencji i reprezentowanie Spółki wobec osób trzecich jest jednym z warunków wykonywania umowy, a odmowa wykonania tego obowiązku mogłaby skutkować np. rozwiązaniem umowy.

Odnosząc się natomiast do kwestii finansowania przez Spółkę kosztów uczestnictwa w szkoleniach stwierdzić należy, że co do zasady tego typu świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Należy zauważyć, że udział Zarządzającego w szkoleniu nastawiony jest na poszerzenie jego indywidualnej wiedzy i umiejętności. Zarządzający otrzymuje w ten sposób konkretne przysporzenie majątkowe, bowiem gdyby nie pokrycie wydatku na szkolenie przez Spółkę – Zarządzający musiałby ponieść taki koszt z własnych środków. W tej sytuacji bezsprzecznie nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem z literalnego brzmienia tego przepisu jednoznacznie wynika, że zwolnienie odnosi się wyłącznie do pracowników, tj. osób zatrudnionych w ramach stosunku pracy.

Wyjątkiem od powyższej zasady jest jedynie przypadek, gdy Zarządzający został zobowiązany (np. w ramach zawartej umowy) do obowiązkowego uczestnictwa w konkretnych szkoleniach. W takiej sytuacji, podobnie jak w przypadku konferencji, nie sposób mówić o powstaniu przychodu po stronie podatnika, gdy uczestnictwo w danych szkoleniach jest jednym z warunków wykonywania umowy, a odmowa wykonania tego obowiązku mogłaby skutkować np. rozwiązaniem umowy. W sytuacji, w której podatnik obowiązkowo odbywa szkolenie, które leży w interesie Spółki i za które sam podatnik nie zapłaciłby nie można zatem mówić o powstaniu jakiegokolwiek przychodu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów konferencji oraz szkoleń, w których uczestniczy Zarządzający jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również skutków podatkowych pokrycia kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich Zarządzającego oraz pokrycia kosztów szkoleń BHP.

Zgodnie z art. 207 § 2 ustawy Kodeks pracy, pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. Ponadto na podstawie art. 2374 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany zaznajamiać pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczącymi wykonywanych przez nich prac.

Stosownie do art. 304 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy, o których mowa w art. 207 § 2, osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, a także osobom prowadzącym w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę na własny rachunek działalność gospodarczą.

W konsekwencji, poniesienie przez Wnioskodawcę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej oraz kosztów szkoleń BHP nie rodzi po stronie Zarządzającego przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej jest prawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów szkoleń BHP Zarządzającego jest nieprawidłowe. Stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe w związku z błędnym wskazaniem, że wartość poniesionych kosztów na szkolenia BHP na rzecz Zarządzającego, w celu realizacji ustawowego obowiązku zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy stanowić będzie przychód zwolniony z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak, jak wskazano powyżej, koszt szkoleń BHP nie rodzi po stronie Zarządzającego przychodu.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W przedmiocie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin